- 27 Ağustos 2014
- 861
- 376
- Konu Sahibi Morbidanqel
- #1
Merhaba ben 24 yaşında bir kadınım.Lütfen uzun olmasına rağmen okuyun lütfen. Üyelerden ve yöneticiden isteğim beni yazdıklarımdan dolayı yadırgamasınlar ve bu paylaşımı kaldırmasınlar insanların bana akıl vermesini yardımcı olmasını istiyorum aslında yazmak istemedim ama artık her şeyi içime atmaktan usandım uzun olursa kusura bakmayın. İlk önce bipolar(manik depresif bozukluk) hastalığına sahip olduğumu belirtmek isterim.Hastalığım hep vardı 2010dan beri ama lise sonda çok şiddetli bir travma geçirdim beynim durdu adeta beynimde tahta gibi bir şey vardı yaşayan bir ölü gibiydim kendi kendime gülüyor saçma sapan konuşuyor yolda yürüyemiyordum araba çarpıcaktı birkaç defa.. Okula annem götürüyordu beni başarılı bir öğrenciydim lise3e kadar(takdiri birkaç puanla kaçırıyordum iyi bir anadolu lisesindeydim) lise4 te derslerim düştü 05 puan bile aldım sadece ismimi yazmıştım bu duruma öğretmenler çok şaşırdı durumumu öğrrtmenlerle paylaşıp öğretmenlerin yardımıyla sınıfı geçtim. Ygs ye ilk girdiğimde barajı geçemedim okuduğumu anlayamıyordum. Sonra ilaçların yardımıyla iyileştim tabi kullandığım etken maddesi ketiapin olan ilaç bana çok kilo aldırdı herkes şüphelendi... ilaç kullandığımı düşündüler çünkü zayıf bir kızken 1 ayda 15 kilo aldım.. o sıralar iyileştim ve kendimi odaya kapatıp ufak tefek ataklar ağlama ve sinir krizleri geçirsemde sınavdan yaklaşık 350 civarı puan alıp iyi sayılan bir okulu kazandım çok mutluydum. Yarı özel devlet yurdunda kalacaktım. Bir sürü tecrübesizliğim oldu.Arkadaşlarımla aram bozuldu intihara kalkıştım bu yüzden. Midem yıkandı. İnsanlar beni anlayamıyordu yapayalnızdım ailemde yanımda yoktu ailem çok tutucudur beni dışarı tek başıma bile çıkarmazlar annem babam benden çok büyükler son çocuğum.Sonra faceden biriyle tanıştım tek konuştuğum çocuk oydu 3.buluşmamızda bir yakınlaşmamız oldu bir kere lise3te ufak tefek bir yakınlaşmam olmuştu ama bu sefer farklıydı illa cinsel organımı açmamı istedi yok dedim ısrar edince dayanamadım bende çok çabuk tahrik olan biriyim zaafım. Erkeklik hormonum yüksekmişaçtım işte salak gibi.cinsellik hakkında bir bilgim yoktu annem bu konuları hiç konuşmamıştı birleşme olmıcak dedi neyse sürterken kan geldi nerden bileydim sürtmeyle zarar göreceğini... dünya başıma yıkıldı o kadar bilgisizdimki yırtılıp bir daha yapmazsan iyileşeceğini sanıyordum sevgilime evlenmemiz gerektiğini söyledim ama o benden uzaklaştı ve hamile kalmadığına şükret dedi şok olmuştum kadınlar kulübünde benim yaşadıklarımı yaşayanlara baktım sonra bilgi edindim araştırdım doktora muayeneye gittim doktor çok kötü baktı bana sanki hırsızlık yaptım adam öldürdüm sandım ve 1 yırtığın var dedi kanaman olur bir daha ilişkiye girersen dedi derin bir oh çektim ama hala kafamı kurcalıyordu sanki doktor yalan söylemişti beni üzmemek için parmağımı soksam acaba kan gelir mi diye düşündüm bunu riske atamazdım kanarsa da çaresine bakarım kesin emin olmam lazım dedim.. ve baktım parmağımı soktum