- 23 Temmuz 2014
- 6.178
- 17.544
E bildiğin Tosuncuk 2 bu
E bildiğin Tosuncuk 2 buHastanede eczacıyım. Kötü bir ilişki atlattım ve sonra bana ilgi gösteren antepli biriyle sevgili oldum. O polonyaya çalışmaya gideceğini söyledi. İzni hazırdı evrağı gördüm. Ukrayna savaşı olunca çalışma vizesi alamadığını randevu sırasına girebilmek için aracıya el altından para vermesi gerektiğini söyledi ve 300 euro verdim. Sanırım doğruydu çünkü almanyaya çalışmaya giden bir arkadaşım da aracıya para vermiş. Savaş yüzünden başvurular arttı demişti. Bunun üstünden 2 ay geçti ve benim ex in başvurusuna cevap gelmedi.
Bana "Abim kredi çeksin sana eczane açalım" dedi. Ben de "Benim zaten bankaya yüklü borcum var, bir de abine borçlanır da bu eczaneyi yürütemezsem iyice batarım" dedim. O da "Bizim burda aileye harcanan paranın hesabı sorulmaz, tecrübeli bir kalfa bulur işin başına geçeriz, burada aileler kalabalık, korkma eczane batmaz, ben de babana kendimi eczanenin ortağı olarak tanıtırım, yoksa o da işsiz birine kızını vermez" dedi. Ben de "Borcuma borç eklemekten korkuyorum, esnaflığıma güvenemiyorum, en azından benim de ortaya koyacak param olsa yine tamam derdim, benim tanıdığım var sana sanayide bir iş bulayım" dedim. Bana "bunun faydası olmaz, elime ne geçer ki" dedi.
Ben vaktinde kardeşim işten atıldığı için ona para vermiştim. Benim ex de "kardeşinden o parayı geri iste bana iş kuralım" dedi. Ben de "kardeşimin sıkıntısı sürüyor, şu anda onu geri vermeye zorlayamam" dedim. Beni elimi taşın altına koymamakla ortak geleceğimiz için çaba göstermemekle suçladı. Görüşmenin anlamı yok dedi.
Aslında eczane açmaktan korkmamın bir nedeni de bazen onun coin oynadığını görürdüm ve kasadan alır da coine yatırır diye korkuyordum. Zaten sanırım artık maliyetler arttı karlar azaldı bu da beni korkuttu. Mardinli bir arkadaşıma sordum. "Eğer sana eczane açsalardı bütün kazancına ortak olurlardı burda aileler herşeyi paylaşır" dedi. Bu doğru mu acaba? Bu ilişki bitmeli miydi yoksa aşkımı boşuna mı kaybettim?
Ne aşkı ya. Başlıycam aşkınıza. Kızım saf mısın? Bak banlanma pahasına yazıyorum. Allah akıl veriyor ki kullanalım. Adam regl ken gelip anal yapamadın diye seni yerin dibine sokup terk etmedi mi?Hastanede eczacıyım. Kötü bir ilişki atlattım ve sonra bana ilgi gösteren antepli biriyle sevgili oldum. O polonyaya çalışmaya gideceğini söyledi. İzni hazırdı evrağı gördüm. Ukrayna savaşı olunca çalışma vizesi alamadığını randevu sırasına girebilmek için aracıya el altından para vermesi gerektiğini söyledi ve 300 euro verdim. Sanırım doğruydu çünkü almanyaya çalışmaya giden bir arkadaşım da aracıya para vermiş. Savaş yüzünden başvurular arttı demişti. Bunun üstünden 2 ay geçti ve benim ex in başvurusuna cevap gelmedi.
