- 14 Eylül 2012
- 10.762
- 12.400
-
- Konu Sahibi Hayat Yolu
- #21
Bu kadar mesaja babasına söylemez heralde
Sasirdim acikcasi. Akilli bi kadinsin. Tamam ilk asklarinda herkes deneyimsizlikten dolayi hatali kararlar verebilir. Ama liseli de ddegilsin ki, madem ailen ogrendi ve sakliycak hicbisiyin kalmadi niye suc duyurusunda bulunmuyosun. Ortada bi taciz ,varArkadaşlar merhaba, buraya ilk kez bir konu hakkında bir şeyler yazıyorum. Çünkü inanın çok üzüntülü günler yaşıyorum. Ailemin yanındayım ve konuşacak dertleşecek daha doğrusu derdimi anlatabileceğim, anlatmak istediğim birileri yakınımda yok. Bir üniversitede yüksek lisans yapıyorum. Yaşım 23 ve bugüne kadar konuştuğum, yazıştığım, tanıştırıldığım, istediğim, istemediğim erkek arkadaslarım oldu. Ama hiçbiriyle sevgili olmadım. İdealist bir insandım üniversite hayatım boyunca. Kimseye gönlümü kaptırmadım. İlk önce okulum bitecek akademisyen olacağım dedim.Arkadaşlarım, ailem herkes bana hayranlıkla bakardı, hırslı ve kimseden korkmayan bir kızdım. Ben aynen bu şekilde liseyi,üniversiteyi alnımın akıyla bitirdim. Ardından akademisyenliğe ilk adımımı attım master yapmaya başladım. Ve asıl olanlar şimdi anlatacaklarım. Kaldığım evin sahibiyle aşk yaşamaya başladım. Kendisinin iş yerleri,evleri,apartları vs. var. Nasıl olduğunu anlayamadan ona aşık oldum. Kendimi kaptırdım. Yetmezmiş gibi aileme daha ilk ayda onu anlattım. Benim gibi değildi lise mezunuydu. Kimse yanlış anlamasın tabiki ama asla dönüp bakmayacağım biri olurdu eskiden olsa. Çünkü denk değildik. Evet işini kendi kurmuş, hırslı ve yoktan var etmiş biriydi. Buna diyeceğim yok zaten ben de bunlara hiç takılmadım. Ve ailemin ondan ayrıl olmaz devam edemezsin demesine rağmen ben onla tam 5 ay devam ettim hem de yalanla dolanla. Annem babam her aradığında o yanımdaydı ve arkadasımlayım vs. deyip yalan söylüyordum. Bunları niye yaptım derseniz, aşka inanmayanlara sebebinin üstüne basa basa aşk olduğunu söyleyebilrim. Her günümüz beraberdi. Sinemalar,yemekler,gelecek hayalleri...Hiç yaşamadığım aşkı yaşattı bana.Korudu,sahiplendi,ailesiyle tanıştım.Onlarla da yemekler,piknikler,özel günler derken adeta ailen biri gibi oldum ama bizimkilerin hiçbir halttan haberi yoktu. Ta ki bundan 1 hafta öncesine kadar... ve bomba, ben bu adamla birlikte oldum. Çok sevdim çok aşıktım ve yaptım. İlk zamanlar iyi güzel, ama bu adam beni tüm erkeklerden ayırmaya, hatta kızlardan bile kıskanmaya başladı. Telefonlarıma bakıyor, erkek arkadaslarımdan msj görünce deliriyordu. Küfürler,hakaretler gırla... ertesi gün özür diliyor ağlıyor sensiz yapamam affet diyor ama 3 gün sonra yine kavgaya bir sebep buluyordu. O kadar ki beni birçok erkekle yakıştırdı,ondan ayrılmamam için beni tehdit etti her ayrılmak isteyişimde... ben de kör aşık hep boyun eğdim yaptığım hatadan dolayı. Pişmandım bana güvenmeyen inanmayan iftira atan ama aynı zamanda seven yanından ayırmayan bir adamla birlikte oldum ve çok acı çekeceğimin de farkındaydım. Aylarca beni tehdit etti benden ayrılıyordu sesimi çıkarmayınca zaten sen de beni istemiyorsun rahat edersin dünden razısın gibi psikolojik baskılar yapıyordu. Kaç kez kapımda ağladığını, zili çaldığında açmadığımda merdivende beklediğini biliyorum. Benim için yapmayacağı yoktu ama bu durum gittikçe kötüleşmeye başladı. En yakın arkadaslarıla görüştürmedi. Hastalıklı bir ruh haline girdi. En son bie sabah tüm esyalarımı toplayıp taksiye atlayıp o şehirden kaçtım. Canıma tak etmişti yaptıkları, dedikleri, hakaretleri,beni olmadığım bir hale sokmaları...Aramalar,arkadaslarıma mesajlar,kardeslerime mesajlar...ve en sonunda babama msj attı. Onla yattığımı soyledi. Düşünün ki bir babaya bunu yazmak nasıl bir karaktersizliktir. Onun ne b.k olduğunu anladım ama geç oldu. Anneme tüm gerçeği anlattım kadın travma yaşıyor resmen. Babamsa bana o kadar güveniyor ki gerçeği söyleyemedim. İftira attığını sanıyor ama yakındır onun da bilmesi hatta kendi ağzımla soyleyeceğim. Başıma gelmeyen kalmadı. O kadar başarılıydım ki derslerim mahvoldu. Sınavlara başvuru yapamadım dertlerle uğraşmaktan.Ailem mahvoldu.Beni tahmin ediyorsunuzdur zaten. Hala beni sevdiğini söylüyor ve onla evleniceğimi sanıyr. Babama da o yuzden zaten msjları atmış. Onlar beni sokağa atıcak istemeyecek ben de koşa koşa ona gideceğim gibi düşünce yapısıyla...Acizlikten başka bir şey değil. Hasta bir ruh hali, saplantılı sevgi. Şimdi kurtulamadım hala msj atıyor. Canım çok acıyor. Hepimize ders olsun. Ben hata yaptım bedellerini çok ağır şekilde ödüyorum. Yapmayın. Kimseye kendinizi teslim edecek kadar güvenmeyin. Bırakın gitsin...ve size şunu söylüyoum aşkın eğitimle, tecrübeyle, tecrübesizlikle hiç alakası yok. Sen istiyorsun ve oluyor. Benim kalbim çok kırgın, uykularım terk acılar içindeyim...Bunları buraya yazmak beni bir nebze rahatlatıyor. Hepinize güzel günler diliyorum.
