Aile terapistine giden var mı?

Kesinlikle işe yarıyor doğru bir uzman bulduğunuzda ve iki tarafta düzeltmeye çalışıyorsa.
Ancak terapistin yanında hiçbir şekilde eşinizi şikayet etmeyin.
Eşimin şu yönleri böyle iyi, ben onu seviyorum. Bunların yanında , şöyle şöyle yaptığında kırılıyorum.. Mesela bana daha nazik davranmasını bekliyorum, yapmadığını gördüğümde inciniyorum, hırçınlaşıyorum ve bu defada ben ona karşı kabalaşıyorum.
İletişim problemimiz var karşılıklı. V.s v.s

Böyle yaptığınızda sağlıklı bir ortam yakalarsınız ve eşinizde konuşmaya başlar.

Birde burada okuduğum , jawsa ilişki oyunu diye bir oyun var.. Ben henüz temin edemedim fakat arkadaşıma tavsiye ettim ve çok işine yaradığını söylemişti.
Bir araştırın isterseniz.. Bizim kültürümüze ters sorular olabiliyormuş kartlarım içinde , olmadı elersiniz onları.
..

Tavsiye ; tartışma anlarında her zamankinden farklı davranarak şaşırtın eşinizi.. Sizde onun verdiği karşılığı verirseniz kavgaya dönüşür. Vermeseniz ortalık sakinleşir. İlla birşey demek isterseniz bir kaç saat sonra durulduğunda konuşursunuz ya da yazarsınız.
 

eveettt bol bol dua ediyorum, sorun kimdeyse yanlışımızı görelim diyorum.
öyle kötü bi durum ki çok sevdiğim evime bile gidesim gelmiyor artık.
eminim buradaki insanların daha büyük sorunları vardır ama insan ancak içinde bulunduğu durumu bilebiliyor.
 

"Eşimin şu yönleri böyle iyi, ben onu seviyorum. Bunların yanında , şöyle şöyle yaptığında kırılıyorum.. Mesela bana daha nazik davranmasını bekliyorum, yapmadığını gördüğümde inciniyorum, hırçınlaşıyorum ve bu defada ben ona karşı kabalaşıyorum.
İletişim problemimiz var karşılıklı. V.s v.s
"

Tam olarak bizi anlattınız Gerçekten tam olarak böyle oluyor herşey. Ben çok düşünürüm herşeyi birine bişeyi söylemeden önce kırk kere düşünürüm eşimin bana ya da başkasına söylediği kaba sözleri beni çok sinirlendiriyor.
Kendisine söylediğimde de tamam değişeceğim diyor ama nasıl değişsin o onun karakteri artık.

Söylediğinz oyuna bakacağım teşekkür ederim.
 
Evet gerçekten öyle, bazen diyorum keşke bi sorunumuz olsa da onu çözmeye çalışsak ama ortada hiçbir sorun yokken de insanın elinden bir şey de gelmiyor.

Ortada birşey yokken diyorsunuz, bunun üzerine eşinizin yemek yapma, kitap okuma teklifi sorunun üzerini kapatma olarak görüyorsunuz.
Ee daha doğru değil mi ortada birşey yokken kapatmak.
Bazen tartışma sonuçlanmadan başka bir şeylere yonelmek daha iyi geliyor.
İlla sonuç oturulup konuşulmasa da olur.
 

Bazen duymayacaksınız eşinizi. Hakaret boyutuna ulaşmıyorsa olduğu gibi kabul edeceksiniz. Bunun da yolu dediğim gibi duymamak.
Eşinizin tarafından bakınca çok ince düşünen biriyle de anlaşmak zor. Bende sizin gibiyim anlıyorum sizi ancak gerçekten iki taraf içinde yorucu bir durum bu.
Bırakın bazen eşiniz şuana kadar gördükleriyle hareket edebilsin.. Çok sınırı aşarsa " bu kelimen /yaptığın kırıcı" demekle yetinin.
Demem o ki onu şaşırtın.. Çoğu zaman yaptıklarına tepki vermeyin.
Biraz alanını genişletin bakalım ne olacak ? Sizin tepkisizliğinizle durumu abartacak mı , yoksa kendine çeki düzen vermeye mi çalışacak ?
 

Tartışma örn: "Neden beni erken uyandırdın?" 'dan başlıyosa tartışma sırasında ister istemez birbirmize kırıcı şeyler de söylüyoruz, böyle olunca ben tartışma nedeninden çok o sırada ne kadar kırıldığıma/kırdığıma odaklanıyorum. Eğer konuşmazsak da bu sefer bir sonraki tartışmada "sen bana zaten daha önce de şunu söylemiştin" e geliyor.

Ama son zamanlarda kendimi öyle yıpranmış hissediyorum ki, artık ne bi çözüm bulmak istiyorum, ne tartışmak ne konuşmak. Sürekli huzursuz bi ortamda bulunmak çok zor. Güçlü biri olduğumu düşünürdüm önceleri şimdi ise en ufak bişeyde hemen gözlerim doluyo, yolda bile ağlıyorum artık.

Eşim anlayışlıdır ama tartışma sırasında da bir o kadar anlayışsız.
 

