Anne olamamanın acısıyla nasıl başa çıktınız? Nasıl kabullendiniz??

Evt canım tüm genetik testler de yapıldı.. Pıhtılaşma bozukluğum çıktı.. Son doğal gebeliğimde iğne falan da kullandım ama yine devam etmedi.. Nedeni bundan değil dediler o yüzden..
Anladım canım. Rahim şekline de baktılar dimi. Olmayınca olmuyor. Benim de olmuyor. Kimyasal yaşadım bir kere. Tedaviyle hiç tutmadı bugüne kadar. Kimyasal doğal olmuştu. Ben seni anlıyorum. Olmaması değil de her ay o ümit mahvediyo insanı
 
Herkes evlat edinmeyi önermiş, konu sahibi hep aynı cevabı tekrarlamış. Bir önce ki yorumlar hiç mi okunmuyor acaba? :)

Muhtemelen evli olmadığım için bir çocuğu bu kadar istemeyi anlamıyorum. Belki de böylesi benim için daha hayırlıdır gibi bir düşünce hiç oluşmuyor mu?

Bu düşünce tarzı beni çok rahatlıyor şahsen. Evet bir şeyler kurguluyoruz, istiyoruz hayatta, ama beraberinde ne getireceğini bilmiyoruz. Ben hep olan kadar olmayanda da bir hayr olduğuna inanıyorum.
 
Acaba çocuk esirgeme kurumuna gidip,ordaki çocuklarla ilgilenseniz onlar için bilseler yapsaniz,onlarla vakit geçirseniz size iyi gelebilir mi?ne bilim içindeki evlat hasretinizi belki birazcık gidirebilirsiniz:KK43:ordaki yavrucaklar da anne sevgisini,sefkatini,bekliyorlar...belki onlar size siz de onlara iyi gelirsiniz
 
Cok degisik bir durum gercekten yasadigin yani bilsenki kesinlikle olmayacak bunu kabullenip devam edeceksin ama bi duyuyosun yok bilmem kac sene sonra hamile kaldi soyle oldu boyle oldu ki biliyosunki Allahtan umit kesilmez nasil olucak nasil yapicaksin gercekten bilemiyorum bende cok dusunmustum benimde 1 sene olmadi hep kafandan at bu fikri bilmemne bir suru oneri ama nasil atilir her ay olma sansin var nasil beklemezsin ya olduysam diye seni anliyorum fakat bir cozum varmidir bilemiyorum belki bi uzman yardimi alabilirsin rabbim kalbine ferahlik versinve hayirlisiyla hic beklemedigin bir anda anne olacaginin haberini alirsin
 
Herkes evlat edinmeyi önermiş, konu sahibi hep aynı cevabı tekrarlamış. Bir önce ki yorumlar hiç mi okunmuyor acaba? :)

Muhtemelen evli olmadığım için bir çocuğu bu kadar istemeyi anlamıyorum. Belki de böylesi benim için daha hayırlıdır gibi bir düşünce hiç oluşmuyor mu?

Bu düşünce tarzı beni çok rahatlıyor şahsen. Evet bir şeyler kurguluyoruz, istiyoruz hayatta, ama beraberinde ne getireceğini bilmiyoruz. Ben hep olan kadar olmayanda da bir hayr olduğuna inanıyorum.

Ben de bekarken Allah'ım ben iyi bir anne olmayacaksam veya evladım hayırsız bir evlat olacaksa bana çocuk sahibi olmayı nasip etme diye dua ederdim sonra evlendim ve 2 sene çocuğum olmadı. Bu kadar saçma bir duayı niye ettim diye kendime çok kızdım :KK43: evliyken başka oluyor evet. Hele de çok isterken...
 
