Aileler arası kültür farklılıkları

askokuskogelin .!.:

Öncelikle herkese merhaba. Ben yıllardır kadınlar kulübünü ara ara açıp okurum, fakat ilk kez bir hesap açıp buraya yazma ihtiyacı hissettim, çünkü hayatımda bunları paylaşabileceğim kimse yok. 28 yaşındayım 6 aydır nişanlıyım. Nişanlımla aynı kültürlere ve yaşam tarzına sahip, ortak zevkleri olan, birlikte seyahat eden ve keyif alan bir çiftiz. Yaşam tarzı olarak birbirimize çok uygun olduğumuz için ailelerimizin de öyle olacağını düşünmüştüm. Ama öyle olmadı, bu her ne kadar benim için başta sorun olmasa da işin içine aileler girince öyle basit olmuyormuş. Nişanlımın annesi bana patikler yelekler lifler falan yaptırmış çeyiz diye. Yani benim anneannemin dahi hayatında patiği olmamıştır, yoldan geçen biri bile baksa benim böyle şeyler kullanmayacağımı anlar. Biz zaten özellikle çeyiz bohça öyle şeyler istemediğimizi söyledik. Biz hiç böyle dememişiz gibi evimizin ortasına kurdele sarılı bohçalar gelince annemin rengi attı sinirden. Hani durumları olmayan insanlar olsalar, kendilerince bunu yapabilmişler hediye olarak getirmişler derim. Bir de gayet imkanları durumları varken ve rahatsız olduğumu belli ettiğim halde inatla o asla kullanmayacağımın bariz olduğu şeyleri bana göndermenin altında art niyet aramaya başladım. Başka bir ürün de yok sadece patik ve yelek geliyor sürekli. Onların kültürüdür tamam saygı duyayım diyorum. Ama bana bu şeyleri böyle sürekli sürekli göndermek de bana saygısızlık oluyor. Evlerine çok sık gitmiyorum çünkü gittiğimde keyif almıyorum. Geçen gün çağırdıkları için gittim anne baba dedirtmeye çalışıyorlar. Direkt söylemiyorlar ama babana sor bakalım kahve ister mi falan diyor annesi. Yani kimseye anne baba demek zorunda değilim, benim ailemin de bize anne baba desin gibi bir talebi yok özellikle de istemediklerini belirttiler. Sonuçta herkesin tarzı belli hayatı belli bu yaşımdan sonra olduğum kişiyi değiştiremem. Ben yine bir şekilde idare ediyorum uyum sağlamaya çalışıyorum ama annem çok sinirleniyor bunlar ne saçmalıyor diye. Annem sinirlenip söylendikçe bu sefer ben doluyorum. Bugün en sonunda babam bile söyledi kararından emin misin bu aileyi nereye kadar idare edeceksin diye. Böyle söyleyince ne cevap vereceğimi de bilemedim. Bunları kimseye de anlatamam çünkü benim ailemde arkadaş çevremde kaynana gibi bir kavram dahi yok evli olan çok az arkadaşım var onlar da eşlerinin annelerine ismiyle ya da hanım diyerek hitap ederler. Ben bunları anlatsam muhtemelen benimle dalga geçerler nereden buldun o köylüleri diye. Artık kimseye bir şey diyemediğim için de gelip burada sormak istedim. Çok seviyorum evet ama aileler arası bu kültür farklılığı ilişkimizi yıpratır mı? Nişanlımla hiçbir sorunumuz yok şimdiye kadar olmadı da, ailem de onu çok seviyor. Ama ilerde bu ailesiyle yaşadığım sorunları kendimi tutamayıp ona yansıtır mıyım bu saçmalıkları nereye kadar idare edebilirim bilmiyorum. Ya da sadece evlilik yaklaştıkça korkup bundan kaçmak için kendime bahane mi arıyorum bilmiyorum. Belki de burada yazılanlara göre benim sorunlarım şımarıklık gibi algılanacak ama ne yapacağımı bilemiyorum. Umarım kimse söylediklerimi yanlış anlamaz.

Genişletmek için tıkla...

