Anne olamamanın acısıyla nasıl başa çıktınız? Nasıl kabullendiniz??

gibigibiyim .!.:
Seni hatırlıyorum canım yüksek FSH topiklerinde beraber yürümüştük bu yollarda.. Ne kürler, ne bitkiler, neler neler :) Ben de şu an senin geldiğin noktaya ulaşabilmek istiyorum inanki bu topiği açmaktaki tek gayem buydu.. En son tedavimi bundan sonra bitti artık diye girdim.. ama çıktığımda bikaç gün sonra yine aynı noktaya geldim.. Sen beni çok iyi anlıyosun.. Spor bile yaparken düşünmek, başın ağrıdığında ağrı kesici almamak için direnmek, dolabın üst rafına bile yıllardır uzanmamak, çok sevdiğim küveti sıcak suyla doldurup içinde keyif yapamamak.. eşinle beraber olurken son saniyede uygun pozisyonda olabilmek için taklalar atmak.. ve sayamayacağımız bi dünya daha şey işte gayet iyi bilirsin.. bilir tüm aynı yollardaki arkadaşlarım.. Ben artık bu kısır döngüden çıkmak istiyorum.. Özgürlük istiyorum.. gözyaşlarıyla sonlanan, olumlu sonuca ulaşmayan, tüm bu süreçlerin, fedakarlıkların kısır döngüsünde bir ömrü tüketmek istemiyorum.. Kabullenmek ve hayatıma yeniden başlayabilmek istiyorum.. Sanırım bi destek almalıyım bunun için.. Çok sevgiler canım.. karşılaştığımız yer başka biyer olmak isterdim ama yine de seni tekrar gördüğüme çok sevindim :KK200:
Genişletmek için tıkla...
kesinlikle almalısın...
dedim ya bu noktaya nasıl gelinir bilmiyorum. iyi bile direndim aslında, 5 yıl 5 tedavi, binlerce lira, 2 kimyasal gebelik.... hayat görüşüm "değiştiremeyeceğin şey için üzülmeyeceksin" dedim ya 5 kez bile çoktu bana, ama bu durumum benim kendi yapımla alakalı sanırım.

inşallah atlatırsın tatlım... bu arada kedilere bayılırım. benimde bi sürü muhabbet kuşum var :)

bi de; aslında başka yerde, trend konular bölümünde karşılaştık. o tarz konuların takibini de bırakalı oluyo uzun zaman
 
amayaa .!.:
kesinlikle almalısın...
dedim ya bu noktaya nasıl gelinir bilmiyorum. iyi bile direndim aslında, 5 yıl 5 tedavi, binlerce lira, 2 kimyasal gebelik.... hayat görüşüm "değiştiremeyeceğin şey için üzülmeyeceksin" dedim ya 5 kez bile çoktu bana, ama bu durumum benim kendi yapımla alakalı sanırım.

inşallah atlatırsın tatlım... bu arada kedilere bayılırım. benimde bi sürü muhabbet kuşum var :)

bi de; aslında başka yerde, trend konular bölümünde karşılaştık. o tarz konuların takibini de bırakalı oluyo uzun zaman
Genişletmek için tıkla...
:KK36::KK37::KK15:
 
Umudunuzu kaybetmeyin zaten. Umut bitince hayat biter. Burada okumuştum galiba bir kadın rahmini aldırıyor birkaç sene sonra hamile kalıyor. Herkes şokta. Meğer kadının yeniden rahmi oluşmuş. İmkansız diye birşey yoktur. Yani diyeceğim o ki, çok kendinizi çocuk düşünmeye adamamakla birlikte hiç düşünmemekte doğru değil (doktorumun cümlesi)
 
Benim de eşim çocuk istemiyor. Sorumluluktan korkan sıkıya gelemeyen bir insan. Benim gelecek için çocuk planım vardı açıkcası ama ikna edemiyorum kendisini. Olup olmadığını bile bilmiyorum çünkü hiç denememize bile izin vermedi. Ben de kendimi bunun iyi yanlarını düşünerek ikna ediyorum. Kendime hobiler bulmaya çalışıyorum. Bu yaştan sonra kayağa başladım mesela. Görmek istediğim ülkelerin listesini yaptım. Muhabbet kuşum var ona konuşmayı öğrettim bana aşkım dedikçe mutlu oluyorum :) daha geniş bir eve taşınınca da kedi sahiplenmek istiyorum.
 
