Anne olamamanın acısıyla nasıl başa çıktınız? Nasıl kabullendiniz??

merhaba ,
esiniz evlat edinmeye karsı ise ''anne olamıyorum bu acıyla basa cıkamıyorum'' yerine ''eşim evlat edinmek istemiyor cocugumuz eşim evlat edinmek istememesi yüzünden olamıyor '' diye düzeltirseniz hayat size daha pozitif gelecektir. sevgiler <3
Yalniz siz olayi cok cok yanlis anlamissiniz.. konu zaten anne olmanin yollarini aramakla ilgili degil (evlatlik veya baska sekilde).. bi olumsuz durumu kabullenerek asabilmis arkadaslardan, kabullenmeyi nasil basardiklariyla ilgili yardim istemek mevzu.. tesekkur ederim :)
 
Buralarda defalarca yazdım yine tekrar ediyorum.
Yıllarca çocuğum olmadı, doktorların sebepsiz kısırlık teşhisi ile tedavim kesildi. Kafamızda olay bitince stresde bitti ve şu anda 2 çocuk sahibiyim.
Ama hep söylerim, her şerde bir hayır vardır. Eğer çocuğunuz olmuyorsa belki de hayırlısı cidden budur.
 
Buralarda defalarca yazdım yine tekrar ediyorum.
Yıllarca çocuğum olmadı, doktorların sebepsiz kısırlık teşhisi ile tedavim kesildi. Kafamızda olay bitince stresde bitti ve şu anda 2 çocuk sahibiyim.
Ama hep söylerim, her şerde bir hayır vardır. Eğer çocuğunuz olmuyorsa belki de hayırlısı cidden budur.
Mutlaka ki hayirlisi bu.. oyle olmasa bunlari yasatmazdi bana zaten suphesiz.. ben bunu tamamen benimseyip tamamen teslim olabilmek niyetindeyim.. bilemiyorum belki inancim yetersiz kaliyo, belki hormonlarim agir basiyo, bazi beklentilerimin devamina engel olamiyorum.. zaman zaman aglama nobetlerime engel olamiyoyorum.. hani ölümün biz insanlar icin olduğunu biliriz.. giden icin kader oldugunu.. hatta derler ki aglamak da gunahtir fazla uzulmek de.. ama yine de bi kaybimiz oldugunda isyan ederiz bazen, cok aglarizya belki gunlerce kabullenmek istemeyiz.. iste bu da boyle bi his, biliyorum hayirlisi oldugunu ama Allah'in takdiri olduğunu.. ama iste uzulmeme de engel olamiyorum.. bunu kabullenebilmek nasil olur onu bilemiyorum :KK43:
 
Mutlaka ki hayirlisi bu.. oyle olmasa bunlari yasatmazdi bana zaten suphesiz.. ben bunu tamamen benimseyip tamamen teslim olabilmek niyetindeyim.. bilemiyorum belki inancim yetersiz kaliyo, belki hormonlarim agir basiyo, bazi beklentilerimin devamina engel olamiyorum.. zaman zaman aglama nobetlerime engel olamiyoyorum.. hani ölümün biz insanlar icin olduğunu biliriz.. giden icin kader oldugunu.. hatta derler ki aglamak da gunahtir fazla uzulmek de.. ama yine de bi kaybimiz oldugunda isyan ederiz bazen, cok aglarizya belki gunlerce kabullenmek istemeyiz.. iste bu da boyle bi his, biliyorum hayirlisi oldugunu ama Allah'in takdiri olduğunu.. ama iste uzulmeme de engel olamiyorum.. bunu kabullenebilmek nasil olur onu bilemiyorum :KK43:

Ksbullenmek zor. Aynısını yaşadım. Yazdığınız her bir sözcükteki duyguyu içimde hissediyorum. Siz ağlama krizi dediğinizde içinizdeki o yaranın derinliğini ancak sizinle aynı kaderi paylaşanlar bilir.
Zor hemde çok zor. Allahtan ümit kesilmez. İnşallh istediğinize kavuşursunuz ama eğer olmazsa sabır ve zaman en iyi ilaç olacaktır.
 