Haklısınız, son zamanlarda özellikle sürekli kendimi hırpalıyorum; ona da belli ediyorum bu durumu. Sürekli çabalıyorum neden tartışıyoruz, neden bana sesini yükseltiyo olabilirsin, neden bunu demiş olabilirsin, ona söylemesem de içimde hep bunların savaşındayım. Dünden beri de çaresiz hissediyorum kendimi, hiçbir çözüm yolu yok gibi hissediyorum. Ya böyle hayatımıza devam edeceğiz ya da güle güle diyeceğiz(Allah korusun). Bunları düşünüyorum. Böyle de olunca bu durum yaşam kalitemi de düşürüyor. Mutsuzlaşıyorum iyice.

Gerçekten tüm bunları bıraksam belki de asıl çözüm yolu budur.
 
biz gittik.
bi faydası olmadı.
adam aynı adam.
 
Belki de eşimizi ve kendimizi böyle kabul etmemiz gerekiyor, ama çok zor.
şuan gerginim sanırım..
o yüzden adam aynı adam yazdım.
yoksa az biraz özverili davranıyor olabilmek tüm sorunların üstesinden gelir diye düşünüyorum..
tabi yorulmadıysan.
 
şuan gerginim sanırım..
o yüzden adam aynı adam yazdım.
yoksa az biraz özverili davranıyor olabilmek tüm sorunların üstesinden gelir diye düşünüyorum..
tabi yorulmadıysan.

Ben çok yoruldum, sürekli düşünmek çabalamak çok yorucu. Yaşlandığımı hissediyorum.
Ama evlilik bu, böyle pes etmeye de yer yok sanırım.
 
Kavga illaki olacaktır, ama bunu bir taraf susarak, diğer tarafın hararetini almadıkça uzar gider..
Bence öncelikle, saçma sebepten kavga ederken..bir diğerinizin susması gerektiği konusunda konuşun.
bunu uygulamaya çalışın.
 
Ben çok yoruldum, sürekli düşünmek çabalamak çok yorucu. Yaşlandığımı hissediyorum.
Ama evlilik bu, böyle pes etmeye de yer yok sanırım.
bazen bırak dağınık kalsın diyebilmelisin.
nereye kadar çaba?
 

Teşekkür ederim.
Kavga tabi ki olacak, insan kaç yıl beraber yaşadığı kardeşiyle, onu yetiştiren annesiyle bile ediyor ama bu sürekli oluyorsa, hep bi huzursuzluk varsa evde insan artık tükeniyor.

Şu an çocuk düşünmüyoruz zaten ama ilerde isteyecek olsak bu şartlar altında çocuk sahibi de olmak istemem ben.
 
1 yıl yeni oldu sayılır
1 yıl normal bir süreç. Aslında bu süreçte eşlerin sosyo ekonomik durumları birbirine yakınsa hem yaptıkları işler ya da ikisi de çalışıyorsa eğer 1 yıl gibi bir kavram vardır veya daha belirgin geçer. Çalışmayan kadının evlilik macerasında roller sabit olduğu için sizin tartıştığınız konular onlar için malzeme olmaz gibi..
Mesela çalışan kadın eve geliyor işin ucundan tutsun istiyor eşi.. Ancak anasının kucağından yeni zıplayıp gelmiş koca henüz buna alışamadığından reaksiyona giriyor. Bu da senden ona tepki olarak geri dönüyor.
Normal süreç bence bu iki taraf da çalışıyorsa. Ancak sorunlar çok ciddi olmadığı taktirde...
1 yıl sonunda herkes alışıyor bu işe.
 
Demek ki o da onun barışma şekli. Özür dilese iyi olur ama çoğu insan beceremez. O size bahaneyle de olsa yaklaşınca siz de uzatmayın. Derdinizi anlatın gerekirse ama küs kalmaya devam etmeyin.
 

Bence huzursuzluk yok..Sadece evliliğe alışamadınız..
Saçma sebeplerden kavgalar ediyorsanız,ortada sebep bile yoksa, durum bunu gösteriyor.
Yani aslında mutsuz bir evlilik diyemeyiz,oturmamış bir evlilik denebilir belki,..
 
1 yıl yeni oldu sayılır
İlk 1 yil alisma suresi evliliklerde. Bu surec kimileri icin kisalip uzayabilir ama birbirinize karsi esneklik kazanmaniz lazim, artik huyunuzu suyunuzu daha iyi tanidiniz, simdi ona gore davranma zamani. Boyle yaparsaniz anlasmaniz kolaylasir, tartismalar azalir diye dusunuyorum
 

İkimiz de çalışıyoruz hatta ben daha çok çalışıyorum, ondan daha yoğunum.
Evlilikte önemli konular vardır ya, örn: sizin de bahsettiğinz erkeğin eşine yardımı, ilgisi, sevgisi, saygısı ve tabi kadının da bizde bunların hiçbiri sorun değil. Sorunumuz farklı dillerde konuşmamız, birbirimizi zor anlamamız. Bazen iyi niyetle söylediğim bir şeyi bile eşim yanlış anladığı için büyük tartışmalara doğru gidebiliyoruz. Ya da ben...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…