gibigibiyim .!.:
Şu an bile açık o sayfa hep takip ediyorum canım :) Orda melek anneler var hepsini tanıyorum görmesem de onları çok seviyorum.. Israr etsem belki eşim yanaşır bu fikre çünkü beni o kadar çok seviyo ki Allah razı olsun ondan öncelikle.. eminim ısrar etsem de kabul eder ama ben bu şekilde olmasını doğru bulmuyorum.. Gönülden istesin istiyorum.. Belki de bi gün kendiliğinden ister belli mi olur :) Çok teşekkür ederim ilgine güzel yüreğine :KK200:
Genişletmek için tıkla...
:KK200: ben teşekkür ederim.. çok harikalar di mi.. bayılıyorum onlara. inş en güzel şekilde en mutlu şekilde bir sonuca kavuşursunuz.
 
gibigibiyim .!.:
Prosedürleri çok ağır geldi önüne sunduğumda.. Komşulara, arkadaşlara anne babaya kadar görüşme yapılıyor evlatlık vermelerde..Ve çocuğa da yanlış hatırlamıyosam 8 yaşından önce pedagog eşliğinde söyleniyor.. O psikolojiyle başa çıkabileceğini düşünmüyo.. Ben de ısrar edemiyorum :KK43: Çok teşekkür ederim :dua::KK200:
Genişletmek için tıkla...
Ya ama prosedürler falan gelip geçici seyler sabretse nolur ki. Hem bence bulabildiğiniz en küçük çocuğu sahiplenseniz birbirinizi aile olarak kabul etmeniz daha kolay olur, hatta bulabilirseniz ta bebeklik döneminden daha iyi olur... ben olsam esimi ikna ederdim açıkçası.
 
Rabbim şu mübarek gunlerde sızın gıbı yanıp tutuşan kım varsa ona anne olmayı nasıp etsin... yakın çevremde çok sevdığım bikaç ınsanda aynen yaşadıklarınızı yaşadı Allah buyuktur...
 
bu konuyu keşke okumasaydım. çok üzüldüm.

ne annelikte gözüm var ne de öyle bi içgüdüm. hayat ne getirir bilinmez. ama isteyip de sahip olamamak nedir bilemem. o yüzden bişey diyemiyorum.

hakkınızda hayırlısı neyse o olsun.
 
Ahhh ahhh yaram kanıyor yazınızı okuduktan sonra. Hem de oluk oluk.. Ne kadar acıtır insanın canını bilirim. Ne kadar koyar insana? Birileri hep annelikten, anne olmaktan bahsediyor gibi gelir size. Sanki bilerek yapıyorlar zannedersiniz. Halbuki onlar farkında değildir açık yaranızın? Kabuk tutması imkansız gibidir. Sosyal medyaya, işte, dışarıda, alış verişte, tatilde her şey ama her şey annelik üzerine kurulmuştur sanki. Bütün dünya bir olmuş sizin canınızı daha fazla acıtmanın peşine düşmüştür sanki. Anlatamazsınız. anlamazlar.
Kaç yıllık evlisiniz derler? Cevabı duyunca çocuk var mı derler? Yok dersiniz. Her seferinde bir yumru durur boğazınızda. Bir eksiğiniz olmadığı halde kendinizi inanılmaz eksik hissedersiniz..
Mesela ben olmayan bebeğime mektuplar yazıyordum önce. Hiç gelmeyeceğini bile bile sayfalar dolusu mektuplar. Sonra nasıl oldu bilmiyorum bıraktım yazmayı. Ben kabullenemedim maalesef ama kabul edebilen bunu aşabilen varsa nolur anlatsın. Zira parçalanıyorum her yerimden..
 
cok dokundu hikayeniz bana. elbette Rabbim neylerse guzel eyler, hasa, o konuda bir suphemiz yok. ama kadinlardaki bu annelik icgudusu, bazen mumkun olmamasi filan...5 aylik evliyim. gectigimiz ay artik haziriz dedik kendimizce (yas itibariyle bekleme luksumuz yok). ovulasyon testleri, o gunlerde ve hatta sonrasinda spora gitmemem, vucudumdaki her hareketlenmeyi biseylere yormam filan, dusunun, henuz bir ay oldu, simdiden beni etkisi altina aldi bi sekilde. takintili sekilde degil daha cok eglenceli merakli bi sekilde, ama bu surec uzarsa nasil etkiler beni, hic bilmek istemiyorum. esim yaptigim ovulasyon testlerine simdiden kizdi, hersey Yaradan'in elinde ne testiymis testte neymis filan kafasinda. hikayenizle birlikte belkide mumkun olamayacagi dusuncesi biraz icimi bogdu sanki. her karanlik yolun sonunda bir isik vardir ama. bi sekilde ne yapip edip kabullenmek zorundayiz. insanlarin buyuk uzuntuleri kabullenmelerindeki asamalar geldi aklima; siz su anda en dipte, kabullenememe yerindesiniz. yavas yavas insanin hem beyni hem vucudu eror verir ama bu durumlarda, hadi kendine gel diye. sonra bu karanlik uzuntu bi sekilde yas tutmaya cevrilir. yasinizi da tutup o asamayida astiktan sonra yolun sonundaki isiga dogru yuruyeceksiniz. derken bi bakacaksiniz adet donemlerinizi takip etmiyosunuz. bisuru kosusturmaca pesinde hayatin akisinda ilerleyip gidiyosunuz. yavas yavas cok daha fazla zevk alabiliyorsunuz biseylerden. ve sonunda iyilesiyosunuz iste.
umarim uzun surmez bu surec. ama kendinizi rahat birakin, bu hayal kirikligina kafanizda ve kalbinizde yer vermek zorundasiniz.
 
