Anksiyete + Panik Atak anında yardım almak isteyenler

Merhaba, son dönemlerde ya da uzun dönemde sizi sıkıntıya sokacak bir şeyler yaşadınız mı? Doktora hemen gitmek ya da beklemek size kalmış. Eğer günlük hayatınızı ciddi şekilde etkilemiyorsa boşuna ilaca başlamayın. Bir süre mücadele edin. Farklı şeylere yoğunlaşmaya çalışın. İnternetten de ulaşabileceğiniz birtakım nefes egzersizleri var, bunlar da rahatlamanıza yardımcı olabilir. Fakat yaşadıklarınız artarak devam ediyorsa o zaman bir an önce çözüme ulaşmak açısından bir uzmana danışabilirsiniz. Eğer imkanınız varsa psikolojik desteğin de faydasını görürsünüz. Geçmiş olsun.
 

teşekkür ederim hayır çok şükür sıkıntılı bir durum yaşamadım ama ağır bir lohusalık dönemi geçirdim lohusa depresyonu olmuştum yani hala da tam atlattığım söylenemez :S günlük hayatımı çok etkilemiyor sadece yemek yerken bu sorunu yaşıyorum bir de uyurken :S biraz daha bekleyeyim eğer devam ederse doktora gideyim o szaman çok teşekkür ederim nefes egzersizlerini de araştırayım şimdi
 

Rica ederim, tekrar geçmiş olsun.
 
merhaba aarkadaslar bu gun yine atak gecirdim anlamadigim bi sey var atak zamani olum korkusu yok sadece icimde bi bunalti sinirlenmekle oluyo ama bi seye inaniyorum ben tedavi olduktan sonra duzelmisdim turp gibiyidim dogumdan sonra yeniden basladi anksiyetede var bende
 
Merhaba.. Bu onuyu görünce yazmak istedim çünkü ben de aynı dertten muzdaribim.
1 yıl içinde dünyam karardı benim... Bi eski halimi düşünüyorum,bi şimdiki halime bakıyorum. Enkaz gibiyim. 8 ay kadar ilaç kullandım. Bırakalı tam 1 ay oluyor. Şikayetlerim arttı,ilaçlara sarılmamak için uğraşıyorum mücadele ediyorum. Eskisi gibi olmaktan,daha beter olmaktan korkuyorum. Kimse anlamıyor beni,hiç kimse. İnsanın gücünü bitiren iğrenç bi hastalık bu. Geleceğimle ilgili bi telaş tüneline girmiş gibiyim. Nolucam bilmiyorum,düzelir mi bilmiyorum.. Ama düzelmesi için sıkıntılardan,üzüntülerden uzak durmak gerektiği kesin. Onlar da benim yakamı bırakmıyor işte. Bazen gerçekten dayanamıyorum.
 
ateş şikayetiyle 4 gece önce doktora gittim ve hayatım karardı.. günlerdir uyumuyorum ve hayatımın en büyük kabusunu yaşıyorum resmen.. şu an bir atak geçiriyorum nolur yöntemlerinizi esirgemeyin.. nefes egzersizleri nasıl oluyor? çarpıntıyı nasıl kontrol altına alabiliriz? nabzım 130 lara kdr çıkıyor o anda..allah şifamızı versin.
 
Arkadaşlar bende Pa yok fakat bir kaç aydır anksiyete sorunu yaşıyorum bu da depresyona sebep oldu ilaç kullanıyorum iki buçuk aydır iyi geliyordu fakat şimdi kış ayları geldi hava karanlık falan iyice içim bunalıyor ilaçlar daha çok anksiyeteme iyi geldi ama şu depresyondan kurtulamadım depresyonu anksiyete ile birlikte yaşayan var mı?
 
Gecmis olsun arkadaslar,
P.a., anksiyete, deprsyn hepsi birden mevcuttu bende. 16 yildir donem donem mucadele ediyorum. Kansizlik, demir eksikligi d vit b12 vit eksikligi, yorgunluk, uykusuzluk, genetik nedenler, yasanan sikinti ve uxuntuler bunu tetikliyor.
Bazi donem geceden, bazi donem gunduzden korkup bunaldim. Bense sorun gece yada gunduzde degil zayil oldugumu anda biz sikiliyoruz hepsi bu.
Keske buyuklerim bu konuda daha bilincli olsaydida ben bu kadar yipranmafan tedavi olsaydim. 3 aydir yine ilaca basladim ben ilacsiz sakinlesmiyorum, ilacsiz atlatan varsa tebrik edip alkisliyorum.
 
