Merhaba. Aslında bu konuyu daha çok büyüklerime danışmak istiyorum,yada benim durumumda olan arkadaşlara. 19 yaşındayım. Üniversite öğrencisiyim. Ailemden farklı bir şehirde okuyorum. Ailem fazla korumacı sıkı bir yapıda. Ama sadece bana karşı. Erkek kardeşime karşı hiçbir sıkıntıları yok. Ben küçüklükten beri sıkı yetiştirmeye çalıştılar. Arkadaşlarımla görüşmem kesinlikle yasaktı. Şu yaşıma kadar ailemden izin alıp çarşıya bir kafede kız arkadaşlarımla oturduğum sayı 10 u geçmez. Annem sürekli evde durmamı istiyor. Sadece 2 haftalık tatile geldim ailemin yanına, liseden hiçbir arkadaşımla görüşemedim. İzin vermiyorlar. Oturacağım görüşeceğim kızları tanıyorlar. Ailelerini tanıyorlar. Fakat asla zaman geçirmeme izin vermiyorlar. Annem yalnızca kendisi ile ve annanemle çarşıya gitmemi istiyor. 19 yaşındayım. Benim gezeceğim dolaşacapım yerler tabiki farklı. Yaşıtlarımla zaman geçirmek istiyorum. Üniversite okuduğum şehirde annem saat başı görüntülü arıyor. Sürekli kontrol altına tutmaya çalışıyor. Ben bu durumdan çok bunaldım. Ya öyle bir duruma geldi ki. 2 haftalık tatilimde bile evime gelesim kalmıyor. Tüm tatil hevesimi kursağımda bırakıyorlar. Annem sürekli baban ne derse o diyor. Ne anlatsam babama anlatıyor. Babam da zaten izin vermiyor. Ne yapacağımı şaşırdım gerçekten. Annemle ne özel bir konumu paylaşabiliyorum. Nede bu durumlar yüzünden görüşebilip zaman geçireceğim dostum kaldı. Çok mutsuzum. Bu durumu nasıl kurtarabilirim. Yardım edin lütfen..
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Ailemle artık başa çıkamıyorum,delireceğim..
- 8 Haziran 2016
- 922
- 1.915
- 113
- 30
Ben senin yerinde olsam erken demem hemen part time iş ya da bulabiliyorsan staj bulmanı öneririm. Uzun vadede ekonomik özgürlüğünü kazanabilmen için çok önemli. Bunun dışında ailen seni nereden arıyorsa o uygulamayı (facebook, whatsapp) kapat ya da butun aileni ve aile cevreni engelleyip whatsapp kullanmadığını söyle, uygulamayı evdeyken sakla ya da sil, uygulamadan gelen bildirimleri engelle.
- 31 Ocak 2019
- 704
- 861
- 53
- 32
Canım seni çok iyi anlıyorum. Senin kadar ileri boyutta olmasa da bende benzer şeyler yaşadım. Lisedeyken bı en yakın arkadaşımın doğum gününe bile gidemedim uzakta diye. Hiç dışarı çıkamadım bu yüzden doğru düzgün arkadaşım da olmadı. En güzel yıllarım hep yapayalnız evde geçti. Ünv yi şehir dışında kazandım ama her gün gece gündüz atarlardı sürekli akşam dışarı çıkma diyip dururlardı. Okulu bitirip ise başladıktan sonra bu baskı biraz azaldı ama giden gitti artık. Özgüvenin o kadar yok olmuş ki karşı cinsle oturup sohbet bile edemiyorum bu yüzden sağlıklı bir ilişki bile yaşayamadim. Yeri geliyor kızlarla bile arkadaşlık kurmaya çekiniyorum. Kişisel gelişimle kendimi biraz açmaya çalıştım ama çocukluktan beri baskı olunca maalesef bu yere kadar acabiliysun kendini. Farkında olmadan o kadar zarar veriyorlar ki koruma adı altında bütün kişiliğini mahvediyolar aslında. Ama maalesef ne senden gidenler geri geliyor nede onlar değişiyor.
- 31 Ocak 2019
- 704
- 861
- 53
- 32
Biraz uzun oldu ama bu dert benim de en güzel zamanlarımı mahvetti su an 26 yaşımdayım hala dışarı çıktığımda akşam sekizde annem aramaya başlar. Bu yüzden bi çok kere çıkmak bile istemiyorum artık. Ama benim sana tavsiyem asla ailenden gizli saklı bı şey yapma. Evet gençsin yapmak istediğin şeyler var ve ailen önünde engel seni yalana itiyorlar ama bu durum sana çok hata yaptırır. Özellikle farklı şehre gittiğinde bı özgürlükle istediğin gibi davranmaya çalışıyorsun ama inan ki çok büyük hatalar yaparsın çevremde bunun çok örneği var. Nolursa olsun onlardan gizli bir şey yapma
- 8 Haziran 2016
- 922
- 1.915
- 113
- 30
Ben de lisede ailem tarafından o kadar sıkıldım ki üniversitede çok nadir gezip tozdum. 5 yıl okuduğum şehirde yol tarifi sorarlarsa bilmezdim. Geçen gündüz vakti taksime gittim babam kızım ara sokaklara girme dedi ve bu ailenin dediğine uyma öyle bir alışkanlık olmuş ki hiçbir ara sokağa girmedim. Heyecan aktrasyon olsun diye girer insan hiç değilse.