caneem .!.:
Ahhh ahhh yaram kanıyor yazınızı okuduktan sonra. Hem de oluk oluk.. Ne kadar acıtır insanın canını bilirim. Ne kadar koyar insana? Birileri hep annelikten, anne olmaktan bahsediyor gibi gelir size. Sanki bilerek yapıyorlar zannedersiniz. Halbuki onlar farkında değildir açık yaranızın? Kabuk tutması imkansız gibidir. Sosyal medyaya, işte, dışarıda, alış verişte, tatilde her şey ama her şey annelik üzerine kurulmuştur sanki. Bütün dünya bir olmuş sizin canınızı daha fazla acıtmanın peşine düşmüştür sanki. Anlatamazsınız. anlamazlar.
Kaç yıllık evlisiniz derler? Cevabı duyunca çocuk var mı derler? Yok dersiniz. Her seferinde bir yumru durur boğazınızda. Bir eksiğiniz olmadığı halde kendinizi inanılmaz eksik hissedersiniz..
Mesela ben olmayan bebeğime mektuplar yazıyordum önce. Hiç gelmeyeceğini bile bile sayfalar dolusu mektuplar. Sonra nasıl oldu bilmiyorum bıraktım yazmayı. Ben kabullenemedim maalesef ama kabul edebilen bunu aşabilen varsa nolur anlatsın. Zira parçalanıyorum her yerimden..
Genişletmek için tıkla...
Hiç üzmek istemiyorum hiçbirinizi gerçekten yeniden üzüldüm şimdi yazınızı okuyunca.. Ama dedim belki birileri vardır bununla yaşamayı kabullenmiş, çözümlemiş, artık biyerlerinin acımasını kanamasını durdurmayı başarabilmiş.. belki bi yol olur bana da bizlere de dedim.. ama sanırım o düğüm hiç gidemiycek bizlerden.. Allah herkese hayırlısını versin diyorum yeniden ve tekrar özür dilerim sizin nezdinizde yarasını kanattığım herkesten :KK43:
 
eeyla__ .!.:
cok dokundu hikayeniz bana. elbette Rabbim neylerse guzel eyler, hasa, o konuda bir suphemiz yok. ama kadinlardaki bu annelik icgudusu, bazen mumkun olmamasi filan...5 aylik evliyim. gectigimiz ay artik haziriz dedik kendimizce (yas itibariyle bekleme luksumuz yok). ovulasyon testleri, o gunlerde ve hatta sonrasinda spora gitmemem, vucudumdaki her hareketlenmeyi biseylere yormam filan, dusunun, henuz bir ay oldu, simdiden beni etkisi altina aldi bi sekilde. takintili sekilde degil daha cok eglenceli merakli bi sekilde, ama bu surec uzarsa nasil etkiler beni, hic bilmek istemiyorum. esim yaptigim ovulasyon testlerine simdiden kizdi, hersey Yaradan'in elinde ne testiymis testte neymis filan kafasinda. hikayenizle birlikte belkide mumkun olamayacagi dusuncesi biraz icimi bogdu sanki. her karanlik yolun sonunda bir isik vardir ama. bi sekilde ne yapip edip kabullenmek zorundayiz. insanlarin buyuk uzuntuleri kabullenmelerindeki asamalar geldi aklima; siz su anda en dipte, kabullenememe yerindesiniz. yavas yavas insanin hem beyni hem vucudu eror verir ama bu durumlarda, hadi kendine gel diye. sonra bu karanlik uzuntu bi sekilde yas tutmaya cevrilir. yasinizi da tutup o asamayida astiktan sonra yolun sonundaki isiga dogru yuruyeceksiniz. derken bi bakacaksiniz adet donemlerinizi takip etmiyosunuz. bisuru kosusturmaca pesinde hayatin akisinda ilerleyip gidiyosunuz. yavas yavas cok daha fazla zevk alabiliyorsunuz biseylerden. ve sonunda iyilesiyosunuz iste.
umarim uzun surmez bu surec. ama kendinizi rahat birakin, bu hayal kirikligina kafanizda ve kalbinizde yer vermek zorundasiniz.
Genişletmek için tıkla...
çok teşekkür ederim :dua: Siz daha yolun çok başındasınız kalbinizi hiç karartmayın.. inşallah çok beklemeden en hayırlı vakitte kolaylıkla kucaklarsınız bebeğinizi :KK36:
 