Bana "Abim kredi çeksin sana eczane açalım" dedi. Ben de "Benim zaten bankaya yüklü borcum var, bir de abine borçlanır da bu eczaneyi yürütemezsem iyice batarım" dedim. O da "Bizim burda aileye harcanan paranın hesabı sorulmaz, tecrübeli bir kalfa bulur işin başına geçeriz, burada aileler kalabalık, korkma eczane batmaz, ben de babana kendimi eczanenin ortağı olarak tanıtırım, yoksa o da işsiz birine kızını vermez" dedi. Ben de "Borcuma borç eklemekten korkuyorum, esnaflığıma güvenemiyorum, en azından benim de ortaya koyacak param olsa yine tamam derdim, benim tanıdığım var sana sanayide bir iş bulayım" dedim. Bana "bunun faydası olmaz, elime ne geçer ki" dedi.
Ben vaktinde kardeşim işten atıldığı için ona para vermiştim. Benim ex de "kardeşinden o parayı geri iste bana iş kuralım" dedi. Ben de "kardeşimin sıkıntısı sürüyor, şu anda onu geri vermeye zorlayamam" dedim. Beni elimi taşın altına koymamakla ortak geleceğimiz için çaba göstermemekle suçladı. Görüşmenin anlamı yok dedi.
Aslında eczane açmaktan korkmamın bir nedeni de bazen onun coin oynadığını görürdüm ve kasadan alır da coine yatırır diye korkuyordum. Zaten sanırım artık maliyetler arttı karlar azaldı bu da beni korkuttu. Mardinli bir arkadaşıma sordum. "Eğer sana eczane açsalardı bütün kazancına ortak olurlardı burda aileler herşeyi paylaşır" dedi. Bu doğru mu acaba? Bu ilişki bitmeli miydi yoksa aşkımı boşuna mı kaybettim?
Önceki konudaki adam bu adam zaten. O da doğuda idi. Yurt dışına çalışmaya gidecekti.Sizin eski ilişkinize de ve mesajlarınıza baktım, kendinizden neden bu kadar nefret edip değersiz görüyorsunuz? Yaşınız, mesleğiniz, iyi bir aileniz var ama hep kendinizi maddi, manevi ve fiziksel kullandırmaya kötü davrandırmaya çalışmışsınız.
Sizin önceliğiniz siz olmalı. Her size yaklaşan ve görüşmek isteyen kişi, sizi sevdiği için geldiği anlamına gelmez. İstemediğiniz hiç bir şeye zorlayamazlar.
Bir erkek sizden para istememeli veya sizin ailevi işlerinize bir ayda karışacak duruma gelmemeli, sizin paranızla plan yapmamalı. Lafını bile edememeli. Siz uşaktasınız. Neden güneydoğu Anadolu’da bir eczane açmayı düşünüyorsunuz? Neden kendi ailenizin yanında değil?
Terapiye başlayın. İhmal etmeyin.
Çok sevdiğim biriyle 7 aydır uzak mesafe ilişkisi yaşıyordum. Birlikte yaşama planımız vardı. Onun işlerinin oturmasını bekliyorduk. Vaktimiz oldukça ben uşaktan o urfadan geliyor ve konyada buluşup haftasonunu birlikte geçiriyorduk.
Son buluşmamızda normal günümden önce adet gördüm ve bunu ilişkiden sonra farkettim. Maalesef o da kızdı ve "Sen ne zaman hasta olacağını bilmiyor musun" dedi. Ben de "Bir hafta önce yurtdışındaydım vücut saatim şaştı heralde bilsem buraya kadar gelir miyim" dedim. Sonra durumu telafi etmek için ona "seni yemeğe çıkarayım avm ye götüreyim film izleyelim bowling oynayalım" dedim. O benden uzaklaşıp "hayır yorgunum, sadece bu koltukta oturacağım" dedi.
Sonra hayatımın hatasını yaptım. "Arkayı deneyelim mi" dedim. Bunu daha önce o da istemişti ve o zaman hayır demiştim. Bu sefer ben sorunca o da "Tamam deneyelim" dedi. Biliyorum çok aptalım sadece o benden daha çok yol geldiği için onu mutlu etmek istedim. Yanımda jel ve oyuncak getirmiştim. Onlarla bir deneme yaptım. Olacak sandım. Sevgilimi çağırdım. Ama başaramadık çünkü çok acıdı. Bu kadarını beklemiyordum. Üç dört kez daha denedik ve ben her seferinde hayır olmuyor çık lütfen diye zırladım.
