konunu üzülerek okudum ve hiç yabancı gelmedi.
çok çok yakın bir arkadaşım seninkine benzer bir evlilik yaptı. tek farkı aynı evde yaşamıyorlar. yan yana ikiz villarda yaşıyorlar. ama yaptıkları alışveriş, evlerine gelen misafir, kızın annesine gidip gelmesi hep k.validenin kontrolü altında. öyle ki kız annesine tek gidemiyordu. ya k.valide, ya bekar görümce kızla beraber gidiyordu.
arkadaşım bu evliliği annesinin yalvarıp yakarmalarına rağmen yaptı. sonra da benim anladığım ailesine mahcubiyetinden şikayet etmedi. şikayet gelmediği için de, aile müdahil olamadı.
4 ay kadar önce çat kapı gittim. haber versem sürekli eşinin ailesinden biri yanımızda oluyordu. ki çat kapı gitmeme rağmen bir saat sonra kontrol amaçlı geldiler ve ben hal hatırdan sonra kalktım. yalnızken arkadaşım konuyu bana çıtlattı. mutsuz olduğunu, değer görmediğini vs.
kızın ailesini de çok iyi tanıdığım için bazılarına işgüzarlık gelse bile, gittim babasıyla görüştüm. durum bu bu bu diye anlattım. adamcağız şok olmadı, çünkü farkındalardı. dedim çok azap çekiyorum, evlat sizin artık biliyorsunuz, eminim gereğini yaparsınız dedim ve kalktım.
baba bir hafta geçmeden kızının evine gitti, damadın ailesi de gitti. kızına eşyalarını hemen topluyorsun, benimle geliyorsun şeklinde insiyatif kullandı. arkadaşımın ikiz bebekleri var. eşi ve ailesi çocukları göndermek istememiş, babası polis çağırırım, sizi rezil ederim demiş. çıkarken de kızı çok kolay aldınız, siz değer verirsiniz diye düşnmüştük ama yanılmışık. şimdi bu kadar kolay geri alamayacaksınız, istediğim şartları oluşturmadan, kendinize çeki düzen vermeden sakın kapımı çalmayın demiş. bebekleri de kanun ne kadar ve hangi şartlarda izin veriyorsa, o kadar göreceksiniz demiş.
ilk aylar ne kızla, ne ailesiyle doğrudan iletişime geçmediler. sadece bebekler için geldiler, görüp gittiler. iki hafta önce eşi arkadaşımla iletişim kurmaya çalışmış, baban yuvamızı yıkacak, sahip çok gibilerinden. arkadaşım babasının talimatıyla muhatap bile olmadı. durum halen devam ediyor.
eşi arkadaşımı çok seviyordu, ama ailesinin baskısından da kendini kurtaramıyor. arkadaşımın babasının verdiği süre 1 yıl. 1 yıl içinde şartları oluşturdular oluşturdular, olmadı boşanma davası açacaklar.
canım senin durumunu k.validene cevap vermek, kavga etmek çözmez. ama ailen senin arkanda olduğunui kızımızı ezin diye evlendirmedik gibi bir tavır sergilerlerse belki çözüm olabilir.
bunları gözün alıyorsa, deneyebilirsin. verdikleri söz kaynının evlenmesine kadarsa, bekleyebilirsin. ama baktın evinizi ayırmaya yanaşmıyorlar o zaman hiç polemiğe girmeden, ailenin de desteğini arkana alarak rest çekebilirsin.
ya kabul edilir veya boşanırsın. hata yaptın diye ömür boyu çekmek zorunda değilsin. üstelik mesleğin de varmış. ailen manen destek olsalar, sen çocuğuna ve kendine bakabilirsin. manen destek olmuyorlarsa da, o gücü topla ve hayata geçir derim. ki en kötü aile bile evlatlarının bu kadar zulüm görmesine tahammül edemez.
allah yar ve yardımcın olsun.