- 17 Ocak 2023
- 130
- -31
- 26
31 yaşındayım. bu zamana kadar türlü işlere girip çalıştım ama, gördüğüm, duyduğum şeylerden ötürü sabredemedim. hep işlerden ağlayarak ayrılıyodum.hırslı olamadım.benim sorunum bu, benim suçum.belki, sabredebilsem, görmezden gelsem, şuan iyi bi işim olurdu.ben yapamadım.ve hayatta ilk defa ciddi düşündüğüm biri olmuştu,onunla da sürekli tartışırdık. karakter olarak başta benzesek de, zamanla çok farklı olduğumuzu anlardım,ailemde görürdü bunu. ve ben hep kavga ederdim o kişiyle.çünkü çözmek isterdim.anlamak,anlaşılmak isterdim. ama olmazdı. zorlardım çok, bu benim hatam. aileme anlatırdım anneme, ablama, ayrıl derlerdi. ayrılırdım ama sonra yine barışırdım, çünkü duygularımla baş edemezdim. ve hep öyle bi döngü içindeydim. ayrıl barış. aileme hak veriyorum, ayrıl diyoruz ayrılmıyosun dediklerinde, haklılar.. fakat korkularımı bilmiyolar. anlamak istemiyolar. benim hayatımda ne yazıkkı sağlam bi işim olamadı.çünkü dediğim gibi yaşadığım durumlara sabredemedim bu benim hatam. o yüzden hayatımda ki kişiye tutunmaya çalıştım,onun iyi yönlerini görmeye odaklandım,yapabilirim diye düşündüm. ve yapamadım. karşımda en ufak olayda beni suçlayan, hataları olsa da, gönül almayan biri vardı. ailesi de, ayrı soru işareti idi. babasının davranışları, konuşmaları,beni düşündürmüştü. nişanlım olan kişiyle konuşurdum çöz bu durumu derdim. ailenle konuş bi daha öyle davranışlar konuşmalar yapmasınlar derdim, konuşmazdı. e bende çözsün isterdim. oda olamazdı.ve günler haftalar böyle geçti. ayrıldım ve bu seferde gelecek korkusu var. ne yapıcam, nası yapıcam, korkusu. ya ben istemesem bile bunlar var. aslında tek istediğim anlaşılmaktı. ablam da dün bana, sen hastasın kızım bi doktora git dedi. ya bunu söylüyo bana. neden ne hakla söylüyosun diyorum, e hep sıkıntı yaşıyosun çocukla, ayrıl diyoruz ayrılmıyosun hastasın diyo. ya benim kızdığım, bi insana özellikle kardeşine, hemen hastasın demek bu kadar kolay mı? ama ablam da var bu, ne zaman bi sorun yaşasam hemen hastasın bi doktora git diyo. kaç kere gittim doktora, herseyi anlattım olduğu gibi doktora. sende bi şey yok dedi doktor, sadece biraz takan, hayalperest birisin dedi bu kadar. ablamda bunu bilir hep en ufak seyde hastasın der. rahatsız oldum kavga ettim. kendisi de bağırarak konuşur hatta kızı bile dedi geçen, sen hep bagırarak konusuyosun anne dedi. bende şimdi ablama hastasın diyim ozaman olurmu? ben doktor değilim ki. ben sadece anlaşılmak istedim. yasadığım sorunlarda çözebilmek istedim. ailem ayrıl dedi ayrılmadım, yada ayrılıp barıştım bu konuda kızgın olmaları doğal. ama ablamın bana bakışı hep hastasın gözüyle olduğundan rahatsızım. sen hiç bişeyi beceremiyosun,sen evliliği idare edemezsin.sen hep takıntılısın diyip durdu. korkularımı, anlaşılmak istediğim, görülmüyo. kendimi dayayabiliceğim biri yok kendimden başka. onu gördüm. ve tek ilerde hep tek başına ne yapıcam korkuları.sıkıştım. siz olsaydınız nasıl bi yol isterdiniz?