Anksiyete ve Aşırı siniri antidepresan olmadan nasıl yenebilirim?

Arkadaşlar anksiyete ve depresyon tanısı ile yaklaşık 2-3 ay antidepresan kullandım. İlk başta işe yaramıyor dedim fakat bırakınca anladım ki bana baya iyi gelmiş... Şuan ilacımı bırakma sebebim hamilelik düşünüyor olmam... Çünkü biliyorum ki bebek bana yüzlerce mg ilaçtan bin kat iyi gelecekk...

Şikayetlerim=berbat derecede gerginim.. Biri bana muhalefet bişey demeye görsün ya kalbini kırıyorum ya da kendi içime atıp kendi kendimi yiyip bitiriyorum.... Bunu yapmak istemiyorum ama en ufak bişeye okadar takılıyorum ki, hayattan zevk bile alamıyorum artık... Ve çok tembelim evden dışarı çıkmak benim için ölüm... Zor süreçler yaşadım... biliyorum tedavimi yarım bırakmak doğru değildi. Ama zaman geciyo ve dediğim gibi Allah nasip eder de bebeğim olursa o bana inşaAllah herşeyden daha çok iyi gelecek..

Size sorum ise şu:Antidepresan olmadan rahatlayabileceğim, bir kitap olabilir, bir çay olabilir, bir uğraş olabilir artık aklınıza be gelirse tavsiyelerinizi bekliyorum... Şöyle vurdumduymaz bi insan olmak istiyorum. Biri bana bişey diyince onu akşam evime gelip kafamda kurcalamak istemiyorum. =(çocukluğumdan beri böyleyim ama artık had safhada. İlerde çocuk yetiştircem. Benim ailemde çok takıntılı insanlar, ben şuan onlardan bin beterim ben çocuklarımında böyle olmasını istemiyorum. Çocuklarım, içi huzur sevgi dolu insanlar olsunlar. Ama onun için önce benim de öyle olmam gerek dimi?!.. Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim...





Sakın sakın sakın... İyileşmeden asla bebek düşünme zira bebek sinirine sinir katıyor. Çok zorlu bi süreç hele uykusuz kalmak
 
İyi olmayı istemen 1. adım onu atmışsın zaten inşallah gerisi gelir. Bence maneviyata yönel derim. Bana en iyi gelen şey O.. Değil insanları kırmak, Korkunç zararlı böcekleri bile öldürmeye kıyamıyorum nerden geliyor bu sevgi biliyor musun O’nu sevmekten. İstersen özel mesaj at birkaç tavsiye verebilirim :) Allah yardımcın olsun.
Yok canım benimde insanlara zararım yok en büyük zararım kendime=) Allah razı olsun çok teşekkür ederim
 
Arkadaşlar anksiyete ve depresyon tanısı ile yaklaşık 2-3 ay antidepresan kullandım. İlk başta işe yaramıyor dedim fakat bırakınca anladım ki bana baya iyi gelmiş... Şuan ilacımı bırakma sebebim hamilelik düşünüyor olmam... Çünkü biliyorum ki bebek bana yüzlerce mg ilaçtan bin kat iyi gelecekk...

Şikayetlerim=berbat derecede gerginim.. Biri bana muhalefet bişey demeye görsün ya kalbini kırıyorum ya da kendi içime atıp kendi kendimi yiyip bitiriyorum.... Bunu yapmak istemiyorum ama en ufak bişeye okadar takılıyorum ki, hayattan zevk bile alamıyorum artık... Ve çok tembelim evden dışarı çıkmak benim için ölüm... Zor süreçler yaşadım... biliyorum tedavimi yarım bırakmak doğru değildi. Ama zaman geciyo ve dediğim gibi Allah nasip eder de bebeğim olursa o bana inşaAllah herşeyden daha çok iyi gelecek..

Size sorum ise şu:Antidepresan olmadan rahatlayabileceğim, bir kitap olabilir, bir çay olabilir, bir uğraş olabilir artık aklınıza be gelirse tavsiyelerinizi bekliyorum... Şöyle vurdumduymaz bi insan olmak istiyorum. Biri bana bişey diyince onu akşam evime gelip kafamda kurcalamak istemiyorum. =(çocukluğumdan beri böyleyim ama artık had safhada. İlerde çocuk yetiştircem. Benim ailemde çok takıntılı insanlar, ben şuan onlardan bin beterim ben çocuklarımında böyle olmasını istemiyorum. Çocuklarım, içi huzur sevgi dolu insanlar olsunlar. Ama onun için önce benim de öyle olmam gerek dimi?!.. Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim...





