Ben neden böyleyim hayatım neden evhamlarla dolu(evlat)

Ferda ferda

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
6 Nisan 2018
271
176
103
Evlat sahibi olmadan öncede takıntılı evhamlı bir yapıya sahiptim.Anne olunca bu huyumu kendi üzerimden silkeleyip atmış oldum.Asıl konuya geleceğim 32 haftada doğan premature bir bebeğin annesiyim.Şuan 2 bucuk yaşındayız düşe kalka geldik buralara.Akciğer enfeksiyonları,yüksek ateş havaleleri vs bunlar geride kaldı.Geçen günlerde yavrumun kalp kontrolü vardı kalbinde de doğduğunda delik vardı ,delik kapanmış lakin kalp kapakçığında eser miktarda diye tabir ettiği bir darlık varmış (tiküspit) yanlış yazmıyorsam bilenler düzeltsin,bunu duyduğumda iyi olan habere bile sevinemedim doktor rahatsızlığı tak tak anlatırken o an idrakta edemedim.Bizene yahu doktora sorsana diyecekler vardır şöyle söyleyeyim bazı sağlık personelleri bir an önce hastanın semptomlarını yazalım söyleyelim de bir sonraki hastayı çağırıp işi bitirelim modundalar hal böyleyken eve geldiğimde ufak ufak araştırmalar yaparak kendi kendime olumsuzlular yüklemiş oldum çok garip bir sistem zaten raporumuz e nabızda yok sonuçlarımız en ufak bilgi edinemiyorum hastalığın şiddetine dair.Biz farklı ilde yaşıyoruz takibimiz Ankara’da yapılıyor o sebeple hastaneyle de uzaktan iletişim asla sağlanmıyor.Bu sorunlarla karşılaşan ebeveynler beni anlayacaktır doktor 6 ay sonraya tekrar takip verdi ama hep yüreğim ağzımda bununla nasıl baş ettiniz nedir bu :( yardımcı olur musunuz ?
 
Çok geçmiş olsun öncelikle. Benim oğlumun bir tanesinin kalp kapakçığında kaçak var. Sabit mi kalıyor? Yoksa büyüyor mu ? Diye sürekli takip ediliyor. Bu da bazen 6 ay, bazen senede 1 defa.

15 günde 1 defa penisilin yapılıyor. Sağlıklı beslenmesi, enfeksiyon almaması lazım. Özellikle ağız ve diş sağlığı çok önemli. İlk başta endişe etmeniz, üzülmenin gayet normal. Sizi nasıl bir sürecin beklediğini bilmiyorsunuz, düzen oturmamış oluyor.

Hekimler çok acil, çok tehlikeli görse zaten bunu belirtirdi. Siz, doktorun dediklerini uygulayın ve sürekli panik halinde olmayın, kötüyü çağırmayın.

Şu an 2.5 yaşındaymış. Size çok anlam veremese bile panik, tedirgin olma vs. Bunu çocuğa çok yansıtmayın hisseder bunu.

Bunun yerine daha pozitif yaklaşınki çocuk büyüdükçe bunu kendinde bir eksiklik olarak görmesin, bununla yaşamayı öğrensin.

Ben ne yaptım? Derseniz. Çocuk, doktor evrelerini sorgularken bunu, ona gripmiş gibi benimsettim. (Endişe etmemesi için) Adı grip değildi ama kendini ayrıştırmasın, hasta ve tedirgin hissetmesin, morali yüksek olsun diye. Hasta olduğunu biliyor, kendi gibi çocuklar olduğunu biliyor, nelere dikkat etmesi gerektiğini biliyor.

Mesela doktor, yorulmasında sıkıntı yok demişse siz evham yapıpta bu çocuk hasta aman yorulmasın demeyin. Arkadaşları ile oynayacak vs. "Ben hastayım, oynayamam" moduna sokmayın çocuğu.

Doktor ne dediyse onu yaparak normal hayatınıza devam edin. Anne yüreği, sizi anlıyorum ama -Doktorun dedikleri harici- çocuğa extra davranmayın. Anne olmak bazen üzülsen bile, bunu çocuğa tam tersi yansıtmaktır.
 
Hı bir de bir kan değerinizi İnternete yazınca kanser vakası gibi çıkıyor okuduklarınız. Hekiminin güvenin ama bir başka hekimdende görüş alabilirsiniz. Bizimkini önce bu dalda çok iyi bir prof. Gördü sonraki takipleri başka şehirde (tayinciyiz) yapılıyor. Onlarda aynı görüşte ve aynı tedaviyi uygun gördü.

Kulaktan dolma şeylerle kendinizi bitirmeyin. Hekimler o kadar okulu boşuna okumuyor ve bizim için ordalar. En iyisini İnternet değil, onlar biliyor.
 
