Abim... Fazlaca Kırgınım...

Merhabalar kızlar,

İçimde kalan bir derdim var ve onu sizinle paylaşmak istedim. :44:

Bilenleriniz bilir, ben 28 Temmuz'da bir beyin ameliyatı geçirdim ve beynimden 5.5 cm'lik bir tümör çıkarıldı, neyse ki iyi huyluydu, geçti gitti. Ama o süreçte abimin yaptıkları içime oturdu ve gerçekten çok kırıldım.

Ameliyatımdan önceki hafta Perşembe günü işlemlerim tamamlanmıştı ve sonraki hafta başı Pazartesi ameliyat olacaktım. O hafta da yengem doğum yaptı sezaryenle ve bir erkek yeğenimiz oldu. Abim askerde ama doğumdan önce izin almıştı ve doğumda ordaydı. Ben de ameliyattan önce yeğenimi görmek istedim dünya gözüyle, dünyanın bin bir türlü hali var ne olur ne olmaz diye. Babamlar pek istemedi ama ben yine de doktordan izin aldım ve Pazartesi ameliyat olacak ben Perşembe günü gittim Pazar geri geldim 10 saatlik yolu çekip. Hatta babam hariç hepimiz ordaydık, gözü aydın ettik. Pazartesi sabahı hastaneye gittim ve bir karışıklık oldu, önce bugün ameliyat olmayacaksın dendi, sonra apar topar ameliyat için beni geri çağırdılar, gittim saçlarım kazındı vs. hastaneye girişim yapıldı. O sırada ablam da abime haber vermiş ameliyat olacak iuwe, gel diye. Son anda haber geldi ki benden önce ameliyattaki hastada bir enfeksiyon sorunu olmuş ve ameliyathaneyi dezenfekte edelim ne olur ne olmaz demişler, o yüzden benim ameliyatım Perşembe gününe kaldı. Ama tabii abim gelmişti o sırada uçakla. Ben de hastanede kalmak istemediğim için Salı sabahı eve çıktım. Abimin bana moral vermesi gerekirken Salı'dan Perşembe'ye kadar surat yaptı, ablama trip attı, tersledi sürekli beni niye erkenden çağırdınız diye sanki kasten yapmışız gibi... Neyse bunu es geçtim... Perşembe sabahı 9 gibi ben ameliyata alındım ve öğleden sonra 1 civarı yoğun bakıma indirildim ve 1 gece yoğun bakımda kaldım. Abimi ne yoğun bakımdan çıkarken ne de ameliyata girmeden önce görebildim. Sonradan öğrendim ki abim benim yoğun bakımda olduğum akşam gitmiş, hem de nasıl bir gidiş... O akşam 5 saat arayla iki uçak varmış, daha geç saatte olanı Atatürk'ten erken saatte olanı Sabiha Gökçen'den ve arada 50 TL farkla Sabiha Gökçen'deki uçuş daha ucuzmuş. Abim Pazar gününe kadar izinli olmasına rağmen o 50 TL'nın hesabını yapıp saat 5 civarı yani ben yoğun bakıma indirildikten 4 saat sonra gitmiş, hem de doktorlar beni yoğun bakıma getirdiklerinde durumum için "Kritik" dedikleri halde... Bunu da es geçtim... Gitmiş ve gittikten sonra ne vardım diye aramış ne de benim durumumu sormak için, annemler aramış aramış ama ne açan var ne de arayan... Ertesi sabah aramış, bebek uyanmasın diye sesini kıstım demiş... Bunu da es geçtim... Ben o gece yoğun bakımda 3 kez nöbet geçirdim ve gece boyu doktor olan, canımdan kanımdan olan abim yerine "elin çocuğu" erkek arkadaşım bekledi dışarda... Bu da son es geçişim oldu çünkü abim bendeki kredisini tüketmişti...

Allah'a şükür iyileştim hastaneden çıktım ama bunların hiçbiri için abimle konuşmamazlık etmedim yine de, telefonda konuştuk ben hiçbir zaman sesimi düşürmedim, saygısızlık yapmadım ve sustum, 2 ayı aşkın boyunca da bu konuyla alakalı tek bir kelime bile etmedim abime... Aslında bana 1 yıl boyunca çalışmak yasak ama canım sıkılıyor diye 2 hafta önce falan ben çalışmak istiyorum dedim bizimkilere part-time, olmaz falan dediler, abime söylemişler o sırada. Abim beni aradı, "Olmaz, çalışma dedi. Bunu hem abin hem de bir doktor olarak söylüyorum, çok zararlı, yasak sana çalışmak. Paraya ihtiyacın varsa ben vereyim, abin var burda." dedi. Benim o an artık sigortalar attı ve dayanamadım, "Beni gerçekten bu kadar düşünüyor muydun be abi?" dedim, "Tabii." dedi. Ben de o zaman "Hayret, ameliyat olduğum gece beni yoğun bakımda öylece bırakıp giderken pek düşünüyormuşsun gibi görünmüyordun da." dedim. Kısa süreli sessizlikten sonra lak luk etti, lafı çevirdi falan, sonra da telefonları kapattık. O günden beri de beni hiç aramadı, sanki suçlu benmişim gibi...

Ben abimi gerçekten çok sever ve iyi anlaşırdım ama bu yaptıklarını ne unutabiliyorum ne de affedebiliyorum işin gerçeği... Sizinle de paylaşmak istedim. Şimdiden okuyan/yorum yapan herkesin gözlerine/ellerine sağlık...

