Baştan sona okudum,içim acıdı.
Bende 6 aylık evliyim kendimi yerine koyup empati yaptımda,
sanırım bu kadar dayanamazdım.
Sen gereksiz yere çok sabır göstermişsin.
Değer mi arkadaşım?
kimin için?ne için bu fedakarlıklar?
Senin iyilik dediklerin zaten adamın yapması gereken şeylerin binde biri!!!
Lutfetmiyor yani!
Durum çok ciddi bir kere şiddet görüyorsun,aşağılanıyorsun,hakaret duyup manevi işkenceye uğruyorsun.
sadece eş değil bir de ailesinin çirkinliklerine maruz kalıyorsun.
Eğer tüm bunlara rağmen içinde hala öfke yoksa bi anormallik var bu durumda.
Ben olsam arkama bile bakmadan uzaklaşırdım o evden.
Ama o hayatı sen yaşıyorsun,ne nedir en iyi sen biliyorsun.
Senin adına ahkam kesmek istemem.
Ailene sığın,seni onlar kadar kimse sevip sahiplenemez.
Eşin bu yaptıklarının bedelini iki ağlayıp zırlayarak ödeyemez.
Psikolojik sorunları da varsa tedavi görecek.
Kimsenin kızı üzerinde güç gösterisinde bulunamaz.
Bırak tatlım ya,hayata bir kere geliyorsun.
üç beş çapulcunun kahrını çekmek için yaşamıyorsun.
Hem ne demek ölmek istemek.
Bu kadar ucuz mu insan hayatı.
Senin onlardan daha kıymetli sorumlulukların var,aileni düşün.
Bebeğini kaybettiğin için çok üzüldüm ama,
Allah'ım böylesini uygun görmüş.
Bebek sahibi olmayı haketmeyen bir adamla aile olamazdın.
Sana bol şans diliyorum.
Dilerim bu kararından dönmezsin.