• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Anksiyete bozukluğu... :(

Kulkedisi3

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
19 Ocak 2022
117
57
28
22
Merhaba kızlar,
Buraya yeni üyeyim fakat uzun zamandır konuları takip ediyorum,belki benimle aynı sorunu yaşayanlar varsa beni daha iyi anlarlar, biraz olsun daha iyi hissederim diye üye olmaya karar verdim. 19 yaşındayım ve 2,5 yıl önce anksiyete bozukluğu teşhisi kondu, kendimi o kadar çaresiz hissediyorum ki nasıl anlatsam bilemiyorum, aslında dört ay öncesine kadar kendimi çok iyi hissediyordum, kaygılarımı kontrol altına almayı başardığımı hissediyordum, geçti gitti artık dedim. Bir süre sonra farklı bi boyutta tekrar döndü :( hastalık takıntım başladı ve sürekli ciddi bir hastalığım olduğunu düşünüp duruyorum, her hafta kendime farklı bir hastalık teşhisi koyuyorum,uyuyamıyorum,gülemiyorum,eğlenemiyorum hep bunun kaygısını yaşıyorum, baş edemiyorum,şüphelendiğim şeyi google'a yazsam diğer belirtilerini de yaşıyorum, yaptığım şeyin yanlış olduğunu biliyorum ama engel olamıyorum. Hayatı kendime zindan ettim, bu konuda tavsiyeleriniz varsa rica etsem benimle paylaşır mısınız? Kendimi kötü hissediyorum, Allah derdi olanların yardımcısı olsun gerçekten tükenmiş gibi hissediyorum kendimi.
 
Merhaba kızlar,
Buraya yeni üyeyim fakat uzun zamandır konuları takip ediyorum,belki benimle aynı sorunu yaşayanlar varsa beni daha iyi anlarlar, biraz olsun daha iyi hissederim diye üye olmaya karar verdim. 19 yaşındayım ve 2,5 yıl önce anksiyete bozukluğu teşhisi kondu, kendimi o kadar çaresiz hissediyorum ki nasıl anlatsam bilemiyorum, aslında dört ay öncesine kadar kendimi çok iyi hissediyordum, kaygılarımı kontrol altına almayı başardığımı hissediyordum, geçti gitti artık dedim. Bir süre sonra farklı bi boyutta tekrar döndü :KK43: hastalık takıntım başladı ve sürekli ciddi bir hastalığım olduğunu düşünüp duruyorum, her hafta kendime farklı bir hastalık teşhisi koyuyorum,uyuyamıyorum,gülemiyorum,eğlenemiyorum hep bunun kaygısını yaşıyorum, baş edemiyorum,şüphelendiğim şeyi google'a yazsam diğer belirtilerini de yaşıyorum, yaptığım şeyin yanlış olduğunu biliyorum ama engel olamıyorum. Hayatı kendime zindan ettim, bu konuda tavsiyeleriniz varsa rica etsem benimle paylaşır mısınız? Kendimi kötü hissediyorum, Allah derdi olanların yardımcısı olsun gerçekten tükenmiş gibi hissediyorum kendimi.
Merhaba külkedisi herşey senin elinde bunu biliyorsun dimi. Sağlıklı olsamda kendini sürekli hasta olarak dusunmeni düşündürecek ne yaşıyorsun. Farklı uğraşlar bulmalısın kendine böylelikle kolayca asarsin bu problemi. İstersen kendi işinle ilgilen ve onun için alternatif ne yapabilirim araştırmaları yap. Sağlığın kötü olsa sana zaten sinyal verir vücudun. Daha çok küçüksün lütfen kendini boşuna bu girdaba sokma
 
Merhaba külkedisi herşey senin elinde bunu biliyorsun dimi. Sağlıklı olsamda kendini sürekli hasta olarak dusunmeni düşündürecek ne yaşıyorsun. Farklı uğraşlar bulmalısın kendine böylelikle kolayca asarsin bu problemi. İstersen kendi işinle ilgilen ve onun için alternatif ne yapabilirim araştırmaları yap. Sağlığın kötü olsa sana zaten sinyal verir vücudun. Daha çok küçüksün lütfen kendini boşuna bu girdaba sokma
Öncelikle yanıtınız için çok teşekkür ederim 😊
Üniversite sınavına hazırlanıyorum, derslerime odaklanmaya çalışıyorum ama olmuyor,herhangi bir uğraşta edinemiyorum bunu yüzünden, sanırım biraz da yalnız olduğumdan kaynaklı, çevremde vakit geçirecek hiç arkadaşım yok desem yalan söylemiş olmam. 😔
 