Çok geçmiş olsun öncelikle. Benim oğlumun bir tanesinin kalp kapakçığında kaçak var. Sabit mi kalıyor? Yoksa büyüyor mu ? Diye sürekli takip ediliyor. Bu da bazen 6 ay, bazen senede 1 defa.

15 günde 1 defa penisilin yapılıyor. Sağlıklı beslenmesi, enfeksiyon almaması lazım. Özellikle ağız ve diş sağlığı çok önemli. İlk başta endişe etmeniz, üzülmenin gayet normal. Sizi nasıl bir sürecin beklediğini bilmiyorsunuz, düzen oturmamış oluyor.

Hekimler çok acil, çok tehlikeli görse zaten bunu belirtirdi. Siz, doktorun dediklerini uygulayın ve sürekli panik halinde olmayın, kötüyü çağırmayın.

Şu an 2.5 yaşındaymış. Size çok anlam veremese bile panik, tedirgin olma vs. Bunu çocuğa çok yansıtmayın hisseder bunu.

Bunun yerine daha pozitif yaklaşınki çocuk büyüdükçe bunu kendinde bir eksiklik olarak görmesin, bununla yaşamayı öğrensin.

Ben ne yaptım? Derseniz. Çocuk, doktor evrelerini sorgularken bunu, ona gripmiş gibi benimsettim. (Endişe etmemesi için) Adı grip değildi ama kendini ayrıştırmasın, hasta ve tedirgin hissetmesin, morali yüksek olsun diye. Hasta olduğunu biliyor, kendi gibi çocuklar olduğunu biliyor, nelere dikkat etmesi gerektiğini biliyor.

Mesela doktor, yorulmasında sıkıntı yok demişse siz evham yapıpta bu çocuk hasta aman yorulmasın demeyin. Arkadaşları ile oynayacak vs. "Ben hastayım, oynayamam" moduna sokmayın çocuğu.

Doktor ne dediyse onu yaparak normal hayatınıza devam edin. Anne yüreği, sizi anlıyorum ama -Doktorun dedikleri harici- çocuğa extra davranmayın. Anne olmak bazen üzülsen bile, bunu çocuğa tam tersi yansıtmaktır.
Çok çok üzücü şeyler okudum.Ameliyat ameliyat sürekli üst üste operasyon geçirenleri falan.Allahım onlarada yardım etsin herkesin yardımcısı olsun.Bize doktor giç ameliyat demedi kaçak olabiliyor bazen dedi sadece kalbin kapağının yapışık olduğunu söyledi ama okuduğum şeyler bana çok kötü negatif yükledi
 
Çok geçmiş olsun öncelikle. Benim oğlumun bir tanesinin kalp kapakçığında kaçak var. Sabit mi kalıyor? Yoksa büyüyor mu ? Diye sürekli takip ediliyor. Bu da bazen 6 ay, bazen senede 1 defa.

15 günde 1 defa penisilin yapılıyor. Sağlıklı beslenmesi, enfeksiyon almaması lazım. Özellikle ağız ve diş sağlığı çok önemli. İlk başta endişe etmeniz, üzülmenin gayet normal. Sizi nasıl bir sürecin beklediğini bilmiyorsunuz, düzen oturmamış oluyor.

Hekimler çok acil, çok tehlikeli görse zaten bunu belirtirdi. Siz, doktorun dediklerini uygulayın ve sürekli panik halinde olmayın, kötüyü çağırmayın.

Şu an 2.5 yaşındaymış. Size çok anlam veremese bile panik, tedirgin olma vs. Bunu çocuğa çok yansıtmayın hisseder bunu.

Bunun yerine daha pozitif yaklaşınki çocuk büyüdükçe bunu kendinde bir eksiklik olarak görmesin, bununla yaşamayı öğrensin.

Ben ne yaptım? Derseniz. Çocuk, doktor evrelerini sorgularken bunu, ona gripmiş gibi benimsettim. (Endişe etmemesi için) Adı grip değildi ama kendini ayrıştırmasın, hasta ve tedirgin hissetmesin, morali yüksek olsun diye. Hasta olduğunu biliyor, kendi gibi çocuklar olduğunu biliyor, nelere dikkat etmesi gerektiğini biliyor.

Mesela doktor, yorulmasında sıkıntı yok demişse siz evham yapıpta bu çocuk hasta aman yorulmasın demeyin. Arkadaşları ile oynayacak vs. "Ben hastayım, oynayamam" moduna sokmayın çocuğu.

