Anaokulu oryantasyon

nery83 .!.:
Haklısınız ben de böylesi doğru olacak gibi hissediyordum. Mesela dil terapistine başladığımızda da 3 ay ağladı çünkü biz yanındaydık. Bir gün terapist yeter artık böyle devam edemeyiz. Siz kapıdan verin sonra o görmeden girip yan oda da beklersiniz dedi ve ağlamaları şıp diye kesildi. 7-8 aydık terapiler sorunsuz geçiyor ve 40 dk boyunca yerinden kalkmıyor.
Genişletmek için tıkla...
Aynen öyle.
Kurumun doğru insanlar tarafından yönetildiğine emin olduğunuz sürece yılmadan devam etmelisiniz. Çocuğu önceden konuşarak duruma hazırlamak elbette önemli,bak oğlum/kızım ben yokken öğretmenin var,seni gelip alana kadar onunla zaman geçireceksin deyip bırakın. İlla ki ağlar ama siz gidince de susup anın tadını çıkarmaya bakacaktır emin olabilirsiniz.
 
nery83 .!.:
3 kelimeli cümleler kuruyor ama kelime sayısı çok az. Baba gel aç tarzı basit cümleler kuruyor. Öncesinde ablalarını okula giderken görüp o da gitmek istiyordu. Kreşe başlayacağında güzelce anlattık. Yalnızca bakıcımız aniden evlenmeye karar verince süreci hızlandırmak durumunda kaldık. Cuma günü yeni bir bakıcı bulduk ama yarım gün kreşe devam etsin istiyoruz.
Genişletmek için tıkla...
Bu da aslında sıkıntılı bir durum. Okul zaten yeterince büyük bir değişiklik. Alışkın olduğu bakıcının gidişi, yeni bakıcının gelişi ve okula başlama 3 büyük değişiklik oluyor. Okula başlatmak mecburi değildiyse, 1.5 - 2 ay kadar sonra başlatmanız daha iyi sağlıklı olurdu aslında.
 
Velileri şuan okula kabul etmiyoruz biz
İlk hafta adaptasyon sorunu olmasın diye kabul edildi ama artık bitti
Bu arada 36 aydan küçük çocuklarda var.
Şuan sizde okul idaresi de çok yanlış yol izliyorsunuz
Okula bırakın çocuğu ve belirli saatlerle alın.
Öğretmenler sizi arar zaten ama okulda durmanız cocugunuz için yararlı değil zararlı.
Orada beklendiğini bilmek ona güven veriyor ama kolaya kaçmış oluyor.
Mesela bizim bı kızımız var 1 de geliyor saat 3 gibi biraz huysuzlaniyor.
Ailesini görüntülü arıyoruz 2 saat daha idare ediyor.
Ama bir öğrenci ağlar dışarı çıkmak isterse hepsi başlıyor ağlamaya.
Dışarıda bir veli olsa diğer çocuklar için de zor olacak.
 
nery83 .!.:
3 kelimeli cümleler kuruyor ama kelime sayısı çok az. Baba gel aç tarzı basit cümleler kuruyor. Öncesinde ablalarını okula giderken görüp o da gitmek istiyordu. Kreşe başlayacağında güzelce anlattık. Yalnızca bakıcımız aniden evlenmeye karar verince süreci hızlandırmak durumunda kaldık. Cuma günü yeni bir bakıcı bulduk ama yarım gün kreşe devam etsin istiyoruz.
Genişletmek için tıkla...
Tahmin ettim sürecin hızlı ilerlediğini. “Oğlum ben de senin yaşındayken kreşe gitmiştim, ilk günler gitmek istemedim ama sonra çok sevdim” gibi kendinizden örnekler ya da çok sevdiği birisi aynı şeyi yaşamış gibi hikayeler işe yarar. İnternetten kreşe giden mutlu çocuk fotoğrafları gösterin mesela. Ve kapıdan bırakırken vakit sınırlaması yapabilirsiniz mümkünse. Kahvaltını yapar yapmaz seni alacağım, öğle yemeğin bitince orda olacağım gibi somut sınırlamalar tavsiye ederim
 
