Canımın içi, öncelikle hiç merak etme her şey yoluna girecek.
Bir ablan olarak sana tavsiyelerim şunlar:
1) Kaygı, her şeyi dağıtma potansiyeli olabilen bir duygudur. Ne yaparsan yap kaygıya kendini kaptırma. Her kararında akılcı ve soğukkanlı davran, olur mu? Her zaman "Bu günler de geçecek, ileride gülerek anacağım" diye düşün.
2) Okulunu bırakmayı düşünüyorsan, bu virajı alabilecek yaştasın. Her şeye baştan başlayabilirsin. Bu noktada ama bir çalışma rutini belirlemen gerekiyor. Belki ailen harçlık+yol masraflarının üzerine azıcık daha koyup orta yollu bir dershaneye yazdırabilir seni. Bu mümkün mü? (Aile derken geniş aileden de belki yardım alınabilir. Herhangi bir dershane işini görecektir, hangisi olduğu çok önemli değil inan bana.) Dershaneye yazılınca, part time çalışıp, kalan zamanında da düzenli ve rutin olarak çalışırsan, 4 yıllık bir üniversite kazanabilirsin rahatlıkla. Ucuza özel ders de buluruz sana (Bu konuda ben de yardımcı olurum.)
3) Düzgün giden bir ilişkinin olması güzel. Ama evlilik planlarını yapmak için çok gençsin, bunu şimdilik odağından çıkar, olur mu? Birazcık daha olgunlaşınca düşünürsün, henüz zamanı gelmemiş gibi geliyor bana.
4) Kendine inan. Bir de günlük tut. :) Seni rahatlatacak, hedef koymanı da kolaylaştıracak.
Çok sevgiler...