- 9 Ekim 2015
- 295
- 501
- 53
- Konu Sahibi sucurtaliyumuk
- #1
Acayip mutsuzum.. bi doğum yaptım resmen bunalıma girdim... Normalde zor kilo alan bi insandım ama hamileyken kendime engel olamadım iradesiz kaldım.. Herkes dogum yapınca geçer deyip durdu. Herkes ağzıma birşeyler tıkıştırdı.. E bende engel olamadım haliyle sonrasında efenim bi çıktım ki 68 kiloyum.. Bebeğim 6 aylık ben sadece 3 kilo verdim... Şimdi saç dökülmesi, çatlaklar patlaklar, evden soğuk olduğundan dolayı dışarı çıkamama... Evdeki tek işlevim çocuğu emzir,temizle,camasir yika,ev temizle , kek yap, misafir al oldu... Eşimde sanki inatmiş gibi surekli ustune başına biseyler aliyo susleniyo bakimli olmaya basladi... Ben desen yaninda kocakarı... Az bise diyete başlasam hemen sütüm azaliyo göze alamıyorum.. Sonuçta oğluşum daha önemli.. Ama walla sinirime dokunuyo... Bise olunca esim hemen evde spor yap yemegi kes diyo sonra niye yemiyon sutun azalcak diyo... Gecen esimin akrabasinin dugunu vardi giycek hicbiseyim olmadığından biseyler almaya gittik.. Gittigime pisman oldum keske pijamayla gitseydim düğüne.. Bi gömlek,1 pantolon,1 esofman alti ve hamile tshirtlerimden oluşuyo dolabım... Soyleyince sanki paramiz yok niye almiyosun diyo... E hadi gidelim bisey alalim diyorum kilo vericen ya o zaman al bence diyo... Biyere gidicek oluyoruz oturmaya niye bunlari giyiyon git duzgun giyin diyo... Walla aklımı yitircem.. Tombul diye sevmeye başladı beni... Nese evde birşeylerle uğraşıyım diyorum aksama film indiriyorum cay corba ne varsa hazirliyorum aksam geliyo yemegi yiyo cocugu az seviyo uyuyakaliyo... Somurtuncada ne var ne istiyosun ne derdin var senin şükret haline ne insanlar var diyo... alt edemedim şu adamı! Gelin dertleselim a dostlar sinirim bozuk