Merhaba arkadaşlar ne olur banada yardım edin. Yaşadığım şeyin ne olduğunu bilmiyorum ama beni korkutuyor.

Öncelikle en ufak bir sıkıntıda, ansızın telefon geldiğinde vs. titremeye başlıyorum. Öyle bir şiddetli titreme ki biri görse 10 metre ilerden anlayabilir. Tabi bununla birlikte kalbimde yerinden çıkacak gibi çarpıyor göğüs kafesim sanki dar geliyor.

Normal zmnlarda kriz yaşamıyorum. Sadece ansızın ya şimdi deprem olursa yada arabayla giderken ya şimdi araba birden dağılırsa önümüze biri çıkar kaza yaşarsak diye endişe yaşıyorum. Fakat bunu kendi içimde aşabiliyorum. Yaşamımı etkileyecek boyutta olmuyor.

Ama en kötüsünü nişanlımla kavga ettiğimizde yaşıyorum. Önce titremeyle birlikte baş dönmesi geliyor. Ve nefes alamamaya başlıyorum. Sanki boğazımı biri sıkıyormuş gibi bağıra bağıra nefes almaya çalışıyorum. Kendime engel olamıyorum. Heryerim uyuşuyor, yanımdakinden yardım isteyecek gücü bulamıyorum kendimde. Ve en sonunda şiddetli bi ağlama krizine giriyorum. Bunun sonunda yürüyecek halim kalmıyor. Olduğum yere yıkılıyorum.

Bunları yaşarken sanki aşabilirmişim, kendime gelebilirmişim gibi hissediyorum ama başaramıyorum. Ne olur bilginiz varsa bana yardım edin. Yaşadığım şeyin ne olduğu hakkında fikriniz var mı ? Doktora gitmeli miyim? Yardımlarınız için şimdiden minnettarım
 

arkadaşım geçmiş olsun,
nasıl oldun acaba ,destek aldınmı?,hemen hemen aynı şeyleri ben de yaşadım ,artık seyrekleşti.
 
arkadaşım geçmiş olsun,
nasıl oldun acaba ,destek aldınmı?,hemen hemen aynı şeyleri ben de yaşadım ,artık seyrekleşti.

evet canım çok şükür iyileştim gecen seneki günler neydi aman yarabbim
normal olmak ne kadar güzel şeymiş..
eski halimden hiçbişi kalmadı çok güzel bir işte çalışıyorum doktorum kendimle başbaşa kalmamaı söylemişti şuan işle o kadar meşgülüm ki hiç aklıma o düşünceler gelmiyor
dışarıya çıkamayan heran ölümü düşünen ben artık arabamla çıkıp gezebiliyorum
dünya varmış diyorum ,insanın ruhunun hasta olması kadar kötü biş yok kimseye vermesin böyle beter bir duyguyu yaşayanlar bilir ancak.
 

Çok sevindim iyi olmana,yalnız ben halen kendi başıma ilaç kullanıyorum,tam olarak geçmedi,aynı şeyleri bende düşündüm,Allah kimseye ruhi hastalık vermesin .buna da şükür diyorum.ilaç kullanıyomusun halen.
 
öncelikle herkese Allahtan şifa diliyorum,ruhsal sıkıntı belki de en kötüsü,insan aklından şüpheleniyor ve bu korkunç bişey.ben de 3 yıl önce bi travma geçirdim ve 'travma sonrası stres bozukluğu' ile 1 yıl prozac (sonrasında lustral) kullandm.bu süreçte il değişiklğinden dolayı Dr.umdan ayrılınca ilacı kendi kendime bıraktım. iyileştiğimi hissediyordum kiiii, son 2-3 aydır kabus fazlasıyla geri döndü (( kendimi teskin edip,başka uğraşlar bulup düşünceyle iyi olmaya çalışsam da sanırım başaramıyorum((ilaç kullanmanın ne kadar iyi olduğunu bizzat gördüm ancak şuan bebek istediğim için ilaç ve dr. fikrine uzak duruyorum.yaşadığım yerde daha önce gittiğim psikiyatr da gayet ilgisiz ve itici idi zaten ( en büyük umudum planladığım hamileliğin gerçekleşip beni yeni bi düzene sokması umarım en hayırlı zamanda bebeğim gelir ve bana sağlık getirir..amin.herkese sağlık ve huzur diliyorum..
 