afedersiniz.. kan gelmedi.. ve hiçbir zaman ameliyat olmadan gelmeyecekte. Neyse 4 yıl oldu insan ilk zamanlar toparlanamıyor ama sonra alışıyor insan. Üni1 ve üni2 yi yaşadığım olumsuzluklara rağmen yine iyi geçirdim derslerimi yani. Mani döneminde çok üretken oluyordum o yüzden derslerimi geçtim(maninin bana tek yararı)Mani ve hipomaninin en büyük zararı o dönemde aşırı libido artışı. Neyse üni3 e geldim 2.döneme kadar her şey güzel gidiyordu kendimi arkadaşlarımla karşılaştırıyor onlardan üstün görüyordum onları geçmiştim birsürü özel ders veriyor buna rağmen alttan ders bırakmıyordum kendimi çok zeki hissediyordum moral bozukluğu olsada aklıma kötü şeyler gelsede bunlardan etkilendiğimi reddediyordum her şey çok güzel olacaktı.Ama bir sorun vardı kullandığım ilaç çok uyku yapıyor hayattaki verimimi düşürüyordu ben arkadaşlarımdan asla geri kalmamalıydım ilacı birden kestim bırakınca kusma nöbetleri mide bulantısı olsada kestim ailemede söylemedim sonuç 1 aya kalmadan atak geçirdim sonuç hastaneye yattım lise4 teki şeyler oldu vizelerim 80 üstüyken finallerdem 05 almaya başladım ailem apar topar geldi beni özel bir hastaneye yatırdı iğrenç bir doktordu kullanmadığım ilaç kalmadı onun yüzünden 2 günde bir ilaç değiştiriyordum.Yürüyordum sürekli sabahtan akşama kadar ilaçlar akaziti mi yazılışını bilmiyorum onu yapmıştı. 9 gün özel hastanede yattım(ailem hemen iyileşmemi okuldan geri kalmamamı istiyordu ama artık çok geçti)büyük bir şehirde devlet hastanesine kaldırıldım 33 gün kaldım yine birsürü ilaç kullandım yine acılar çektim yine kilo aldım daha çok itaatkar oldum doktorlara ve aileme çıtımı çıkarmıyordum ilaçların sayesinde sanırım. Hee bu arada özel hastanede birgün çok kötü ağlarken anneme ilişkiye girdiğimi ve bekaretimi kaybettiğimi söyledim annem çok ağladı babama da söyledi babam mecbur kızmadı çünkü çok hastaydım psikiyatriste de söyledim nasıl cesaret aldım ve utanmadıysam psikiyatrist doğal karşıladı şaşırdım acaba ben deli miyim de doğal karşılıyorlar dedim uzaktan bakınca bunu hiç yapmayacak ciddi birine benziyordum insanların bu konuda şüpheleneceği son insandım.Hastaneden çıktım. Ve birkaç ay sonra hafızam geri gelmeye başladı yavaş yavaş. Son sınıfa geçtim ama benim vermem gereken 27 ders vardı insanlar 12 ders verecekti ben 27. Nasıl olacak derken yüksek kredili 3 dersi yaz okulunda verdim. 24 dersi de üni4te.. (hocalara yalvardı babam ve alttan olan dersleri devamlı yazdılar yoksa hayatta geçemezdim birkaç hoca kabul etmedi tabi onların dersine de girdim) Çok koşturdum çok yoruldum hiçbir şeyi kafaya takmamaya çalıştım aldığım kiloları, arkadaşlarımdan geri kalışımı,kaybolan güzelliğimi, insanların dışlamasını,kpssye hazırlanamayışımı,alttan dersler yüzünden kpss dersanesine gidemeyişimi.. hiçbir şeyi takmamaya çalıştım.He bu arada ailemle eve çıktmıştım hastalanınca. Okul bitmişti ama 66 puan almıştım ilki 75ti öabt çok düşürdü. Neyse toparlandım memleketime gittiğimde dersaneye gittim ama yine 2.dönem atak geçirdim bu seferde 6 ay sürdü yine çalışamadım. 