birazcık ufacık tefecik değişiklerle ilerliyorum, 6 yıldır kişisel gelişimle ilgili 2kütüphane kitap okudum ve sadece çok azı bana dokunmayı başardı. belli bir yerden pnra daha karmaşıklaşıyor olay hani derler ya gelinlik bakarken bir yerden sorna hepsi sana aynı gelmeye başlar kafan daha da çok karışırı onun gibi birşey.... bir yerden sonrahayatınıza tam olarak uayrlayamadığımız tüm ayrıntılar sadece okunan birer cümle olarak kalıyor.
Bence değişmek için kafa toplamak bunun için de öncelikle dağınık toplamak gerek. size tuhaf gelebilir ama ev düzenli olunca düşünmek de düzenli oluyor... nereye enyi koyduğunuzu düşünmeden, başka şeyleri düşünebiliyorsunuz... bunun için ben kendi adıma yaptıklarımı anlatıyorum (burada böyle konuştuğuma baklmayın yanan devrelerim ve ben hiç iyi anlaşmıyoruz aslında :) )
önce evimi topladım, fazlalıklarımı attım,
hayatımdaki ben, aramayan fazla insanları attım,
bana karışanlarla ilgili hala başım accık dertte ama olsun onlarla da daha meafeliyim artık,
yapmam gereken resmi işlerin bir kaçını hallettim,
sade yaşamaya başaldım az alıyorum, manikür kaş bunlarla kafayı bozmuyorum,
az alınca koyacak yer düşünmüoyurm,
az yiyiyorum kilo verdim,
annemin evindeki falalıklarla da ben uğraşıyorum onları halletmem gerek...
Sade yaşamak kafayı çook rahatlatan bir şey...
Önümdeki ilk hedefim önümüzdeki 21 gün boyunca benim değerli olduğumu bana hissettiren şeyler yapacağım örneğin bugün salonumdaki kv bana zorla aldığı bibloları kaldırmak oldu. yarın annem onda daha çok kalıp daha çok ortlaık toplamam gerektiğini söyleyince hayır diyip kalkacağım... ilk hedef bu yoksa kendimizi değerli görmezsek ve bunu hayata uygulayarak birşeyler yapmazsak bu okunulanlar teknikler heppsi havada kalıyor. her gün buraya ne yaptğımı yazmak isterim inş. girersem...
hayata küçük görünür dokunuşlar en büyük telkin olacaktır bize...