bende bu rahatsızlığa yakalanalı 3 yıl oldu.gerçekten çok zormuş.ilk zamanlar bende antidepresan kullandım.6 ay sonra bıraktım.şimdi 1 yılı aşkındır ilaç kullanmıyorum.başlarda çok zorlandım.yalnız dışarı çıkmaya cesaretim yoktu.kalabalığa giremiyordum.aklımda hep olumsuz karamsar düşünceler beni bırakmıyordu.şimdi ise allaha şükür daha iyiyim.hep üstüne gittim ilaç kullanmıcam ben seni yeneceğim dedim.şimdi kalabalığa girince nefessiz kalıyormuş gibi oluyorum,bazen boyun ve sırt ağrıları oluyor fakat eskiye göre çok çok iyiyim çok şükür.şimdi bende hamilelik düşünüyorum.inşallah hamilelikle birlikte mutluluğumuz artar ve tamamen yeneriz
 
Benim 12 yil oldu panik atakla tanismam, 1 yil anlamadilar ne oldugunu doktorlar, hep kalpten ya da enfeksiyondan suphelendiler o surede. 1 yil sonunda da teshis koyamadilar ve beni psikiyatriste yonlendirdi kalp doktorum. Panik atak olduguma inanmadim uzun bir sure, hep olecegim bir hastaliktan suphelendim her panik atakli gibi sonra da zor da olsa doktorun verdigi ilaci icmeye karar verdim ve gercektende 1 ay icerisinde faydasini gordum, o gun bugundur de ilac kullanirim. Belki biyolojik bagimli olmadim ama kesinlikle psikolojik olarak ilaca baglandim bu surede, bu aralar yavas yavas azaltmaya calisiyorum umarim basaririm. Ilacla ataklarim gecmedi ama azaldi ve ataklar arasindaki beklenti psikolojisini bitirdi, bu yonden iyi ama simdi de kendimi depresyondaki gibi cok umursamaz hissediyorum ve uzun sureli antidepresan kullanimina bagliyorum bu durumu. Yani normal bir insanin doktorasini bitirmeye birkac ay kalmis ve tonla yapacak isi varken etekleri tutusur degil mi, ben de o yok iste, biraksinlar gunduz uyuyayim gece de tez disinda herseyle mesgul olayim, kk da dert kosesini okumak dahil. Bu durum beni daha da depresif yapiyor, kendimi ise yaramaz hissediyorum. Nolacak benim halim bilmem, su okul bitse belki biraz huzur bulurum diye umut ediyorum ama bu umursamazlikla nasil bitecek okul.
 
merhaba kızlar bende 2009dan beri panik atak hastasıyım ilk nöbetimi geçirdiğimde gözümü acil serviste açmıştım
yükselen tansiyonlar takılan serumlar ,ağlama nöbetleri yapılan sakinleştiriciler
çeşitli tedaviler gördüm lustral,paxil,atarax,prozac,zendor bunları kullandım
sonra iyileştim bir dönem şimdilerde yine başladı kızlar
ne güzel uzun bir süre kendımı oyalıyordum ama şimdi yine esk günler geri geldi
mesela başım agrısa beyın kanaması mı derdım kendimi çok önemsiyorum sanırım kökenınde ölüm korkusu var kesinlıkle bu var
kalbime ağrı girse kalp krizimi diye diye kendimi tetiklerdim panik atağa davetiye çıkarırdım
bir kaç gündür tuhaf bir baş dönmem var
25 mg ın yarısınınna yarısı atarax içtim 1saat önce şimdi yerımde duramıyorum kalbim çarpıyor nefes alamıyorum
uykum gelsede uyusam çok zor
allah bu hastalığı yaşayan herkese yardımcı olsun şifa versin sosyal hayatı sıfırlıyor resmen
ama şuda bir gerçek panik atağın altında yatan herzaman bir neden vardır ve sizi en zayıf anınızda ele geçirir sonra bedenınız onun oyunlarına inanır hale gelir ağrımayan bir bölgeyi bile ağrıyor hissettirebilir
 