Mutlaka ki hayirlisi bu.. oyle olmasa bunlari yasatmazdi bana zaten suphesiz.. ben bunu tamamen benimseyip tamamen teslim olabilmek niyetindeyim.. bilemiyorum belki inancim yetersiz kaliyo, belki hormonlarim agir basiyo, bazi beklentilerimin devamina engel olamiyorum.. zaman zaman aglama nobetlerime engel olamiyoyorum.. hani ölümün biz insanlar icin olduğunu biliriz.. giden icin kader oldugunu.. hatta derler ki aglamak da gunahtir fazla uzulmek de.. ama yine de bi kaybimiz oldugunda isyan ederiz bazen, cok aglarizya belki gunlerce kabullenmek istemeyiz.. iste bu da boyle bi his, biliyorum hayirlisi oldugunu ama Allah'in takdiri olduğunu.. ama iste uzulmeme de engel olamiyorum.. bunu kabullenebilmek nasil olur onu bilemiyorum :KK43:

Olenlerin arkasindan aglamak onlari ozledigimiz ve ozliyecegimiz icin oluyor yoksa kimse yok olmuyor mekan degistiriyor.
Oteki turlu aglamak dogru degil olum kader.


Siz de annelik duygusuna su an sahip olamadiginiz icin bu duyguya duydugunuz ozlem icin agliyorsunuzdur belki..
 
Olenlerin arkasindan aglamak onlari ozledigimiz ve ozliyecegimiz icin oluyor yoksa kimse yok olmuyor mekan degistiriyor.
Oteki turlu aglamak dogru degil olum kader.


Siz de annelik duygusuna su an sahip olamadiginiz icin bu duyguya duydugunuz ozlem icin agliyorsunuzdur belki..
Hakli olabilirsiniz.. belki de oyledir.. ama bi zaman sonra bunu da kabullenmek gerekir.. ben su an boyle olmasi gerektigine inaniyorum.. su an en buyuk dilegim tevekkul bilgeligi..
 
Bende aynı sorunla uğraşıyorum.
Ve sanırım son operasyonumda doktor yumurtalıklarıma zarar verdi.
Bu hafta raporumu çıkarıcam tekrar tüp bebek denicem.
Ağlamak zırlamakla bu süreci daha da zorlaştırıyoruz.
Yaşamayan bilmez bizim bahçemizden koparılan gülleri, hüznümüzü yangınımızı...
Çocuk illa olacak yapılacak varış noktası değil.
Mucize gerek, Allahın beşiğinde bizim dualarımız. İnşallah Allah beşiğini bizler için sallar ve evlatlarımızı Allah sevgisi ile büyütürüz.
 
Bazı çiftlerde çocuk sahibi olmak istemiyor, sende öyleymişsin gibi kendini ikna et, ben böyle kocamla baş başa çok mutluyum de kendine :))
Tedaviler yerine git gez toz pozitif olursan belki daha kolay, kendiliğinden hamile kalırsın
 
Konu ne olursa olsun iyi olma hali, kabullenmekle başlıyor. Peki bir şeyleri kabullenmek neden bu kadar zor? Çünkü kabullenmek, cesaret gerektirir. Fakat bunun getireceği duygusal yükün acısından korkuyoruz. Lütfen korkmayın. Anne olmak ya da anne olmamak konusundaki ön kabüllerinizi biraz değiştirmeniz gerekiyor. Lütfen ‘anne olma’ konusunu sadece olduğu gibi görmeye çalışın. Ne göklere çıkarmanız gerekiyor ne de yerlere indirmeniz gerekiyor. Daha tatmin edici bir hayat için en iyi ihtimalin anne olmak olduğunu kim söyledi? En iyi ihtimalin bu olduğunu hiç kimse iddia edemez. 37 yıllık hayatınıza şöyle bir bakın: şimdiye kadar her şey olacağına vardı, bundan sonra da olacağına varacak. Biraz rahatlamaya çalışın..
 
