- 25 Nisan 2023
- 56
- 2
- 27
-
- Konu Sahibi Rivrivderivriv
- #1
Ayrılık tabiki aklımda var ama ben ailemin izni olmadan evlendim. Suanda ekonomik özgürlüğüm yok. Ailemin evine gidemem yapamam yani busaatten sonra çocukla. Aslında şuan daha cok kendimi düşünüyorum kendimi duzeltemezsem çocuğuma sa faydam olmayacak. Ms hastasiyim artik ufak şeyler bile beni etkiliyor. Görme kaybi yaşadım. Uzun bi zaman kortizon kullanıp atlatabildim. Daha birçok atak geçirdim. Yavaş yavaş olmalı her sey hem ona bir süreç hem kendime hayat bu işte belki yine görüşüyorlardir bilmiyorum pek de umursamıyorum. Çünkü varsa bisey asla gizli kalmaz. Ben o msjlari görmeden once 3 kez rüyamda gordum beni aldattığını aglayarak uyandim her seferinde ve ona anlattim oda hep saçmalama dedi bir erkek biseye sacmalama diyorsa orda supheleneceksin net. Ona dedim ki artik sen msjls istedigini yap ben sana kac kez rüyamı anlattim ona ragmen bunu yaptin ben bir kez daha ruyamda öyle bir sey gördüğümde sana hic sormam bile orda biter her sey dedim. Rabbim karşıma çıkarır. Ve eşimin hep dediği bir sey vardi ablasi da boşanma aşamasında ama adam bosanmiyor. Sen gidip birinin karisina kızına bakarsan elbet biride senin karina bakar bu hayat böyle demişti. Ona bu sözünü hatrlattim. Ve simdi deli gibi korkuyor. Hic telefonumu karistirmazdi simdi hep suphe o suphe ona bir sure yeter diye dusunuyorum ilerisi için en azindan bosansam bile iyi bosanmak isterim. Evladimin babası sonuçta benim tercihimdi.Aldatılıyorsunuz ve ayrılmak gündeminizde asla yok. “Çocuğum için” kandırmacasını geçin, bu ancak sizin içinizi rahatlatır kısa bir süreliğine. Onun için olmadığını hepimiz biliyoruz. Daha olaylar yeniymiş, alışırsınız herhalde birkaç ay geçsin, lohusa kafasından çıkın da…
Ayrılık tabiki aklımda var ama ben ailemin izni olmadan evlendim. Suanda ekonomik özgürlüğüm yok. Ailemin evine gidemem yapamam yani busaatten sonra çocukla. Aslında şuan daha cok kendimi düşünüyorum kendimi duzeltemezsem çocuğuma sa faydam olmayacak. Ms hastasiyim artik ufak şeyler bile beni etkiliyor. Görme kaybi yaşadım. Uzun bi zaman kortizon kullanıp atlatabildim. Daha birçok atak geçirdim. Yavaş yavaş olmalı her sey hem ona bir süreç hem kendime hayat bu işte belki yine görüşüyorlardir bilmiyorum pek de umursamıyorum. Çünkü varsa bisey asla gizli kalmaz. Ben o msjlari görmeden once 3 kez rüyamda gordum beni aldattığını aglayarak uyandim her seferinde ve ona anlattim oda hep saçmalama dedi bir erkek biseye sacmalama diyorsa orda supheleneceksin net. Ona dedim ki artik sen msjls istedigini yap ben sana kac kez rüyamı anlattim ona ragmen bunu yaptin ben bir kez daha ruyamda öyle bir sey gördüğümde sana hic sormam bile orda biter her sey dedim. Rabbim karşıma çıkarır. Ve eşimin hep dediği bir sey vardi ablasi da boşanma aşamasında ama adam bosanmiyor. Sen gidip birinin karisina kızına bakarsan elbet biride senin karina bakar bu hayat böyle demişti. Ona bu sözünü hatrlattim. Ve simdi deli gibi korkuyor. Hic telefonumu karistirmazdi simdi hep suphe o suphe ona bir sure yeter diye dusunuyorum ilerisi için en azindan bosansam bile iyi bosanmak isterim. Evladimin babası sonuçta benim tercihimdi.