Hayır benim için hiç de gerekmiyor aslında.. konuya da ilave yaptım bu notu.. bu konuyu çok düşündüm ve çok araştırdım eşimle de çok konuştum .. Kendince gerekçelerle istemiyo zaten o istemezken benim zorumla olursa ilerde o çocuk da üzülebilir diye korkumdan çok da fazla ısrarcı olamıyorum bu konuda.. Hiçbi günahsızın günahına girmek istemiyorum..Donasyon fikrine de sıcak bakmıyo kendisi ne yazıkki sadece benim elimde değil :KK43: Keşke olsa :KK43:
Anladım canm Rabbim yar ve yardımcın olsun
 
Ben de bekarken Allah'ım ben iyi bir anne olmayacaksam veya evladım hayırsız bir evlat olacaksa bana çocuk sahibi olmayı nasip etme diye dua ederdim sonra evlendim ve 2 sene çocuğum olmadı. Bu kadar saçma bir duayı niye ettim diye kendime çok kızdım :KK43: evliyken başka oluyor evet. Hele de çok isterken...
ya benim yaşım kemale erdi, " evde kalmaktan" da korkmuyorum mesela...

Evliliğiyle imtihan olan olduğu gibi, çocuğu ile imtihan olan insan da çok. Tabii ki sevin, evlat sahibi olmak için elinizden gelen gayreti gösterin, ama bir noktadan sonra oluruna bırakmayı bilmeli sanki. Hayatta mutlu olmak için tutunacak başka dallarınız da varsa özellikle...
 
Ben de bekarken Allah'ım ben iyi bir anne olmayacaksam veya evladım hayırsız bir evlat olacaksa bana çocuk sahibi olmayı nasip etme diye dua ederdim sonra evlendim ve 2 sene çocuğum olmadı. Bu kadar saçma bir duayı niye ettim diye kendime çok kızdım :KK43: evliyken başka oluyor evet. Hele de çok isterken...
Ayrıca duanızın neresi saçma ki?
 
Anladım canım. Rahim şekline de baktılar dimi. Olmayınca olmuyor. Benim de olmuyor. Kimyasal yaşadım bir kere. Tedaviyle hiç tutmadı bugüne kadar. Kimyasal doğal olmuştu. Ben seni anlıyorum. Olmaması değil de her ay o ümit mahvediyo insanı
Anatomik bi sorun yok canim herşeye bakıldı.. yumurta rezervin az.. olan bebeklere de testler yapıldı genetik bisey cikmadi ama neden gelismediklerini bulamiyolar.. senin de insallah hayirlisiyla en kisa zamanda ilir bebegin :KK200:
 
Herkes evlat edinmeyi önermiş, konu sahibi hep aynı cevabı tekrarlamış. Bir önce ki yorumlar hiç mi okunmuyor acaba? :)

Muhtemelen evli olmadığım için bir çocuğu bu kadar istemeyi anlamıyorum. Belki de böylesi benim için daha hayırlıdır gibi bir düşünce hiç oluşmuyor mu?

Bu düşünce tarzı beni çok rahatlıyor şahsen. Evet bir şeyler kurguluyoruz, istiyoruz hayatta, ama beraberinde ne getireceğini bilmiyoruz. Ben hep olan kadar olmayanda da bir hayr olduğuna inanıyorum.
Geçmez mi cani, insan zaten o kayıplarda hayırlısı boyleymis diyip yaşamaya devam edebiliyo.. yoksa nefes olabiliyo olmak ne mümkün :KK43: inançla zaten ayakta kalabiliyorum ama iste içinde biyer bazen hiçbi sözle hiçbi inançla kavramaktan vazgeçmişti.. ben de bu duygudan kurtulmayı ümit ederek açtım zaten bu konuyu.. nasıl kabullenebilirim ama gerçekten kabullenmek.. aklimdan silip atabilmek bu fikri bu ümidi..
 
Acaba çocuk esirgeme kurumuna gidip,ordaki çocuklarla ilgilenseniz onlar için bilseler yapsaniz,onlarla vakit geçirseniz size iyi gelebilir mi?ne bilim içindeki evlat hasretinizi belki birazcık gidirebilirsiniz:KK43:ordaki yavrucaklar da anne sevgisini,sefkatini,bekliyorlar...belki onlar size siz de onlara iyi gelirsiniz
Gidiyorum canim hediyeler götürüyorum.. güzel vakit geçiriyorum iyi hissediyorum.. ama onlara da çok üzülüyorum.. her gittiğimde eşime baskı da yapıyorum sanirim psikolojim olarak.. çünkü bununla yetinmek istemiyorum,hele onların sevgiye muhtacliklarini gorunce koruyucu ailelik ya da evlatlik konusundaki isteklerim de daha fazlalasiyo..esim de bunun bana iyi gelmediğini dusunuyo.. bilmiyorumki uff çok zor gercekten
 