LuckyCharm .!.:

anlattığınız durum benim durumuma benziyor. Eşimle iyiyiz kafa yapımız uyumlu vs ama şunu unutmayın ne kadar uyumlu olsa da çocukken o içerisinde büyüdüğü kültür yapısını alıyor bir şekilde. Size anormal gelen şeyler olacak ama bunlardan şikayet ettikce eşiniz ''ne var bunda''diyecek bir süre sonra. çok basit bir örnek vereyim evlenmeden önce evimizi tuttuk güzel deniz manzaralı bir terasımız var ben de salıncak, balkon masası filan bakıyorum. Eşimin annesi durdu ''bizde bi halı var onu serin terasa biz geldiğimizde filan da otururuz kalabalık olunca '' dedi. Hayatımda balkona halı serip oturmak diye bir şey duymadım. Tabii izin vermedim ama eşim bu teklife ne varki olabilir der gibi davrandı. Bu en basiti. 3 yıldır evliyiz ve eşimle de mutluyum bir sorunum yok neyseki ailesi de uzak oturuyor çok gelip gitme olmaz. ama bu köylü hareketler bazen beni de annemi de çok sinirlendiriyor. Hatta annem uzun zamandır konusmuyor, denk gelirse mecburi hallerde görüşüyor. Sizde de durum muhtemelen böyle olacak. Ben evlendiğim için pişman değilim, eşim iyi bir insan ve onun hatrı için idare ediyorum bazı şeyleri ama sizin yapınız biraz daha fevri göründü bana o yüzden bir şey diyemeyeceğim

Genişletmek için tıkla...

askokuskogelin .!.:

Öncelikle herkese merhaba. Ben yıllardır kadınlar kulübünü ara ara açıp okurum, fakat ilk kez bir hesap açıp buraya yazma ihtiyacı hissettim, çünkü hayatımda bunları paylaşabileceğim kimse yok. 28 yaşındayım 6 aydır nişanlıyım. Nişanlımla aynı kültürlere ve yaşam tarzına sahip, ortak zevkleri olan, birlikte seyahat eden ve keyif alan bir çiftiz. Yaşam tarzı olarak birbirimize çok uygun olduğumuz için ailelerimizin de öyle olacağını düşünmüştüm. Ama öyle olmadı, bu her ne kadar benim için başta sorun olmasa da işin içine aileler girince öyle basit olmuyormuş. Nişanlımın annesi bana patikler yelekler lifler falan yaptırmış çeyiz diye. Yani benim anneannemin dahi hayatında patiği olmamıştır, yoldan geçen biri bile baksa benim böyle şeyler kullanmayacağımı anlar. Biz zaten özellikle çeyiz bohça öyle şeyler istemediğimizi söyledik. Biz hiç böyle dememişiz gibi evimizin ortasına kurdele sarılı bohçalar gelince annemin rengi attı sinirden. Hani durumları olmayan insanlar olsalar, kendilerince bunu yapabilmişler hediye olarak getirmişler derim. Bir de gayet imkanları durumları varken ve rahatsız olduğumu belli ettiğim halde inatla o asla kullanmayacağımın bariz olduğu şeyleri bana göndermenin altında art niyet aramaya başladım. Başka bir ürün de yok sadece patik ve yelek geliyor sürekli. Onların kültürüdür tamam saygı duyayım diyorum. Ama bana bu şeyleri böyle sürekli sürekli göndermek de bana saygısızlık oluyor. Evlerine çok sık gitmiyorum çünkü gittiğimde keyif almıyorum. Geçen gün çağırdıkları için gittim anne baba dedirtmeye çalışıyorlar. Direkt söylemiyorlar ama babana sor bakalım kahve ister mi falan diyor annesi. Yani kimseye anne baba demek zorunda değilim, benim ailemin de bize anne baba desin gibi bir talebi yok özellikle de istemediklerini belirttiler. Sonuçta herkesin tarzı belli hayatı belli bu yaşımdan sonra olduğum kişiyi değiştiremem. Ben yine bir şekilde idare ediyorum uyum sağlamaya çalışıyorum ama annem çok sinirleniyor bunlar ne saçmalıyor diye. Annem sinirlenip söylendikçe bu sefer ben doluyorum. Bugün en sonunda babam bile söyledi kararından emin misin bu aileyi nereye kadar idare edeceksin diye. Böyle söyleyince ne cevap vereceğimi de bilemedim. Bunları kimseye de anlatamam çünkü benim ailemde arkadaş çevremde kaynana gibi bir kavram dahi yok evli olan çok az arkadaşım var onlar da eşlerinin annelerine ismiyle ya da hanım diyerek hitap ederler. Ben bunları anlatsam muhtemelen benimle dalga geçerler nereden buldun o köylüleri diye. Artık kimseye bir şey diyemediğim için de gelip burada sormak istedim. Çok seviyorum evet ama aileler arası bu kültür farklılığı ilişkimizi yıpratır mı? Nişanlımla hiçbir sorunumuz yok şimdiye kadar olmadı da, ailem de onu çok seviyor. Ama ilerde bu ailesiyle yaşadığım sorunları kendimi tutamayıp ona yansıtır mıyım bu saçmalıkları nereye kadar idare edebilirim bilmiyorum. Ya da sadece evlilik yaklaştıkça korkup bundan kaçmak için kendime bahane mi arıyorum bilmiyorum. Belki de burada yazılanlara göre benim sorunlarım şımarıklık gibi algılanacak ama ne yapacağımı bilemiyorum. Umarım kimse söylediklerimi yanlış anlamaz.