Sakın sakın sakın... İyileşmeden asla bebek düşünme zira bebek sinirine sinir katıyor. Çok zorlu bi süreç hele uykusuz kalmak
 
Sakın sakın sakın... İyileşmeden asla bebek düşünme zira bebek sinirine sinir katıyor. Çok zorlu bi süreç hele uykusuz kalmak
Nedense ben öyle düşünemiyorum bilmiyorum yanlış mı düşünüyorum, tüm zahmetlere rağmen canımdan bi parçayı sarıp sarmalıycam onunla bende yeniden büyüycem... Annelik insana bence daha büyük bi merhamet veriyo... Uykuya gelince zaten eşimin işinden dolayı sabaha kadar yatmayan bi insanım. Uyku muyku palavra bi buçuk yıldır =)
 
Antidepresanların en az 6 ay kullanım sartı vardır tedavi için.sadece bebek olarak düşünmeyin hamilelik süresince tedavinizi tamamladan çok zorluk yaşarsınız.ben de anksiyete için yıllarca direnip antidepresan baslayanlardanım.
 
Antidepresanların en az 6 ay kullanım sartı vardır tedavi için.sadece bebek olarak düşünmeyin hamilelik süresince tedavinizi tamamladan çok zorluk yaşarsınız.ben de anksiyete için yıllarca direnip antidepresan baslayanlardanım.
Ne kullanıyorsunuz bi etkisini gördünüz mü
 
Hamilelikten anksiyetiye artıyor . Aşırı duygusal bir dönem olunca takıntılar da artıyor . Hamileliğim de girdiğim bunalımlar lohusa depresyonları çok zor geçti. Doğum acısı bile o kadar zorlamadı inan bana. Bu sefer bunalım devamlı ağlama hali yorgunluk gerginlik bebeğinin tadını çıkaramazsın söyliyim
 
böyle seylerin hapla tedavisi zaten cözüm degil.

önce konusa bilceniz ii bir piskolog.
Bana bilincli nefes alma verme olaylari yaradi.

Ve sizi motive edicek söz secin onu hergün sinirlendiginizde tekrarlayin.

TEMIZ havada yürüyüs her derdi cözmeye yetiyor bana. cikin tek basiniza bi yarim saat gezin. dünyayi bam baska görüceksiniz ama gercekten yalniz yapin.
 
Hamilelikten anksiyetiye artıyor . Aşırı duygusal bir dönem olunca takıntılar da artıyor . Hamileliğim de girdiğim bunalımlar lohusa depresyonları çok zor geçti. Doğum acısı bile o kadar zorlamadı inan bana. Bu sefer bunalım devamlı ağlama hali yorgunluk gerginlik bebeğinin tadını çıkaramazsın söyliyim
Hayırlısı Allahtan
 
böyle seylerin hapla tedavisi zaten cözüm degil.

önce konusa bilceniz ii bir piskolog.
Bana bilincli nefes alma verme olaylari yaradi.

Ve sizi motive edicek söz secin onu hergün sinirlendiginizde tekrarlayin.

TEMIZ havada yürüyüs her derdi cözmeye yetiyor bana. cikin tek basiniza bi yarim saat gezin. dünyayi bam baska görüceksiniz ama gercekten yalniz yapin.
Sağol =)
 
Çoğu kişi bebek düşünme demiş ama bu kadar isterken erteleme ama çok da üstüne düşerek değil. Rezene, papatya çayları icebilirsin. Ben kendime zaman ayirdikca mutlu olmaya başladım. Mesela canım kısır istiyor kalkıp yapmam ama biri gelsin o seviyor diye yaparım bu gibi çok şey . Sonra farkettim ki hep başkaları seviyor diye yapıyorum başkaları istiyor diye onların yanına gidiyorum. Sonra canım ne isterse yapmaya başladım sırf kendimi daha mutlu etmek için yaparken de kendimi mutlu etmek için diye içimden geçirip mutlu olmaya başladım . Sonra yağmur yagdikca kahvemi alip camı açıp yağmur sesini dinlemeye ve bu anı tekrar yasamayacagimi ve çok güzel hissetmem gerektiğini düşünüp mutlu oldum. Çalışırken ben de çok gergindim insanları kırmaya başlamıştım ki isi biraktim. Mükemmeliyetçi bir ailede büyüyünce daha doğrusu babam öyleydi ve patronum insan çok yipraniyor .
 