Doktor ne dediyse onu yaparak normal hayatınıza devam edin. Anne yüreği, sizi anlıyorum ama -Doktorun dedikleri harici- çocuğa extra davranmayın. Anne olmak bazen üzülsen bile, bunu çocuğa tam tersi yansıtmaktır.
Sanırım daha kendim sindiremedim duyduklarımı o yüzden sakin kalamıyorum tabiki elimden geleni yapavağım yavrum için büyürken de adım adım anlatacağım ama daha ne olduğunu bile yeni yeni anlamaya çalışıyorum.Şuanlık hiçbirşey kullanma yok bizde ilaç vs takip sadece
 
Geçmiş olsun. Hiç bilgim yok ama size tek tavsiyem böyle şeyleri google a sormayın.
 
22 aylık kızım var, hala çoğu zaman kabuslar görüyorum, psikoljik destek alıyorum bu endişelerle ilgili. Sizi çok çok iyi anlıyorum ki sizin ekstra sağlık problemi de varmış. Ama acil müdahale gerektiren bir durum olsa doktorunuz bunu yapardı, eminim. Takip gerektiren bir süreç olması bşr nebze rahatlatsın sizi. Ayrıca lütfen ama lütfen google'a yazıp kendi kendinize teşhis koyup sonra da strese girmeyin. Herkesin bünyesi,hastalığı farklı. Doktorunuza güvenin ama içiniz rahat etsin diye bir doktora daha danışın. Annelik maalesef tam da sizin yaşadığınız gibi bir şey, hiç bitmeyen bşr yürek sancısı...
 
22 aylık kızım var, hala çoğu zaman kabuslar görüyorum, psikoljik destek alıyorum bu endişelerle ilgili. Sizi çok çok iyi anlıyorum ki sizin ekstra sağlık problemi de varmış. Ama acil müdahale gerektiren bir durum olsa doktorunuz bunu yapardı, eminim. Takip gerektiren bir süreç olması bşr nebze rahatlatsın sizi. Ayrıca lütfen ama lütfen google'a yazıp kendi kendinize teşhis koyup sonra da strese girmeyin. Herkesin bünyesi,hastalığı farklı. Doktorunuza güvenin ama içiniz rahat etsin diye bir doktora daha danışın. Annelik maalesef tam da sizin yaşadığınız gibi bir şey, hiç bitmeyen bşr yürek sancısı...
Sizde de mi aynı sorun vardı çok geçmiş olsun
 
Sizde de mi aynı sorun vardı çok geçmiş olsun
Vardı evet. Emin olun çok az annenin hayatı sosyal medyadaki gibi eğlenceli. Geçen gün bir makale okudum, lohusa sendromu 5 yıla kadar çıkabiliyormuş. Ben bir süre psikolojik destek alarak hayatımı sürdürebildim. Annelik, dışarıdan göründüğünden çok daha zormuş. Beden yorgunluğu değil, o vicdan muhasebesi çok zor. Siz de içinizi ferah tutum, kontrolleri aksatmayım. Ve en önemlisi bence bebeğinize bol bol sarılın, büyüdüklerinde çok özleyeceğiz çünkü bu sarılmaları 🥰
 
Vardı evet. Emin olun çok az annenin hayatı sosyal medyadaki gibi eğlenceli. Geçen gün bir makale okudum, lohusa sendromu 5 yıla kadar çıkabiliyormuş. Ben bir süre psikolojik destek alarak hayatımı sürdürebildim. Annelik, dışarıdan göründüğünden çok daha zormuş. Beden yorgunluğu değil, o vicdan muhasebesi çok zor. Siz de içinizi ferah tutum, kontrolleri aksatmayım. Ve en önemlisi bence bebeğinize bol bol sarılın, büyüdüklerinde çok özleyeceğiz çünkü bu sarılmaları 🥰
Çok doğru söylüyorsunuz çok teşekkür ederim Allah razı olsun annelik çok zormuş gerçekten
 
Çok çok üzücü şeyler okudum.Ameliyat ameliyat sürekli üst üste operasyon geçirenleri falan.Allahım onlarada yardım etsin herkesin yardımcısı olsun.Bize doktor giç ameliyat demedi kaçak olabiliyor bazen dedi sadece kalbin kapağının yapışık olduğunu söyledi ama okuduğum şeyler bana çok kötü negatif yükledi
Bakın şimdi kalp önemli bir organ. Çok vahim ve acil bir durum olsa ameliyat vb. Size zaten bunu açıklardı. Veya şu yöntemi izleriz sonra ameliyat vb. Bir şey söylerdi.

Benim kan değerlerimi google yazınca baştan uca 20 çeşit kanserim veya olabilirim. Bu ihtimaller varsa dr. Neden uyarmıyor? Yani hekime güvenin ve bir hekime daha gidin.
 