Genişletmek için tıkla...

KIR PAPATYASII .!.:

Ankara nin göbeğinde büyüdüm . Annem Ankara da doğmuş büyümüş babamın kökü zaten direk Ankara. Hayatımda köyü eşimle evlendikten sonra ilk kez gördüm . Balkona halı veya yolluk atmanın köyle ne alakası var anlamadım? Balkonumda da şu an serili yolluk var gece otururken ayağım üşüyor. Eğitim durumum universite mezunu babam üç üniversite bitirdi onlar da yolluk atardı . Yani o kadar tuhaf tuhaf şeylerden insanları aşağılamak için yorumlar yapıyorsunuz ki . Bu ülkedeki sekilcilik kendini birşey görme olayı beni irrite ediyor . Annenizle birlikte buna mı kizdiniz gerçekten ?

Genişletmek için tıkla...

askokuskogelin .!.:

Öncelikle herkese merhaba. Ben yıllardır kadınlar kulübünü ara ara açıp okurum, fakat ilk kez bir hesap açıp buraya yazma ihtiyacı hissettim, çünkü hayatımda bunları paylaşabileceğim kimse yok. 28 yaşındayım 6 aydır nişanlıyım. Nişanlımla aynı kültürlere ve yaşam tarzına sahip, ortak zevkleri olan, birlikte seyahat eden ve keyif alan bir çiftiz. Yaşam tarzı olarak birbirimize çok uygun olduğumuz için ailelerimizin de öyle olacağını düşünmüştüm. Ama öyle olmadı, bu her ne kadar benim için başta sorun olmasa da işin içine aileler girince öyle basit olmuyormuş. Nişanlımın annesi bana patikler yelekler lifler falan yaptırmış çeyiz diye. Yani benim anneannemin dahi hayatında patiği olmamıştır, yoldan geçen biri bile baksa benim böyle şeyler kullanmayacağımı anlar. Biz zaten özellikle çeyiz bohça öyle şeyler istemediğimizi söyledik. Biz hiç böyle dememişiz gibi evimizin ortasına kurdele sarılı bohçalar gelince annemin rengi attı sinirden. Hani durumları olmayan insanlar olsalar, kendilerince bunu yapabilmişler hediye olarak getirmişler derim. Bir de gayet imkanları durumları varken ve rahatsız olduğumu belli ettiğim halde inatla o asla kullanmayacağımın bariz olduğu şeyleri bana göndermenin altında art niyet aramaya başladım. Başka bir ürün de yok sadece patik ve yelek geliyor sürekli. Onların kültürüdür tamam saygı duyayım diyorum. Ama bana bu şeyleri böyle sürekli sürekli göndermek de bana saygısızlık oluyor. Evlerine çok sık gitmiyorum çünkü gittiğimde keyif almıyorum. Geçen gün çağırdıkları için gittim anne baba dedirtmeye çalışıyorlar. Direkt söylemiyorlar ama babana sor bakalım kahve ister mi falan diyor annesi. Yani kimseye anne baba demek zorunda değilim, benim ailemin de bize anne baba desin gibi bir talebi yok özellikle de istemediklerini belirttiler. Sonuçta herkesin tarzı belli hayatı belli bu yaşımdan sonra olduğum kişiyi değiştiremem. Ben yine bir şekilde idare ediyorum uyum sağlamaya çalışıyorum ama annem çok sinirleniyor bunlar ne saçmalıyor diye. Annem sinirlenip söylendikçe bu sefer ben doluyorum. Bugün en sonunda babam bile söyledi kararından emin misin bu aileyi nereye kadar idare edeceksin diye. Böyle söyleyince ne cevap vereceğimi de bilemedim. Bunları kimseye de anlatamam çünkü benim ailemde arkadaş çevremde kaynana gibi bir kavram dahi yok evli olan çok az arkadaşım var onlar da eşlerinin annelerine ismiyle ya da hanım diyerek hitap ederler. Ben bunları anlatsam muhtemelen benimle dalga geçerler nereden buldun o köylüleri diye. Artık kimseye bir şey diyemediğim için de gelip burada sormak istedim. Çok seviyorum evet ama aileler arası bu kültür farklılığı ilişkimizi yıpratır mı? Nişanlımla hiçbir sorunumuz yok şimdiye kadar olmadı da, ailem de onu çok seviyor. Ama ilerde bu ailesiyle yaşadığım sorunları kendimi tutamayıp ona yansıtır mıyım bu saçmalıkları nereye kadar idare edebilirim bilmiyorum. Ya da sadece evlilik yaklaştıkça korkup bundan kaçmak için kendime bahane mi arıyorum bilmiyorum. Belki de burada yazılanlara göre benim sorunlarım şımarıklık gibi algılanacak ama ne yapacağımı bilemiyorum. Umarım kimse