Derdiniz kuru dal mı? Bebeğinizi sağlıkla büyütünKızlar merhaba aklım cok karışık cok mutsuz cok degersiz hissediyorum kendimi. Doğum yaptim 40 gun oldu ben hala duzelemedim. Annelik duygumu cok sorguluyorum eski hayatimi özlüyorum bekarken ki zamanları. Hamileligimin 39 haftasinda aldatıldiğımı öğrendim. O gun dünyam başıma yıkıldı. Cok severek ve ne mücadeleler vererek evlendik. O an ki duygularimı ve söylemek istediklerimi yapmak istediklerimi yapamadim. Bebeğimi düşünmek zorundaydım. Sadece evden uzaklastim o an ayni evde kalmak istemedim. Gelişini dört gözle beklerdim hep kapıyı açar öperdim eşimi meger her sey yalanmış. Çalışırken birbirimize vakit ayiramazdik. Evlendikten sonra ilk defa tatile gittik ben cok mutluydum. O an bile aldatıldığımı bilmiyordum. En mutlu sandığım an bile yalanmış eski sevgilisinin şehrine gitmişiz. Onunla mesajlarını okudum aldattığını oyle öğrendim. Gece benim yanımda yatarken bile ona msj yazıyormuş bazi seyler o kadar ağır geliyor ki. Öğrendiğim gün çok agladim hastanelik oldum ms hastasıyım. Gorumcem yanimdaydi esim de onun ailesi ogrendi diye onlarin karşına çıkmak istememis.oda evden gitmiş beni ariyor açmadım. Hastanede olduğumu ogrendiginde bile yanıma gelmedi o gün kendimi bir kez daha değersiz ve aptal hissettim. O an sadece bebeğimi düşündüm düşünmek zorundaydım. Gece eve geldi pisman olduğunu söyledi bende onu cok sevdiğim için affettim birdaha olmayacağını soylese bile güven kırıldı bir kere. Ona yeni bir sayfa actim istedigini yazabilirsin her sey senin elinde güvenimi tekrar kazan dedim. O hic bir sey yapmadı. Bir kuru dal bile alıp gönlümü almadı. Ben yinede affettim bebeğim için. 40+5 te dogum yaptim. Oğlumuzu cok sevdi ona karsi sevgisini gosterirken yine içim ısındı ona çünkü istemiyordum aksini. 1 hafta hastanede kaldk bebegimle kaninda enfeksiyon vardı. Sonra eve geldik yanimda kimse yardimci kalmadi sadece esim vardi ikimizde bilgisiz ve bildikleriyle yardimci olmaya çalışması beni biraz iyi hissettirdi. 40 gun gecti ama ben eşime karşı soğudum. Onunla yatmak istemiyorum. Onun yaninda üzerimi değiştirmek bile istemiyorum. Hala bir kuru dal almadı. Bu surecte stresli oldugumu bilmesine ragmen. Bebegim kolik bir bebek oma yetememe duygusu beni daha cok üzdü o agladikca ağladım aldatildigim aklima geldi ağladım. Bebegine iyi davraniyor bu ilk basta hoşuma gidiyordu sonradan ben degersizmisim demekki dedim. Ayrılmak düşüncesi gelsede aklıma evladima bunu yapmak istemedim. Bana yardimci olun nasıl başa çıkabilirim kafamdakilerle.
Linçleneceğim ama yine de yazacağım.aldatılıyor olmanız herşeyin yalan olduğunu göstermiyor.bir insan aynı anda birden fazla insanı aynı anda sevebiliyor.kimseye de dert anlatmaya gerek yok.bizzat yaşıyorum senelerdir.evladın gibi hepsini gayet güzel sevebiliyorsun.bu arada sadece herşey yalanmiş kısmına karşı çıkıyorum.evliyiz, illaki bir seçim yapmak zorundaydı, evlilik bu şekilde olmaz diyorsanız sonuna kadar haklısınız tabi.her ne kadar diğer üyeler bir tülü ikna olmuyor ama olsun.sevmediği biriyle neden evlensin?Kızlar merhaba aklım cok karışık cok mutsuz cok degersiz hissediyorum kendimi. Doğum yaptim 40 gun oldu ben hala duzelemedim. Annelik duygumu cok sorguluyorum eski hayatimi özlüyorum bekarken ki zamanları. Hamileligimin 39 haftasinda aldatıldiğımı öğrendim. O gun dünyam başıma yıkıldı. Cok severek ve ne mücadeleler vererek evlendik. O an ki duygularimı ve söylemek istediklerimi yapmak istediklerimi yapamadim. Bebeğimi düşünmek zorundaydım. Sadece evden uzaklastim o an ayni evde kalmak istemedim. Gelişini dört gözle beklerdim hep kapıyı açar