Sonunda bana bağırdı. "Ben daha önce başkasıyla da yaptım o daha sert bile olmamı istedi, senin gibisini görmedim, bu nedir ya" dedi. Çok kötü oldum. Apar topar ordan çıktım. Sonra telefon etti. "Nerdesin" dedi. "Otogara gidiyorum" dedim. "Görüşürüz" dedi. Ben de "Artık görüşmeyiz" deyip yüzüne kapattım. Çünkü konuşamayacak haldeydim. İkimiz hiç güzel bir şey yaşamamışız gibi beni başkasıyla kıyaslaması azarlaması öyle ağır geldi ki ayakta zor duruyordum. 3 saat belki tekrar arar özür diler diye bekledim ama ondan ses çıkmadı. O üzüntüyle whatsapp hesabımı sildim hattı kırıp attım.
3 hafta oldu. Cehennem azabı çekiyorum. Acaba 1-2 hafta beklesem hattı kapatmasam arar ve özür diler miydi? Ama işyerimi ve iş telefonumu biliyor. Bir erkek bir kadını seviyorsa böyle bir kavgadan sonra en azından nasılsın demek için işyerini aramaz mıydı? E o zaman sevmiyor kullanıyordu desem beni görmek için konyaya geleceği zaman ve parayla urfada çok rahat birini bulurdu. Aslında urfaya adresine gitmeyi bile düşündüm ama bu sefer de belki o beni görmek istemez diye korktum. Bir yandan da bu kavgadan sonra bu ilişkiden hayır gelir mi bilmiyorum. Bir mucize olsa ve o gelse bile eskisi gibi olabilir miyiz? Bunları düşünmekten onu özlemekten perişanım. Ondan ayrıldım diye sanki onu öldürdüm gibi hissediyorum. O gece bana kızdı mı üzüldü mü acaba hep bunları düşünüyorum. Suçluluk, özlem sürekli boğazım düğümleniyor gözlerim yaşarıyor. Dayanıcak gücüm kalmadı.
Görüş bildirmek isterseniz minnettar olurum.
Gelmiş geçmiş olsun, adam seni soymak için her şeyi yapmış, allahtan güvenememişsin. Evet doğuda aileler genelde ortaktır ama o ortaklığı oluşturmak için gelinlerine dükkan açıp resmi bir ortaklık oluşturacak kadar da bonkör olanları mevcuttur. Kardeşine kredi çektir eczane aç beni de ortak göster evlenelim demek seni yolunacak kaz olarak kabul ettim hadi başlayalım demek. Ayrılmakla çok iyi yapmışsın. Gırtlağa kadar batardınHastanede eczacıyım. Kötü bir ilişki atlattım ve sonra bana ilgi gösteren antepli biriyle sevgili oldum. O polonyaya çalışmaya gideceğini söyledi. İzni hazırdı evrağı gördüm. Ukrayna savaşı olunca çalışma vizesi alamadığını randevu sırasına girebilmek için aracıya el altından para vermesi gerektiğini söyledi ve 300 euro verdim. Sanırım doğruydu çünkü almanyaya çalışmaya giden bir arkadaşım da aracıya para vermiş. Savaş yüzünden başvurular arttı demişti. Bunun üstünden 2 ay geçti ve benim ex in başvurusuna cevap gelmedi.
Bana "Abim kredi çeksin sana eczane açalım" dedi. Ben de "Benim zaten bankaya yüklü borcum var, bir de abine borçlanır da bu eczaneyi yürütemezsem iyice batarım" dedim. O da "Bizim burda aileye harcanan paranın hesabı sorulmaz, tecrübeli bir kalfa bulur işin başına geçeriz, burada aileler kalabalık, korkma eczane batmaz, ben de babana kendimi eczanenin ortağı olarak tanıtırım, yoksa o da işsiz birine kızını vermez" dedi. Ben de "Borcuma borç eklemekten korkuyorum, esnaflığıma güvenemiyorum, en azından benim de ortaya koyacak param olsa yine tamam derdim, benim tanıdığım var sana sanayide bir iş bulayım" dedim. Bana "bunun faydası olmaz, elime ne geçer ki" dedi.