KvrckEla .!.:
Benim de eşim çocuk istemiyor. Sorumluluktan korkan sıkıya gelemeyen bir insan. Benim gelecek için çocuk planım vardı açıkcası ama ikna edemiyorum kendisini. Olup olmadığını bile bilmiyorum çünkü hiç denememize bile izin vermedi. Ben de kendimi bunun iyi yanlarını düşünerek ikna ediyorum. Kendime hobiler bulmaya çalışıyorum. Bu yaştan sonra kayağa başladım mesela. Görmek istediğim ülkelerin listesini yaptım. Muhabbet kuşum var ona konuşmayı öğrettim bana aşkım dedikçe mutlu oluyorum :) daha geniş bir eve taşınınca da kedi sahiplenmek istiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Eşiniz umarım bi gün bu yaptırımı için pişman olmaz.. Ama her kadının istediği sürece anne olmaya hakkı vardır, bence eşinizle yeniden konuşun bu konuyu, bu imkanı Allah'dan başka kimsenin elimizden almasına izin vermemeliyiz diye düşünüyorum ben.. Lütfen iş işten geçmeden tekrar değerlendirin :KK200:
 
benvehuzurum .!.:
Rabbim şu mübarek gunlerde sızın gıbı yanıp tutuşan kım varsa ona anne olmayı nasıp etsin... yakın çevremde çok sevdığım bikaç ınsanda aynen yaşadıklarınızı yaşadı Allah buyuktur...
Genişletmek için tıkla...
aminnnn... yakın çevrenizdekiler kavuştu mu peki bebeğine bu kabus geçicidir değil mi
 
Benim yengem 5 yil boyunca en iyi doktorlara tedavi gördü..olmaz deniyordu çok uğrastilar..yengemin psikolojisi alt ust oldu..evlatlik istedi abim sıcak bakmadi..en son tutma olasiligi pek olmayan aşilama denediler ve bir kiz bir erkek ikizleri oldu:) kurbam kestiler abim cok sukur dedi rabbim iki cinside tattirdi dedi.
Doktorlar dogal yolla hamile kalamazsin artik korunmana gerek yok dediler.
Tam 3 yil sonra yengem kust kontrolu icin gittigi hastanede bebegin kalp atislarini aliyor ve orda heyecandan yigilip kaliyor:) bi evlatlari daha oldu..ve yengem dedi dogal yolla da hamile kama duygusu tattim cok sukur dedi.
Sonra erken menopoza girdi 2 yil once.
Tam 33 yasindaydi..
Ne mi oldu gecen yil yine hamile kaldi..hemde menepoz tedavisi gorurken adet gormezken..doktorlar toplandi olamaz dediler alalim dediler saglikli olmaz dediler...
Yengem kiyamadi ve bi kiz evlat daha saglikli sekilde dunyaya getirdi..
Simdi evli mutlu 4 cocuklu oldu..

Ozellikle uzunca yazdim..menopoza giren bir kul bile hamile kalabiliyorsa umut hep olsun..
Benim size onerim bu isin uzerinde durmadiginiz dusunmediginiz zaman oluyor..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

G
Aileme bu ilişkiyi nasıl açıklayabilirim? Mantık evliliği mutlu bir evlilik olur mu sizce?
16 17 18
Yorumlar
355
Görüntüleme
11K
seydaseydas
S
H
Kızlar hamileyiiiiiiiimmmmmm♥️🫶🙏
Yorumlar
4
Görüntüleme
268
Hayirligunler678
H
Y
Hamileyim! (Düşük Amh ve Kist)
Yorumlar
17
Görüntüleme
252
yuzirneym
Y
Nilu12
Sizce bunu nasıl yola getirsem
5 6 7
Yorumlar
134
Görüntüleme
4K
kizilcik_serbeti
K
A
Boşanacağım ama hazmedemiyorum
2 3 4
Yorumlar
66
Görüntüleme
3K
Aybalahanim
Aybalahanim
X