nery83 .!.:
Arkadaşlar selamlar. Tam 36 aylık bir kızım var. Konuşması yaşına göre geri. Bu kreşe başlatmaya karar verdik. Kreş tam gün ama öğleden sonraya kalmasını istemedik. 1 haftadır babası yanında. İlk günden itibaren öğretmenler ve kreş müdiresi sınıftan çıkıp gezinmesini normal karşıladılar. Zaten sınıfta durması için ısrar edildiğinde ağlamaya başlıyor ve sonra kapıyı açmak için kriz geçirmeye başlıyor. Bu arada neredeyse sınıftaki tüm çocuklar ağlıyor ancak onların 2. haftası olduğundan onlar çok daha sessiz, içli içli ağlıyor diyebilirim.

Şimdi bu hafta ben gideceğim kızımla birlikte. Gitmeden önce kızımı takip eden psikiyatra ve dil terapistine mesaj attım. Psikiyatr kesinlikle dolaşmasına izin vermememizi, ancak fiziken kreşte bulunmamızı ve çocuğun istediği zamanlarda gelip bizi görmesine izin vermelerini söyledi.

Terapist ise kızımız bizim orada olduğumuzu bilirse sürecin çok uzayacağını, sürekli çıkmak için ağlayacağını, geldiğinde geri götürmek için çocuğu zorla içeri almalarının gerekeceğini bu nedenle içeri hiç girmeden kapıdan vedalaşıp 1 saat sonra gidip almamızı söyledi.

Şimdi tabi ki psikiyatr bu konuda asıl görüşüne başvurulması gereken kişi. Ancak terapistimiz kızımızı çok daha iyi tanıyor ve söyledikleri bana daha makul geldi. Kreş deneyimi olanlara sormak istiyorum, acaba kısa bir süre için kızımızı kreşe bıraksak ve önce 1 saat daha sonra yavaş yavaş artan aralıklarla gidip alsak ona zarar vermiş olur muyuz?
Genişletmek için tıkla...

Merhaba bende anaokulu öğretmeniyim. 3 yaş sınıfına giriyorum. Oryantasyonu zor olan çocuklarımın annelerini ya da babalarını asla eve göndermiyorum. Bahçede beklemelerini söylüyorum. Çünkü çocuk o krize girmeden hemen yanlarına götürüyorum. Biraz sarıldıktan sonra tekrar sınıfa sokuyorum. Hiç bir sorunda yaşamadım şimdiye kadar.

Gezinmek nedir? Sınıfa alışması lazım. Ya sınıfta öğretmenin kucağında ya da öğretmenin sakinleştirici talimatıyla kalıcak. Ya da okulda öğretmenle gezicek.
 
Okul öncesi öğretmeni, uzman PDR ve anaokulu-ilkokul müdürüyüm.
20 küsur yıldır, her yıl yüzden fazla öğrencinin oryantasyon sürecine dahilim.
Oryantasyon çocuğa özgüdür, temel yaklaşım aynı olmakla birlikte süreç her çocuk için farklı ilerler.
Geçen yıl oryantasyonda çok zorlandığımız çocuklar da oldu, hemen alışanlar da, önce alışıp sonra su koyverenler de…
Bu yıl da güzel ilerliyoruz çok şükür 2019’lu grupta önümüzdeki hafta da ailesi bekleyecek çocuklarımız var.
Ben bu konuda daha esnek ve çocuğun yaşına/ayına, bireysel durumuna, ihtiyaçlarına göre ilerleme taraftarıyım.
‘Ağlar, ağlar alışır’ yaklaşımı doğru değil.
Çocuk ağlatılarak bırakıldığında alışmış görünse de aslında okula-kuruma alışmıyor, sadece ayrılığı mecburen kabulleniyor, üstelik çaresizlik, terk edilmişlik duygusu yükleniyor.
Bana göre bu çok yanlış.
 