Genişletmek için tıkla...

askokuskogelin .!.:

Öncelikle herkese merhaba. Ben yıllardır kadınlar kulübünü ara ara açıp okurum, fakat ilk kez bir hesap açıp buraya yazma ihtiyacı hissettim, çünkü hayatımda bunları paylaşabileceğim kimse yok. 28 yaşındayım 6 aydır nişanlıyım. Nişanlımla aynı kültürlere ve yaşam tarzına sahip, ortak zevkleri olan, birlikte seyahat eden ve keyif alan bir çiftiz. Yaşam tarzı olarak birbirimize çok uygun olduğumuz için ailelerimizin de öyle olacağını düşünmüştüm. Ama öyle olmadı, bu her ne kadar benim için başta sorun olmasa da işin içine aileler girince öyle basit olmuyormuş. Nişanlımın annesi bana patikler yelekler lifler falan yaptırmış çeyiz diye. Yani benim anneannemin dahi hayatında patiği olmamıştır, yoldan geçen biri bile baksa benim böyle şeyler kullanmayacağımı anlar. Biz zaten özellikle çeyiz bohça öyle şeyler istemediğimizi söyledik. Biz hiç böyle dememişiz gibi evimizin ortasına kurdele sarılı bohçalar gelince annemin rengi attı sinirden. Hani durumları olmayan insanlar olsalar, kendilerince bunu yapabilmişler hediye olarak getirmişler derim. Bir de gayet imkanları durumları varken ve rahatsız olduğumu belli ettiğim halde inatla o asla kullanmayacağımın bariz olduğu şeyleri bana göndermenin altında art niyet aramaya başladım. Başka bir ürün de yok sadece patik ve yelek geliyor sürekli. Onların kültürüdür tamam saygı duyayım diyorum. Ama bana bu şeyleri böyle sürekli sürekli göndermek de bana saygısızlık oluyor. Evlerine çok sık gitmiyorum çünkü gittiğimde keyif almıyorum. Geçen gün çağırdıkları için gittim anne baba dedirtmeye çalışıyorlar. Direkt söylemiyorlar ama babana sor bakalım kahve ister mi falan diyor annesi. Yani kimseye anne baba demek zorunda değilim, benim ailemin de bize anne baba desin gibi bir talebi yok özellikle de istemediklerini belirttiler. Sonuçta herkesin tarzı belli hayatı belli bu yaşımdan sonra olduğum kişiyi değiştiremem. Ben yine bir şekilde idare ediyorum uyum sağlamaya çalışıyorum ama annem çok sinirleniyor bunlar ne saçmalıyor diye. Annem sinirlenip söylendikçe bu sefer ben doluyorum. Bugün en sonunda babam bile söyledi kararından emin misin bu aileyi nereye kadar idare edeceksin diye. Böyle söyleyince ne cevap vereceğimi de bilemedim. Bunları kimseye de anlatamam çünkü benim ailemde arkadaş çevremde kaynana gibi bir kavram dahi yok evli olan çok az arkadaşım var onlar da eşlerinin annelerine ismiyle ya da hanım diyerek hitap ederler. Ben bunları anlatsam muhtemelen benimle dalga geçerler nereden buldun o köylüleri diye. Artık kimseye bir şey diyemediğim için de gelip burada sormak istedim. Çok seviyorum evet ama aileler arası bu kültür farklılığı ilişkimizi yıpratır mı? Nişanlımla hiçbir sorunumuz yok şimdiye kadar olmadı da, ailem de onu çok seviyor. Ama ilerde bu ailesiyle yaşadığım sorunları kendimi tutamayıp ona yansıtır mıyım bu saçmalıkları nereye kadar idare edebilirim bilmiyorum. Ya da sadece evlilik yaklaştıkça korkup bundan kaçmak için kendime bahane mi arıyorum bilmiyorum. Belki de burada yazılanlara göre benim sorunlarım şımarıklık gibi algılanacak ama ne yapacağımı bilemiyorum. Umarım kimse söylediklerimi yanlış anlamaz.

