Aileme çok kırgınım, darıldım.

Bu koşullarda ailenize para harcamak ( fatura ve ev giderlerine katkıyı saymıyorum) hele ortak araba almak çok kötü bir fikir. Aldığınıza bin pisman olacak sonra neden aldım diye dövüneceksiniz. Şimdiye kadar ortak mal alan kimsenin bundan yüzü gülmemistir. Ailenizden hiçbir şey beklemeden kendi ayaklarınızın üzerinde durmaya bakın. Paranızı da biriktirip altın maltin alın.
 
Böyle kardes ayrimi yapilan yerlerde ortaklık yapmayın altin hesabi acin heray kimseye soylemeden altin biriktirin .kpss derdiniz var ise ataninca baska sehirden araba alin araba için kapora biriktirin .aileniz para hesabi yaparsa oraya buraya harcadim diyin kenara birikim yapiniz ben bazi şeylerin aileden saklanmasi gerektiğini dusunenlerdenim hele hele para mevzusu çünkü hesap soran cok
 
Selamlar, lütfen konuşup dertleşelim mi hanımlar, zira buna çok ihtiyacım var.

Yaklaşık iki hafta önce annemin borçlarından ve ona vereceğim tüm maaşımdan bahsettiğim bir konu açmıştım, yorum yapan üyeler muhakkak hatırlıyordur. Ben ailem için bu kadar fedakarlık yapıp, özveri gösterirken, her dediklerine koşulsuz onay verdiğim halde, ailemin beni yok saymasına o kadar üzülüyorum ki... Şu an saç diplerimden ayak parmaklarıma kadar kırılmış, perperişan haldeyim.

Kardeşimle benim aramda bariz bir ayrımcılık olduğunu gözlemliyorum. Ona yapılan şeyleri kıskanmıyorum lakin ona 3 yapıldıysa bana da 1 yapılıp gönlümün alınmasını beklerdim ama ben hep 3'te 0 aldım. Kardeşimin eğitim hayatı kötüydü bu sebeple hep parayla okudu, bu zamana kadar hep para ile bir yere geldi, ben hep devlette okudum, kuş kadar harçlıklarla idare ettim, hala daha gözümde kalmış olan, almayı istediğim şeyleri çalışarak aldım yine de doymuş değilim (psikolojikman bu şekilde hissediyorum tabii)

Dün akşam anneme, "Biraz birikim yapayım, babamla ortaklaşa bir araba alalım, yarısını ben vereyim yarısını o, hem o da kullanır, koskoca adamın altında araba yok, hem benim de çok işimi görür" dedim. Annem bunun asla olmayacağını, kardeşimin özel üniversitede okuyacağını, ayrı evde kalacağını ve ayriyetten okuduğu bölüm için çok yüksek meblağa da olan bir laptop istediğini söyledi (Muhtemelen Apple)

Ben de başladım ağlamaya, sadece sizden gitsin istemiyorum ben de elimden geldiğince parasal anlamda destek vererek bazı şeyleri istiyorum dedim, çok kırıldım istediğim herşeye hayır denmesine. Geçen açtığım konuda da spora gitme onun yerine parasını bana ver borcumu kapatayım falan demişti. Dün gece çok ağladım, yanıma gelip beni asla asla teselli etmedi, bu benim canımı herşeyden çok daha kötü yaktı. Dün gece yalnızdım ve yalnız ağlarken sanki deliriyormuşum gibi çaresizdim ve ne yapacağımı şaşırdım. Aynı zamanda biraz da griptim ve ilaç içmek için mutfağa gittim, annem kardeşimin odasındaydı beraber yatıyorlardı. Çok üzgünüm, hala ağlıyorum. Kendime çok acıyorum, üzülüyorum. Kırgınlığımı anlatamam.
Yerinde olsam çıkarım o evden
Bir oda bir yer bile olsa çıkarım
Asgari ücret, ek iş allah ne verdiyse uğraşır kendi düzenimi kurarım, taşı sıksan suyunu çıkaracak yaştasın, şimdi ağlama zamanı değil
 