Ben vaktinde kardeşim işten atıldığı için ona para vermiştim. Benim ex de "kardeşinden o parayı geri iste bana iş kuralım" dedi. Ben de "kardeşimin sıkıntısı sürüyor, şu anda onu geri vermeye zorlayamam" dedim. Beni elimi taşın altına koymamakla ortak geleceğimiz için çaba göstermemekle suçladı. Görüşmenin anlamı yok dedi.
Aslında eczane açmaktan korkmamın bir nedeni de bazen onun coin oynadığını görürdüm ve kasadan alır da coine yatırır diye korkuyordum. Zaten sanırım artık maliyetler arttı karlar azaldı bu da beni korkuttu. Mardinli bir arkadaşıma sordum. "Eğer sana eczane açsalardı bütün kazancına ortak olurlardı burda aileler herşeyi paylaşır" dedi. Bu doğru mu acaba? Bu ilişki bitmeli miydi yoksa aşkımı boşuna mı kaybettim?
Kusura bakmayın ama saf misiniz nesiniz. Dolandirıcı bildiğiniz. Müge anlida vardı boyle bitane . Kadın çıktı sevgilimdi falan dedi. Dolandirmis adamHastanede eczacıyım. Kötü bir ilişki atlattım ve sonra bana ilgi gösteren antepli biriyle sevgili oldum. O polonyaya çalışmaya gideceğini söyledi. İzni hazırdı evrağı gördüm. Ukrayna savaşı olunca çalışma vizesi alamadığını randevu sırasına girebilmek için aracıya el altından para vermesi gerektiğini söyledi ve 300 euro verdim. Sanırım doğruydu çünkü almanyaya çalışmaya giden bir arkadaşım da aracıya para vermiş. Savaş yüzünden başvurular arttı demişti. Bunun üstünden 2 ay geçti ve benim ex in başvurusuna cevap gelmedi.
Bana "Abim kredi çeksin sana eczane açalım" dedi. Ben de "Benim zaten bankaya yüklü borcum var, bir de abine borçlanır da bu eczaneyi yürütemezsem iyice batarım" dedim. O da "Bizim burda aileye harcanan paranın hesabı sorulmaz, tecrübeli bir kalfa bulur işin başına geçeriz, burada aileler kalabalık, korkma eczane batmaz, ben de babana kendimi eczanenin ortağı olarak tanıtırım, yoksa o da işsiz birine kızını vermez" dedi. Ben de "Borcuma borç eklemekten korkuyorum, esnaflığıma güvenemiyorum, en azından benim de ortaya koyacak param olsa yine tamam derdim, benim tanıdığım var sana sanayide bir iş bulayım" dedim. Bana "bunun faydası olmaz, elime ne geçer ki" dedi.
Ben vaktinde kardeşim işten atıldığı için ona para vermiştim. Benim ex de "kardeşinden o parayı geri iste bana iş kuralım" dedi. Ben de "kardeşimin sıkıntısı sürüyor, şu anda onu geri vermeye zorlayamam" dedim. Beni elimi taşın altına koymamakla ortak geleceğimiz için çaba göstermemekle suçladı. Görüşmenin anlamı yok dedi.
Aslında eczane açmaktan korkmamın bir nedeni de bazen onun coin oynadığını görürdüm ve kasadan alır da coine yatırır diye korkuyordum. Zaten sanırım artık maliyetler arttı karlar azaldı bu da beni korkuttu. Mardinli bir arkadaşıma sordum. "Eğer sana eczane açsalardı bütün kazancına ortak olurlardı burda aileler herşeyi paylaşır" dedi. Bu doğru mu acaba? Bu ilişki bitmeli miydi yoksa aşkımı boşuna mı kaybettim?
Adam yolacak enayi, pardon kaz arıyormuşHastanede eczacıyım. Kötü bir ilişki atlattım ve sonra bana ilgi gösteren antepli biriyle sevgili oldum. O polonyaya çalışmaya gideceğini söyledi. İzni hazırdı evrağı gördüm. Ukrayna savaşı olunca çalışma vizesi alamadığını randevu sırasına girebilmek için aracıya el altından para vermesi gerektiğini söyledi ve 300 euro verdim. Sanırım doğruydu çünkü almanyaya çalışmaya giden bir arkadaşım da aracıya para vermiş. Savaş yüzünden başvurular arttı demişti. Bunun üstünden 2 ay geçti ve benim ex in başvurusuna cevap gelmedi.
Bana "Abim kredi çeksin sana eczane açalım" dedi. Ben de "Benim zaten bankaya yüklü borcum var, bir de abine borçlanır da bu eczaneyi yürütemezsem iyice batarım" dedim. O da "Bizim burda aileye harcanan paranın hesabı sorulmaz, tecrübeli bir kalfa bulur işin başına geçeriz, burada aileler kalabalık, korkma eczane batmaz, ben de babana kendimi eczanenin ortağı olarak tanıtırım, yoksa o da işsiz birine kızını vermez" dedi. Ben de "Borcuma borç eklemekten korkuyorum, esnaflığıma güvenemiyorum, en azından benim de ortaya koyacak param olsa yine tamam derdim, benim tanıdığım var sana sanayide bir iş bulayım" dedim. Bana "bunun faydası olmaz, elime ne geçer ki" dedi.
Ben vaktinde kardeşim işten atıldığı için ona para vermiştim. Benim ex de "kardeşinden o parayı geri iste bana iş kuralım" dedi. Ben de "kardeşimin sıkıntısı sürüyor, şu anda onu geri vermeye zorlayamam" dedim. Beni elimi taşın altına koymamakla ortak geleceğimiz için çaba göstermemekle suçladı. Görüşmenin anlamı yok dedi.
Aslında eczane açmaktan korkmamın bir nedeni de bazen onun coin oynadığını görürdüm ve kasadan alır da coine yatırır diye korkuyordum. Zaten sanırım artık maliyetler arttı karlar azaldı bu da beni korkuttu. Mardinli bir arkadaşıma sordum. "Eğer sana eczane açsalardı bütün kazancına ortak olurlardı burda aileler herşeyi paylaşır" dedi. Bu doğru mu acaba? Bu ilişki bitmeli miydi yoksa aşkımı boşuna mı kaybettim?
Ayyy uzak dur. Kaptırdığın parayı unut kaç kaç.Hastanede eczacıyım. Kötü bir ilişki atlattım ve sonra bana ilgi gösteren antepli biriyle sevgili oldum. O polonyaya çalışmaya gideceğini söyledi. İzni hazırdı evrağı gördüm. Ukrayna savaşı olunca çalışma vizesi alamadığını randevu sırasına girebilmek için aracıya el altından para vermesi gerektiğini söyledi ve 300 euro verdim. Sanırım doğruydu çünkü almanyaya çalışmaya giden bir arkadaşım da aracıya para vermiş. Savaş yüzünden başvurular arttı demişti. Bunun üstünden 2 ay geçti ve benim ex in başvurusuna cevap gelmedi.
Bana "Abim kredi çeksin sana eczane açalım" dedi. Ben de "Benim zaten bankaya yüklü borcum var, bir de abine borçlanır da bu eczaneyi yürütemezsem iyice batarım" dedim. O da "Bizim burda aileye harcanan paranın hesabı sorulmaz, tecrübeli bir kalfa bulur işin başına geçeriz, burada aileler kalabalık, korkma eczane batmaz, ben de babana kendimi eczanenin ortağı olarak tanıtırım, yoksa o da işsiz birine kızını vermez" dedi. Ben de "Borcuma borç eklemekten korkuyorum, esnaflığıma güvenemiyorum, en azından benim de ortaya koyacak param olsa yine tamam derdim, benim tanıdığım var sana sanayide bir iş bulayım" dedim. Bana "bunun faydası olmaz, elime ne geçer ki" dedi.