Genişletmek için tıkla...

safi.naz .!.:

O susturulmus milyonlarin sesine tercüman
O bir JES
O bir halk kahramani
Bu forum seni hep minnetle anacak

Genişletmek için tıkla...

askokuskogelin .!.:

Öncelikle herkese merhaba. Ben yıllardır kadınlar kulübünü ara ara açıp okurum, fakat ilk kez bir hesap açıp buraya yazma ihtiyacı hissettim, çünkü hayatımda bunları paylaşabileceğim kimse yok. 28 yaşındayım 6 aydır nişanlıyım. Nişanlımla aynı kültürlere ve yaşam tarzına sahip, ortak zevkleri olan, birlikte seyahat eden ve keyif alan bir çiftiz. Yaşam tarzı olarak birbirimize çok uygun olduğumuz için ailelerimizin de öyle olacağını düşünmüştüm. Ama öyle olmadı, bu her ne kadar benim için başta sorun olmasa da işin içine aileler girince öyle basit olmuyormuş. Nişanlımın annesi bana patikler yelekler lifler falan yaptırmış çeyiz diye. Yani benim anneannemin dahi hayatında patiği olmamıştır, yoldan geçen biri bile baksa benim böyle şeyler kullanmayacağımı anlar. Biz zaten özellikle çeyiz bohça öyle şeyler istemediğimizi söyledik. Biz hiç böyle dememişiz gibi evimizin ortasına kurdele sarılı bohçalar gelince annemin rengi attı sinirden. Hani durumları olmayan insanlar olsalar, kendilerince bunu yapabilmişler hediye olarak getirmişler derim. Bir de gayet imkanları durumları varken ve rahatsız olduğumu belli ettiğim halde inatla o asla kullanmayacağımın bariz olduğu şeyleri bana göndermenin altında art niyet aramaya başladım. Başka bir ürün de yok sadece patik ve yelek geliyor sürekli. Onların kültürüdür tamam saygı duyayım diyorum. Ama bana bu şeyleri böyle sürekli sürekli göndermek de bana saygısızlık oluyor. Evlerine çok sık gitmiyorum çünkü gittiğimde keyif almıyorum. Geçen gün çağırdıkları için gittim anne baba dedirtmeye çalışıyorlar. Direkt söylemiyorlar ama babana sor bakalım kahve ister mi falan diyor annesi. Yani kimseye anne baba demek zorunda değilim, benim ailemin de bize anne baba desin gibi bir talebi yok özellikle de istemediklerini belirttiler. Sonuçta herkesin tarzı belli hayatı belli bu yaşımdan sonra olduğum kişiyi değiştiremem. Ben yine bir şekilde idare ediyorum uyum sağlamaya çalışıyorum ama annem çok sinirleniyor bunlar ne saçmalıyor diye. Annem sinirlenip söylendikçe bu sefer ben doluyorum. Bugün en sonunda babam bile söyledi kararından emin misin bu aileyi nereye kadar idare edeceksin diye. Böyle söyleyince ne cevap vereceğimi de bilemedim. Bunları kimseye de anlatamam çünkü benim ailemde arkadaş çevremde kaynana gibi bir kavram dahi yok evli olan çok az arkadaşım var onlar da eşlerinin annelerine ismiyle ya da hanım diyerek hitap ederler. Ben bunları anlatsam muhtemelen benimle dalga geçerler nereden buldun o köylüleri diye. Artık kimseye bir şey diyemediğim için de gelip burada sormak istedim. Çok seviyorum evet ama aileler arası bu kültür farklılığı ilişkimizi yıpratır mı? Nişanlımla hiçbir sorunumuz yok şimdiye kadar olmadı da, ailem de onu çok seviyor. Ama ilerde bu ailesiyle yaşadığım sorunları kendimi tutamayıp ona yansıtır mıyım bu saçmalıkları nereye kadar idare edebilirim bilmiyorum. Ya da sadece evlilik yaklaştıkça korkup bundan kaçmak için kendime bahane mi arıyorum bilmiyorum. Belki de burada yazılanlara göre benim sorunlarım şımarıklık gibi algılanacak ama ne yapacağımı bilemiyorum. Umarım kimse söylediklerimi yanlış anlamaz.