Arkadaşlar, bir kız kardeşim var. Geçen ay kendisine psikolog tarafından majör depresyon teşhisi konuldu. Kazandığı özel üniversiteye gönderilmezse sürekli kendine zarar vereceğini söyledi, bu durum ailemi çok yıprattı. Babam zaten çiftçi kazandığından kar etmeden kardeşime gidiyor fakat o da az değil geldiğinde sürekli kardeşime yüklü miktarda bir telefon kulaklık almıştı, ben 1500 TL'lik telefon için herhalde bir g*tlerini öpmemiştim. Hayır anlamıyorum birşeyleri üzerek elde etmek istemiyorum. Asgari ücretle ben bu hayat pahalılığında nasıl bir araba sahibi olabilirim? Destek istiyorum sadece her çocuk gibi, ailesinden maddi manevi yardım isteyen biriyim.
Siz bizi anlamıyorsunuz ki. Kız kardeşiniz bana arabayı vermezsen kendime şunu şunu yaparım dediğinde ne olacak. Yine sizin tabirinizle bir g*tlerini öpmediğiniz kalacak geri almak için. Özel okula otobüsle mi gideyim diyecek. Ne yapacaksınız. Ya bunu ön göremeyecek kadar safsınız ya da araba alayım da sonu ne olursa olsun diyecek kadar saf.

Kardeşinizin teşhisi hakkında tıbbi bir fikrim yok ama maşallah çevreyi sömürme hastalığı da var kendisinde.

Annenize acıyıp tamam demişsiniz borç için ama o size acıyor mu? Hayır
 
Siz bizi anlamıyorsunuz ki. Kız kardeşiniz bana arabayı vermezsen kendime şunu şunu yaparım dediğinde ne olacak. Yine sizin tabirinizle bir g*tlerini öpmediğiniz kalacak geri almak için. Özel okula otobüsle mi gideyim diyecek. Ne yapacaksınız. Ya bunu ön göremeyecek kadar safsınız ya da araba alayım da sonu ne olursa olsun diyecek kadar saf.

Kardeşinizin teşhisi hakkında tıbbi bir fikrim yok ama maşallah çevreyi sömürme hastalığı da var kendisinde.

Annenize acıyıp tamam demişsiniz borç için ama o size acıyor mu? Hayır

İstediğini diyebilir, ben annem ya da babam değilim. Onları bu şekilde kandırabilir fakat beni kandıramaz. Bizim yıllardır ilişkimiz çok çetrefilli zaten, benim tek zayıf noktam annem ile babam. Onlar da dediğiniz gibi bana acımıyorlar zaten.
 
İstediğini diyebilir, ben annem ya da babam değilim. Onları bu şekilde kandırabilir fakat beni kandıramaz. Bizim yıllardır ilişkimiz çok çetrefilli zaten, benim tek zayıf noktam annem ile babam. Onlar da dediğiniz gibi bana acımıyorlar zaten.
siz böyle pasif olduğunuz sürece ne anneniz acır ne babanız.
sizi doğurup büyütmeleri onların sorunuydu kimse böyle bir muameleyi hak etmiyor bana göre.
direk yok param der canım ne istiyorsa yapar yer içer gezerim kendimi mutlu eder günümü gün ederim.
biraz dişli olsanız hiç bu kadar ona yüksekten uçup size hayatı zindan edemezler. Oh ne güzel hanfendiye macbook size 1500 tlik telefon. vay anasını
 
Asgari ücretle kaç yılda araba alabilirim? Kredi çeksem, özel sektöre daha çok bağlanacağım. Çok ağır çalışma şartları olan bir yerden paçamı zor kurtardım, çünkü ödenecek bir kredim yoktu (KYK dışında), eğer böyle yüksek ücretli bir kredi çekersem mutlu da olsam mutsuz da olsam o işe bel bağlamak zorundayım.
Babanızla ortak araba alınca mı mutlu olacaksınız?
Kardeşinizle durduk yerde papaz olmak,ebeveynler hala hayatta iken mal kavgası yapmak daha mı güzel sizce? Aile evinde oturuyorsunuz, ömür boyu asgari ücret almamak için kendinize yatırım yapmayı tercih etmelisiniz.


Bu arada asgari ücreti savunmuyorum asla çünkü savunulacak bir yanı yok. Araba da alınmaz o maaşla ama halihazırda bir arabanın masrafını da karşılayamazsınız,babanızdan ayrı bile alsanız. Hiç girmeyin o işe bence.
 
kendinize yeni bir hayat kurmanızı öneririm ♥️♥️ lütfen artık sebep ne olursa olsun kendinizden vermeyin, fedakarlık yapmayın. almayı bilin.
 
Selamlar, lütfen konuşup dertleşelim mi hanımlar, zira buna çok ihtiyacım var.

