Bir Ortadoğu ülkesi oluyoruz yavaş yavaş. Olay budur. Sırf birilerinin çıkarları için ülkenin tüm renkleri siyaha boyanıyor!
34 yaşındayım, ben bundan karanlık zamanlar hatırlamıyorum, bizzat şahit olarak hatırlayanlarınız varsa da en yakını 36 yıl öncesidir muhtemelen.
Terörle mücadele ediyorlarmış!? Sivili teröristi ayırt etmeden ilçelere beldelere girip önüne geleni öldürmek, yakıp yıkmak mi terörle mücadele? Elinizi vicdanınıza koyun da söyleyin Yeni Türkiye savunucuları, hangi ülkede terör terörist öldürerek bitmiş? Önceki on yıllarda bitti mi? O kadar şehide karşın hem de... Biterler mi? Sen onlardan öldürürsün onlar da senden! Sen öldürdükçe de çoğalırlar. Bir de üstüne sen kalkıp acı, nefret, korku ve kin tohumları ekersen daha da güçlü çoğalırlar hem de, daha önce terörle işi olmayanları bile kucağına atarsın örgütün, sırf o dışladığın, halkına nefret ettirmeye çalıştığın etnik kökeninden ötürü.
Kaldı ki devlet bile terörst peşindeyken masumlar bile gidiyor kaza kurşunlarına (!?) terör örgütü mü bu ülkenin halkına acıyacak! Biz terörü kınasak ne olacak! Halkın muhattabı devlettir, halk devlete baskı yapar, devlet durumu düzeltir, tüm sosyal hukuk devletlerinde durum budur. Bizde ise devlet halkla bir olmuş terörü kınıyor.
Teröristle değil terörle mücadele etmek lazım, oy düşüşünden önce umut da vardı. Yani öyle sanmıştık. Silahlar susmuştu, yıllardır kan akmıyordu. Zerre onaylamadığım iktidar partisinin bu barışcıl tutumunu da takdir ederdim. Önyargısızca oturup düşününce, ne olursa olsun kan akmıyor, demek büyük bir vicdan rahatlığı veriyordu insana.
Ama tabi oylar düşünce...! Hemen vatan millet sakarya edebiyatına başlandı, Türk bayrakları çıktı meydana. Yemiyoruz efendim, Haziran seçimlerinden beri ülkenin anasını ağlatan bellidir. Açık açık söylemişlerdir de bunu milletvekili çıkarın daha fazla vatandaş ölmesin diye. İşte buyurun iktidardasınız, bu nasıl kan durdurmak böyle, ille başkanlık mı şart istikrar için, bu ülkede sizden başka karar mercii mi var allasen! Yemiyoruz!
Böl, korkut, yönet! Çok umutsuzuz belki, çok üzülüyoruz, ama yemiyoruz, sinmiyoruz, korkmuyoruz da, ama içimiz kan ağlıyor! Göz göre göre bir Ortadoğu ülkesine dönüştürülüyor canım memleket. Hadi onlar oy derdinde, alkışlayanlar neyi alkışlıyorlar, neyin derdinde bir anlasam! Bunun adı fanatizm değil de ne? Neyin yarışı bu? Bir kere durup düşünseler, tvlerini kapatıp biraz düşünseler, kafa yorsalar, o zaman çok başka bir gelecek bizim olabilir. Kimsenin derdi din değil, baştaki örtü değil; dillerindeki, dil uzattıkları hiçbir şey de zaten asıl dertleri değil.
Artık ne olur bi uyanın da dursun şu kan!
(((" diyor. O zaman devam yani ne diyelim.
