Yaklaşık 3 4 ay önce eşimden boşandım. İlk ayrıldığım dönemlerde iyiyken terapi alıyor olmama rağmen şimdi daha mutsuz umutsuz hissediyorum kendimi. Kendimi insanlarla kıyaslamaya başladım. Tabii kimsenin evliliği mükemmel değil bunu biliyorum ama içimden de şunu düşünüyorum hiç mi çabalamaz bi insan hiç mi değişmeye değer değildi bizim ilişkimiz. Evli çocuklu insanlara bakıyorum şimdi bir daha ne zaman biriyle tanışıp evleneceğim diyorum sanki treni kaçırmış gibi hissediyorum.
Yaşım 27 daha bu yaşta insanlar evlenmemiş bile oluyorlar ama ben bi kere evlenip boşandığım için nedense her şeyin daha zor olacağını düşünüyorum. Karşıma hep amacı cinsellik olan adamlar çıkıyor daha şimdiden böyle ben nasıl bu adamların arasında düzgün insanı bulacağım ki diyorum. Biliyorum her şey için çok erken çok yeni daha ama ben bu düşüncelerden kurtulamıyorum hayatım hep böyle mi geçecek arkadaşlarımın çocuklarını görüyorum düzgün bi evllilğim olsa benimde olurdu diyorum.
Bu psikolojiden çıkmak için ne yapmak gerek? Bu arada çok sosyalim geziyorum, çalışıyorum ama günün sonunda eve gittiğimde bu düşünceler boğuyor artık beni.