- Konu Sahibi yasamakicinsebebimyok
- #1
iki tane ablam var buyuk olanla uzun suredir aramiz kotu cunku onun zamaninda maddi durumlardan sikinti cekilmesini benim zamanimda ise biraz iyiye gittigimiz icin ondan daha rahat olmami cok kiskaniyo. ben onun yasadigi zorluklari anlayabiliyorum ama o bu durumun suclusunun ben olmadigimi bi turlu anlayamiyo. babami sana bi seyler aldigi icin seviyorsun vs hep boyle seyler diyo. annemin de nedense ona bi ayrimciligi var ben ona iyi davranirsam bana iyi davraniyo kotu davranirsam kotu davraniyo. ablamlar bizim eve geldiginde mutsuz oluyorum artik cunku bi yandan onun bana soyledigi seyleri kaldiramiyorum bi yandan annem ablam geldiginde mutsuz oluyorum diye bana tavir yapiyo durduk yere gelip sen benden nefret ediyosun falan diyo anneannemin yanina gidecegini soyluyo. ablamin aileden hic kimseye sevgi besledigini dusunmuyorum. hepimizden ne kadar faydalanabilirse faydalanmaya geliyo. ornegin ben uni kazandigimda neden bizim yasadigimiz yeri yazmadin benim de isime yarardi dedi cunku anneme yegenimi baktiracak. bizim eve ne zaman gelse ben araba kullandigimdan bana surekli beni suraya gotur buraya gotur diyo yok dersem babama biraktiriyo kendini. gecen gun kavga ettik ben babama cok gereksiz seyler aldiriyomusum. ama babam onun cocuguna montundan oyuncagina kadar her seyini alirken hep sen alma biz aliriz demiyodu. napacagimi sasirdim artik uni okuyorum bu sehirde ve ablamlarla aramiz bir saat kadar uzaklikta o yuzden surekli bize geliyolar ama ben dayanamiyorum artik. babam gereksiz masraf yapmasin diye cikmak istemesem bile disari cikiyorum onlarla ama cok yoruldum hem fiziksel hem psikolojik.