öperdim eşimi meger her sey yalanmış. Çalışırken birbirimize vakit ayiramazdik. Evlendikten sonra ilk defa tatile gittik ben cok mutluydum. O an bile aldatıldığımı bilmiyordum. En mutlu sandığım an bile yalanmış eski sevgilisinin şehrine gitmişiz. Onunla mesajlarını okudum aldattığını oyle öğrendim. Gece benim yanımda yatarken bile ona msj yazıyormuş bazi seyler o kadar ağır geliyor ki. Öğrendiğim gün çok agladim hastanelik oldum ms hastasıyım. Gorumcem yanimdaydi esim de onun ailesi ogrendi diye onlarin karşına çıkmak istememis.oda evden gitmiş beni ariyor açmadım. Hastanede olduğumu ogrendiginde bile yanıma gelmedi o gün kendimi bir kez daha değersiz ve aptal hissettim. O an sadece bebeğimi düşündüm düşünmek zorundaydım. Gece eve geldi pisman olduğunu söyledi bende onu cok sevdiğim için affettim birdaha olmayacağını soylese bile güven kırıldı bir kere. Ona yeni bir sayfa actim istedigini yazabilirsin her sey senin elinde güvenimi tekrar kazan dedim. O hic bir sey yapmadı. Bir kuru dal bile alıp gönlümü almadı. Ben yinede affettim bebeğim için. 40+5 te dogum yaptim. Oğlumuzu cok sevdi ona karsi sevgisini gosterirken yine içim ısındı ona çünkü istemiyordum aksini. 1 hafta hastanede kaldk bebegimle kaninda enfeksiyon vardı. Sonra eve geldik yanimda kimse yardimci kalmadi sadece esim vardi ikimizde bilgisiz ve bildikleriyle yardimci olmaya çalışması beni biraz iyi hissettirdi. 40 gun gecti ama ben eşime karşı soğudum. Onunla yatmak istemiyorum. Onun yaninda üzerimi değiştirmek bile istemiyorum. Hala bir kuru dal almadı. Bu surecte stresli oldugumu bilmesine ragmen. Bebegim kolik bir bebek oma yetememe duygusu beni daha cok üzdü o agladikca ağladım aldatildigim aklima geldi ağladım. Bebegine iyi davraniyor bu ilk basta hoşuma gidiyordu sonradan ben degersizmisim demekki dedim. Ayrılmak düşüncesi gelsede aklıma evladima bunu yapmak istemedim. Bana yardimci olun nasıl başa çıkabilirim kafamdakilerle.
6 yıl birlikteliğin sonunda evlendik. Ailemin istememe sebebi ise biz henüz evli degildik gorusuyorduk sadece ailem biliyordu amcam biraz kabadayılık yapmak istedi onun yolununkesti araba 5 6 araba oda yanında 5 yaşındaki yegeni yengesi vardı arabada silah çıkarıp arabadan ates edince amcama denk geliyor. Bacağından yaralanıyor.Ondan dolayı ailem onu hapse atmayi cok istedi bana da yalan ifade vermemi istedi. Ben kabul etmedim o zaman üniversiteye gidiyordum. Okula da gondermediler. Telfn falan yok görüşemedik. Beni zorla kaçırmak istedi diye ifade vermeki istedi amcam. Bir insanın hayatını bu şekilde değiştiremezdim. Beni karakoldan çağırdılar eşim karakoldakileri tanıyormuş okula gondermiyorlar zorla eve kapatiyorlar demis. Ailem beni vurulma ani için ifadeye cagirdilar zannediyordu. Bana sordular zorla mi tutuyorlar seni okula gondermiyorlarmi diye ben cekikser cvp verdim o gün annemi geride birakamzdim. Senin kizin boyle yapti diye onu cok üzeceklerdi. Tabiki evde de cok dayak yedim psikolojik şiddet desen ayri bir travma. Artık canıma tak etmişti intihat edecektim. O sıra bana engel oldular. Ben okula gidecegim yoksa sizi sikayet ederim dedim. 2. Dönem okula gidebildim. Devlet yurdunda kalıyordum ordan atılmışm. Parayı odemedigim için arkadaşlarım eşimi aramislar ama gec söylemişler. Bi derneğin evinde kaldim 7 kisiydik. Ailem para gondermiyordu burs yoktu. Özel ders vermeye başladım ordan bi sure idare ettim. Okul bitince okudugum yerde kalmaya devam ettim. Markette çalışmaya başladım okul baslayinca burs kazandım o şekilde okul bitirdim. Pandemide son sınıftim ev arkadasim yoktu burs kesildi çalışacak yerde yoktu evlenmek zorunda kaldim. Seviyordum ama o zaman bnm icin erkendi 6 yil olmasina rağmen. Evlendik 3 yilda bunlar yaşandı. Ms hastasi olduğumu gecen sene martta öğrendim. Belirtileri eskidende yasiyormusum ama bu sekilde ağır değildi. Şimdi ailem ile görüşüyorum. Dava hala devam ediyor.Çok zor bir durum yaşadığınız, umarım ruhunuz bir an önce iyileşir
