ahh erkekler demeden önce!!!


işte aynı dilden konuştuğum az kişiden biri:dediğin gibi öncelik kendine saygı ve güven.bu da kendini salıp ağlayıp vahlarsan zor olur ve gitgide batağa saplanır.ondan sonra antideprasanlar,kendini eve kapamalar ve durmak bilmeyen ağlamalar.neden bu durumlara kendimizi sokalım ki?herşey kendi elimizde dedim ben güçlü olalım hayatı paylaştığımız eşlerimizi bu zor durumda dışlamak yerine yanımızda olduğunu ona hissettirelim.evet çok odun adamlar var,onlara ne yapsan boş.ama en azından yaptım olmadı deriz sonra,çaresine bakarız.doğum sonrası çok zor bir süreç,bunu en az hasarla atlatmak da elimizde bence.hayatın zor evrelerini atlatmak aslnda elimzde.ve zor bir süreç dediğimiz bu süreç aynı zamanda da en harika süreç.bebeklerimizin olduğunu onları koklamanın hiç bir zevke bedel olmadığı bir zaman.bu dönemi bunalım yaşayarak kendimize zehir etmeyelim ve eşlerimizle mutlu huzurlu geçirelim.doğumdan sonra tabii ki geçerli bir zaman sonra cinselliği bir kenara bırakan arkadaşlarımı biliyorum.cinsellik yemek içmek gibi doğal bir ihtiyaç.eşleri birbirine bağlayan bence en önemli husus.ahh erkekler demeden önce huuu kadınlar kadın gibi mi davranıyorsunuz,eş gibi mi davranıyorsunuz demek istedim.bu arada anti parantez karaktersiz adamlar için bunu demedim.bunu yapan zaten adam olmaz,ne yapsan boş.beni anladığın için çok sevindim.biliyorum ki sen ben biz gibi düşünenler de çoook.
 
Arkadaşlar siz olaya tek boyutlu bakıyorsunuz.Çaba karşılıklıdır..Bu tarz doğum gibi hem madden hem manen kadını yıpratan durumlarda destek ve çaba açısından ilk adımı atan kadın değil erkek olmalıdır.Siz hala aynı şeyleri yine kadından bekliyorsunuz.Sırf giyim kuşamla çözülmez bu sorunlar.
Diyelim ki kadın hamilelikte 25 kilo aldı.Erkekler istiyor ki kadın o kiloyu 3 ayda versin.Çoğu zamanda istedikleri olmuyor,olamıyor siz o kadına gidip bakımsız muamelesi yapıyorsunuz
Birçok erkek doğum sonrası eşleri ile cinsel hayatlarını minumum düzeye indiriyor.Gerçekleri görmeniz çok mu zor.Niye hep kadınlardan çabalamalarını istiyorsunuz.Çaba göstermekten parçalanacağız.Tamam onlar ev işi,yemek,çocuk bakımını yapsınlar bakın bakalım biz kendimize nasıl bakıp onlara zaman ayırıyoruz gerçi onların bize zaman ayırmaya vakti kalır mı orası muallak...
 
kendine saygı için çabalayacaksın ve kilo illa bakımla güzellikle kıstast olabilir mi ne saçma.kilolu olan kadın da elbet bakımlı ve güzel olabilir.neden güzelliği kiloyla eşdeğer tutuyorsunuz?öyle kaba saba adama tutumda elbet gerçekçi bir yaklaşımla olmalıdır.
 
Ben böyle düşündüğüm için değil böyle bir genelleme yapıldığı için bu örneği verdim.Sanırım siz Türkiyede insanlarla kiloları yüzünden dalga geçildiğini,kilolu insanların nasıl aşağılandığına şahit olmamışsınız.Kkda bile kadınların kiloları yüzünden nasıl zor günler geçirdiklerini görebilirsiniz
 

asla ve de asla böyle düşünmüyorum.ne kadar abartmışsınız.kendini bilmez,azınlık oluşturan bir kısım bu densiz davranışı yapıyor diye genelleme yapamazsınız.
 
Hiçbirimiz yalnız değiliz kızlar hep aynı şeyleri yaşıyoruz .sorun bence taa çocukluğumuzdan kaynaklanıyo bize yüklenen görevlerden büyüyüncede öğretilmeye aşılanmaya devam eden davranış şekillerinden.bize ev temizlemeyi yemek yapmayı iyi bir ev hanımı olmayı öğretiyolar erkeklere evi geçindiren olmayı ailesini koruyan kollayan olmayı.çalışsak bile biz hem ev kadını hem anneyiz.önce biz bu düşüncelerden sıyrılmalıyız kadın erkek değilde insan olarak bakmalıyız birbirimize görevler yüklememeliyiz .hayatı paylaşmalıyız kadınla birlikte erkekte bebeğin bakımını üstlenmeli veya kadında evin geçiminden sorumlu olmalı.eşim bebeğin altını değiştirirken ben mamasını hazırlamalıyım.ben işten geç gelince eşim sofrayı hazırlayıp beklemeli beni veya tersi ben onu beklemeliyim.birbirimizin yorulmasına yıpranmasına izin vermessek herşeyi bu kadın işi bu erkek işi deyipte ayrım yapmazsak bu sorunların hiç biri kalmaz biz bunu yapamıyorsak bile en azından çocuklarımızı böyle yetiştirelim onlarda bizim gibi mutsuz olmasınlar.eminim eşlerimizde böyle yetişseydi bugün bunları konuşuyor ve yaşıyor olmazdık...
 
düşüüyorum ben nerde hata yapıyorum diye ama bulamıyorum
doğum yapalı 4 ay oldu nerdeyse
eşimle aram bozuk anlayış davranıyor
tek başıma büyütüyorum oğlumu
kocam bizim için maddi ihtiyaçlarımızı karşılayan kişi
oysa manevi olarak çok ihtiyacımız var ona
ona dünyalar tatısı bir bebek doğurdum
onun hatırına biraz anlayışlı olabilir bence.
bir çok kadında aynı sorunu yaşıyordur eminim.
 

ewet cnm istediğin biraz destek biraz anlayış ..
ama (en azından benim eşim) destek olmasınıda geçtimm sürekli köstek oluyo hep kendisine anlayış göstermediğimi çocuk doğduğundan beri çok değiştiğimi ona soğuk olduğumdan falan bahsediyoo halbuki bana çok ilgiyi sewmediğini söyleyende oydu çocukla ilgilenmem gereken yerde de kusura bakmasın onnla vakit geçiremem zaten .. ama ne bu anlayış görme anlayışı erkeklerdeki çözemiyorum doğrusu karısının paylaşıldığını falanmı hisssediyolar acaba..
 

çok iyi anlıyorum seni.
herşeyin eskisi gibi olmasını bekliyor
ama olamazki emdirmesi altını değiştirmek helede kucaga alışmış bir bebekse
nasıl eskisi gibi olsunki herşey.

bizim daha kırkımız bitmemişti
makarna yapmıştım onuda zar zor yetiştirdim
çünkü ilk 3 ay çok şiddetli gaz sancıları çekti oğlum
ve eşim gelince yinemi makarna işyerindede yedim dedi
nasıl yaniiiii
ben oturup tv izlemedimki
bu tür şeyler yaniiii
 

ewet canım eskisi gibi olamazsın önceden eşinden başka bi sorumluluğun yoktu ama şimdi bebeğin en büyük sorumlusu sensin..
destek olmasalar bile bu şikayetleri, sitemli sözleri bile insanı çok kırıyo gerçekten..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…