Evlat sahibi olmadan öncede takıntılı evhamlı bir yapıya sahiptim.Anne olunca bu huyumu kendi üzerimden silkeleyip atmış oldum.Asıl konuya geleceğim 32 haftada doğan premature bir bebeğin annesiyim.Şuan 2 bucuk yaşındayız düşe kalka geldik buralara.Akciğer enfeksiyonları,yüksek ateş havaleleri vs bunlar geride kaldı.Geçen günlerde yavrumun kalp kontrolü vardı kalbinde de doğduğunda delik vardı ,delik kapanmış lakin kalp kapakçığında eser miktarda diye tabir ettiği bir darlık varmış (tiküspit) yanlış yazmıyorsam bilenler düzeltsin,bunu duyduğumda iyi olan habere bile sevinemedim doktor rahatsızlığı tak tak anlatırken o an idrakta edemedim.Bizene yahu doktora sorsana diyecekler vardır şöyle söyleyeyim bazı sağlık personelleri bir an önce hastanın semptomlarını yazalım söyleyelim de bir sonraki hastayı çağırıp işi bitirelim modundalar hal böyleyken eve geldiğimde ufak ufak araştırmalar yaparak kendi kendime olumsuzlular yüklemiş oldum çok garip bir sistem zaten raporumuz e nabızda yok sonuçlarımız en ufak bilgi edinemiyorum hastalığın şiddetine dair.Biz farklı ilde yaşıyoruz takibimiz Ankara’da yapılıyor o sebeple hastaneyle de uzaktan iletişim asla sağlanmıyor.Bu sorunlarla karşılaşan ebeveynler beni anlayacaktır doktor 6 ay sonraya tekrar takip verdi ama hep yüreğim ağzımda bununla nasıl baş ettiniz nedir bu :( yardımcı olur musunuz ?
İnanın ben de öyleyim. sırf bu huyum yüzünde anksiyete tanısı aldım ve ilaç kullanmaya başladım.
Geçen hafta oğluma lisans çıkarmak için doktora götürdüm. Kalp muayenesinde kalbinde ufak bir kaçak olduğu saptandı. Sizinde dediğiniz gibi doktor hızlı hızlı anlatıp çıkabilirsiniz dedi. Ben ne bir soru sorabildim, ne bir şey diyebildim. Kapıdan çıktığımda darmadağın olmuştum. Bunun ne olduğunu , risklerinin neler olduğunu , ne yapmak gerektiğini anlayamadan öylece kalakaldım. Tabi hemen bende goggle a sarıldım. Aman ya rabbim yok açık kalp ameliyatı , yok ölüm riski. Çocuğun yanında ağlamama ramak kaldı. panik halde hemen başka bir kardiyoloji profösörüne götürdüm. O da aynı tanıyı koydu ve beni bilgilendirdi. Bir nebze rahatladım ama yinede aklımdan bu konuyu çıkaramıyorum. Ya bir şey olursa korkusu beni yiyip bitiriyor. Enfeksiyon kapmayacak dedi ( nasıl engel olacaksak okul çağındaki çocuğa; ki bizimki hey ay bir kere hastalanır) diş sağlığına çok dikkat edecek dedi. Önceki dr 1 yıl sonra kontrol demişti fakat bu prof. 6 ay sonra gel dedi. Rabbim hiçbirimize evlatlarımızın acısını göstermesin:KK200:
 
İnanın ben de öyleyim. sırf bu huyum yüzünde anksiyete tanısı aldım ve ilaç kullanmaya başladım.
Geçen hafta oğluma lisans çıkarmak için doktora götürdüm. Kalp muayenesinde kalbinde ufak bir kaçak olduğu saptandı. Sizinde dediğiniz gibi doktor hızlı hızlı anlatıp çıkabilirsiniz dedi. Ben ne bir soru sorabildim, ne bir şey diyebildim. Kapıdan çıktığımda darmadağın olmuştum. Bunun ne olduğunu , risklerinin neler olduğunu , ne yapmak gerektiğini anlayamadan öylece kalakaldım. Tabi hemen bende goggle a sarıldım. Aman ya rabbim yok açık kalp ameliyatı , yok ölüm riski. Çocuğun yanında ağlamama ramak kaldı. panik halde hemen başka bir kardiyoloji profösörüne götürdüm. O da aynı tanıyı koydu ve beni bilgilendirdi. Bir nebze rahatladım ama yinede aklımdan bu konuyu çıkaramıyorum. Ya bir şey olursa korkusu beni yiyip bitiriyor. Enfeksiyon kapmayacak dedi ( nasıl engel olacaksak okul çağındaki çocuğa; ki bizimki hey ay bir kere hastalanır) diş sağlığına çok dikkat edecek dedi. Önceki dr 1 yıl sonra kontrol demişti fakat bu prof. 6 ay sonra gel dedi. Rabbim hiçbirimize evlatlarımızın acısını göstermesin:KK200:
Tekrar doktora gitmem lazım detaylıca dinlemek istiyorum ruh halimiz aynı sizinle
 
Back
X