Yorumları okurken benim açtığım konu geldi aklıma. Egonu tatmin etmek için istiyorsun anne olmayı diyen olmuştu. Saplantı haline getirmişsin diyen olmuştu. Halbuki bu sadece iç sesimizin dışarıya yansıması. Her kadın birey farklıdır. Kimisi daha anaç bir karakterdeyken kimisi çocuk sesine bile tahammül edemez. İkisini de yargılamak doğru değil. Tıpkı her annenin farklı olması gibi. Kimisi evladına daha can ciğerken kimisi karakteri sebebiyle daha yüzeyseldir. Biz çocuk sahibi olamayanlarda da durum böyle. Kimimiz bunu kanayan yarası görürken, kimisi daha metanetli oluyor. Ki ben o metanetli duranlardan olmak isterdim lakin elimde değil. Yapım bu. Hassas duygusal olduğum için her duygumu yoğun yaşıyorum.
 
güzel anlatmışsın derken lütfen yanlış anlama yanlış konuşmuşum tam kendimi gördüm etrafımda herkes sanki yaramı kanatmak için uğraşıyor o kadar hassaslaştım ki herşeyden bişey çıkarıyorum ruh halim hiç iyi değil:KK43:
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki asla yanlış anlamadım. Ben zaten insanların beni anlamasını beklemekten vazgeçtim. Yalnızca Hakkın içimi gördüğünü ve bildiğini biliyorum. Kimse görmese de o açık yaram hep orada ve daima kanıyor.
 
Konu ne olursa olsun iyi olma hali, kabullenmekle başlıyor. Peki bir şeyleri kabullenmek neden bu kadar zor? Çünkü kabullenmek, cesaret gerektirir. Fakat bunun getireceği duygusal yükün acısından korkuyoruz. Lütfen korkmayın. Anne olmak ya da anne olmamak konusundaki ön kabüllerinizi biraz değiştirmeniz gerekiyor. Lütfen ‘anne olma’ konusunu sadece olduğu gibi görmeye çalışın. Ne göklere çıkarmanız gerekiyor ne de yerlere indirmeniz gerekiyor. Daha tatmin edici bir hayat için en iyi ihtimalin anne olmak olduğunu kim söyledi? En iyi ihtimalin bu olduğunu hiç kimse iddia edemez. 37 yıllık hayatınıza şöyle bir bakın: şimdiye kadar her şey olacağına vardı, bundan sonra da olacağına varacak. Biraz rahatlamaya çalışın..
Çok teşekkür ederim böyle mesajlara çok ihtiyacım var :dua::dua::KK200:
 
Yorumları okurken benim açtığım konu geldi aklıma. Egonu tatmin etmek için istiyorsun anne olmayı diyen olmuştu. Saplantı haline getirmişsin diyen olmuştu. Halbuki bu sadece iç sesimizin dışarıya yansıması. Her kadın birey farklıdır. Kimisi daha anaç bir karakterdeyken kimisi çocuk sesine bile tahammül edemez. İkisini de yargılamak doğru değil. Tıpkı her annenin farklı olması gibi. Kimisi evladına daha can ciğerken kimisi karakteri sebebiyle daha yüzeyseldir. Biz çocuk sahibi olamayanlarda da durum böyle. Kimimiz bunu kanayan yarası görürken, kimisi daha metanetli oluyor. Ki ben o metanetli duranlardan olmak isterdim lakin elimde değil. Yapım bu. Hassas duygusal olduğum için her duygumu yoğun yaşıyorum.
Olabiliyo böyle insanlar bu konuda fazla olmadı ama eminim düşünen ama yazmayanlar da çok.. Olsun bu da onların fikri napalım, bize güzelce açıklamaktan başka bişey düşmez.. anlaşılabilirsek ne ala.. anlaşılamazsak da sağlık olsun :) Ben de dışardan pek göstermeyen metanetli duran bi yapıya sahibim aslında, öyle ki kendi kürtajlarımdan sonra eşimi dostumu teselli etmeye çalışmışlığım bile var :) Ama gel gör ki içimde fırtınalar kopmasına engel değil bu durum.. Keşke herşeyi gerçekten geride bırakabilsek.. hiç olmamış gibi hayatımıza devam edebilsek.. Hayırlısı kimbilir belki bi gün başarabiliriz :)
 
Bende aynı sorunla uğraşıyorum.
Ve sanırım son operasyonumda doktor yumurtalıklarıma zarar verdi.
Bu hafta raporumu çıkarıcam tekrar tüp bebek denicem.
Ağlamak zırlamakla bu süreci daha da zorlaştırıyoruz.
Yaşamayan bilmez bizim bahçemizden koparılan gülleri, hüznümüzü yangınımızı...
Çocuk illa olacak yapılacak varış noktası değil.
Mucize gerek, Allahın beşiğinde bizim dualarımız. İnşallah Allah beşiğini bizler için sallar ve evlatlarımızı Allah sevgisi ile büyütürüz.
İnşallah güzel sonuçlar alırsın canım.. Allah kalbine göre versin en kısa zamanda :dua:
 
