Öncelikle geçmiş olsun.
Şimdi ilk mesajınıza bakınca ilk anda keşke anneniz gelse, yardım etse diye düşündüm. Ama devamında biraz düşündüm de biraz fazla beklenti içindesiniz sanki. Yani evet bazı insanlar şanslı, aileleri çok verici ama herkes de öyle değil. Benim annem de öyle değil. Annem de temizlik hastası ve kalabalık kardeşler falan var bizde de. Bu tip anneler işten güçten bıkmış oluyorlar ve tam da dediğiniz gibi artık evlenmiş gitmiş çocuklarıyla uğraşmak istemiyorlar. Benin annem kayinvalidelerinizden destek isteyen diyor mesela. Çünkü biz öyle üç kardeş de değiliz çok daha fazlayız.
Şimdi en başta şeyi merak ettim. Evden çalışıyorum demişsiniz, normalde çocuğunuza kim bakıyor siz çalışırken? Sonuçta evden de olsa belli bir mesai doldurmanız gerekir ve çocuğa bakan birisi olması lazım.
İkincisi anneniz gelmediyse eşiniz gerekiyorsa bir iki gün izin alıp sizi dinlendirebilirdi. Gece uykusuzluğu falan oluyor demişsiniz. En azından geceleri çocuğa eşiniz bakıp sizi dinlendirebilirdi. Malesef biz hata yapıyoruz. En önce eşimizden destek istemek yerine anne, kardeş bilmem ne yardım dileniyoruz. Ben de zamanında eşim işe gidiyor diye geceleri hep uykusuz kalan taraf oldum. Sanki ben ise gitmiyorum diye ertesi gün öğlene kadar yatıyormuşum gibi. Altını çize çize söylüyorum anneniz yerine eşinize yüklenin, çocuğu ve eşi hastaysa o da yorulacak, uykusuz kalacak, çabalayacak.
Üçüncüsü ise diğer mesajınızdaki kahvaltı konusunda aşırı haksızsınız. Eşek kadar adam aç gitmesin diye anneniz ona kahvaltı mı hazırlayacak ya ne münasebet! Ben anneme böyle bişey desem küfrü basar
(karadeniz kadını) Eşiniz o kadar hassassa kendi bişeyler alsın mutfaktan yesin veya dışardan iki poğaça alsın bu ne prenseslik.