Çoğu kişi bebek düşünme demiş ama bu kadar isterken erteleme ama çok da üstüne düşerek değil. Rezene, papatya çayları icebilirsin. Ben kendime zaman ayirdikca mutlu olmaya başladım. Mesela canım kısır istiyor kalkıp yapmam ama biri gelsin o seviyor diye yaparım bu gibi çok şey . Sonra farkettim ki hep başkaları seviyor diye yapıyorum başkaları istiyor diye onların yanına gidiyorum. Sonra canım ne isterse yapmaya başladım sırf kendimi daha mutlu etmek için yaparken de kendimi mutlu etmek için diye içimden geçirip mutlu olmaya başladım . Sonra yağmur yagdikca kahvemi alip camı açıp yağmur sesini dinlemeye ve bu anı tekrar yasamayacagimi ve çok güzel hissetmem gerektiğini düşünüp mutlu oldum. Çalışırken ben de çok gergindim insanları kırmaya başlamıştım ki isi biraktim. Mükemmeliyetçi bir ailede büyüyünce daha doğrusu babam öyleydi ve patronum insan çok yipraniyor .
Evet canım bi evlat sahibi olmak çok istiyorum. Allahın izni ile iyi bi anne olabileceğime de inanıyorum, çünkü bilinçli bi insanım (ne kadar anksiyeteye olsam da) daha bekarken bile çocuk yetiştirme ile alakalı kitap okurdum... İllaki dört dörtlük olurum demiyorum ama anksiyeteyim diyede bütün hayatımı erteleyemem. Bebek Allahtan gelen bi rahmet ne durumlarda insanların çocukları oluyor ve onlara büyük bi umut oluyor. Bu durumum gecmezse ömür boyu çocuk mu yapmıycam... Zaten sorum cocuk yapmamla alakalı değildi... Belki insanı rahatlatan bi kişisel gelişim kitabı okumuştur birisi onunla alakalı tavsiye almak için açtım bu konuyu...insanlar da tavsiye sunuyor illaki... Ama bu takıntı anksiyete benim çocukluğumdan beri var, o da herşeyi en ince ayrıntısına kadar düşünmemden kaynaklı... Bu da insanın beynini kalbini yoruyor... Çok berbat bi durumda çocuk sahibi olmayı erteliyecek kadar kötü bi durumda olduğumu düşünmüyorum =)
 
Merhaba bebek sahibi olmak dunyanin en guzel duygusu orasi tartisilmaz.Ama hamilelik ve lohusalik surecinde hormonlarimiz yuzunden duygu durumlarimizda degisiyor bilindigi gibi..Doktorum lohusalik depresyonu daha cok hamilelik oncesinde psikolojik rahatsizlik gecirenlerde daha sık gorulur demisti.Bence psikolojiniz duzelmeden cocuk yspmayin zira yipratici bi süreç, bebegi de dusunmek lazim.Allah yardimciniz olsun
 
Nedense ben öyle düşünemiyorum bilmiyorum yanlış mı düşünüyorum, tüm zahmetlere rağmen canımdan bi parçayı sarıp sarmalıycam onunla bende yeniden büyüycem... Annelik insana bence daha büyük bi merhamet veriyo... Uykuya gelince zaten eşimin işinden dolayı sabaha kadar yatmayan bi insanım. Uyku muyku palavra bi buçuk yıldır =)
Öyle olmuyor canim maalesef kaygilarin vecsinirin kat kat artar.Burda sana dogum yapmis tecrube etmis anneler olarak soyluyoruz.Lohusalik saglam bir psikoloji istiyor tartismasiz
 
Şimdi bebek yapınca ruh halinizin daha beter olma olasılığı var, isteyerek hamile kalınsa dahi postpartum yani doğum sonrası depresyon görülebiliyor çoğu yeni annede. Hadi olmasa dahi hamilelikte hormon dengeleri değişiyor, iyice duygusallaşılıyor, alınganlıklar, sinir krizleri baş gösteriyor, bünye alt üst oluyor. Bu kadar duygu dengesizliklerine hazır olduğunuzu düşünmüyorum. Daha kötü olabilirsiniz. Çocuk da etkilenebilir zira mutlu anne mutlu bebek demek.