Selam canım,
Bunca sayfa içinde hepsini tek tek okudum, dünden beri sendeyim..
Aslında her şeyin farkındasın ama bi iç sıkıntın kalmış bir çizgi , onu geçtiğin anda rahatlayacaksın, işte onun yolu da teslimiyet kabulleniş...
tarzına kendini ifade ediş biçimine hayran kaldım, seni sanki yıllardır tanıyorum gibi öyle samimi kelimelerin.. keşke tanısaydım seni..
 
Selam canım,
Bunca sayfa içinde hepsini tek tek okudum, dünden beri sendeyim..
Aslında her şeyin farkındasın ama bi iç sıkıntın kalmış bir çizgi , onu geçtiğin anda rahatlayacaksın, işte onun yolu da teslimiyet kabulleniş...
tarzına kendini ifade ediş biçimine hayran kaldım, seni sanki yıllardır tanıyorum gibi öyle samimi kelimelerin.. keşke tanısaydım seni..
Canım benim yaa ne mutlu bana tanımadığım beni tanımayan bi insanda böyle güzel izlenimler bırakmış olmam :KK200::KK36: Ah o çizgi.. geçebilecekmiyim dersin :işsiz::işsiz: O yüzden bi kitap belki bi başka şey önerilir diye bekliyorum.. O tam teslimiyeti yaşayabilmek için bi faydası olur belki.. Aşk kitabını okumuştum Elif Şafak'ın yıllar öncesinde.. Yine mi okusam diyorum bazen.. Orda çok güzel öğretiler bizim anlayabileceğimiz bi dilde anlatılmıştı..
 
Canım benim yaa ne mutlu bana tanımadığım beni tanımayan bi insanda böyle güzel izlenimler bırakmış olmam :KK200::KK36: Ah o çizgi.. geçebilecekmiyim dersin :işsiz::işsiz: O yüzden bi kitap belki bi başka şey önerilir diye bekliyorum.. O tam teslimiyeti yaşayabilmek için bi faydası olur belki.. Aşk kitabını okumuştum Elif Şafak'ın yıllar öncesinde.. Yine mi okusam diyorum bazen.. Orda çok güzel öğretiler bizim anlayabileceğimiz bi dilde anlatılmıştı..
:)) bak ben o çizgiyi kastetmemiştim, hani ince bir çizgi hani araf gibi,
bu yaşa kadar aldığın ahlak kültür eğitim vs. sana yardımcı olacak atlatacaksın buna eminimm, boş biri değilsin bu belli, inancın da yerinde, mutlaka aşacaksın..
ayrıca evet çok ilginç hiç tanımadığın biri için bunları hissedebilmek..:)
 
:)) bak ben o çizgiyi kastetmemiştim, hani ince bir çizgi hani araf gibi,
bu yaşa kadar aldığın ahlak kültür eğitim vs. sana yardımcı olacak atlatacaksın buna eminimm, boş biri değilsin bu belli, inancın da yerinde, mutlaka aşacaksın..
ayrıca evet çok ilginç hiç tanımadığın biri için bunları hissedebilmek..:)
İnşallah canım inşallah.. Zaten aynı çizgiden bahsediyoruz sanırım .. Şems'in Allah'a duyduğu AŞK ve teslimiyeti ince ince Mevlanaya benimsetişi anlatışıyodu kitapta da.. Tevekkül ve tam teslimiyetle yaşamanın insanın ruhuna verdiği huzur falan.. Anlatamadım tam ama böyle bişeylerdi :) Belki ben de o araftan çıkıp yaşamımı olduğu gibi kabullenip tam bir mutluluğu yaşayabilirim içimde.. İnşallah ne olursa olsun bir derdi olan ve çözümü olmayan herkes kolayca bunu yapabilir :dua::dua: :KK200:
 
Yok bunun çaresi. Ölüm döşeğimde canım sağ olsun Tanrım vardır bir kabahatim bir yerde inşallah bir başka hayatta anlarım diyeceğim.
 
X