derin sularda .!.:
Okul öncesi öğretmeni, uzman PDR ve anaokulu-ilkokul müdürüyüm.
20 küsur yıldır, her yıl yüzden fazla öğrencinin oryantasyon sürecine dahilim.
Oryantasyon çocuğa özgüdür, temel yaklaşım aynı olmakla birlikte süreç her çocuk için farklı ilerler.
Geçen yıl oryantasyonda çok zorlandığımız çocuklar da oldu, hemen alışanlar da, önce alışıp sonra su koyverenler de…
Bu yıl da güzel ilerliyoruz çok şükür 2019’lu grupta önümüzdeki hafta da ailesi bekleyecek çocuklarımız var.
Ben bu konuda daha esnek ve çocuğun yaşına/ayına, bireysel durumuna, ihtiyaçlarına göre ilerleme taraftarıyım.
‘Ağlar, ağlar alışır’ yaklaşımı doğru değil.
Çocuk ağlatılarak bırakıldığında alışmış görünse de aslında okula-kuruma alışmıyor, sadece ayrılığı mecburen kabulleniyor, üstelik çaresizlik, terk edilmişlik duygusu yükleniyor.
Bana göre bu çok yanlış.
Genişletmek için tıkla...
Hocam cevabınız için teşekkürler. Kızım doğduğundan itibaren 18 aya kadar neredeyse hiç susmadan ağladı diyebilirim. Çok zor bir çocuk. Haftada iki kez terapi için 200 km uzağa götürüp getiriyoruz. Hem psikiyatr hem de terapist kreşin çok daha faydalı olacağını düşünüyor. Ancak zaten 2 kez terapi için izin kullanıyoruz, daha kaç hafta kreş bahçesinde beklememiz gerekecek ve ne kadar izin kullanabiliriz bilemiyoruz. En azından olmadı demek için kaç hafta denememiz lazım onun da net bir cevabı yok.

Kızımız için kreş çok çok önemli. Dil gelişimi geri ve şu an onun için kritik bir dönem. Kızımızın iki ablası da üstün zekalı, kreşin oyun terapisti (ablaların durumundan haberi yok) kızımızın hareketlerinin yaşının üstünde olduğunu ve üstün zekalı olabileceğini, bu tür çocukların da değişime daha çok direnç gösterebileceğini söyledi. Bu arada psikiyatr ve dil terapistimiz de kızımızın bilişsel gelişimini yaşının üstünde buluyor.

Hocam ne tavsiye ediyorsunuz? Sizce nasıl ilerlemeliyiz bu hafta. Diğer hafta da eşim yıllık izin kullanacak sonrasını nasıl hallederiz bilemiyorum :KK43:
 
Bende kızımda bu problemi yaşadım 4 yasında yarım gün kreşe gitmişti kendi yaşıtlarıyla sosyalleşsin diye 1.5 hafta sınıfta bekledim daha sonra dış kapıda tabi kolay olmadı ama istediği zaman gelip bana kapıdan bakabileciğini anlattım oda önce her yarım saatte bir gelip baktı zamanla 1 yada 2 kere baktı her baktığın da burda bekliyorum sen eğlen dedi arkadaşlarına öğretmenine alışınca eve git diye kendi söyledi sınıfta olduğunuz zaman çocuk sizin yanınız dan ayrılıp iletişim kurmuyor
 
Ben kızımı süreyi uzatarak almıştım.
Mesela ilk gün 1 saat kaldı,giderken kızımla konuşmuştum sen şimdi okuluna gireceksin,etkinlik yapacaksın,bende etkinligin bitince gelip alacağım seni diye istemezsen öğretmenine söyle annemi arayın diye ararsa hemen gelirim. Hatta öğretmeni ve okul müdüresi ile de konuşmuştum,yakınlarda olurum,ağlatmayın ben soz verdim ona annemi istiyorum deyince arayın hemen gelirim ki bilsin onu bırakmadığımı,alacağımı diye.
Bir sonraki gün 2 saat dolmadan annemi istiyorum demiş aradılar hemen gittim denemis oldu gidip gitmeyeceğimi kızımda. Hemen gittiğimi görünce bir sonraki gün daha rahat gitti.
1 hafta sonunda alısmıştı tamamen.
Çocuğa göre değişir ama o güveni sağlamanız gerekir diye düşünüyorum
 
