Valla ne diyeceğimi bilemedim. Bende eşimle 17 yaşındayken sevgili olmuştum ama sizin şimdiki yaşınızdayken henüz evlenmemiştik bile. Üni vs bekledik.
Ama sizi kınamıyorum. Herkesin her yaşta düşünceleri aynı olmuyor. Hele ki o yaşlar , tam deli yaşlar. Hata yapma ihtimali yüksek olan yaşlar. Aile , okul sıkıntıları vs yüksek ise bir kaçış olarak düşündünüz evliliği herhalde..
Öncelikle şuan boşanmaktan korkmanız normal. Ben burada çok iyi kariyer sahibi olan , çocuksuz ama bu tarz evliliklere katlanıp - boşanmadan korkan kişileri de gördüm. Yani belirsizlikten , düzen bozmaktan çoğu kişi korkar. Ancak biraz düşünün, böyle ömür geçer mi ?
Bugün sadece yazışan adam , iki gün sonra buluşur. Belki çoluk çocuğun rızkını başka kadınlara yedirir. Bugün size küfür eden adam , yarın fiziksel şiddet uygular. 7 yılda değişmemiş , bundan sonra da değişmez. Çok çok zor.
Aileniz ile yeniden konuşun. Daha önce üç ay onlarda kalabildiğinize göre arkanızda durabilirler. Velev ki aileniz gaddar, o zaman eşinizden gizli para biriktirmeye çalışın. Bebeğe bakabilecek biri varsa bir işe girmeyi deneyin. Ama maaş kartınızı falan vermeyin. Kenarda biraz birikimim sağlayınca cesaret etmeniz daha kolay olur. Bu süreç sizin için ne kadar olur bilmiyorum. Aslında sığınma evlerini düşünün diyecektim ama onu yapmazsınız gibi geldi.
Eğer ki şuan boşanmayacaksanız bari açıköğretimden falan bir bölüm okumaya çalışın, ne bileyim bir kursa falan gidin. Çünkü şuan cesaret edemediğiniz şeyi , ilerde yaparsanız en azından bir şeyler olsun elinizde.