Ah Gurbetlik...

gurbet deyince bende yurt dışı zannettim..eşini seviyorsan o nerde sen orda mutlu olman lazım..kendi ailenin yanına gitmeye erkekler pek yanaşmaz..sonuçta gelin gitmişsin..zamanla alışırsın..:KK66:
 
Bursa olanakları fazla bir şehir kabul ediyorum ama maras da boğucu değil bence havası güzel en azından bursa kadar kalabalık da değil hem ya benim gibi erzurum da olup 9 ay kış yasasasin ne yapardınız bilmem :) en nefret ettiğim şehir oldu erzurum.. bursaya taşınma planımiz var dua edin nolur biz de sizin memlekete gidelim.. :KK66:
İnşaALLAH inşaALLAH inşaALLAH. Missssss gibidir Benim memleketim ♥Hakkınızda hayırlısı olsun
 
gurbet deyince bende yurt dışı zannettim..eşini seviyorsan o nerde sen orda mutlu olman lazım..kendi ailenin yanına gitmeye erkekler pek yanaşmaz..sonuçta gelin gitmişsin..zamanla alışırsın..:KK66:
Amin inşaALLAH. Alışıcağıma inanıyorum,bu en önemli şey benım için. :)
 
gurbet deyince bende yurt dışı zannettim..eşini seviyorsan o nerde sen orda mutlu olman lazım..kendi ailenin yanına gitmeye erkekler pek yanaşmaz..sonuçta gelin gitmişsin..zamanla alışırsın..:KK66:
eLBETTE çOOOOOOOKKKKKKKK Seviyorum ♥. Ama bu şehire,insanlarına bir türlü ısınamadım. Herkes soğuk,bir acaip. Kötülemiyorum elbette. Bunun kısaca özeti'Kültür farklılığı' . Ama bunuda aşıcam inşaALLAH :/ Ya ben de onalr gibi olucam ya da kabullenip oturucam aşağı :/ :)
 
Ben üniversite eğitimim için 21 yaşındayken Viyana'ya geldim. 8 yıldır burda yaşıyorum. Eşimlede 3 yıldır birlikteyiz 2,5 yıldır da evliyiz. Onunla evlendiğim gün ben buraya evim dedim.
Yani demek istediğim ben 8 yıldır burda ailem olmadan yaşıyorum. Hem anneme hem babama hem kardeşime çok düşkünüm. Hep bir tarafım İstanbul'da kalırdı her Viyana'ya dönüşümde. Tino'mla tanıştığım gün bitti benim için hasret. Tabiki özlüyorum İstanbuldaki ailemi. Ama evlendiğim gün benim ailem oldu kocam. Onsuz bir hayatı asla düşünemem. Şehirlerin hiç bir önemi yok nerde yaşarsak yaşayalım ben sadece onun olduğu yere evim derim.
Kocana sarıl, onu ailen gibi görmezsen asla gurbet hissin geçmeyecek.
 
bence eşin çok olumlu konuşuyor..sen ailenden uzaktasın diye bukadar duygusal konuşuyorsun..evlenince eşin nerde sende orda...ailesiyle aranda bir problem yoksa çokta sorun çıkacağını sanmıyorum..
Bir problem yok,ama bazen bazı bozulduğum şeyler oluyo. Bir şey diyemıyorum. Hadı büyükler,hadı eşimin anası babası die. İçime atıyorum. Bu sefer her yerim kasım kasım kasılıyor. Agresifleşiyorum. Gidesimd egelmıyor böyle olunca. Yine neye sinir olucam diyrum mesela :S:/
 
Ben üniversite eğitimim için 21 yaşındayken Viyana'ya geldim. 8 yıldır burda yaşıyorum. Eşimlede 3 yıldır birlikteyiz 2,5 yıldır da evliyiz. Onunla evlendiğim gün ben buraya evim dedim.
Yani demek istediğim ben 8 yıldır burda ailem olmadan yaşıyorum. Hem anneme hem babama hem kardeşime çok düşkünüm. Hep bir tarafım İstanbul'da kalırdı her Viyana'ya dönüşümde. Tino'mla tanıştığım gün bitti benim için hasret. Tabiki özlüyorum İstanbuldaki ailemi. Ama evlendiğim gün benim ailem oldu kocam. Onsuz bir hayatı asla düşünemem. Şehirlerin hiç bir önemi yok nerde yaşarsak yaşayalım ben sadece onun olduğu yere evim derim.
Kocana sarıl, onu ailen gibi görmezsen asla gurbet hissin geçmeyecek.
Ben de eşimi çok sevıyorum elbette. O nerdeyse bende orada olurum. Ama diğer arkadaşlarında dediği gibi,sanırım yaşımın küçük olmasından kaynaklanıyor,hemen alışamamış olmam Ve evlenmeden öncede ailemden hiç uzak kalmamış olmam.. zamanla alışıcam,buna inanıyorum zaten.
 
X