Canım uzuntunu taa icimde hissettim hamileliklerinden haberdardim ama geri kalan sureci simdi ogreniyorum. Yavrularim icin 12 yil bekledim senin kadar sikintili bir süreç yasamadim evet ama uzme kendini. Esinle mutluluğunu golgelemesin bu durum. Zamanin ne getirecegi belli olmaz. Ben imkansiz diye birseye inanmiyorum. Rabbim insallah mucizene kavusturur. Birde esin suan karsi olabilir bazi seylere onada kendinede zaman var bence evlat edinmenin bile olabilirligi var acele etme sadece bizim icin neler planlandigini biz bilemiyoruz malesef.
 
Cok degisik bir durum gercekten yasadigin yani bilsenki kesinlikle olmayacak bunu kabullenip devam edeceksin ama bi duyuyosun yok bilmem kac sene sonra hamile kaldi soyle oldu boyle oldu ki biliyosunki Allahtan umit kesilmez nasil olucak nasil yapicaksin gercekten bilemiyorum bende cok dusunmustum benimde 1 sene olmadi hep kafandan at bu fikri bilmemne bir suru oneri ama nasil atilir her ay olma sansin var nasil beklemezsin ya olduysam diye seni anliyorum fakat bir cozum varmidir bilemiyorum belki bi uzman yardimi alabilirsin rabbim kalbine ferahlik versinve hayirlisiyla hic beklemedigin bir anda anne olacaginin haberini alirsin
Çok teşekkür ederim canim.. allah evladını bağışlasın :dua:
 
Anatomik bi sorun yok canim herşeye bakıldı.. yumurta rezervin az.. olan bebeklere de testler yapıldı genetik bisey cikmadi ama neden gelismediklerini bulamiyolar.. senin de insallah hayirlisiyla en kisa zamanda ilir bebegin :KK200:
İnşallah canım. Ben işte artık olmayabileceğime beynimi alıştırmaya çalışıyorum. Hani biri bana böyle artık olmayacak uğraşma dese inan kafam rahatlıcak. Seneye yaz son kez tüp deneyip olayı kapatmaya niyetliyim
 
Canim Allah yardimcin olsun, dilerim ya gecmeyen umudunun karsiligini versin kucagini doldursun ya da kalbinden umudunu alsin, kabullenmeni saglasin.

Evlat edinmek herkesin harci degil esinin buna karsi cikmasini anliyorum fakat yumurta donasyonuna neden karsi? Sonucta yalnizca genetik olarak senin olmayacak yine de sen tasiyacaksin 9 ay sen doguracaksin, ustelik esinin spermleri kullanilacak..
 
Geçmez mi cani, insan zaten o kayıplarda hayırlısı boyleymis diyip yaşamaya devam edebiliyo.. yoksa nefes olabiliyo olmak ne mümkün :KK43: inançla zaten ayakta kalabiliyorum ama iste içinde biyer bazen hiçbi sözle hiçbi inançla kavramaktan vazgeçmişti.. ben de bu duygudan kurtulmayı ümit ederek açtım zaten bu konuyu.. nasıl kabullenebilirim ama gerçekten kabullenmek.. aklimdan silip atabilmek bu fikri bu ümidi..

Farkettim, siz bir umuda tutunup üzülmek yerine, biraz kafanızdan atıp rahatlamak için açmışsınız. Size aynı yoldan geçip, aynı dereyi aşanların desteği lazım.

İnşallah olur, ama nacizane tavsiyem doğal akışına bırakın. Tedavi vs olmadan... En azından bir süre...eşiniz de ne güzel bu konuda takıntılı değilmiş. Örnekler verip benzerlerini yaşayan kimseleri incetmekten korkarım... ama evlat ile ağır imtihan olan bir çok insan da var. Bizzat çevremden gördüğüm...
 
X