- 30 Ekim 2017
- 921
- 1.022
- Konu Sahibi AlisVolatPropriis
- #1
Okuyup fikir verenlere şimdiden teşekkür ederim. 3 senelik evliyim, şükür evliliğim iyi. Eşimin olduğu şehre gelin geldim. Küçük bir şehir imkan oldukça az. Mühendisim ama alanımda çalışan şirket yok o yüzden asıl mesleğimi yapamıyorum sadece özel proje gelirse çiziyorum. Eşimde mühendis ama şuan kurumsal bir şirketin ortağı hisselerini satacak. Bunları şu yüzden anlattım benim hep yaşamak istediğim bir şehir vardı hisselerini satınca bizi buraya bağlayan birşey kalmıyor. Bende bu fırsatı değerlendirelim ikimizde ordan iş bulalım orda düzen kuralım dedim. Zaten bende düzenli bir işte çalışmak istiyorum. O da deniz kenarına da gidebiliriz dedi. Bende neden o şehri istediğime dair sebeplerimi anlattim o da mantıklı buldu ve eğer herşey yolunda giderse oraya gidebiliriz dedik. Tabi bu sadece bir düşünce.
Gelelim asıl konuya. Ben aileme bağlı bir insanım ama yaşamak istediğim bir hayatta var. Şuan onlardan 1 saatlik mesafedeyim. O şehre gidince trenle 2 saat. Sabah babam aradı eğer bu kararı verirseniz şiddetle karşı cıkarım dedi niye bizim olduğumuz şehre gelmiyosunuz bizden iyice uzaklaşacaksın, zaten eşin seni çalıştırmak istemiyor ben hissediyorum dedi. Başka şeylerde söyledi de o kadar üzüldüm ki hatırlamıyorum. Kafalarında kurdukları o kadar şey varki boşa anlatıyorum gibi hissediyorum bazen. Zaten doğup büyüdüğüm şehri oldum olası sevmem hep ordan gitmenin hayalini kurardım. Üniversiteyi onlar istediler diye yanlarında okudum. Onlar istediler diye yanlarında çalışmaya başladım. Şimdi yine benim hayallerimi isteklerimi degil de kendilerini düşünüyorlar. Ama ailemin bu aşırı tepkileri bana mı aşırı geliyor ben mi gereksiz yükseliyorum bir de sizlere sormak istedim.
Gelelim asıl konuya. Ben aileme bağlı bir insanım ama yaşamak istediğim bir hayatta var. Şuan onlardan 1 saatlik mesafedeyim. O şehre gidince trenle 2 saat. Sabah babam aradı eğer bu kararı verirseniz şiddetle karşı cıkarım dedi niye bizim olduğumuz şehre gelmiyosunuz bizden iyice uzaklaşacaksın, zaten eşin seni çalıştırmak istemiyor ben hissediyorum dedi. Başka şeylerde söyledi de o kadar üzüldüm ki hatırlamıyorum. Kafalarında kurdukları o kadar şey varki boşa anlatıyorum gibi hissediyorum bazen. Zaten doğup büyüdüğüm şehri oldum olası sevmem hep ordan gitmenin hayalini kurardım. Üniversiteyi onlar istediler diye yanlarında okudum. Onlar istediler diye yanlarında çalışmaya başladım. Şimdi yine benim hayallerimi isteklerimi degil de kendilerini düşünüyorlar. Ama ailemin bu aşırı tepkileri bana mı aşırı geliyor ben mi gereksiz yükseliyorum bir de sizlere sormak istedim.