merhaba arkadaşlar yeni yazıyorum ve nasıl anlataçağımıda pek bilemiyorum,3 aya yakındır kendimi çok rahatsız hissediyorum,bir gün kendimi kötü hissettim ve uzandım alt dudağımın attığını hissettim seyirme gibi biraz sonrada boynumum sol tarafı attı sanki damarım kıvrıla kıvrıla hereket etti,korkuyla fırladım hemen aile hekimliğine gittim kalbimin çok hızlı attığı söylendi ekg çekildi ve hastane gitmelisin dendi açile gittim hemen, nabız 130 çıkmış oksijen verdiler yatırdılar 1 saat nabız düştü eve geldik,ertesi gün kardiyolojiye gittik eko yapıldı ekg çekildi tekrar, doktor bi sorun olmadığını söyledi,doktor öyle söyledi ama gel anlat korku ve kaygılar başladı ardından 10-15 gün sonra hamile olduğumu öğrendim tabi hiç sevinemedim ne yapıçam ya hastaysam ya ilaç kullanmam gerekirse diye düşünmeye başladım,bu olayların ardından 1 kez daha kardiyolojiye gittim çevap yine aynı,en son 4 gün önçe maslak açı bademe gittim yine eko ve ekg yapıldı doktor kalbin sağlanm gözüküyor dedi ritim holter yapıldı 24 saat üzerimde kaldı şimdi sonuçu bekliyorum,2 aydır normal bi yaşantım kalmadı neler olduğunu bi anlayabilsem iki ay önçeye dönmek istiyorum bir tanede oğlum var ne onunla ne eşimle düzgün ilgilenemiyorum hiç güçüm ve enerjim yok beni bıraksınlar hep kendimi dinleyeyim,sürekli nabız ve tansiyon ölçmekten fenalık geldi
kusura bakmayın uzun oldu daha da yazılaçak çok şey var neyse sırayla,fikirlerinizi ve yardımlarınızı bekliyorum lütfenn
 
Selam arkadaşlar,
Ben 7-8 senedir bu hastalığı yaşıyorum. Ve bağımlılık hastalığım da var. Çok şükür ki bağımlılıklarımı bitirdim. Lakin hala panik atak ve anksiyeteden acı çekmekteyim çünkü ilacımı 2 ay önce bebek yapma istemi ile bıraktım. Bu esnada doktoruma danışamadım çünkü başka bir ülkeye evlenip göç ettim. Şimdi yaşadığım yerde Mısır'da bir doktor arıyoruz ona gideceğim çünkü gerçekten ben ilaçsız sanırım yapamayacağım ve bebek hayallimi de hiç istemeyerek çöpe atacağım
kendimi bitkin, perişan hissediyorum. sanki hayatımın sonundayım... sürekli ataklar geliyor.. bazen gelmese bile, ne zaman geleceğinin korkusu ile yaşıyorum. 2 aydır düşüncelerimi kontrol etmekten, panik atağa karşı gard almaktan fenalık geldi. Yaşamıyorum artık sanki... Ben de normal insanlar gibi çocuk doğurmak istiyorum Ne olur bana akıl verin. Lütfen yardımınıza ihtiyacım var...
 
umarım bu hastalığı atlatırız,durumu daha ciddi olan arkadaşlar Allah yardımcınız olsun şuan doğumuma bir aydan az bir zaman kaldı ve çok korkuyorm dr um normal doğum yapamıcamı söylüyor panik ataktan dolayı halbuki onun doğuşunu görmek,doğduğunda ağladığı görmek nasl güzel bir duygudur.

bu hastalığın temelinde biliyosunuz bi neden var halbuki hayatınızda bu nedenle yaşamıyosunuz başka korkularla yaşıyosunuz.acaba ölücekmiyim,acaba kalp krizimi geçiricem,acaba nefesssizmi kalıcam diye vs vs ...

şuan yaşadığım en büyük sorun hamilelikten dolayı nefesi zor alıyorum ama sürekli dua ediyorum sürekli derin nefes alıyorum ve aklıma getirmemeye çalışıyorum.hamilelikte panik atağı fazla yaşamıyosnuz ama son aylarda doğum olayından dolayı korkularınız oluyo.

benden size tavsiye soğukkanlı olun ve korkularınızın üstüne gidin ölüm varsa zaten kaderde yazılmıştır deyip kendinizi sakinleştirin...başka şeyler düşünün,olumlu şeyler düşünün.....
 




inşallah bebegınızı saglıkla kucagınıza alırsınız yada almıssınızdır.ben inanıyorumkı bebiş dünyaya geldikten sonra her sey coook ama cook guzel olcak ve bütün sıkıntılarınız bitecek :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…