- Konu Sahibi masatakvimi
-
- #1
canım bu çok normal daha çok yenisin
benim 4 ay oldu evleneli ben bile geceleri ağlıyorum
annemi özledim diye
zamanla alışacaksın canım evini iyice benimsediğinde
Haftada bir göruyormussun ne güzel, ya baska sehırde olanlar ne yapsın:))ılk bır yıl hasret cekıyosun ağlıyosun duygusal dönemdesın,aylar gectıkce ve evıne alısınca azalıyor.Aynı sehırde olmanın değerını bıl bence
Şuan zaten hep onun için şükrediyorum
allahtan aynı şehirdeyiz rabbime şükürler olsun ben gidiyorum onlar geliyorlar
ama tabi eskisi gibi olmuyor
Evet olmuyor bekarken ki evin hayatın yasamın değişiyor bır daha da eskısı gibi olmayacağını bilmek üzüyor insanı,belkı önceden yakındığın seyler bile değer kazanıyor gidip kaybedınce.Eşin anlayıslı anladığım kadarıyla bu yöndende sanslısın:))evını benımsemeye calıs bu gunler gectıkce olusacaktır.mutluluklar dılıyorum
Eşim her konuda çok anlayış
Evet bekarlıktaki gibi olamayacağını bilmekde canımı acıtıyor
Onları ne de cok kırmıştım gereksiz yere
Bunlar şimdi içime batıyor
Değerlerini bilmek lazım
Aynen öyle ınsan kaybedınce anlıyor.Evlılık olgunlastırıyor
Sende yeni evlisin sanırım
Alışmam zaman alıcak biraz
Evet yeni evlıyım,pazartesi 1. yıl dönümümüz(Annecığımden ayrı bır sehırdeyım aramız 7 saat)
Şimdidek tebrik ederim inşallah nice uzun yıllar geçirirsiniz
Ailenede kavuşursun inşallah
Kaç yaşındasın bilmiyorum, fakat umarım bu psikolojiyi çabuk atlatırsın.
Bende senin gibiydim, hayatta tek değer verdiğim erkek en güvendiğim tek varlık babamdı...
Gün geldi en inanılmazları yaşadım... Babama verdiğim değer, hissettiğim güven yerle bir oldu...
Hayat insana öyle şeyler yaşatıyor ki, inşallah tabii ki sen bunları yaşamazsın...
Unutmadan belirtmek istiyorum, bir hakikat vardır o da şudur: "Allah der ki; Kimi benden çok seversen onu senden alırım . . ve ekler ; onsuz yaşayamam deme,seni onsuz da yaşatırım ."
Ben zamanında derdim ki, babamı o kadar çok seviyorum ki "kızım canın lazım bana" dese kalbimi o an söker yerinden ona veririm... Fakat öyle olmuyor işte. Ben babamdan o kadar uzun zamandır ayrıyım ki, en son 2 buçuk yıl önce, 1 hafta tatile geldiğinde gördüm... Herşey hayatta bir sınavdır, bir imtihandır. O yüzden ne kadar sevsen dahi, ne kadar onsuz olamayacağını hissetsen dahi (bu herkes için geçerli, sevgi duyulan herkese geçerli) bulunduğun durum ve şartlara şükür etmekte ve Allah'tan hayırlısını dilemekte fayda var.
Sonra benim yaşadıklarım gibi, hiç umulmadık vakaalar ile karşılaşılmasın...
Tesekkur edıyorum canım amin darısı sana olsun:))sizinde mutluluğunuz daim olsun.2 ayda bır gıdıp göruyorum bununla yetınmeye calısıyorum ıste.
Canım ne yaşadın bilmiyorum ama cok acı ve yıparatıcı sanırım seni baya üzmüş
23 yaşındayım..
İlk ayrılışımız babamla
hani tatillerde ayrılırdık ama sonucu o eve gitceksin
bu onun gibi değil
Rabbime şükür her zaman şükrediyorum
Hayatta sağlıklı istediğim zaman görebiliyorum..
Çok güzel yazmışssın teşekkür ederim
Rica ederim canım, Allah tabii aileni hiç bir zaman başından eksik etmesin...
İnsanı yaşadıkları olgunlaştırıyor, karakterin oturuyor, sen 25'inden sonra birşeyleri daha farklı algılayacaksın...
30'undan sonra çok daha farklı olacak... Şu an yaşın gereği ailene duyduğun özlem gayet normal.
Ve yeni evlisin, yeni bir düzen, ama tavsiyem çok üzme kendini, hep hayırlısını dile.
İnan bu günlerde geçecek (ben daha evlenmedim ama evlenen arkadaşlarımın dediklerine göre) gün gelecek babanın evinde kaldığın zamanlarda kendi evini özleyeceksin, o ev sana yabancı gelecek..
Hayat böyle işte, insan bulunduğu rahata kolay alışır, Allah inşallah eşinle mutlu huzurlu bir ömür sağlıklı yaşam nasib eder.
çok yenisin daha zamanla geçer bu durum merak etme..
bende ilk evlendiğimde erkek kardeşimin arkasından ağlamıştım....
Kızlar öncelikle herkese merhaba
Ben yeni evlendim
Konuyu doğru yere mi açtım bilmiyorum ama
Ailemi çok özlüyorum özellikle babamı
ve arayamıyorum babamı sesini duymaya cesaret edemiyorum boğazım düğümleniyor
Aramaya telefona gittiğimde elim titriyor
En kötüsü babamın yüzüne bakıp göz göze gelemiyorum
Göz göz değdiğimiz anda içimizden uçurumlar kopuyor
Gelin alamada ayrılamadım ondan
ikimizde cok ağladık
hafta da 1 görüyorum ama çok özlüyorum dayanamıyorum
Bunları yazarken bile gözlerim dolu dolu
Ailemi yuvamı çok özledim
kendi evimde misafir gibiyim..
Babamda neden beni aramıyorsun cabuk unuttun dedi şakayla karışık ama zoruma gitti çok
Ben ona kıyamıyorum ki göz yaşına burukluğuna
Geçen gece bize geldiler
Kapıdan uğurlarken içim cız etti
Asansöre biner binmez ağlamaya başlamış annem dedi
Şimdide bana msj attı sensizliğe dayanamıyoruz diye
Ben napıcam,nasıl atlatıcam bunu
Geceleri ağlıyorum Babamı özledim diye,
Eşimde gidelim diyor ama her ağladığımda baba küçük kızın mı geldi diyeceğim..
Balayında bile ağladım dönelim diye..
Ben bu hayatta en çok Babamı sevdim..
Ve şuan en çok onsuz kalıyorum..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?