ailemi de eşimin ailesini de eşimi de affetmem mi gerek?

Asla itiraz edemem söylediklerine o kadar haklısınız ki. eşim hakkında tek kötü bir yorum yapamıyorum yakınmaya bile yeni başladım. özünde iyi gerçekten çok çok iyi yüzünü bir kez gören anlar hiç bir olumsuz yanı yok ama eş olmayı beceremiyor neden mi? ailesiyle benim arada o bağı kuramadı. ben artık ailesinin haklı olma haklarının olmadığını düşünüyorum .ne olursa olsun üstelik hani bir kotası vardır bende kotaları doldu taştı. ailem uzakta senede bir var ya da yoklar hani onu geçtim ama onun ailesinden öte eşimle aşamıyoruz.
 
canım eşime kaza geçirmese savaşırdı eminim bunu yapardı. öncesinde 8 yıl beraberdik kaza olmadan geçen 6 yılda ailesine dimdik durdu benim yaşadığım şehre geldi eğitim için. kazadan sonra ailesi bir gecede içimize girdi. hastane odalarında geçen aylar boyunca annesinin doldurmasıyla beni ötekileştirdi. en azından o düzelene kadar sustum . o düzelince annesininde isteğiyle ayrıldım . ama çok kötü oldu ayrılınca yürüyemez hale geldi. bundan öte bende mahvoldum. sonrasında ne olursa olsun evlenicem dedim yaşadığım şehirde artık kalamazdım sanki her şey beni evliliğe sürüklüyordu.
ve evlendim çoğu görmezden geldiğim şey şimdi kocaman dertler oldu
 
dün gece eşimle konuşmayı denedim. ona tüm sıkıntıları unutmadığımı asla da unutamayacağımı söyledim. her şeyi başına kaktığımı mutlu olmayı asla beceremediğimi söyledi. bende herp susmasına bağırdım. ben konuştukça hep sustu o. dayanamadım bir baktım usul usul ağlıyor. o da bende . ailesinin yanına gitmesini beni biraz olsun anlaması için buna ihtiyacımız olduğunu söyledim. ben gidemem gitmem de . çok sevdiğin arabayı al git ben evin düğünün borçlarını öderim dedim. tabiki gitmem gitmicem dedi.
 
kendime merhametim kalmadı ki. öyle bir huyum var ki hiç bir şeyi unutmaıyorum affedemiyorum asla silemiyorumda.
 
yok hayır üzülmedim. ben başlangıçta ve evlenirken merhamet olsun diye yapmadım. aklıma bile gelmedi. etrafımda da ah bak fedakarlık yapıyor diyen olmadı belli etmedim. ama insanlardan anlayış bekledim. sonra sonra kk ya yazdıkça gördüm ki yaptıklarım hepsi fedakarlık ve çok fazla. ben ezik durdukça üstüme çullanan insanlar var. bu sefer onları durdurmak adına isyan ettim . eşim bu yüzden yaptıklarını hep başıma kaktın diyor ya.
 
eşim tayini 5 yıl imkansız sonrasında da istemeyecektr. enbaşta tercihlerine anlayş göstermeseydim başka olurdu. ama ailesi sen engellisin anasonn da tek başına sana bakamaz dedi açıkçası kandırdı bir kaç kez yardım dışında hiç bir şey yapmadılar.beni bir gram düşünmüyorlar. sanki oğulları acımışta evlenmiş benimle.
hayatımdan çıkarırsam heralde eşimle beraber çıkarmam gerekir.
 
kendime merhametim kalmadı ki. öyle bir huyum var ki hiç bir şeyi unutmaıyorum affedemiyorum asla silemiyorumda.
Kendine merhamet edemeyen başkası ile sorunlarını sadece kendinden vererek çözmeye çalışır sonra da affedemez zaten..bence ise eşinizle konuşarak başlayın!
 
Kendine merhamet edemeyen başkası ile sorunlarını sadece kendinden vererek çözmeye çalışır sonra da affedemez zaten..bence ise eşinizle konuşarak başlayın!
KONUŞTUM CANIM AMA ÇÖZÜME VARAMADIK
 
tamamen koptu diyaloğumuz ben herşeyden onu suçluyorum o ise benim mutsuzluk için uğraştığımı söyleyip her sözüyle beni yaralıyor. ne o bir sonuca varacak ne ben bunu anladım. hayatımdaki her şeyi bıraktım sanki. kv lere gideceğiz az sonra söz verdim bayram için yardım edeceğim o bana etmişti de ama oyun oynamaktan yoruldum.
dinlemiyor sözümü bugün postacı yine trafik cezası getirdi eve aşırı hız. kazayıda aşırı hızdan yapmıştı. ne diyeyim ödemesi bize düşüyor ne canını ne malını düşünüyor elbette bir yaratık değil ama ne yapacağımı bilmiyorum.
boşansam ne yaparım onu da bilmiyorum. bunlar boşanmak için sebep mi pişman olur muyum ? keşke der miyim. etraftaki erkeklerin bir çoğu eşlerine kötü davramıyor onların yanında anlayışlı evet ama beni korumaması daima susması çözüm bulmaması ve beni yargılaması . evlenmeden önce bir kez ayrılmıştık öyle küs basış bir ilişkimiz yoktu korumaya çalışmıştık daima şimdi hep tartışıyoruz ve hep ilk adımı atan ben oluyorum . dayanamıyorum kendime güvenim azalıyor. yalnızken mutlu olamıyorum da. böyle de olmuyor. keşke diyorum bazen beni hayaata bağlayan sebepler olsa.
daha 3 ay önce intihar etti eltim . ona benzemektende korkuyorum.
 
Insanlara kendini kullandirmak iyi sey degil. Sana bi faydasi olmayan para sorunlari da olmayan ailene maddi yardim zorunlulugun yok. Esinin ailesine de bi set cek yasanan gecmiste kaldi zaten. Tek problem esinin senin rizan olmadan yatirim yapmasi gibi duruyo o da olmus artik yapacak bi sey yok
 
Öldü mü?
 
Çık gel yanıma vallah beraber yaşayalım bu kadar sıkıntı çekme kendini üzme. Bide şu yönden düşünüp kendini motive et :"Allah hep çok sevdiği insanları sınarmış" ve sonunda sen isyan etmeyip pes etmezsen Allahım seni mükafatlandıracaktır. Umudunu yitirme yeterki . Umut bittiği an insan herşwyini derinlemesine kaybediyor
 
ah canım ya sağolasın yaşadıkça umut hep var elbette zaten o umut olmasa katlanır mıyım. seneler geçti ne zorluklar yaşadık sanırım uzun ilişkilerden sonra evlilik zor oluyor.
 
haklısın canım hazmetmek süreci zor ya ben oğlak burcuyum biraz zor affediyorum ve hazmediyorum. ne yapacağımı bilmıyorum ciddi kararlar almadan evvel boş bir süreçte dinleniyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…