AİLEMİN SEVGİSİZLİĞİYLE BAŞEDEMİYORUM..

belirsizlikyordu .!.:

Bu aralar inanın çok düşünüyorum bunu. Eşyalarımı alıp arkama bile bakmadan gitmeyi. Ama neden yapmıyorum çok mu cesaretsizim neyi bekliyorum hiç bilmiyorum

Genişletmek için tıkla...

belirsizlikyordu .!.:

Şuanlık onu yaptım bikaç aydır ama zaten üstümde bi ton borç olduğu için çok para verecek durumum olmadığının farkındalar. Evle ilgili bi kredi çektik kredi benim üzerime olduğu için onu mecbur ödüyorum zaten her ay 1000tl o krediye gidiyor kalan maaşımda diğer borçlara. Defalarca ödeyemediğimi söyledim ama borç benim üstümde olduğu için rahatlar mecbur ödeyeceğimi biliyorlar bazen işe gelirken cebimde yol param kalmıyor hiç bişey umurlarında değil. Keşke benimde bi çekirdek ailem olsa o evden çıksam rahatlaycağım ama olmuyor

Genişletmek için tıkla...

Taylorrr .!.:

Size tek tavsiyem borçlar ödenene kadar dişinizi sıkın sonra bavulunuzu toplayın yolunuza bakın. Başka enayi bulsunlar kendilerine. Tek yaşamak sizi yıpratmaz. Özlem duyabilirsiniz ailenize ama kimse özlemekten ölmez. Uzman yardımı kesinlikle alın. Size çok iyi gelir.Elinizi taşın altından çekmenin vakti gelmişte geçiyor. Bırakın artık başkası koysun elini taşın altına. Ama emin olun siz gidince arkanızdan ağlarlar o zamanda sakın yumuşama moduna geçmeyin. Onlar sizi değil alışkın oldukları düzeni özlüyorlar olacaklardır.

Genişletmek için tıkla...

MaYa_MiLa .!.:

ay sinirlerim bozuldu
ne zaman bitiyor borç?

Genişletmek için tıkla...

strawberryland .!.:

Bu yazdiklariniz yetiskin siz degil. İcinizdeki kucuk kiz cocugu. Onun istekleri beklentisi ve aglamasi. O kiz cocugunu buyutecek olan da sizsiniz. Buyume vaktiniz gelmis. Dik durup beklenti kesmeyi ogrenmeniz gerekir artik. Siz surekli veren taraf oldukca kendinizi degersizlestirmissiniz. Bu her iliskide gecerli kuraldir. Krediyi devredin. Uzakta sifirdan hayat kurun. Hayat sadece aile degildir. Disarda kendi kendinize bir seyler yapabildikce ozguveniniz artar. Bu arada onemli kural: beklemiyormus gibi yaptikca enerji kaptirirsiniz. Gercekten hicbirsey beklemeyin.

Genişletmek için tıkla...

belirsizlikyordu .!.:

Evet sürekli verdiğim için bu durumdayım ama ailemdi onlar benim. Yaptıkça sevilirim sandım değersizleştim. Hayattan çok bi beklentim kalmadı zaten sadece bütün borçlarım bitsin önüme bakayım istiyorum

Genişletmek için tıkla...

belirsizlikyordu .!.:

Mesajını okuduğumda içimde bi mutluluk oluştu. Kurtulmana başarmana çok sevindim. Canıma tak etse de bu kadar borçla ne kadar uzağa gidebilirim bilmiyorum. Hayatımda tek yapamadığım şey ben demek hiç bir zaman bir durum olduğunda ilk ben demeyi başaramadım. Ama inşallah bende durumumu toparlayıp arkama bakmadan gidebilmeyi başarırım. İnan çevremdekilerden daha çok değer gören bi insanım ailemden göremediğim değeri hiç bir kan bağı olmayan insanlardan gördüm

Genişletmek için tıkla...

belirsizlikyordu .!.:

Ne güzel anlatmışsın. Belkide gerçekten öğrenilmiş çaresizliktir bu. Belki komik gelecek ama bütün çektiklerime rağmen içimde biyerde halen tek isteğim annem tarafından sevilmek sanki o beni sevmezse herşey eksik kalacak gibi

Genişletmek için tıkla...