Genişletmek için tıkla...

LuckyCharm .!.:

anlattığınız durum benim durumuma benziyor. Eşimle iyiyiz kafa yapımız uyumlu vs ama şunu unutmayın ne kadar uyumlu olsa da çocukken o içerisinde büyüdüğü kültür yapısını alıyor bir şekilde. Size anormal gelen şeyler olacak ama bunlardan şikayet ettikce eşiniz ''ne var bunda''diyecek bir süre sonra. çok basit bir örnek vereyim evlenmeden önce evimizi tuttuk güzel deniz manzaralı bir terasımız var ben de salıncak, balkon masası filan bakıyorum. Eşimin annesi durdu ''bizde bi halı var onu serin terasa biz geldiğimizde filan da otururuz kalabalık olunca '' dedi. Hayatımda balkona halı serip oturmak diye bir şey duymadım. Tabii izin vermedim ama eşim bu teklife ne varki olabilir der gibi davrandı. Bu en basiti. 3 yıldır evliyiz ve eşimle de mutluyum bir sorunum yok neyseki ailesi de uzak oturuyor çok gelip gitme olmaz. ama bu köylü hareketler bazen beni de annemi de çok sinirlendiriyor. Hatta annem uzun zamandır konusmuyor, denk gelirse mecburi hallerde görüşüyor. Sizde de durum muhtemelen böyle olacak. Ben evlendiğim için pişman değilim, eşim iyi bir insan ve onun hatrı için idare ediyorum bazı şeyleri ama sizin yapınız biraz daha fevri göründü bana o yüzden bir şey diyemeyeceğim

Genişletmek için tıkla...

Mune .!.:

Alemsiniz ya İneği eşeği bir tek national geographic de görmüş gibisiniz :))) İstanbul'da bahçeli bir evde oturuyordum, meyve ağaçları vardı bir gün bir arkadaş geldi kocaaaa eriklere bakıp bu kiraz ağacı mı dedi, yok karpuz dedim, yani tamam herkes köyü bilmek zorunda değil fakat İstanbul'da bile tarım ve hayvancılıkla uğraşan köyler var, onları da mı ziyaret eden olmadı

Köyler bir bizde küçümseniyor galiba, köy müüüüüü ımmm şey haline giriyoruz, millet aksine köylerini kalkındırıyor, dünyanın en iyi peynirlerini, şaraplarını üreten ülkeler bunları hep köylerde yapıyor, köylülerine çok kıymet veriyorlar, halkı kırsal alana yerleşip tarım yapsın diye maddi teşvik yapan ülkeler var, umarım bir gün bizim köylerimizde aynı seviyeye ulaşır.

