Bak ben 32 yaşındayım, arkadaş çevrem de bu yaşlarda. Şimdi bir arkadaşımız gelse 19 yaşında sevgilim var dese, hic abartmıyorum görüşmeyi keserim. Bir cesit sapıklık yani bu. Hayatında her şeyi yaşamış bir adam ne bulabilir bir çocukta? Şimdi çok kibar çok olgun geliyor size belli ki ama ben işin 30 yaş kısmından konuşayım, bu adam o kadar çevrede kendisine uygun tek kişi mi bulamamış gerçekten? 4 sene sizin okulu bitirmenizi bekleyecek 35 yaşında evlenecek. Bu arada cinsellik de olmayacak? Yani iş arkadaşımız gelip böyle bir şey anlatsa arkasından güleriz.
Sizin de yaşıtnız hiç kimseyi beğenmemeniz çok ilginç, herkes mi sapık? Emin olun kimse bu adamın size vereceği zararı veremez. Bu yaşlar sevgili olup ayrılıp, insanları tanıdıkça kendinizi, ne istediğinizi, sınırlarınızı öğrendiğiniz dönemler. Bir kişiye parsellemek için çok erken. Adama da boşuna ümit verip yıllarını harcamayın derim. Kardeşim de olsa, geçmişe dönüp kendime de tavsiye versem bunu derdim.