- 9 Mart 2012
- 602
- 391
- 103
Herkese merhaba.
Annem kadar sevdiğim babannemi nisan ayında kaybettim ve panik atak ankisiyete ile bu dönemde karşılaştım. Öncelikle klasik panik atak olarak oturduğum yerde daralmalar kendimi cama atmalar nefes alamama hissi gibi bir kaç kez atak yaşadım. Şu an çok şüküt bu ataklarım yok fakat ankisyete başladı. Artık vücudum psikolojime yenik düşetek tepkiler veriyor. Başımın sol kısmında damar seyrimesi hissi başladı 2 aydır devam ediyor ve gitmediğim doktor kalmadı hepsi antidepresan ile gönderdi beni. Çekilmedik mr yapılmayab tahlil kalmadı. Ama ben istemedim ilaç kullanmak. Hala da kullanmıyorum. 1 aydır da şimdi sol göğsümde ağrı var kalp doktorum en sonunda devamlı gidip gelmemden "ihmal ettiğimi mi sanıyorsun. Yok bir şeyin. Artık kalp konusunu kapat" dedi. Ama bilinçaltıma söz geçiremiyorn. Göğüs ağrım devam ediyor ama kendime kalp olmadığını anlatamıyorum. Son dönemde istemsizce ayakta sabit durduğumda nefes almamı ya da vermemi tutuyorum ve bende boğulma hissi yaratıyor. O anda sanki kalbim çarpıyor gibi geliyor. Ama doktor buna da psikolojik dedi. Hala ilaç kullanmıyorum ama tavsiyelerinize çok ihtiyacım var. En azından insanın kendisini anlayan insanlara ihtiyacı oluyor. Çünkü artık eşim dahil tüm ailem beni hastalık hastası bir paranoyak olarak görmeye başladı. Elimde değil devamlı birazdan bişi olacak ve ölecekmişim gibi en kötüsünü düşünüyorum. Henüz 26 yaşındayım. Artık eski halimi özledim...
Annem kadar sevdiğim babannemi nisan ayında kaybettim ve panik atak ankisiyete ile bu dönemde karşılaştım. Öncelikle klasik panik atak olarak oturduğum yerde daralmalar kendimi cama atmalar nefes alamama hissi gibi bir kaç kez atak yaşadım. Şu an çok şüküt bu ataklarım yok fakat ankisyete başladı. Artık vücudum psikolojime yenik düşetek tepkiler veriyor. Başımın sol kısmında damar seyrimesi hissi başladı 2 aydır devam ediyor ve gitmediğim doktor kalmadı hepsi antidepresan ile gönderdi beni. Çekilmedik mr yapılmayab tahlil kalmadı. Ama ben istemedim ilaç kullanmak. Hala da kullanmıyorum. 1 aydır da şimdi sol göğsümde ağrı var kalp doktorum en sonunda devamlı gidip gelmemden "ihmal ettiğimi mi sanıyorsun. Yok bir şeyin. Artık kalp konusunu kapat" dedi. Ama bilinçaltıma söz geçiremiyorn. Göğüs ağrım devam ediyor ama kendime kalp olmadığını anlatamıyorum. Son dönemde istemsizce ayakta sabit durduğumda nefes almamı ya da vermemi tutuyorum ve bende boğulma hissi yaratıyor. O anda sanki kalbim çarpıyor gibi geliyor. Ama doktor buna da psikolojik dedi. Hala ilaç kullanmıyorum ama tavsiyelerinize çok ihtiyacım var. En azından insanın kendisini anlayan insanlara ihtiyacı oluyor. Çünkü artık eşim dahil tüm ailem beni hastalık hastası bir paranoyak olarak görmeye başladı. Elimde değil devamlı birazdan bişi olacak ve ölecekmişim gibi en kötüsünü düşünüyorum. Henüz 26 yaşındayım. Artık eski halimi özledim...
(