- 8 Haziran 2016
- 922
- 1.915
- 113
- 30
Bu arada ben de hiç arkadaş edinemiyorum hayatım yalan söylemekle geçti ve yalan söylemek öyle rahatsız ediyor ki öyle kötü huzursuz hissediyorum ki yalan söyleyeceğime dediklerine uymayı tercih ediyorum.
- 26 Nisan 2017
- 868
- 1.597
- 113
- 40
Ah ah bunlarin ne demek oldugunu anne olunca anlarsiniz :) ben de zaman zaman catisirdim ailemle ama simdi bir kizim var ve inan ortalik o kadar kotu ki ben onu nasil koruyacagim derdindeyim ki henuz 13 aylik
Haberlere bakin her gun neler yasaniyor siz gozunuzden sakinarak buyutuyosunuz cocugunuzu biri geliyo dovuyo öldürüyo. Inanin cok zor bir durum. Onlari anlamaya calisin evet bu sizi yalana tesvik eder ama korumak amac baska bir dertleri oldugunu sanmiyorum.
Haberlere bakin her gun neler yasaniyor siz gozunuzden sakinarak buyutuyosunuz cocugunuzu biri geliyo dovuyo öldürüyo. Inanin cok zor bir durum. Onlari anlamaya calisin evet bu sizi yalana tesvik eder ama korumak amac baska bir dertleri oldugunu sanmiyorum.
- 31 Ocak 2019
- 704
- 861
- 53
- 32
Koruma amaçlı olduğunu tabiki anlıyorum zaman çok kötü gerçekten. Ama korumaya çalışırken bazen fazlaca aşırıya kaçabiliyorlar. Mesela bı insanın en güzel yılları lise yıllarıdır ve benim liseden bir tane bile arkadaşım yok çünkü hiçbir iyiler okul dışında vakit geçirmedim. Hep koruma adına altında özellikle erkeklerden kaçırılarak yetiştirildim. Ve şu an herhangi bir erkekle konuşurken bile çok geriliyorum. Hatta herhangi bir şekilde nsanla konuşurken bile geriliyorum çünkü hep yalnız büyüdüm . Tabiki çocuğunuzu özelliklere kız çocuklarını koruyacaksiniz ama bunu yasakla baskıyla değil güven ortamıyla yapmaniz en doğrusu. Kızınız bı kaç sene sonra aşık olacak gelip bunu size rahatça anlatabilsin gizli saklı yaşayıp hata yaomak yerine. Çünkü siz istediğiniz kadar baskı yapın eninde sonunda ünv için yada bı şekilde ayrulacaksiniz işte o zaman yapacağı ilk şey sizin ona yasakladıklariniz olacak. Ve bu hata yapmasına yol acabilir. Bu ilerideki hayatını insan ilişkilerini mesleki kariyerini dahi o kadar etkiliyor ki. Size bunları yaşamış ve egitimci bir insan olarak söylüyorum lütfen kızınızı yasakla değil güven ortamında buyutun. Takip edin ama ensesindeymis hissi vermeyin. Özgüvenini zedelemeyinn. Sizinle rahat konuşabilsin. Ben o kadar çok isterdim ki ilk aşik oldugumda anneme anlatabilmryi yada ayrılık acisi çekerken annemin omuzlarında aglayabilmeyi ama maalesef hep içimde yaşadım.
- 26 Nisan 2017
- 868
- 1.597
- 113
- 40
Tabiki ben de o sekilde dusunuyorum yalan daha buyuk yanlislara surukler insani
Zor olsa da anne ve babani karsina alip bunlari anlatmayi denedin mi
- 31 Ocak 2019
- 704
- 861
- 53
- 32
Benim annem evlenmeden yalnız dışarı çıkamazsın derdi sakin ama sakın erkek arkadaşın olmasın diyen bı insandı babam da aynı şekilde. Hep erkeklerden öcüymus gibi kaçırmaya çalıştılar öyle bı ortamda malesef duygularımı hiç açamadım.
- 26 Nisan 2017
- 868
- 1.597
- 113
- 40
Belki bir kere bunu denemelisin aile yapina uygun cumleler tasarlayarak kafanda oturp konusmayi deneyebilirsin bir arkadasini ornek veriyo gibi bahsedebilirsin aile yapisinin seninkiyle ayni oldugunu kizin surekli ailesine yalan soyledigini ama senin bu sekilde yapmadigini onlarin destegine ihtiyac duydugunu anlatabilirsin
Okuduğum için çalışma ile okulu denedim çok zor yürüyor, hatta yürümüyor. Okuduğum şehir küçük ancak bir kafede garsonluk yapıp saat başı 4 5 lira kazanıyorsun. Sabah erkenden okul var. Okul çıkışı koşa koşa kafe çok zor oluyor. Dersleri götüremedim..
Bende bu durumla başa çıkamadığım için içimi dökmek istedim. Ne annem ne de babam yanımda durdu şuana kadar. Tek istekleri uyanıp okula gitmem okuldan eve gelip ders çalışıp uyumak başka hiçbir şey yapmamı istemiyorlar.. Bende annemle oturup uzun uzun konuşmak muhabbet etmek isterdim ama böyle biri değil annem. Beni hiç anlamadılar, bundan sonra da anlamayacaklardır.
- 8 Haziran 2016
- 922
- 1.915
- 113
- 30
Bölümün ne kaç ders alıyorsun? Kaçıncı sınıfsın?
Mühendislik 2. Sınıf