O yüzden bence acele etmeyip ruh haliniz biraz toparlandıktan sonra hamilelik düşünmelisiniz. İlaç kullanmak o kadar kötü bir şey değil, sadece alışma süresi biraz zor. Tavsiyem ilaç + psikoterapi ile ruh halinizi iyileştirip bebeği ondan sonra düşünmeniz olur. Sadece ilaca kıyasla aynı anda psikoterapi de almak süreci hızlandırır. Geçmiş olsun.
 
Çocuk sinir stresi sahada artırır çünkü vücut iki kattı daha yorgun olur önce iyileş sonra çocuk yap bence bununla beraber çocuktan hemen sonra tekrar ilacada başlayabilirsiniz bu duygu durumunu düzelticek ilaç dışında düzeltebilecek hiç bir şey yok
 
Nedense ben öyle düşünemiyorum bilmiyorum yanlış mı düşünüyorum, tüm zahmetlere rağmen canımdan bi parçayı sarıp sarmalıycam onunla bende yeniden büyüycem... Annelik insana bence daha büyük bi merhamet veriyo... Uykuya gelince zaten eşimin işinden dolayı sabaha kadar yatmayan bi insanım. Uyku muyku palavra bi buçuk yıldır =)
Aynı bende öyleyim sabaha kadar uyumam bu alışkanlık oldu ama bebegim gece uyuyup sabah kalkıyor sabah uykusuz oluyorum inanın öyle olmuyır tahammülsüz oluyorsnz. Ben çok ceremesini çektim siz bilirsiniz ama saglıjlı anne mutlu anne mutlu bebek
 
Ya böyle şizofreni derecesinde bi sıkıntım yok. Demek istediğim sadece insanlara takılmak, kendime laf ettirmemek eleştirilere karşı olumsuz olmam. Bu da biraz mükemmelliyetçiliğimden kaynaklanıyor. Çünkü ben her işimi doğru yapmak için uğraşırım buna rağmen biri benim birşeyime muhalefet edince geriliyorum. Bu genelde çoğu insanda vardır. Ben bebeği kurtarıcı olsun diye düşünmüyorum bebek zaten istiyordum hep...
Bebek daha Beter depresyona sokuyor yalnız özellikle uykusuzluk 1 yıldır uykuya hasretim :KK43:
Uykusuzluk ta sinir yapıyor bence önce durumunuzu atlatın derim.
 
Ama bişey sormak istiyorum, diyelim ki tedavimi tamamladım. Kendimi artık biraz daha iyi hissediyorum. Peki bunun bi garantisi var mı. Belki yeniden sıkıntılı şeyler yaşıycam bu yeniden patlak verecek.... Dediklerinize harfiyen katılıyorum ama şuanki ruh halim son bir bucuk yıla göre çok çok daha iyi bi durumda... Zaten bi bucuk yıldır evliliğimin oturamayışından bebeğe cesaret edemedim. Ama şuan kendimi daha iyi ve rahat hissediyorum. Büyük bi depresyon yaşadım eşimin iş hayatından ve eve gec gelmesinden her hangi bi tatil yapamayışından dolayı.. Ama şuan eskisi kadar takılmıyorum bile.yani çok şeyi tevekkülüm ile atlattım. O dediğim takıntı insanların laflarına takılma huyumda bende çocukluğumdan beri var, o da ince ruhumdan kaynaklanıyor, çok kırılgan bir insanım . Ne zaman gecer nasıl gecer. Bunun uzerine düşüp baya bi caba sarfetmem lazım.... Yani öyle patalojik bi halde olduğumu sanmıyorum. Eğer bu yuzden çocuğu ertelersem hiç çocuk yapamam ki bu düşünce ile..

İsterseniz öleyim bari=) yaşamıyım =) =)

Not=son cümlem şakaydı=)
 
Benim iki hamileliğimde de adet gecikmem olduğu andan itibaren müthiş bir sinirlilik geldi yerleşti, ilk aylar öyle geçti vücut alışasıya.
O yüzden bebek iyi gelse bile hamilelik süreci hastalığınızı nüksettirebilir.

Ben bitter çikolata yiyorum adet günlerimde, sinirime iyi geliyor
 
X