Genişletmek için tıkla...

askokuskogelin .!.:

Öncelikle herkese merhaba. Ben yıllardır kadınlar kulübünü ara ara açıp okurum, fakat ilk kez bir hesap açıp buraya yazma ihtiyacı hissettim, çünkü hayatımda bunları paylaşabileceğim kimse yok. 28 yaşındayım 6 aydır nişanlıyım. Nişanlımla aynı kültürlere ve yaşam tarzına sahip, ortak zevkleri olan, birlikte seyahat eden ve keyif alan bir çiftiz. Yaşam tarzı olarak birbirimize çok uygun olduğumuz için ailelerimizin de öyle olacağını düşünmüştüm. Ama öyle olmadı, bu her ne kadar benim için başta sorun olmasa da işin içine aileler girince öyle basit olmuyormuş. Nişanlımın annesi bana patikler yelekler lifler falan yaptırmış çeyiz diye. Yani benim anneannemin dahi hayatında patiği olmamıştır, yoldan geçen biri bile baksa benim böyle şeyler kullanmayacağımı anlar. Biz zaten özellikle çeyiz bohça öyle şeyler istemediğimizi söyledik. Biz hiç böyle dememişiz gibi evimizin ortasına kurdele sarılı bohçalar gelince annemin rengi attı sinirden. Hani durumları olmayan insanlar olsalar, kendilerince bunu yapabilmişler hediye olarak getirmişler derim. Bir de gayet imkanları durumları varken ve rahatsız olduğumu belli ettiğim halde inatla o asla kullanmayacağımın bariz olduğu şeyleri bana göndermenin altında art niyet aramaya başladım. Başka bir ürün de yok sadece patik ve yelek geliyor sürekli. Onların kültürüdür tamam saygı duyayım diyorum. Ama bana bu şeyleri böyle sürekli sürekli göndermek de bana saygısızlık oluyor. Evlerine çok sık gitmiyorum çünkü gittiğimde keyif almıyorum. Geçen gün çağırdıkları için gittim anne baba dedirtmeye çalışıyorlar. Direkt söylemiyorlar ama babana sor bakalım kahve ister mi falan diyor annesi. Yani kimseye anne baba demek zorunda değilim, benim ailemin de bize anne baba desin gibi bir talebi yok özellikle de istemediklerini belirttiler. Sonuçta herkesin tarzı belli hayatı belli bu yaşımdan sonra olduğum kişiyi değiştiremem. Ben yine bir şekilde idare ediyorum uyum sağlamaya çalışıyorum ama annem çok sinirleniyor bunlar ne saçmalıyor diye. Annem sinirlenip söylendikçe bu sefer ben doluyorum. Bugün en sonunda babam bile söyledi kararından emin misin bu aileyi nereye kadar idare edeceksin diye. Böyle söyleyince ne cevap vereceğimi de bilemedim. Bunları kimseye de anlatamam çünkü benim ailemde arkadaş çevremde kaynana gibi bir kavram dahi yok evli olan çok az arkadaşım var onlar da eşlerinin annelerine ismiyle ya da hanım diyerek hitap ederler. Ben bunları anlatsam muhtemelen benimle dalga geçerler nereden buldun o köylüleri diye. Artık kimseye bir şey diyemediğim için de gelip burada sormak istedim. Çok seviyorum evet ama aileler arası bu kültür farklılığı ilişkimizi yıpratır mı? Nişanlımla hiçbir sorunumuz yok şimdiye kadar olmadı da, ailem de onu çok seviyor. Ama ilerde bu ailesiyle yaşadığım sorunları kendimi tutamayıp ona yansıtır mıyım bu saçmalıkları nereye kadar idare edebilirim bilmiyorum. Ya da sadece evlilik yaklaştıkça korkup bundan kaçmak için kendime bahane mi arıyorum bilmiyorum. Belki de burada yazılanlara göre benim sorunlarım şımarıklık gibi algılanacak ama ne yapacağımı bilemiyorum. Umarım kimse söylediklerimi yanlış anlamaz.

Genişletmek için tıkla...