O kadar yaygın oldu ki bu hastalık tek siz yaşıyormuş gibi hissedip daha da üzmeyin kendinizi
İlaçlarınız mı iyi gelmiyor acaba doktora söyleseniz belki dozunu ayarlar farklı bi ilaç verir
Allah şifa versin
 
O kadar yaygın oldu ki bu hastalık tek siz yaşıyormuş gibi hissedip daha da üzmeyin kendinizi
İlaçlarınız mı iyi gelmiyor acaba doktora söyleseniz belki dozunu ayarlar farklı bi ilaç verir
Allah şifa versin
Allah razı olsun 🌸 ilaç kullanmıyorum doktorum ilaç kullanacak kadar ilerlemediğini söylemişti sadece terapi gerekli demişti, ben de o desteği okuldaki psikolojik danışmanımızdan almıştım, gerçekten iyiydim ta ki dört ay öncesine kadar... şimdi evdeyim corona korkusuyla hastaneye de gidemiyorum :(
 
Allah razı olsun 🌸 ilaç kullanmıyorum doktorum ilaç kullanacak kadar ilerlemediğini söylemişti sadece terapi gerekli demişti, ben de o desteği okuldaki psikolojik danışmanımızdan almıştım, gerçekten iyiydim ta ki dört ay öncesine kadar... şimdi evdeyim corona korkusuyla hastaneye de gidemiyorum :KK43:
Bişi olmaz 10 günde bir gidiyorum malum kontroller mutlaka gidin
 
Merhaba kızlar,
Buraya yeni üyeyim fakat uzun zamandır konuları takip ediyorum,belki benimle aynı sorunu yaşayanlar varsa beni daha iyi anlarlar, biraz olsun daha iyi hissederim diye üye olmaya karar verdim. 19 yaşındayım ve 2,5 yıl önce anksiyete bozukluğu teşhisi kondu, kendimi o kadar çaresiz hissediyorum ki nasıl anlatsam bilemiyorum, aslında dört ay öncesine kadar kendimi çok iyi hissediyordum, kaygılarımı kontrol altına almayı başardığımı hissediyordum, geçti gitti artık dedim. Bir süre sonra farklı bi boyutta tekrar döndü :KK43: hastalık takıntım başladı ve sürekli ciddi bir hastalığım olduğunu düşünüp duruyorum, her hafta kendime farklı bir hastalık teşhisi koyuyorum,uyuyamıyorum,gülemiyorum,eğlenemiyorum hep bunun kaygısını yaşıyorum, baş edemiyorum,şüphelendiğim şeyi google'a yazsam diğer belirtilerini de yaşıyorum, yaptığım şeyin yanlış olduğunu biliyorum ama engel olamıyorum. Hayatı kendime zindan ettim, bu konuda tavsiyeleriniz varsa rica etsem benimle paylaşır mısınız? Kendimi kötü hissediyorum, Allah derdi olanların yardımcısı olsun gerçekten tükenmiş gibi hissediyorum kendimi.
öncelikle geçmiş olsun. anlattığınız sorunları bende yaşıyorum biri bir yerim ağrıyor dese bende de başlıyor ya da bir yerimde en ufak bir şey olsa google araştırmasın girişiyorum ve her yol kansere çıkıyor. benim geçmişimde anksiyete var zaten çok uzun yıllar önce ilaç kullandım geçti ama şimdi sanırım korona tetikleyici tekrar yaşıyorum. tecrübelerime dayanarak söylüyorum kesinlikle internetten hastalık araştırmayın. ders çalışmak iyi fikir değil ama bulmaca çözmek, kısa yürüyüşler yapmak örgü örmek bana iyi geliyor. ben yorulduğum için yardım aldım ve ilaç kullanıyorum. inanın herkeste kaygı bozukluğu ama bizdekinin derecesi normal değil. sadece şunu bilin mutlaka geçecek tecrübeyle sabittir.
 
öncelikle geçmiş olsun. anlattığınız sorunları bende yaşıyorum biri bir yerim ağrıyor dese bende de başlıyor ya da bir yerimde en ufak bir şey olsa google araştırmasın girişiyorum ve her yol kansere çıkıyor. benim geçmişimde anksiyete var zaten çok uzun yıllar önce ilaç kullandım geçti ama şimdi sanırım korona tetikleyici tekrar yaşıyorum. tecrübelerime dayanarak söylüyorum kesinlikle internetten hastalık araştırmayın. ders çalışmak iyi fikir değil ama bulmaca çözmek, kısa yürüyüşler yapmak örgü örmek bana iyi geliyor. ben yorulduğum için yardım aldım ve ilaç kullanıyorum. inanın herkeste kaygı bozukluğu ama bizdekinin derecesi normal değil. sadece şunu bilin mutlaka geçecek tecrübeyle sabittir.
İnşallah dediğiniz gibi tamamen geçer... yaklaşık iki haftadır vücudumun farklı yerlerinde seğirmeler var google baktığımda ALS, MS vb. Tedavisi olmayan hastalıklar listelendi önüme, iki haftadır içimi kemiriyor.. ama bu bitse diğeri başlayacak, inşallah ciddi bir şey yoktur😔, teşekkür ederim. 🌸
 
Ben de çok kötü durumdayım tam atak dönemimdeyim nefes dahi alamıyorum kaygıdan Rabbim beterinden korusun çok zor
 
İnşallah dediğiniz gibi tamamen geçer... yaklaşık iki haftadır vücudumun farklı yerlerinde seğirmeler var google baktığımda ALS, MS vb. Tedavisi olmayan hastalıklar listelendi önüme, iki haftadır içimi kemiriyor.. ama bu bitse diğeri başlayacak, inşallah ciddi bir şey yoktur😔, teşekkür ederim. 🌸
doktorların ilk söylediği internetten hastalık araştırmayındır. deneyin ve görün en ufak bir araştırma mutlaka kansere ya da tedavisi olmayan bir sonuca götürür sizi. bakmayın internete hastalık konusunda.
 
Ben de çok kötü durumdayım tam atak dönemimdeyim nefes dahi alamıyorum kaygıdan Rabbim beterinden korusun çok zor
bu tür ataklar yaşadığınızda kısa bir yürüyüş yapın markete gidin ekmek almaya gidin. ya da güzel bir müzik açıp mutfağa girin kek yapın.
 
bu tür ataklar yaşadığınızda kısa bir yürüyüş yapın markete gidin ekmek almaya gidin. ya da güzel bir müzik açıp mutfağa girin kek yapın.
Anı kurtaracak şeyleri zaten yapıyorum yoksa ömür geçmez zaten ama siz de bilirsiniz ki o kaygılar hep orda. Ben normal bir şeyler yapmaya çalışırken bile gölgeleri üstümde. Kafamın içinde susmuyorlar 1 saat kaçabilsem sonrasında muhakkak yakalıyorlar. Yorucu olan da bu.
 
Merhaba, 24 yaşındayım. Kendinizi yalnız hissetmeyin, bu hissi yaşayan yanlız siz değilsiniz demek için yazıyorum. Eskiden bende kendimi sürekli hasta hissederdim özellikle üniversite yıllarımda bu durum rekor seviyeye ulaştı. Gitmedigim bölüm kalmamıştı, sürekli tahliller verirdim,sonuçları iyi görünce bı sure iyi hissederdim. İki ay geçti mi yok ben kesin kanserim yok böbrek yetmezliği var diye tuttururdum. Halsizlik,bulantı,bazen baş dönmesi hissederdim. Bikac kez acillik olduğumda panik atak geçirdiğim söylendi.Devlet Hastanesi'nde psiyatriye gittim ve ilaç başlandı. Ancak ben devam etmedim ilaçları bıraktım. Mezun olduktan sonra memleketime döndüm ve hem duzenimin değişmesi hem de şimdi ne yapacağım nasıl iş bulacağım düşüncesi ile durumum daha da kötüleşti. O kadar kotu hissediyordum ki bı çok geceyi acilde geçirdim. Neyin var dediklerinde sadece ağlıyordum tarif edemiyordum, çünkü tarif edebilecegim bir ağrım yoktu. Nefes alamıyordum çok çok kötü hissediyordum dünyam kararmis gibiydi. İnanıyor musunuz bilmiyorum ama hocaya gittim, nazar olduğumu söyledi ve okuya okuya hacamat yaptı. Bı sure hiç bir sıkıntım kalmadı. Ama bikac ay sonra tekrar atak gecirdim ve acile koştum,öyleydim ki tahlil vermeye babam tekerlekli sandalye ile taşıdı beni. Artık psikiyatriye gitmeye karar verdim. İlk doktorun verdiği ilaçlar bana iyi gelmedi, tekrar atak gecirdim. Psikologa gittim ama fayda görmedim. Daha sonra özelde bir psikiyatriye gittim farklı ilaçlar başlandı. Düzenli olarak ilaçlarımı kullanıyorum. Aslında düzenli kontrole de gitmem lazım ama açıkçası sürekli gitmeye bütçe ayıramiyorum. Şu an iyiyim çok şükür ama seneler süren bu durumumda hastalığımi kabul ettim. Bence bu geçecek bir şey değil ve ben dönem dönem yine acillik olacağım belki ilaçlarım değişecek bı sure iyi olacağım ama yine bu atak dönemini geçirmek zorundayım. Hatta bana doktorum psikolojik sorunların genetik yatkınlık la ilgili olduğuna değinmişti. Annem de senelerce antidepresanlarla yaşadı. O yüzden iddiası bana mantıklı geldi.
 
Anı kurtaracak şeyleri zaten yapıyorum yoksa ömür geçmez zaten ama siz de bilirsiniz ki o kaygılar hep orda. Ben normal bir şeyler yapmaya çalışırken bile gölgeleri üstümde. Kafamın içinde susmuyorlar 1 saat kaçabilsem sonrasında muhakkak yakalıyorlar. Yorucu olan da bu.
evet bunları yaşadığım için sizi anlıyorum ama en azından kısa sürede olsa rahatlatır sizi. ben uyanmak istemiyordum sanki günlerce uyusam daha iyi olacakmış gibi geliyordu. ben artık o kadar yoruldum ki kafamın içini kemiren kötü düşüncelerden heme kendimi telkin ederek hem burada benzer şeyler yaşayanların yazdıklarını okuyarak hemde ilaç kullanarak daha iyiyim
 
İnşallah dediğiniz gibi tamamen geçer... yaklaşık iki haftadır vücudumun farklı yerlerinde seğirmeler var google baktığımda ALS, MS vb. Tedavisi olmayan hastalıklar listelendi önüme, iki haftadır içimi kemiriyor.. ama bu bitse diğeri başlayacak, inşallah ciddi bir şey yoktur😔, teşekkür ederim. 🌸
Merhaba bahsettiğiniz belirtiler benim eşimde de var. Bir kaç aydır doktora gidiyor. O da internetten araştırıp bahsettiğin hastalıkları gördü. Hatta o yazıları görünce bile seyirmeler tekrarladı. Hastane de öncelikle magnezyum, kalsiyum ve b12 ölçümü yapılıyor. Ve bu vitaminler takviye olarak kullanılıyor. Ama seyirme devam ediyor. Son olarak ALS MS gibi hastalıkların belirtisi sadece seyirme değil. Hiç aklın o hastalıklara gitmesin. Benign fasikulasyon sendromu bunu araştır ve içinin rahat edeceğini düşünüyorum. Anksiyete ve stres ile beslenen bir sıkıntymis. Daha sağlıklı huzurlu olman dileğiyle.
 
Merhaba, 24 yaşındayım. Kendinizi yalnız hissetmeyin, bu hissi yaşayan yanlız siz değilsiniz demek için yazıyorum. Eskiden bende kendimi sürekli hasta hissederdim özellikle üniversite yıllarımda bu durum rekor seviyeye ulaştı. Gitmedigim bölüm kalmamıştı, sürekli tahliller verirdim,sonuçları iyi görünce bı sure iyi hissederdim. İki ay geçti mi yok ben kesin kanserim yok böbrek yetmezliği var diye tuttururdum. Halsizlik,bulantı,bazen baş dönmesi hissederdim. Bikac kez acillik olduğumda panik atak geçirdiğim söylendi.Devlet Hastanesi'nde psiyatriye gittim ve ilaç başlandı. Ancak ben devam etmedim ilaçları bıraktım. Mezun olduktan sonra memleketime döndüm ve hem duzenimin değişmesi hem de şimdi ne yapacağım nasıl iş bulacağım düşüncesi ile durumum daha da kötüleşti. O kadar kotu hissediyordum ki bı çok geceyi acilde geçirdim. Neyin var dediklerinde sadece ağlıyordum tarif edemiyordum, çünkü tarif edebilecegim bir ağrım yoktu. Nefes alamıyordum çok çok kötü hissediyordum dünyam kararmis gibiydi. İnanıyor musunuz bilmiyorum ama hocaya gittim, nazar olduğumu söyledi ve okuya okuya hacamat yaptı. Bı sure hiç bir sıkıntım kalmadı. Ama bikac ay sonra tekrar atak gecirdim ve acile koştum,öyleydim ki tahlil vermeye babam tekerlekli sandalye ile taşıdı beni. Artık psikiyatriye gitmeye karar verdim. İlk doktorun verdiği ilaçlar bana iyi gelmedi, tekrar atak gecirdim. Psikologa gittim ama fayda görmedim. Daha sonra özelde bir psikiyatriye gittim farklı ilaçlar başlandı. Düzenli olarak ilaçlarımı kullanıyorum. Aslında düzenli kontrole de gitmem lazım ama açıkçası sürekli gitmeye bütçe ayıramiyorum. Şu an iyiyim çok şükür ama seneler süren bu durumumda hastalığımi kabul ettim. Bence bu geçecek bir şey değil ve ben dönem dönem yine acillik olacağım belki ilaçlarım değişecek bı sure iyi olacağım ama yine bu atak dönemini geçirmek zorundayım. Hatta bana doktorum psikolojik sorunların genetik yatkınlık la ilgili olduğuna değinmişti. Annem de senelerce antidepresanlarla yaşadı. O yüzden iddiası bana mantıklı geldi.
Çok çok geçmiş olsun ben de panik bozukluk ve hipokondriazisle yaşıyorum rabbim beterinden korusun bugünümüze de çok şükür. İlaçtan ziyade psikoterapiye yönelseniz? Terapi çok iyi geliyormuş.
 
Seni o kadar iyi anlıyorum ki defalarca buraya yazıp içimi rahatlatıyordum . Senin yaşadığın sorunların aynısını yaşamaktayım hastalık hastalığı biri bitiyor diğeri başlıyor taktım mı bi şeye kendimi yiyip bitiriyorum 3 aydır başım dönüyor bir sürü doktora gittim sonuçlar temiz tamamen psikolojik ama gel gelelim bana bunu anlat 😒 3 aydır ilaç kullanmaya başladım bir az daha iyiyim çok şükür ama aklıma geliyor mu tabiki de geliyor . Çoğunlukla yanlız kalıyorum ailemden uzağım ve eşim her zaman evde olmuyor görüşeceğim kişi bile yok çoğunlukla evdeyim boşlukta hissediyorum kendimi bazen bi kaç gündür üzüntü yaşıyorım fazlasıyla bu panik atagımı tetiklemeye başladı hemen başım dönüyor gibi hissediyorum .Allah yardımcımız olsun
 
Merhaba kızlar,
Buraya yeni üyeyim fakat uzun zamandır konuları takip ediyorum,belki benimle aynı sorunu yaşayanlar varsa beni daha iyi anlarlar, biraz olsun daha iyi hissederim diye üye olmaya karar verdim. 19 yaşındayım ve 2,5 yıl önce anksiyete bozukluğu teşhisi kondu, kendimi o kadar çaresiz hissediyorum ki nasıl anlatsam bilemiyorum, aslında dört ay öncesine kadar kendimi çok iyi hissediyordum, kaygılarımı kontrol altına almayı başardığımı hissediyordum, geçti gitti artık dedim. Bir süre sonra farklı bi boyutta tekrar döndü :KK43: hastalık takıntım başladı ve sürekli ciddi bir hastalığım olduğunu düşünüp duruyorum, her hafta kendime farklı bir hastalık teşhisi koyuyorum,uyuyamıyorum,gülemiyorum,eğlenemiyorum hep bunun kaygısını yaşıyorum, baş edemiyorum,şüphelendiğim şeyi google'a yazsam diğer belirtilerini de yaşıyorum, yaptığım şeyin yanlış olduğunu biliyorum ama engel olamıyorum. Hayatı kendime zindan ettim, bu konuda tavsiyeleriniz varsa rica etsem benimle paylaşır mısınız? Kendimi kötü hissediyorum, Allah derdi olanların yardımcısı olsun gerçekten tükenmiş gibi hissediyorum kendimi.
Merhabalar... ben de malesef anksiyete ile mücadele halindeyim 20 li yaşlarımdan beri. tabii her şey yine sizde bitiyor. Mutlaka yardım alın en iyi sonuçlar terapi ve ilaç tedavisinin beraber kullanıldığı durumlarda oluyor. Aynı sorunları sizinle beraber yaşayan milyonlarca insan var kendinizi yalnız hissetmeyin malesef hassas insanların başına geliyor bunlar hep daha çok gençsiniz uzun ve güzel bir hayat sizi bekliyor. Korkularınızın arkasına saklanarak hayatı kendinize zehir etmeyin.
 
Anı kurtaracak şeyleri zaten yapıyorum yoksa ömür geçmez zaten ama siz de bilirsiniz ki o kaygılar hep orda. Ben normal bir şeyler yapmaya çalışırken bile gölgeleri üstümde. Kafamın içinde susmuyorlar 1 saat kaçabilsem sonrasında muhakkak yakalıyorlar. Yorucu olan da bu.
Sanki beni anlatıyorsunuz
 
Back