Benim halam da aldatılıp aldatılıp hep affetti. İlk yakaladığında yuva yıkmak kolay ben ayakta tutacağım, bir daha aynı hatayı yapmayacak dedi. İkincide boşanırsam adım çıkar dedi, üçüncüde kendim için değil çocuklarım için affettim babasız büyümesinler dedi, dördüncüde çocukları kazık kadar olduğu için bu sefer bu kadar çektim emeklisini elalemin bilmem nelerine mi yediricem dedi. İkisi de yaşlandı, kuzenlerim evlendi kendi ailelerini kurdu, halam da her sabah yatak yorgan yıkıyor çünkü eniştem artık altına kaçırıyor. Kazandı kendi yedi, alkole yatırdı halam da bu yaşta çocuk bakmaya başladı çünkü emeklisini adam koklatmıyor, kuruş vermiyor.
Aldatan affedildiği an kafasında yeniden aldatma hayali kuruyor. Daha dikkatli davranıyor açık vermemeye çalışıyor. Hiç size hayal satıp ümit vermeyeceğim. İnsan güven içinde yaşamak ister. En yakınındakine sırtını yaslamak yanında olduğunu hissetmek ister. Benim kitabımda ihaneti affetmek yok. Hem de ihanetin her türlüsü için geçerli, sadece başka kadınla aldatması değil.