Ben vaktinde kardeşim işten atıldığı için ona para vermiştim. Benim ex de "kardeşinden o parayı geri iste bana iş kuralım" dedi. Ben de "kardeşimin sıkıntısı sürüyor, şu anda onu geri vermeye zorlayamam" dedim. Beni elimi taşın altına koymamakla ortak geleceğimiz için çaba göstermemekle suçladı. Görüşmenin anlamı yok dedi.
Aslında eczane açmaktan korkmamın bir nedeni de bazen onun coin oynadığını görürdüm ve kasadan alır da coine yatırır diye korkuyordum. Zaten sanırım artık maliyetler arttı karlar azaldı bu da beni korkuttu. Mardinli bir arkadaşıma sordum. "Eğer sana eczane açsalardı bütün kazancına ortak olurlardı burda aileler herşeyi paylaşır" dedi. Bu doğru mu acaba? Bu ilişki bitmeli miydi yoksa aşkımı boşuna mı kaybettim?
Adam sizi kullanmaya çalışmış apaçık, insallah düşmezsinizHastanede eczacıyım. Kötü bir ilişki atlattım ve sonra bana ilgi gösteren antepli biriyle sevgili oldum. O polonyaya çalışmaya gideceğini söyledi. İzni hazırdı evrağı gördüm. Ukrayna savaşı olunca çalışma vizesi alamadığını randevu sırasına girebilmek için aracıya el altından para vermesi gerektiğini söyledi ve 300 euro verdim. Sanırım doğruydu çünkü almanyaya çalışmaya giden bir arkadaşım da aracıya para vermiş. Savaş yüzünden başvurular arttı demişti. Bunun üstünden 2 ay geçti ve benim ex in başvurusuna cevap gelmedi.
Bana "Abim kredi çeksin sana eczane açalım" dedi. Ben de "Benim zaten bankaya yüklü borcum var, bir de abine borçlanır da bu eczaneyi yürütemezsem iyice batarım" dedim. O da "Bizim burda aileye harcanan paranın hesabı sorulmaz, tecrübeli bir kalfa bulur işin başına geçeriz, burada aileler kalabalık, korkma eczane batmaz, ben de babana kendimi eczanenin ortağı olarak tanıtırım, yoksa o da işsiz birine kızını vermez" dedi. Ben de "Borcuma borç eklemekten korkuyorum, esnaflığıma güvenemiyorum, en azından benim de ortaya koyacak param olsa yine tamam derdim, benim tanıdığım var sana sanayide bir iş bulayım" dedim. Bana "bunun faydası olmaz, elime ne geçer ki" dedi.
Ben vaktinde kardeşim işten atıldığı için ona para vermiştim. Benim ex de "kardeşinden o parayı geri iste bana iş kuralım" dedi. Ben de "kardeşimin sıkıntısı sürüyor, şu anda onu geri vermeye zorlayamam" dedim. Beni elimi taşın altına koymamakla ortak geleceğimiz için çaba göstermemekle suçladı. Görüşmenin anlamı yok dedi.
Aslında eczane açmaktan korkmamın bir nedeni de bazen onun coin oynadığını görürdüm ve kasadan alır da coine yatırır diye korkuyordum. Zaten sanırım artık maliyetler arttı karlar azaldı bu da beni korkuttu. Mardinli bir arkadaşıma sordum. "Eğer sana eczane açsalardı bütün kazancına ortak olurlardı burda aileler herşeyi paylaşır" dedi. Bu doğru mu acaba? Bu ilişki bitmeli miydi yoksa aşkımı boşuna mı kaybettim?
Konu sahibi nerdesiniz? Dışarıdan okumakla olmuyor gelin anlatın derdinizi
Herife kredi cekiyordur ya da Regl olmuştur trip yememek için anal yapalım diyordur, küçükken hiç sevilmemiş sanırım yazık