2018 kpss de 68 aldım ilkinde 78 yine öabt düşürdü çok üzgünüm bu durumu çok kafaya takıyorum topu topu 2 puan mı yükselttim halbuki bizim bölüm 75 puanla kesin atanıyor onu bile beceremedim boşlukta ve çıkmazdayım.Yaz tatilimi evde yatarak geçiriyorum ve ağlayarak.Ailem çok soğuk. Babama baba bana kpssyi kazanamadığımdan kötü davranıyorsun o da "madem farkındasın kazan o zaman" dedi babam bana eğitim masraflarım dışında para harcamaz ayda kıyafet masrafım(ki kilolu olduğum için almıyorum pek istesemde çok almaz) hariç ayda 5 10 tl harcıyorum.Ve beni şuan etkileyen en kötü şey son 3 4 aydır cinsel isteğimin tavan yapması. Kendimi zor zaptediyorum.Ailem baskıcı olmasa ve dışarı çıkmama izin verse beni takip etmese ve vücudumdan utanmasam kesinlikle biriyle yapardım bunu çok pişman olup tövbe etsemde çünkü aşırı bi istek var engel olamıyorum sırf bu yüzden evlenmeyi bile düşünüyorum ama ailemin kuralları var tabi atanacakmışım ve ailem paramı yiyecekmiş sonra naparsam yaparmışım. Bu demektir ki en erken 28 29 yaşında evleneceğim o zamana kadar kendimi tutabilirsem hayırlısıysa. Ve evleneceğim kişi en az benim mesleğimde, maaşı dolgun biri olacakmış bunu babam söylüyor annem onaylıyor babama iyi siz imzayı da benim yerime atın ben gelmim dedim o da bişe demedi. Sürekli evlilik konusunda beni uyarıyor ve öğüt veriyor sınavı kazanamadığımdan çok rahatsızlar ve kendimi evde bi fazlalık gibi hissediyorum. Gerçi onlarda haklı abim ve ablamda hasta ablam evli her şeyi tam rahatlık batıyor. Abimde okb hastası ciddi saplantıları var arabası ile aşk yaşıyor arabasına bakıyor sürekli önceden şizofrendi ve iyileşti ekpss ye girdi ve memur oldu 34 yaşında 2 yıldır çalışıyor çok şükür . İnsanlar işsiz koskoca adam baltaya sap olamadı diye dalga geçiyordu babamı ayıplıyordu annemi babamı çok eziyorlardı annemin bir kere olsa bile yüzü güldü sonunda hastalığının tedavisi için 10 yılda zor ödedikleri evi bile sattılar insanlar bunu bilmez tabi.Anneme babama sürekli dertleniyordum kilolar aldı başını gitti bu hastalığımı olumsuz etkiliyor dedim 1 sene yalvardım en sonunda tüp mide ameliyatı oldum 8 ay sonra ideal kiloma kavuşacağım inşallah.(tabi ilk işim doktorumu değiştirip kilo aldıran ilaçları değiştirmem oldı şuan iyiyim) ve annem diyorki ameliyat oldun istediğini yaptık bize para ödettin hala hastasın ağlıyorsun diyor anne ben beni götürdüğünüz uyduruk doktorlar yüzünden kilo aldım dedim hala susmuyor vay o kadar para ödemişler. Sorunum bu sizce atanmak için çok mu geç kaldım atanıp kendi ayaklarımın üzerinde durmam lazım (olmadı 2020 de ekpssye gireceğim benim hastalığıma rapor veriyorlar ama babam yakıştıramıyor damga yermişim) nasıl başaracağım bilmiyorum hiç gücüm kalmadı sürekli ayıp videolar seyrediyorum kendimden utanıyorum bu yüzden özgüvenim sıfırlandı bir çıkış kapısı arıyorum Allah'ım sabır,akıl ve güç ver diyorum ama hastalıktan mıdır nedir dini sorguluyorum Allah neden kızlık zarını yarattı neden kadınların hakkı yok gibi. Beni yadırgamayın ve lütfen yardım edin.
Son düzenleme: