Anksiyete ve panik atakla baş edemiyorum yoruldum

justadream36 .!.:

Şimdi nasılsınız yaklaşık ne kadar bir zaman aldı tamamen geçti mi merak ettim.

Genişletmek için tıkla...

canancetin .!.:

Gerçekten harikayım hani abartı falan değil.. Ve hala o günler aklıma gelince gülüyorum :) Lütfen kendinize yatırım yapın ve çevrenizde sizi olumsuz etkileyen herkesi herşeyi yok edin.

Genişletmek için tıkla...

justadream36 .!.:

Peki bu süreçte ilaç kullandınız mı? Yoksa sadece meditasyon olumsuz düşüncelerden uzaklaşma yürüyüş fiziksel aktivite mi? Ben de şu an sadece meditasyon ara sıra yürüyüş bitkisel çaylar ve İzzet GÜLLÜ hocanın videolarını izliyorum. Ama bir yanım aceleci davranıyor ve hemen kurtulmak istiyor eskisi gibi olmak istiyor. Öte yandan ilaç kullananları okuyorum geçmemiş ataklar bırakmada yaşadığı zorluklar. İnşallah umut oldunuz lütfen daha çok yazın bizlere neler yaptığınızı daha ayrıntılı çok fayda sağlıyor

Genişletmek için tıkla...

justadream36 .!.:

Çok teşekkür ederim tüm samimiyetinizle sürecinizi anlattığınız için çok üzüldüm en başta yaşadıklarınız için ancak çok şükür feraha ermişsiniz rabbim bizlere de nasip etsin belli ki bu bir süreç ve bu süreçte sebat edip doğru yaklaşımlarda bulunmamız lazım. Benim bu durumum 1 ayı bulacak ve sanırım çok aceleci davranıyorum inancım zaman içerisinde beynimin bu davranışı unutacağı yönünde tabii ben yanlış yaklaşımlarda bulunmazsam. Baş edemezsem doktorun adını da almak için yazarım. Bir de bana da bu durumu hafife almak iyi geldi bir nebze yani bunun gerçek olmadığını düşünmek o daralma anı geldiğinde artık seni tanıyorum yakaladım demek o anın hızlı geçmesini sağlıyor ben de belki bir nebze okuyanlara faydalı olur diye yazmak istedim. Tekrardan teşekkür ederim yazınız umut oldu

Genişletmek için tıkla...

justadream36 .!.:

Peki bu süreçte ilaç kullandınız mı? Yoksa sadece meditasyon olumsuz düşüncelerden uzaklaşma yürüyüş fiziksel aktivite mi? Ben de şu an sadece meditasyon ara sıra yürüyüş bitkisel çaylar ve İzzet GÜLLÜ hocanın videolarını izliyorum. Ama bir yanım aceleci davranıyor ve hemen kurtulmak istiyor eskisi gibi olmak istiyor. Öte yandan ilaç kullananları okuyorum geçmemiş ataklar bırakmada yaşadığı zorluklar. İnşallah umut oldunuz lütfen daha çok yazın bizlere neler yaptığınızı daha ayrıntılı çok fayda sağlıyor

Genişletmek için tıkla...

canancetin .!.:

Bakın bu sürece çok hızlı gelmediniz, anksiyete ve panik atak geçmiş birikimlerimizin bize yansıması. Beynimizin elektrik dalgalarının değişmesi, artık 20-30 yıllık güncellenmeyen teknolojik cihazlar gibi ERROR vermesi, bakımsız kalan bakır kaplar gibi kararması çürümesi... O kadar çok şey araştırdım okudum ki. Dedim ben bunu aşacağım, kendime en başta çok büyük haksızlıklar ettim çok suçladım güçsüzlüğümü ve korkaklığımı. Bir doktor buldum ismi lazım değil aşağılığın tekiydi bir seans gittim bir sürü paramı aldı ve bana 2 ilaç verdi size yemin edebilirim ki eşim olmasaydı yanımda ölmüştüm. Ambulansla acile kaldırdılar beni ambulanstaki doktor önce intihar zannetmiş ilaç falan lafı geçince sonra meğer o da zamanında bu durumu yaşamış ve iyileşmiş sımsıkı tuttu elimi asla unutamıyorum o anları... Hastanede anlaşıldı ki uygun olmayan dozdan dolayı ilaçlar zehirleyip kalp krizi geçirmeme sebep oluyormuş az daha acildeki doktor reçeteme açıp bakınca, ilaçlarımı ve dozlarını öğrenince şok geçirdi bir doktorun hastasına bunu yaptığını gördüğü için. Ve biliyor musunuz benim için en kötüsü o geceydi, geçmeyecek sandım, ölüyorum dedim bu sefer gerçekten... En çok acı olan benim için, eşim bana bugüne kadar sonsuz güvenen bir insanken yaşadığım semptomları da ilaca kaygıyla yaklaşıp kafamı çok taktığım için oluyor sandı en başta, krizi anlayamadı, bana ilaca ve doktora zaman vermem için telkinlerde bulunurken ben kendimi tanıdığım için kendim arayıp 112'yi çağırdım ambulansı. Sonra hastaneden çıkıp eve geldiğimde saatlerce kendime gelemedim. İnsan kendine acırmış o gün anladım çok acıdım çokta ağladım içerledim, kendime bir kere daha dedim güçsüzsün sen, yalnızsın, ya sensin ya SEN! Sonra o gün evimde tek kalmak istedim ve dinlendim. O sırada aklıma bir müşterimizin psikiyatrist olduğu geldi. Düşünün yani aslında ilk doktoru o telaşla düştüğüm denizde aradım ve köpek balığı çıktı karşıma :) Her neyse ben arayıp hemen ertesi gün için randevu aldım kendime de dedim iyileşeceksin, bu işin peşini de bırakmayacaksın. Kendine gel kızım! dedim toparlandım o gece yepyeni bir sayfa açmak için uyudum. Ertesi gün gidip görüştüm doktorum psikoterapi yöntemini kullandı 2 saat sürdü seansım anlattım, doktorum sordu ben döküldüm. Çok iyi ve dünyanın en samimi hocalarından biridir hala gördüğümde sımsıkı sarılıp içime ağlarım emeklerinden dolayı. O gün ilacımı verdi eşimle de görüştü seansın bi 10-15 dakikasında oradan ayrılmadan önce. Şimdi bana herkes soracak verdiği ilaçları. Ama bakın ASLA söylemek istemiyorum. Size birileri de söylerse sakın doktorunuza danışmadan gitmeden alıp içmeyin. Eğer benim doktorumdan destek almak isterseniz özelden mesaj atarsınız adını yazarım orası ayrı. Ben ilaçlarımı kullanırken kendimi sadece ilaçla stabil tutup, bu konuyu daha etkili ve en doğru şekilde çözebilmek için kendime adadım kendimi. Reiki master birisi var ona gidip Aile dizimi de yaptırdım, dua açıp dua ettim zikir çektim, spor yaptım yürüdüm, haberleri kapattım, sosyal medyadan uzak durdum mümkün olduğu kadar, cenazelere mevlütlere gitmedim, kimsenin derdini dinlemedim, kavga etmedim, meditasyonlarımı yaptım, örgü, resim, farklı yemek tarifleri denedim. Kedilerimi çoğalttım :) Köpeğimle daha çok yürüyüşe çıktım. Eşimin desteğini kabul ettim ve her seferinde sarılıp bu minneti dile getirdim, beni anlayabildiği için aslında ne kadar şanslı olduğumu söyledim ona. Bakın o kadar önemli ki sizinle başlıyor her şey ama gördüğünüz desteğin karşılığında iyi olduğunuzu bilmek istiyorlar sevdikleriniz. Kimse anlamaz, deli derler bana, yok ilaç bağımlılık yapar, meditasyon 5 vakit namazmış otur müzik dinleyeceğine ilahi dinle o da iyi gelir diyen bir sürü böyle saçma sapan yorumların seslerini kapattım ben sildim onları hayatımdan :) Sadece beni anlayabilecek 3-5 insanla yoluma devam ettim. Size yemin ederim ki 1. haftadan itibaren görebileceksiniz kendinizdeki değişimi. Ne olursunuz kapatın telefonları, tv'yi, sosyal medyaları... Bu süreçte sizin hep çok iyi şeyler duymaya ve yaşamaya ihtiyacınız var. Bana yazın ya :) Elimden geldiğince sizin için bir şeyler yapmaya çalışırım... Bana iyi gelen size de gelir belki denersiniz, yada sizinle beraber okuyanlar faydalanır. Ama ne olursunuz hacıya hoca hurafeye yok bilmem kime fal baktıran teyzelere gitmeyin dinlemeyin :)))

Genişletmek için tıkla...

canancetin .!.:

Bakın bu sürece çok hızlı gelmediniz, anksiyete ve panik atak geçmiş birikimlerimizin bize yansıması. Beynimizin elektrik dalgalarının değişmesi, artık 20-30 yıllık güncellenmeyen teknolojik cihazlar gibi ERROR vermesi, bakımsız kalan bakır kaplar gibi kararması çürümesi... O kadar çok şey araştırdım okudum ki. Dedim ben bunu aşacağım, kendime en başta çok büyük haksızlıklar ettim çok suçladım güçsüzlüğümü ve korkaklığımı. Bir doktor buldum ismi lazım değil aşağılığın tekiydi bir seans gittim bir sürü paramı aldı ve bana 2 ilaç verdi size yemin edebilirim ki eşim olmasaydı yanımda ölmüştüm. Ambulansla acile kaldırdılar beni ambulanstaki doktor önce intihar zannetmiş ilaç falan lafı geçince sonra meğer o da zamanında bu durumu yaşamış ve iyileşmiş sımsıkı tuttu elimi asla unutamıyorum o anları... Hastanede anlaşıldı ki uygun olmayan dozdan dolayı ilaçlar zehirleyip kalp krizi geçirmeme sebep oluyormuş az daha acildeki doktor reçeteme açıp bakınca, ilaçlarımı ve dozlarını öğrenince şok geçirdi bir doktorun hastasına bunu yaptığını gördüğü için. Ve biliyor musunuz benim için en kötüsü o geceydi, geçmeyecek sandım, ölüyorum dedim bu sefer gerçekten... En çok acı olan benim için, eşim bana bugüne kadar sonsuz güvenen bir insanken yaşadığım semptomları da ilaca kaygıyla yaklaşıp kafamı çok taktığım için oluyor sandı en başta, krizi anlayamadı, bana ilaca ve doktora zaman vermem için telkinlerde bulunurken ben kendimi tanıdığım için kendim arayıp 112'yi çağırdım ambulansı. Sonra hastaneden çıkıp eve geldiğimde saatlerce kendime gelemedim. İnsan kendine acırmış o gün anladım çok acıdım çokta ağladım içerledim, kendime bir kere daha dedim güçsüzsün sen, yalnızsın, ya sensin ya SEN! Sonra o gün evimde tek kalmak istedim ve dinlendim. O sırada aklıma bir müşterimizin psikiyatrist olduğu geldi. Düşünün yani aslında ilk doktoru o telaşla düştüğüm denizde aradım ve köpek balığı çıktı karşıma :) Her neyse ben arayıp hemen ertesi gün için randevu aldım kendime de dedim iyileşeceksin, bu işin peşini de bırakmayacaksın. Kendine gel kızım! dedim toparlandım o gece yepyeni bir sayfa açmak için uyudum. Ertesi gün gidip görüştüm doktorum psikoterapi yöntemini kullandı 2 saat sürdü seansım anlattım, doktorum sordu ben döküldüm. Çok iyi ve dünyanın en samimi hocalarından biridir hala gördüğümde sımsıkı sarılıp içime ağlarım emeklerinden dolayı. O gün ilacımı verdi eşimle de görüştü seansın bi 10-15 dakikasında oradan ayrılmadan önce. Şimdi bana herkes soracak verdiği ilaçları. Ama bakın ASLA söylemek istemiyorum. Size birileri de söylerse sakın doktorunuza danışmadan gitmeden alıp içmeyin. Eğer benim doktorumdan destek almak isterseniz özelden mesaj atarsınız adını yazarım orası ayrı. Ben ilaçlarımı kullanırken kendimi sadece ilaçla stabil tutup, bu konuyu daha etkili ve en doğru şekilde çözebilmek için kendime adadım kendimi. Reiki master birisi var ona gidip Aile dizimi de yaptırdım, dua açıp dua ettim zikir çektim, spor yaptım yürüdüm, haberleri kapattım, sosyal medyadan uzak durdum mümkün olduğu kadar, cenazelere mevlütlere gitmedim, kimsenin derdini dinlemedim, kavga etmedim, meditasyonlarımı yaptım, örgü, resim, farklı yemek tarifleri denedim. Kedilerimi çoğalttım :) Köpeğimle daha çok yürüyüşe çıktım. Eşimin desteğini kabul ettim ve her seferinde sarılıp bu minneti dile getirdim, beni anlayabildiği için aslında ne kadar şanslı olduğumu söyledim ona. Bakın o kadar önemli ki sizinle başlıyor her şey ama gördüğünüz desteğin karşılığında iyi olduğunuzu bilmek istiyorlar sevdikleriniz. Kimse anlamaz, deli derler bana, yok ilaç bağımlılık yapar, meditasyon 5 vakit namazmış otur müzik dinleyeceğine ilahi dinle o da iyi gelir diyen bir sürü böyle saçma sapan yorumların seslerini kapattım ben sildim onları hayatımdan :) Sadece beni anlayabilecek 3-5 insanla yoluma devam ettim. Size yemin ederim ki 1. haftadan itibaren görebileceksiniz kendinizdeki değişimi. Ne olursunuz kapatın telefonları, tv'yi, sosyal medyaları... Bu süreçte sizin hep çok iyi şeyler duymaya ve yaşamaya ihtiyacınız var. Bana yazın ya :) Elimden geldiğince sizin için bir şeyler yapmaya çalışırım... Bana iyi gelen size de gelir belki denersiniz, yada sizinle beraber okuyanlar faydalanır. Ama ne olursunuz hacıya hoca hurafeye yok bilmem kime fal baktıran teyzelere gitmeyin dinlemeyin :)))