Yaklaşık iki hafta önce annemin borçlarından ve ona vereceğim tüm maaşımdan bahsettiğim bir konu açmıştım, yorum yapan üyeler muhakkak hatırlıyordur. Ben ailem için bu kadar fedakarlık yapıp, özveri gösterirken, her dediklerine koşulsuz onay verdiğim halde, ailemin beni yok saymasına o kadar üzülüyorum ki... Şu an saç diplerimden ayak parmaklarıma kadar kırılmış, perperişan haldeyim.

Kardeşimle benim aramda bariz bir ayrımcılık olduğunu gözlemliyorum. Ona yapılan şeyleri kıskanmıyorum lakin ona 3 yapıldıysa bana da 1 yapılıp gönlümün alınmasını beklerdim ama ben hep 3'te 0 aldım. Kardeşimin eğitim hayatı kötüydü bu sebeple hep parayla okudu, bu zamana kadar hep para ile bir yere geldi, ben hep devlette okudum, kuş kadar harçlıklarla idare ettim, hala daha gözümde kalmış olan, almayı istediğim şeyleri çalışarak aldım yine de doymuş değilim (psikolojikman bu şekilde hissediyorum tabii)

Dün akşam anneme, "Biraz birikim yapayım, babamla ortaklaşa bir araba alalım, yarısını ben vereyim yarısını o, hem o da kullanır, koskoca adamın altında araba yok, hem benim de çok işimi görür" dedim. Annem bunun asla olmayacağını, kardeşimin özel üniversitede okuyacağını, ayrı evde kalacağını ve ayriyetten okuduğu bölüm için çok yüksek meblağa da olan bir laptop istediğini söyledi (Muhtemelen Apple)

Ben de başladım ağlamaya, sadece sizden gitsin istemiyorum ben de elimden geldiğince parasal anlamda destek vererek bazı şeyleri istiyorum dedim, çok kırıldım istediğim herşeye hayır denmesine. Geçen açtığım konuda da spora gitme onun yerine parasını bana ver borcumu kapatayım falan demişti. Dün gece çok ağladım, yanıma gelip beni asla asla teselli etmedi, bu benim canımı herşeyden çok daha kötü yaktı. Dün gece yalnızdım ve yalnız ağlarken sanki deliriyormuşum gibi çaresizdim ve ne yapacağımı şaşırdım. Aynı zamanda biraz da griptim ve ilaç içmek için mutfağa gittim, annem kardeşimin odasındaydı beraber yatıyorlardı. Çok üzgünüm, hala ağlıyorum. Kendime çok acıyorum, üzülüyorum. Kırgınlığımı anlatamam.
Maddi olarak ortak hiç bir şey yapmayın.Paranızı kendiniz için biriktirin ve kullanın.Ailenize olması gerektiği kadar destek olun ama ailenizi sırtlamayın.
Kim olursa olsun maddi manevi hiç kimseye hakettiğinden fazlasını vermeyin.İyi niyetle yapılan her şey zamanla göreviniz haline gelir bu sözü asla unutmayın.
Annenizin bu tavrının mantıklı sebebi varsa anlamaya çalışın.Kardeşiniz hasta ya da özel başka bir durumu var mı gibi.
Ağlayıp zırlamayın dimdik durun.Aile bile olsa dik durun
 
Selamlar, lütfen konuşup dertleşelim mi hanımlar, zira buna çok ihtiyacım var.

Yaklaşık iki hafta önce annemin borçlarından ve ona vereceğim tüm maaşımdan bahsettiğim bir konu açmıştım, yorum yapan üyeler muhakkak hatırlıyordur. Ben ailem için bu kadar fedakarlık yapıp, özveri gösterirken, her dediklerine koşulsuz onay verdiğim halde, ailemin beni yok saymasına o kadar üzülüyorum ki... Şu an saç diplerimden ayak parmaklarıma kadar kırılmış, perperişan haldeyim.

Kardeşimle benim aramda bariz bir ayrımcılık olduğunu gözlemliyorum. Ona yapılan şeyleri kıskanmıyorum lakin ona 3 yapıldıysa bana da 1 yapılıp gönlümün alınmasını beklerdim ama ben hep 3'te 0 aldım. Kardeşimin eğitim hayatı kötüydü bu sebeple hep parayla okudu, bu zamana kadar hep para ile bir yere geldi, ben hep devlette okudum, kuş kadar harçlıklarla idare ettim, hala daha gözümde kalmış olan, almayı istediğim şeyleri çalışarak aldım yine de doymuş değilim (psikolojikman bu şekilde hissediyorum tabii)

