Gerçekten yaşadıklarım şuan aynı ve umarım sonu da sizin ki gibi olur.
Hep bi kötüleme çabası, hep bi açık yakalama çabası.
Çok konuştum annemle inanın kestirip atmadım da, başımdanda göndermedim.
Anlattım hep. Yapamam anne sevmediğim biriyle yapamam dedim.
Ki çok iyi biliyor benim ısınamadığım kimseyle iyi olamadığımı. Bir ömür geçirmek ne kelime.
Allah banada sizin ki gibi bi son nasip etsin. Annelerimizin de gönlünü yumuşatsın inşallah

çok teşekkür ederim içimi rahatlatıp, beni anladığınız için.
İnşallah canım. Allah gönlüne göre versin.
Ben de zamanında çok uğraştım anneme anlatmak için. Benim annem bana neler yaptı anlatsam aklın hayalin almaz canım.
Eşimin ailesi ilk tanışmaya geleceği zaman işim var daha sonra gelsinler dedi ve erteledik. Anlaştığımız tarihe yakın zamanda kv ve kp memleketten geldi. "Anne X'in annesi ve babası memleketten geldiler bu hafta sonu tanışmak için gelecekler" dedim. Hiçbir şey demedi o gün. Daha önce konuştuğumuz için de sorun olmaz diye düşündüm. Babamla da konuştum, babam"tamam kızım gelsinler" dedi. Ertesi gün annemle yok yere bir tartışmamız oldu anem hemen "gelemesinler, istemiyorum.. Gelirlerse de ben gelmiyorum siz ne yaparsanız yapın" dedi. Babama söyledim babam da "daha önce geleceklerdi işimiz olduğunu söyledik, bu sefer bunun için memleketten geldiler, gelmeyin dersek çok ayıp olur, söyle gelsinler. Annen de sinirle söylemiştir merak etme o da gelir" dedi.
Gelecekleri gün amcamın kızıyla bir ton hazırlık yaptık ve geldiler. Annem halen ortada yok.. Ne yapacağımı ne diyeceğimi bilemedim. O kadar utandım ki...
Aslında çok güzel bir akşamdı. Halam, babaannem, babam, halamın oğlu falan sağ olsunlar gayet güzel idare ettiler.
Ertesi gün kv. aradı ve her şey için teşekkür etti, "çok güzel bir akşamdı kızım ama annen neden yoktu" diye sordu.
"Babamla biraz sorunları vardı X teyze. Kusura bakmayın, böyle olsun istemezdim ama inanın size çok mahcubum" dedim. "Tamam kızım olur öyle şeyler üzülme sen" dedi. Bunun üzerine annem bütün sülaleye öyle bir anlatmış ki olup biteni...
Ben o yokken çağırmışım, onu adam yerine koymamışım. Benim huyum değişmiş falan...
Biz evlenmeye karar verdik, babamla her şeyimi rahatça konuşuyorum ona bir şey söyleyemiyorum.
En sonunda "anne X bana teklif etti, biz evlenmek istiyoruz" dedim. Başta çok ağladı karşı çıktı falan, sonra baktı ben kararlıyım mecbur kabul etti. Sonra gidip eşimin annesi ve yengesiyle tanıştı ki o gün orada bile beni kötülemiş. Benim yüzümden ayrıldıklarını söylemiş.
Neyse öyle böyle istemeye gelmek için gün istediler, bu sefer de "benim evime gelsinler, babanın evine gitmem ben" demeye başladı ki benim babam öyle sorunlu bir tip değildir. Ayrıldıkları halde maddi olarak hep ona destek oldu.
Utana sıkıla babama söyledim ve babam "peki öyle yapalım o zaman" dedi. Düşünebiliyor musun ben babamda kalıyorum ve babam benim için bunu kabul ediyor...
Nişanlandıktan sonra beni eşime kötüledi, saçma sapan konuşarak beni rencide etti.. Hep annemdir dedim sustum ama artık dayanamıyorum. İnan bu ara yüzünü bile göresim yok çünkü bu sefer eşi bile bana laf etti ve ağzını açıp tek kelime laf etmedi. Eşimi de beni de küçük düşürdüler. Bilmeyen "Annendir, uzatma ara" diyor ama artık sesini bile duyasım yok. Hazmedemiyorum bu kadar şeyi.
Az önce dedin ya, umarım sonumuz sizin gibi olur diye..
İnşallah sizin daha iyi olur hem sevgilin hem annenle.