Genişletmek için tıkla...

canancetin .!.:

Eğer spotify kullanıyorsanız aşağıda dinlemeniz için bir sanatçının ekran görüntüsünü bırakıyorum; (link paylaşamadım ne yazık ki :) )



Youtube hesabınız varsa;






Bu linklerden faydalanmanızı tavsiye ederim :) Ben kulaklığımı takıp yemek yaparken bile bu tarz şeyler dinliyorum :)

Genişletmek için tıkla...

laleela .!.:

Nekadar güzel yazmışsınız,

Nekadar güzel ve samimi anlatmışsınız sürecinizi, teşekkür ederim çok moral oluyor, dediklerinize katılıyorum,sadece ilaç içip umut iyi olmamızı beklememek lazım,gerisi bizim elimizde,benim de bu süreçte etrafındaki insanlar azaldı,çizgi çektim çünkü hem anlamıyorlar hem de moral bozuyorlar

Genişletmek için tıkla...

canancetin .!.:

Bu dünyaya gelirken yalnızdık unutmayın, sadece biz varız bizimle başlıyor her şey :) Hiç üzülmeyin her şey yoluna girdiğinde çok daha iyi ilişkiler kuruyor insan.

Genişletmek için tıkla...

laleela .!.:

Tabiki ,bu süreç olgunlaşma süreci de tabiki anlayana,kendinden başlayarak sıra ile,çünkü dediğiniz gibi bir günde anksiyete bozukluğu olmiyor,düşünceler,bakış açımiz,beklentilerimiz yani bir çok şey değişmeli

Genişletmek için tıkla...