Selamlar, kendimden bahsedeyim 30 yaşındayım kamuda çalışıyorum iyi bir mesleğim ve gelirim var. Ailemle birlikte yaşıyoruz ( annem, erkek kardeşim, ben / babam vefat etti bir de başka şehirde yaşayan evli bir ablam var)
Sorunum şu ailemdeki kişiler kötü insanlar değil ama uyuşmuyoruz. Annem çok müdehaleci bir insan ve her an her şeyime müdehale ediyor. Kıyafetlerime, alışverişime, yediğime içtiğime. Ablamla çok iyi anlaşıyorlar ve sürekli olarak ben evde yokken telefonda benimle ilgili konuşup beni eleştiriyorlar, şahit olduğu zaman erkek kardeşim haber veriyor bana. Erkek kardeşimle iyi anlaşıyoruz birbirimizin sınırlarına saygılıyız ve arkadaş gibiyiz (25 yaşında) O da benzer sorunları yaşadığı için beni anlıyor ama o erkek olduğu için daha kolay sınır çizebiliyor.
Annem bir ara pantalonlarımı çöpe atmıştı dar paça pantalon giymemi istemediği için.
Dün kuaförde randevum vardı iş çıkışı 20 ye randevu ayarlamıştım beni sayısız arayıp hakaret etti çabuk eve gel bu saatte sokakta ne işin var diye. Çok boğuluyor hissediyorum.
Haftasonu arkadaşlarımla görüşüyorum sürekli engel olmaya çalışıyor. Haftaiçi işte çalışayım haftasonu temizlik yapayım istiyor. Ben ona bir kaç kez temizlik için yardımcı çağırdım ve sürekli birisini ayarlayabileceğimi söyledim bütçem el veriyor ben yapamıyorum haftaiçi iş haftasonu ev bunaltıyor ama bunu da kabul etmedi. (Evde hiç bir şey yapmıyor değilim bu arada elimden geldiğince süpürge, silme, mutfak banyo temizliği yapıyorum düzenli olarak)
Ayrı eve çıkmak çok büyük kaos olur, evet belki zamanla kırgınlık geçer ama bu şekilde yüz göz olmak istemiyorum.
Evlilik yolu ile evden ayrılmak aileme göre tek yol (zihin olarak oldukça muhafazakar bir anne-ablaya sahibim)
Şuan bir evlilik durumum yok olur mu bunu bilmem mümkün değil. Ama hayatımın en güzel zamanlarını istemediğim şekilde geçiriyorum. Geçen akşam arkafaşım davet etti tek yaşıyor evde kavga çıkardı annem. Onun toksik tutunundan çok sıkıldım, iyi bir iletişimimiz yok.
Bir şeyleri değiştirmek istiyorum kendim için ama yakın zamanda ilişkisel olarak da yorucu bir süreç yaşadım, sağlıklı düşünüp aksiyon alamıyorum, görüşleriniz benim için çok önemli.
Ablam da 2. Annem gibi onunla da anlaşamıyoruz, çok muhafazakar ve geleneksel bir zihin yapıları var. Benden bekledikleri şu gezme hiç bir yere gitme, paranı hiç harcama biriktir. Namaz kıl kuran oku işe git gel.
Aileme her konuda maddi olarak çok destek oluyorum, ihtiyaç sahibi değiller ama evde bir şey alınacaksa alıyorum faturaları ödüyorum. Kira vb. ödemiyoruz. Mutfak alışverişlerinde destek oluyorum. Temizlik büyük yapılacaksa mutlaka yardımcı çağırıyorum.
Sadece çok bunaldım ve istediğim hayatı yaşayamıyorum. Biraz dağınık yazdıysam kusura bakmayın. Önerilerinize çok ihtiyacım var
Sorunum şu ailemdeki kişiler kötü insanlar değil ama uyuşmuyoruz. Annem çok müdehaleci bir insan ve her an her şeyime müdehale ediyor. Kıyafetlerime, alışverişime, yediğime içtiğime. Ablamla çok iyi anlaşıyorlar ve sürekli olarak ben evde yokken telefonda benimle ilgili konuşup beni eleştiriyorlar, şahit olduğu zaman erkek kardeşim haber veriyor bana. Erkek kardeşimle iyi anlaşıyoruz birbirimizin sınırlarına saygılıyız ve arkadaş gibiyiz (25 yaşında) O da benzer sorunları yaşadığı için beni anlıyor ama o erkek olduğu için daha kolay sınır çizebiliyor.
Annem bir ara pantalonlarımı çöpe atmıştı dar paça pantalon giymemi istemediği için.
Dün kuaförde randevum vardı iş çıkışı 20 ye randevu ayarlamıştım beni sayısız arayıp hakaret etti çabuk eve gel bu saatte sokakta ne işin var diye. Çok boğuluyor hissediyorum.
Haftasonu arkadaşlarımla görüşüyorum sürekli engel olmaya çalışıyor. Haftaiçi işte çalışayım haftasonu temizlik yapayım istiyor. Ben ona bir kaç kez temizlik için yardımcı çağırdım ve sürekli birisini ayarlayabileceğimi söyledim bütçem el veriyor ben yapamıyorum haftaiçi iş haftasonu ev bunaltıyor ama bunu da kabul etmedi. (Evde hiç bir şey yapmıyor değilim bu arada elimden geldiğince süpürge, silme, mutfak banyo temizliği yapıyorum düzenli olarak)
Ayrı eve çıkmak çok büyük kaos olur, evet belki zamanla kırgınlık geçer ama bu şekilde yüz göz olmak istemiyorum.
Evlilik yolu ile evden ayrılmak aileme göre tek yol (zihin olarak oldukça muhafazakar bir anne-ablaya sahibim)
Şuan bir evlilik durumum yok olur mu bunu bilmem mümkün değil. Ama hayatımın en güzel zamanlarını istemediğim şekilde geçiriyorum. Geçen akşam arkafaşım davet etti tek yaşıyor evde kavga çıkardı annem. Onun toksik tutunundan çok sıkıldım, iyi bir iletişimimiz yok.
Bir şeyleri değiştirmek istiyorum kendim için ama yakın zamanda ilişkisel olarak da yorucu bir süreç yaşadım, sağlıklı düşünüp aksiyon alamıyorum, görüşleriniz benim için çok önemli.
Ablam da 2. Annem gibi onunla da anlaşamıyoruz, çok muhafazakar ve geleneksel bir zihin yapıları var. Benden bekledikleri şu gezme hiç bir yere gitme, paranı hiç harcama biriktir. Namaz kıl kuran oku işe git gel.
Aileme her konuda maddi olarak çok destek oluyorum, ihtiyaç sahibi değiller ama evde bir şey alınacaksa alıyorum faturaları ödüyorum. Kira vb. ödemiyoruz. Mutfak alışverişlerinde destek oluyorum. Temizlik büyük yapılacaksa mutlaka yardımcı çağırıyorum.
Sadece çok bunaldım ve istediğim hayatı yaşayamıyorum. Biraz dağınık yazdıysam kusura bakmayın. Önerilerinize çok ihtiyacım var