Hepinize yazdıklarınızdan dolayı yürekten teşekkür ediyorum. Hatları değiştirdik, annem hala babamı olaya dahil etmemek için gidip o şerefsizin kapısına dayanmaması için çaba gösteriyor. Bir aile faciası çıkmadan Allah'tan kurtuluş arıyorum. Ben nereden bilebilirdim ki... Hayatın neresinden nasıl tutacağımı şaşırdım. Şu an hafiflemek imkansız boğuluyor gibi hissediyorum. Kimseyi görmek,duymak istemiyorum eve kapandım ağla ağla ağla sadece... Ben ki arkadaslarımın terapisti, psikoloğu gibiydim zor günlerinde...Şimdi kendim çıkamıyorum kafamın içindekilerden...Dua edin
Onun farkındayım, zaten onunla birliktelik yaşamamdan ziyade kalbimin çok acıması canımı yakıyor.Ortak bir arkadasımız var, bana hiçbir yerden hiçbir şekilde ulaşamadığı için ona sosyal medyadan msjlar atıyordu. Bugün en son yazdığı da, nolursa olsun o nerde olursa olsun gel derse gider alırım onu,okuluna devam eder dünyayı ayaklarına sererim. Aiemle istemeye gideriz,O bensiz yapamaz vs. gibi cümleler kurmuş. Ona mecburiyetim var sanıyor koşup gideceğimi sanıyor...Ve sanırım hiç haketmediği halde ayakta kalma mücadelesi verdiğini hissettirdi bana. Halbuki bana acıyı yaşatan o ama hayata yeniden başlamak isteyen yine o. Allah'ım aklımı korusun çok yeni yaşadıklarım, kalbimin aklıma hükmetmesine izin vermek istemiyorum. Sevdim demek bile beni rahatsız ediyor böyle bir adamı ama sevdim. Yüreğimdeki ateş sönsün, ya da ilk günkü gibi yansın hiç soğumasın içim ona karşı. Teşekkür ediyorum yazdıkların için...Lütfen sakin ol. Babana gerçeği anlatırsan o zaman aile faciası olucak. Adamdan şikayetçi ol. Korkma dimdik dur lütfen. Karşına çıkanın şerefsiz olduğunu bilemezdin. Yaşadıkların felaket değil. Gerçekten çok değil 1 sene sonra gülerek anacağım bir şey. Hastalık değil ölüm değil. Seviştin bitti gitti. Adamdan da komple kurtulursan sorun çözülür. Ama lütfen baban bilmesin. O zaman karmaşıklaşır..
Olayların aileme kadar intikal etmesi benim o şehirden ayrılmam,mesajlar evet son 1 haftada. Ama daha öncesi diğer yaşanmışlıklar var...Tabiki onlar aylara yayılmış bir süreç.Ben bişeyi anlayamadım diyorsunuz ki ta ki 1 hafta öncesine kadar diye yani bir hafta da mı oluyor tüm bunlar
Olayların aileme kadar intikal etmesi benim o şehirden ayrılmam,mesajlar evet son 1 haftada. Ama daha öncesi diğer yaşanmışlıklar var...Tabiki onlar aylara yayılmış bir süreç.
Devam etmek istiyorum eskisi gibi tutunmak ve özgürce arınmak istiyorum üzerimdeki yorgunluktan,üzüntüden... Söylemeyeceğim ben de buna karar verdim,ama umarım şu anki sakin ve aşık hali ileride daha da tehditkar bir hale dönüşmez. Zaten o annemin de babamın da bu durumu bildiğini sanıyor. Tehditleri o yuzden son buldu.Bu kadar çabuk sürede yüz değiştirebilen bir adamdan şükür ki kurtulmuşsunuz. Bence de babanıza söylemeyin belki kaldıramaz anneniz zaten biliyor ve yanınızda. Fakat şunu demek istiyorum bu şahıs yüzünden hayallerinizden vazgeçmeyin devam edin derslerinize