Merhaba arkadaşlar. Ben hamileyim ve 1 yaşında bir tane daha çocuğum var. Maddi açıdan da biraz sıkışık bir dönemdeyiz. Çalışmam gerekiyor diye Şu an çalışıyorum, çocuğuma kayınvalidem bakıyor. Sabah 6 da kalkıyorum, akşam 8 de evde oluyorum. Eve gittikten sonra yemek olsun akşamdan kalan bulaşık, çamaşırıydı diğer ev işleriydi ayrıca birde kucağımdan hiç inmek istemeyen bir bebekle hamile hamile işlere de yetişmeye çalışıyorum. Son günlerde eşimin de arkadaşları akşam oturmaya geliyorlar. Bütün bu işler yetmezmiş gibi bide misafirle uğraş, yanlarında rahat oturama, uzanma, bide öyle anlayışsızlar ki saat 11 gibi kalkıp gidiyorlar. Eşimde rahatsız bu durumdan ama millete bişey diyemiyoruz tabi. E bide eşimle de sürekli tartışıyorum, ben hamile hamile çalışıp sana destek oluyorsam sende ev işlerinde bana destek olmak zorundasın diye. O da ya uzanıp tv izler ya da kalakr benimle tartışa tartışa bir işin ucundan tutar, ama öyle tartışır ki yapmasa daha iyi... Bazen oturup ağlıyorum, uykuya dinlenmeye benimde ihtiyacım var neden bunları yaşıyorum diye, ama hiçbirşey içinde olduğum duruma fayda etmiyor. Çocuğumla da yeterince ilgilenemediğim için ayrıca vicdan azabı çekiyorum. En büyük derdim de eşimin desteğinin olmaması, beni hiç anlamaması, en azından hamilelik döneminde daha hassas ıolduğumu düşünüp hiç destek olmaması. Bari buraya içimi döküp rahatlamak istedim.