Dün akşam anneme, "Biraz birikim yapayım, babamla ortaklaşa bir araba alalım, yarısını ben vereyim yarısını o, hem o da kullanır, koskoca adamın altında araba yok, hem benim de çok işimi görür" dedim. Annem bunun asla olmayacağını, kardeşimin özel üniversitede okuyacağını, ayrı evde kalacağını ve ayriyetten okuduğu bölüm için çok yüksek meblağa da olan bir laptop istediğini söyledi (Muhtemelen Apple)

Ben de başladım ağlamaya, sadece sizden gitsin istemiyorum ben de elimden geldiğince parasal anlamda destek vererek bazı şeyleri istiyorum dedim, çok kırıldım istediğim herşeye hayır denmesine. Geçen açtığım konuda da spora gitme onun yerine parasını bana ver borcumu kapatayım falan demişti. Dün gece çok ağladım, yanıma gelip beni asla asla teselli etmedi, bu benim canımı herşeyden çok daha kötü yaktı. Dün gece yalnızdım ve yalnız ağlarken sanki deliriyormuşum gibi çaresizdim ve ne yapacağımı şaşırdım. Aynı zamanda biraz da griptim ve ilaç içmek için mutfağa gittim, annem kardeşimin odasındaydı beraber yatıyorlardı. Çok üzgünüm, hala ağlıyorum. Kendime çok acıyorum, üzülüyorum. Kırgınlığımı anlatamam.
Neden evden ayrilmiyorsunuz ya?
 
Kardeşinizle ilgili kırgınlığınızı anlıyorum ama kocaman kadınsınız,profilinizdeki yaş doğruysa 27 yaşında babanızla ortak araba almayın,alamadığınız için ağlamayın. Kendi başınıza mal edinin daha kolay olur. Çünkü çok iyi de olsa bir kardeşiniz var ve o ortak mal sizi kardeşinizle karşı karşıya getirecektir.
27 yasindaysa evini coktan ayirmaliydi.
 
Araba sahibi olmayı belki de senden beş kat daha fazla isteyen bir insanımdır. Çocukluk hayalim. Özlem duyduğum bir konu. 5 senedir asgarinin üzerinde maaşla çalışıyorum, birikimim var. Ailem de sıkıntılı insanlar değildir ona rağmen ben bile ortak araba almıyorum. Asla tavsiye etmem, üzerine kredi çeker alırsın, beş kuruş ödemezler kredi tamamen sana kalır. Ödemedikleri gibi bi de arabana çökerler. Seninki öyle bir aile. Bu ekonomide araba alsan bile yakıt masrafı yüzünden sürekli kullanamazsın. Çok istememe rağmen fiyatların abartılı artması sebebiyle ben askıya aldım mesela araba fikrini. Sen de askıya al, araban yok diye ölmezsin. Bu aileye bir damla su bile verilmez.
 
Kardeşim şehir dışında olacak, zaten onun araba kullanmak gibi bir derdi yoktur, öyle bir hevesi de yok hiç duymadım şimdiye kadar.
Araba alınınca o heves gelir. Bir yığın emekle para denkleştirip yarısını aldığınız araba da hiç olur gider. Alamıyorsanız tek başınıza bir araç birikim yapın bir iki sene sonra alın. Aileniz sizden para isteyen bir aile. Sizce o araba ortak alınsa size binmek kaç gün nasip olur? Maddi anlamda bu kadar kırgın olduğunuz bir aile ile ortak araba alınmaz. Sonrasında cok daha büyük kırgınlıklarınız, hayal kırıklıklarınız olur
 
Aile evinden cikamam diyorsaniz bunu avantaja cevirin. Kira yok fatura yok, yiyin icin kendi kazandiginizi cebinize koyun 8ste. Sizi dusunmeyeni, verdiginiz uc kurusu bile yillardir kardesinize veren ailenizi dusunmenize gerek yok bence artik. Arabaui tek basima nasil alayim diyorsunuz. Almayin. Cidden hic almayin daha iyi babayla ortak almaktansa. Gider kendi uzerine alir ruhsati, siz gene avucunuzu yalarsiniz
 
Babanızla araba almak çok kötü bir fikir. O arabayı kardeşinizin kullanacağını, kendi arabanızla rezil olacağınızı hatta masrafları sizin karşılayacağınızi ben burda 3-5 satırdan tahmin ediyorum siz edemiyor musunuz ?
Edemiyor geçen defada çok yorum yaptık ayrı ev çok diyoruz bu kadar yüz verme siz ailen haketmiyor diyoruz anlamiyor
 
X