Alt Kat Komşum

Emalia60 .!.:

Be yeni nesil evlerin duvarları çok ince kontrplak gibi resmen onun için ses olayları çok oluyor komşu ile konuşun anlayış gösterir belki yada dahada azıtır.

Genişletmek için tıkla...

theblackswan .!.:

O kadar haklısınız ki, toplu yaşama kültürü yok bu insanlarda. Hem suçlu hem güçlüler. Bir de bunun sokak versiyonu var. Ben de o şekilde çekiyorum. Bulunduğum yer alışveriş merkezi arkası e5’e 800 mt merkezi bir yer olmasına rağmen sokağım ağzına kadar çocuk dolu. Keşke sadece onlar olsa anneleri de sokaklarda merdivenlerde oturup bağıra çağıra dedikodu yapıyor. Çingene mahallesine çevirdiler sokağı. Günde 10 12 saat kavga gürültü kıyamet top sesi hiç bitmiyor, kapı baca açamıyoruz. Ki en üst katlardayım düşünün. Çocuklar yemek içme uyku ihtiyacı olmasa sokaklarda yaşıyorlar. Bir ara cinnet geçirme kıvamına geldim. Konuşmak da çare olmuyor kavga etmek de dalga geçiyor gibiler, bu yaşamları onlara normal geliyor. Özellikle İstanbul koskoca bir getto oldu çıktı çok bozdu her yer:/

Genişletmek için tıkla...

umudumanneolmak .!.:

Selam yavrular

Benim tam alt katımda oturan evli bir çift, 2.5 yaşlarında da dünyalar tatlısı da bir yavruları var. iyi insanlar, çok muhabbetimiz olmasa da bir kötülüklerini görmedim. Bazen denk gelip ayaküstü laflıyoruz, gayet düzgün diksiyona sahip, efendi tavırları var. Okumuş etmiş, işinde gücünde insanlar. Hiç geliş gidişimiz olmadı, apartmanda da pek kimseyle öyle samimi değiller.

Sorun şu: Biz bu komşularımızın seslerinden bıktık. Çocuk bu, elbette koşacak, zıplayacak, oynayacak. Eyvallah, burada hiçbir problem yok. Gel gelelim istisnasız her gün "ooooooooooo, aaaaaaaaaa, bravooooooooooooo, afeeriiiiiiiiiinnnnnnnnn, koş kızıııım, hooopppaaaa" nidalarından ve sürekli bir alkış tepkisinden kafam şişti. Karı koca olarak sesleri acayip yüksek. Çocukta da sürekli bir ağlama söz konusu. İstediği olmayınca şımarıyor mu, yoksa 2 yaş sendromu mu yaşıyor bilmiyorum; her türlü ihtimali düşünüp sinir olmamaya çalışıyorum. Bir de çocuk kaçta yatar kalkar? Bu yavrucak gece 01.00'de, 02.00'de ayakta, sabah 08.00'de de lap lap koşarak ayakta. Duvarlar da han duvarı değil ki, her ses olduğu gibi yukarıda. Keza sabah 6.00'da sanki bizim yatağın içindeymişçesine çalan ve en az yarım saat susturmadıkları alarmlarını, gece 23.00'te çalıştırdıkları çamaşır makinesi seslerini ve duvarlarda yankılanan matkap seslerini, hiç saymıyorum. En altta otursalar vallahi diyeceğim ki bu kadar inşaat sesine herhalde hazine arıyorlar. Gerçekten abartmadan söylüyorum, ya çekiç ya matkap sesi her gün var. Bir alt kat komşuya sordum, onlar da rahatsızlar sesten. Şu an başka kimseyle görüşmedim bu durumu.

Kısacası çok gürültülü bir aile.

Ne yapmalı? Apartman toplantısında mı söylesem, yöneticiye mi gitsem, ses yaptıklarında yere mi vursam, kapılarına mi gitsem, apartman grubundan mı yazsam? Kalp de kırmak istemiyorum ama gerçekten kafamız şişti. Çocuğumuz olmadığı için mi acaba böyle düşünüyoruz diyorum ama yan komşumun çocuk odası bizim yatak odasına dayalı, onlarda sadece çocuk çok çok ağlarsa ses duyuyoruz. Her çocuklu aile böyle sesli mi? Biz mi tahammül edemiyoruz acaba?

Siz olsanız n'apardınız?

Genişletmek için tıkla...