Poyrazkedi .!.:

Yılmaz erdoğanın şiiri vardı "ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim" diye. Üzüleceksin ama yok o ihtimal, ben karşıma alıp neler söylemedim ki karşımdaki anne değil taş olsa yaptıklarından pişman olurdu eminim ama yüzünde mimik bile oynamadı. Yarın hayatına girecek insana, evlatlarına verip onlardan göreceksin o sevgiyi, yeri dolmayacak asla evet ama en azından ruhunu ısıtacak başka sevgiler olacak. Masallarda dizilerdeki anne şefkati bir gün gelecek umudu içinin bir yerinde hep bekliyor ama maalesef gelmiyor o gün hatta yaşkarı ilerledikçe ettikleri ezşyet de katlanıyor. Boşa bekleme en kısa zamanda kaç, abla tecrübesiyle söylüyorum emin ol

Genişletmek için tıkla...

Poyrazkedi .!.:

Yılmaz erdoğanın şiiri vardı "ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim" diye. Üzüleceksin ama yok o ihtimal, ben karşıma alıp neler söylemedim ki karşımdaki anne değil taş olsa yaptıklarından pişman olurdu eminim ama yüzünde mimik bile oynamadı. Yarın hayatına girecek insana, evlatlarına verip onlardan göreceksin o sevgiyi, yeri dolmayacak asla evet ama en azından ruhunu ısıtacak başka sevgiler olacak. Masallarda dizilerdeki anne şefkati bir gün gelecek umudu içinin bir yerinde hep bekliyor ama maalesef gelmiyor o gün hatta yaşkarı ilerledikçe ettikleri ezşyet de katlanıyor. Boşa bekleme en kısa zamanda kaç, abla tecrübesiyle söylüyorum emin ol

Genişletmek için tıkla...

Bissunicole .!.:

Poyraz akşam akşam içimi yaktın ya.

Genişletmek için tıkla...

Poyrazkedi .!.:

Kusura bakma, mevzu anne olunca kapanmayan yaralarım kanıyor. Allah evlatlarımızdan eşlerimizden güldürsün

Genişletmek için tıkla...

Bissunicole .!.:

Yok ne kusuru estafurullah. Dök içini , ben sadece böyle anne olur mu diye hep şaşırıyorum okurken. Amin amin amin. Umarım sana anneni bir nebze unutturacak kadar mutlu , huzurlu bir hayatın vardır.

Genişletmek için tıkla...

Poyrazkedi .!.:

Çok şükür, üzerime titreyen bir eşim ve eve girdiğimde boynuma atlayan evlatlarım var. Demek ki annem gibi olmamayı başarıyorum

Allah herkese güzel ve huzurlu yuvalar nasip etsin

Genişletmek için tıkla...

belirsizlikyordu .!.:

Konum biraz uzun olacak şimdiden kusura bakmayın...
Biz 3 kardeşiz. Ablam evli 3 çocuğu var bir tanesi büyük ama diğer ikisi daha küçük 3-6 yaşındalar. Konumda babamdan bahsetmeyeceğim çünkü varlığı yokluğu belli olmayan biri. şimdi kısaca konuya gelirsem.
Ben Hayatımı annemin sevgisini kazanmaya çalışmakla geçirdim.. Hep onun için çaba gösterdim beni sevsin istedim Küçük yaşta işe girdim çalıştım eve destek oldum. Senelerce hayatımı evin sorunları borçlarıyla geçirdim ve tek beklentim beni sevmesi ama bu sevgiyi hissedemedim o hep sevdiğini söyler ama göstermeye gelince göstermez. Bana davrandığı gibi değil diğer kardeşlerime onlar ne istese olurdu çocukken de ben bişey isterdim paramız yok derdi onlar isterdi 2tane alınırdı. Benim çocukluğum hırpalanmakla dövülmekle geçti hep kendimce bahaneler buldum piskolojisi iyi değil ondan böyle diye ama günün sonunda hep şunu söylerdim bir tek bana mı iyi değil diğer kardeşlerime neden böyle davranmıyor. Sonra nedenini buldum kendimce. Çünkü ben onun için çabalayan kişiydim ne olsa yetişirdim birşeymi ödenecek ebru gel bişey mi eksik ebru gel onu yap bunu yap herşeyi yap ve anladım ki bu yaptıklarım beni değersiz yapmış. Böyle yapıyorum diye herşeyi benim üstüme yüklemişler herşeyi yaptığım içinde o çok güçlü herşeyde başının çaresine bakar üzülmez diye biyere koymuşlar. Çok yıprattılar bir kere artık dayanamayıp intihar girişiminde bulundum olmadı. İçinde bulunduğum durumdan ne yaptıysam kendimi kurtaramadım en son onun borcu bunun borcu derken bi ton borca girdim ödeyemez oldum kötü günler geçirdim hiçbiri yardım etmedi şuan halen o borç batağındayım. Bi ara yine ölümü düşündüm içinde bulunduğum çıkmazdan kurtulmak istedim şimdi bazılarınız borç bu ödenir bunun için ölüm mü düşünülür diyeceksiniz haklısınız ama beni bu duruma getiren zaten borç değil bu kadar yaptığımdan sonra bu kadar borca sokup kimsenin yanımda olmaması. Bu durumda bide çok değerli ablamın laf sokmalarıyla geçiriyorum günümü sürekli onlara gitmememden yakınıyor. beni özlediğinden değil çocuklara bakayım evini temizleyeyim diye. Gidiyorum aslında elimden geldiğince yapıyorum ama sürekli az gelmemden şikayetci istiyor ki her izin günümde orda olayım bu kadar borcun içinde kendimi toparlamaya çalışırken bide insanların gönlünü yapmaya çalışıyorum. Çok yorgun bitkin tükenmiş durumdayım içinde bulunduğum durum içimde yanan bi alev sanki. Ortadan kaybolmak istiyorum bir gün bütün eşyalarımı toplayıp uzaklara gitmek. Yada ölmek istiyorum görmezden geldikleri ben için kalplerinde bi acı olarak kalmak için içim bomboş. 32yaşındayım ama evlenmiyorum annesinin ailesinin sevmediği birini başka bi insanın sevebileceğine dair bir ümidim yok içimde büyük kocaman bi sevilme isteği bu yaşa gelmiş ama geçmemiş halen çocuklar gibi sevilme isteği. Herkesin bi gülen yüzüne kanan ben bana bir yapsalar karşımdakine 10yaparım yeter ki beni sevsinler. İçimde öyle büyük ki bu sevilme isteği bazen altında eziliyorum. Bunları buraya yazmak içimdekileri dökmek istedim akıl almak bir çıkış yolu bulmak yoksa delireceğim

Genişletmek için tıkla...

sandriyon .!.:

Okurken nefesimi tuttum ve kendimi okudum...

Bizde 3 kardesiz, tek kizim.. Ben intihar tesebbusune girmeyi hic dusunemedim cunku 19 yasinda anne ve babasi yuzunden evlenmek zorunda kalan ve 20 yasinda 6 aylik bebekle ayrilan bir anneydim.

Pilini pirtini topla git diyen olmus ama bu biseyi degistirmez. Ben ayni evde yasamamis olmama ragmen (bosandiktan sonra) hep bi manipulasyon hep bi kontrol altindaydim annem tarafindan.

Bosandiktan 9yil sonra evlendim. Lohusaligin varligina inanmayan ben cok kotu gecirdim. Psikolojik yardim almaya basladim. Bir cok seyans gittim yeri geldi icim rahatladi yeri geldi merhamet duydum taa ki annemi bu psikologa goturene dek.

Annem 3 seyans gitti ve psikolog anneme bipolar teshisi koydu ve bircok anlayamadigim ve anlamakda zorlandigim hastalik teshisi, ruh sagligi cok iyi olmayan birisi oldugunu soyledi.

Bunun uzerine annemi hasta kabul ettim ve kendime yapilan her haksizlik icin azad ettim onu.

Size tavsiyem sizde annenizi hasta olarak gorup onun sevgisini kazanmak icin hic bise yapmayin bu onun egosunu tavan yapmaktan ve sizi manipule etmekden baska biseye yaramayacak.

Genişletmek için tıkla...

meryemcanelif .!.:

Aynisini arkadaşım yasadi. Psikologlar sayesinde annesinin ruhsal saglikli olmadığını ogrenip annesini yargilamayi birakti. Hatta affetti ruhunda..Artık umrunda degil. Hesap sormayi vs birakti. Mesafeli olup yilda 3 4 kere goruyo. Az ariyo.

Genişletmek için tıkla...