nery83 .!.:
Arkadaşlar selamlar. Tam 36 aylık bir kızım var. Konuşması yaşına göre geri. Bu kreşe başlatmaya karar verdik. Kreş tam gün ama öğleden sonraya kalmasını istemedik. 1 haftadır babası yanında. İlk günden itibaren öğretmenler ve kreş müdiresi sınıftan çıkıp gezinmesini normal karşıladılar. Zaten sınıfta durması için ısrar edildiğinde ağlamaya başlıyor ve sonra kapıyı açmak için kriz geçirmeye başlıyor. Bu arada neredeyse sınıftaki tüm çocuklar ağlıyor ancak onların 2. haftası olduğundan onlar çok daha sessiz, içli içli ağlıyor diyebilirim.

Şimdi bu hafta ben gideceğim kızımla birlikte. Gitmeden önce kızımı takip eden psikiyatra ve dil terapistine mesaj attım. Psikiyatr kesinlikle dolaşmasına izin vermememizi, ancak fiziken kreşte bulunmamızı ve çocuğun istediği zamanlarda gelip bizi görmesine izin vermelerini söyledi.

Terapist ise kızımız bizim orada olduğumuzu bilirse sürecin çok uzayacağını, sürekli çıkmak için ağlayacağını, geldiğinde geri götürmek için çocuğu zorla içeri almalarının gerekeceğini bu nedenle içeri hiç girmeden kapıdan vedalaşıp 1 saat sonra gidip almamızı söyledi.

Şimdi tabi ki psikiyatr bu konuda asıl görüşüne başvurulması gereken kişi. Ancak terapistimiz kızımızı çok daha iyi tanıyor ve söyledikleri bana daha makul geldi. Kreş deneyimi olanlara sormak istiyorum, acaba kısa bir süre için kızımızı kreşe bıraksak ve önce 1 saat daha sonra yavaş yavaş artan aralıklarla gidip alsak ona zarar vermiş olur muyuz?
Genişletmek için tıkla...
Okulda psikolojik danışman yok mu? Ondan destek alsanız?
 
Bizim okulda ilk hafta öğrencileri farklı saatlerde okula almışlardı ,öğretmen birebir ilgilenmişti ve ağlama süreçlerine çok tanık etmemişlerdi.mesela biz 10 gittil,biri 11 de diğeri öğlen 1 de gibi.
Ben daha çok evde sizin yapabileğiniz şeyler konusunda fikir vermek istiyorum,yeni bir ortama başladığı için gergin olması normal.bol bol temas edin sarılın,gücün çocukta olduğu oyunlar oynayın(devirme oyunu, yastık savaşı gibi).okul çıkışında onu meyve ya da kuru yemişle karşılayabilirsiniz, ilk günler okulda bir şey yemedikleri için iyi oluyor. Evd ebir de evcilik gibi okula gitmw oyunu oynayabilirsiniz,oyunda işte biriniz öğretmen olsun eşlerden biriniz bırakan kişi,okula bırakırken öğretmen öpsün siz gidin sonra gelin gibi. Okulla ilgili kitap okumak da işe yaramıştı bizde
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

M
Bir kreş vakası da benden
Yorumlar
18
Görüntüleme
608
payedar
payedar
A
Bir anaokulu meselesi
Yorumlar
15
Görüntüleme
712
ssusam
ssusam
G
Kızımda uyaran eksikliği varmış
3 4 5
Yorumlar
88
Görüntüleme
27K
sevgiiinur
sevgiiinur
M
Kizim,güvenli ayrilma
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
2K
Mahinev88
M
S
  • Kilitli
Ömrümü yiyen elti belası tam kavga
10 11 12
Yorumlar
236
Görüntüleme
18K
Nastasya flipovna
Nastasya flipovna
X