Boşanmak istemiyorsunuz, önce kendinizle yüzleşin
İncitmek istemem ama bahanelerinizin hiç biri geçerli bir sebep değil
Evlenirken de ekonomik özgürlüğünüz yokmuş, ailenizin onayı olmadan onlara arka dönerek evlenecek cesareti göstermişsiniz üzerine çocuk yapma cearetiniz de olmuş. Evlenirken de hastaymışsınız ama bu sizi durdurmamış değil mi. Daha büyük bir hayal kırıklığı yaşamamak için lütfen kendinizle yüzleşin. Aldatmayı affetmek demek daha kötüsüne ruhsat vermektir. Karşınızdaki adamın hiç bir pişmanlığı yok, size sevgisi yok. Adamın kendi ailesine bile saygısı yok, siz hastanedeyken bile gelmemiş sizi orada kendi ailesiyle başbaşa bırakıp gecesinde pişkin pişkin eve gelip pişmanım demiş usulden o kadar gamsız. Artık tek başınıza değilsiniz annesiniz, güçlü olmak zorundasınız, toparlayın kendinizi ve güçlenmeye bakın, kendinize dürüst olun
.Şimdiden sonra planli programlı davranın. Gerekirse rol yapın ama para biriktirin. Kenarda köşede paranız olsun. Her ay bir altın alın mesela. Onun dışında bebek biraz büyüyene kadar bekleyin. Bir taraftan da mesajları toplayın görüntü kaydı alın. İleride davada size tazminat için gerekecek. Kendinizi o güçte bulduğunuz an da basın tekmeyi. Evden gönderin dava açın. Bu adam bir süre sonra size senin yüzünden aldattım çocuk için seninle beraberim diyecek ilk kavgada.
6 yıl birlikteliğin sonunda evlendik. Ailemin istememe sebebi ise biz henüz evli degildik gorusuyorduk sadece ailem biliyordu amcam biraz kabadayılık yapmak istedi onun yolununkesti araba 5 6 araba oda yanında 5 yaşındaki yegeni yengesi vardı arabada silah çıkarıp arabadan ates edince amcama denk geliyor. Bacağından yaralanıyor.Ondan dolayı ailem onu hapse atmayi cok istedi bana da yalan ifade vermemi istedi. Ben kabul etmedim o zaman üniversiteye gidiyordum. Okula da gondermediler. Telfn falan yok görüşemedik. Beni zorla kaçırmak istedi diye ifade vermeki istedi amcam. Bir insanın hayatını bu şekilde değiştiremezdim. Beni karakoldan çağırdılar eşim karakoldakileri tanıyormuş okula gondermiyorlar zorla eve kapatiyorlar demis. Ailem beni vurulma ani için ifadeye cagirdilar zannediyordu. Bana sordular zorla mi tutuyorlar seni okula gondermiyorlarmi diye ben cekikser cvp verdim o gün annemi geride birakamzdim. Senin kizin boyle yapti diye onu cok üzeceklerdi. Tabiki evde de cok dayak yedim psikolojik şiddet desen ayri bir travma. Artık canıma tak etmişti intihat edecektim. O sıra bana engel oldular. Ben okula gidecegim yoksa sizi sikayet ederim dedim. 2. Dönem okula gidebildim. Devlet yurdunda kalıyordum ordan atılmışm. Parayı odemedigim için arkadaşlarım eşimi aramislar ama gec söylemişler. Bi derneğin evinde kaldim 7 kisiydik. Ailem para gondermiyordu burs yoktu. Özel ders vermeye başladım ordan bi sure idare ettim. Okul bitince okudugum yerde kalmaya devam ettim. Markette çalışmaya başladım okul baslayinca burs kazandım o şekilde okul bitirdim. Pandemide son sınıftim ev arkadasim yoktu burs kesildi çalışacak yerde yoktu evlenmek zorunda kaldim. Seviyordum ama o zaman bnm icin erkendi 6 yil olmasina rağmen. Evlendik 3 yilda bunlar yaşandı. Ms hastasi olduğumu gecen sene martta öğrendim. Belirtileri eskidende yasiyormusum ama bu sekilde ağır değildi. Şimdi ailem ile görüşüyorum. Dava hala devam ediyor.