arkadaşlar merhaba. dün akşam akraba denen illetlerle aynı ortamda bulunmak zorunda kaldım. babanem amcamlarda yaşamaya başladı. bir kaç mesele vardı konuşulması gereken (mal mülk ile alakalı) ve mesele büyük amcam, babanem, babam, kendim olmak üzere sadece dördümüzü ilgilendiriyor. gelin konuşalım dediler gittik. hadi yengem evin hanımı diye orada bulunuyor, cocuklarıda evli barklı ama nedense onlarda gelmiş ardından diğer amcamla karısıda geldi. yıllardır görüşmüyorum zaten kuzenlerimle, o kadar yabancıladımki anlatamam. İlk başta havadan sudan şeyler konuşuldu sonra oklar bana çevrildi üni. bitti mi, tek başına yaşamak zor olmuyor mu, vs… kuzenim sosyal medya hesabımı bulmuş sevgilimle olan paylaşımlarımı görmüş, o çocuk kim vs… kötü niyet var yani alıyorum o enerjiyi. babamın bilmediğini falan düşündü sorarken. kendisi beş yıldır hayatımda olan erkek arkadaşım dedim. yengem lafa atlıyor, aa niye tanıştırmadın bizlerle, kimmiş, neyin nesiymiş, babama bu kıza bir nişan, düğün yapmayacak mısın diyor. Babam ben tanıştım çocuk çok iyi birisi lena isterse yaparız diyor. (henüz böyle şeyler düşünmediğimi biliyor) Bir anda yüklenmeye başladılar aman dikkat et, yok sen kız babasısın, yok laf duymayalım milletten, yok cocuk gelsin istesin. Dayanamadım daha fazla atladım lafa, ‘babama laf gelmedi bugüne kadar ilk defa sizden duyuyor böyle şeyleri, size zaten benden laf gelemez çünkü hayatınızda değilim’ dedim başladılar demogojiye yok sen kendini aileden görmüyorsun, bir beğenemedin bizi vs… dediğim şey ap açık ortada hayatlarında olmadığım için benden laf götürecek ortak bir çevremiz yok bambaşka ve uzak hayatlar yaşıyoruz, bunuda açıkladım onlara. Bi ara babanem uykudan uyanır gibi oldu yanına çağırdı onunla ilgilendik sonra içeride yengem olacak şahıs bu sefer saç rengimden giyim tarzıma kadar topa tutarak yine bu kız senin yüzünden böyle oldu diye yüklendi babama. Tutamadım kendimi bende.
Ne olmuş bana pardonda ben 15 yaşımdan beri tek başımayım anamın babamın yolladıgı ufak tefek harclıklarla girdigim part time islerle devletten aldıgım bursla ev çekip çeviriyorum. kendi ayaklarımın üstünde duruyorum senelerdir. Şu an çokta iyi bir üniversitedeyim, ne dershane, ne kurs yüzü gördüm ne de özel hoca tutuldu bana, üni.yide barajı zor geçenler gibi parayla okumuyorum
( burada onların cocuklarına laf çarptım ) Yengem aaa niye celalleniyorsun senin iyiliğin için konuşuyoruz diyor. Geç kaldınız bunları konuşmak için ben yıllardır özgür yaşıyorum laflarınızla üzerimde baskı oluşturmaya çalışıp canımı sıkıyorsunuz ben artık 23 yaşında bir kadınım istediğim gibi yaşarım ister tek yaşarım ister sevgilimle yaşarım ister gezerim ister evlenirim ister bekar kalırım hakkımdaki düşüncelerinizin ve söylediklerinizin benim için gram önemi yok. çünkü üstümde emeğiniz yok. siz benim için yoldan geçen insanla aynısınız bana laf söyleyemezsiniz karışamazsınız dedim. (biraz ağır kaçtı son yazdığım biliyorum ama cidden hassas bir dönemimdeyim freni patlamış kamyon gibi yokuş aşağı gidiyorum bu ara) babamda ben saydırmaya devam ederken büyük amcama patladı, hiç boşuna bana bakma susturmam, dan dun konuşursanız yersiniz lafları az bile söyledi, biz bunları konuşmaya gelmedik dördümüz olucaz diyosun herkesi çağırmışsın bir dahada çağırma bizi kalkıyoruz dedi sonra diğer amcamla yengem lafa atladı yumuşatmaya çalıştı ortamı tatlıya bağlansın diye ama babam çoktan kalkışa geçti çıktık evden birlikte.
bunların amacı neydi sizce demoralize etmek mi istediler, yoksa aralarında konuştular bir plan yaptılar bu konuyu konuşmamak için mi böyle zırvaladılar. ben anlamadım dördümüz konuşucaz diyoruz herkes orada. mevzu şöyle;
babam babaneme ev almış ve artık babanem o evde yaşamadığı icin satmak istiyor. bana yeni bir hayat kurmak için. amcamada ufak bir borcu var ev icin 50 bin kredi cekmis amcam, babama borc vermis. ev satılınca onu ödeyecek babam. beni ilgilendiren kısmı ise babam bana bırakabileceği tek şey olduğu için bu evin borc haricinde kalan parayı benim hakkım olarak görüyor. aslında birlikte ticarete atılmayı düşünüyoruz o yüzden ben ortak geleceğimiz ve çıkarımız olarak görüyorum.
Gelelim diğer mevzuya, amcamın cektigi bu kredi babanemin maaşından ödeniyormuş yıllardır amcamın kendi cebinden değil. Bu durumda babamın 50 bini babaneme vermesi lazım. fakat babanemde artık para işleri ile uğraşacak kadar sağlıklı değil. Amcamda daha önceden buna istinaden demişki sonuçta maaştan ödense bile annemizin maaşında hakkımız yok mu vermen lazım bize demiş. Hadi belki bu yüzden diğer amcamla yengemin gelmesinide anlarımda cocuklar ne alaka. Neyse. Fakat ben babamada bi türlü şunu anlatamadım onların o maaşta hakkı vardıysa o mantığa göre babamında hakkı var. 3 kardeş bunlar, 50yi üçe böl, 16,5gibi bir şey düşüyor kişi başı, yani kendi payı hariç 33,5 ödemek lazım, iki amcam aralarında napıyolarsa yapsınlar. Anlattım bu düşüncemi bu şekilde babama. Babamda sonuçta ev benim evim ve babanenden ödenmiş olsada kendilerini maaşta hak sahibi gördükleri için niye senin evinin borcu bizim hakkımızdan ödeniyor diye düşünüyorlar vermek zorundayız diyor. Yahu anlamıyorum ben gerçekten kafası basan aydınlatsın hatalıysam söylesin şunların düzenbazlığına gelemiyorum cidden. Babanem ölmedi yaşıyor ve bu borç 10 senedir falan ödenmiş hala ödenmeye devam ediyor zaten kadının maaşından. Kadın şimdi veya on sene önce ölseydi, sanki emekli maaşı bunlara mı kalcaktı hepsi erkek. Keşke sağlığı yerinde olsaydıda direkt ona verseydi babam bunlara bir şey kaptırmadan. Babanemin maaşından ödendi diye babanem dara düşse ve bunlar babaneme takviye yapmış olsa hani bi derece haklılar diyicem ama öyle bir şeyde yok babanemin bir sürü geliri vardı geçiniyordu rahatça zaten.
Bilmiyorum yazarken çok sinirlendim ve aklım mantığım sonlara doğru durdu zaten. fikirlerinize ihtiyacım var. Başka sebeplerden dolayıda çok hassas bir dönemimdeyim nolur kırıcı ve sert yorumlar yapmayın. Teşekkür ederim hepinize şimdiden.