Bu yazdıkların bana hiç yabancı gelmedi. Benimde böyle vefasız bir abim var. Annem hastaneye kaldırıldı ama kadın bizi tanımıyor düşün durumunu abimi aradılar ve GELMEDİ. Doktorlar yapacak bişey yok dediler düşün ama o gelmedi
annesinin yanında. Şimdi çok şükür annem iyileşti sapasağlam oldu ama herkes ona bu olaydan dolayı çok kırgın. Bayram olur düğün olur doğum olur ne arar ne sorar. Ne yapmak istediğini anlayan yok. Neyse canı sağolsunda varsın
aramasın,gelmesin. Sende hiç canını sıkma. Çok geçmiş olsun cnm.

Çok geçmiş olsun. Allah bir daha böyle kötü şeyler yaşatmasın size.
Yerden göğe haklısınız. Ben okurken çok üzüldüm, siz ne kadar incindiniz tahmin edemiyorum.
Biraz bekleyin bence. Hatasını anlayabilmesi için.
Benim kardeşim Allah yaşatmasın o durumda olsaydı, gitmem gereken saniyeye kadar kardeşimin yanında olurdum. Bir daha görmeme ihtimali bu kadar yüksek durumdayken bir de üstelik.
Umarım abiniz bir an önce hatasını anlar ve telafi eder. Zaten sizin yüreğiniz o kadar kocaman ki herşeye rağmen ona kırılmamışsınız.
Hayatın ne kadar değerli olduğunu bildiğinizden sanırım.
tekrar geçmiş olsun...

çok geçmiş olsun canım ama kötü düşünme. yeni doğmuş çocupu varmış eşide zor durumda kalmıştır belki. haklısın öyle zamanlarda insan en yakınını arıyo ama bi arkadaşında dediği gibi senn o durumunu düşündükçe dayanamamış olabilir...

gecmıs olsun saglıgınızın yerınde olmasına sevındım ama.... ama ama ... abınız tamam bır yönde haksız tavır takındıgı ıcın surat yaptıgı için ama oda baba olmus askermiş izinle kısa süreli gelebilmiş evlat var orda gönül ona gitmek istiyor tamam kardes baska ama evlat bambaskadır sanırım. abi demek baba demek benım için anlayabılıyorum sevgınızı ama hassasdınız galıba evde sezeryanlı eşi ve bebeği var öyle dıyorkı AYET: kardeşler aynı kandan aynı bagdan olmus ama keselerı de kaderleride ayrı olmus o yuzden fazla sıkıntıya sokmayın abınızı derim sevin elinizden geldiğince ama onuda anlayın... evladınız olunca daha cok hak vereceksınızdır emınım..

Şunu da eklersem belki daha iyi anlaşılırım diye düşünüyorum. Kurban Bayramı'nda ablamın nişanı var ve abim vakt-i zamanında benim iznim o zaman olur ancak dedi diye ve benim bu hastalık muhabbetinden ötürü nişan bu vakte kondu. Geçen gün abimle konuştuğumuzdaysa nişana gelecek misin sorusuna verdiği cevap şu: "3-4 gün iznim var, yollarda harcayamam." Bunu da şunun için söylüyor: Önce yeğenimin yanına geçip sonra da buraya gelecek diye. Uçakların hepsi yerin dibine girmiş ya zaten... Siz olsanız ne yapardınız? Kötü günde yoktu zaten, geçtik orayı, nişanı o gelebilsin diye yine bu vakte koyduk ve iyi günde de yok... Bir diğer açıdan bakacak olursak geçen Nisan'dan beri abim ilk defa bu ameliyat meselesinden yanımıza geldi ve kaç bayram geçti, nişan da bayramda ama ne geçmiş olsun için ne de bayram için gelen var... Bizim o telefon konuşmasından sonra yine annem-babam kızdı haklı olarak ve o olaydan birkaç gün sonra pat abime "izin yok" denildi bayram için... Abartmaktan ziyade ilahi adalet gibime geliyor bazen...

cansusln .!.:

baştan sona okudum.. yaşadıkların zaten kolay bişey deil Allaha şükür iyi huyluymuşda kurtulmuşsun.. hassas dönemden geçtiğin için de tabi tahmin edebiliyorum durumunu. annemin karnında miyom vardı amelyata girmişti girmeden evvel gitmiştim ama sonra nedense gidemedim eve gelene kdr hep ağladım gizlice. görmek istemedim onu öyle. insana bazen donma hali oluyo ve gitmediğim içinde çok kötü hissettim kendimi, kimbilir neler düşünür diye. ablamlar yanında diye içim rahattı zaten kötü bişi olsa ararlardı beni. ben çocukluğumdan beri gizli üzülürüm gizli ağlarım herkese gülümserim genelde. sanırım bundan dolayı bu davranışım. belki abin de öyle bir kişiliğe sahiptir. insan kardeşini sevmez mi? bence biraz zamana bırak ona belli et alındığını kırıldığını ki, eminim karşılığını görürsün sevgili arkadaş hepsi gelip geçebilir ama kardeşler her zaman bağlıdır birbirine ister göstersinler ister göstermesinler bunu, sanma ki sevmiyo seni. sadece sevgiyi, ilgiyi gösterebilen, ya da içinde yaşayan insanlar vardır. geçmiş olsun

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkürler, Allah'a şükür kurtulduk gitti. Annene de çok çok geçmiş olsun. Abim duygularını evet pek göstermez ama bir erkek olduğu fikrinden ötürü öyle, bir de mesleğinin kattığı bir özellik ona sanırım. Tabii ki abim o benim, seviyordur da ama bu yaptıkları gerçekten çok çok dokundu ve kırdı haliyle, çünkü hayatımın en zor günüydü ama o hiçbir anında yoktu. Ben geçenki telefon konuşmasından başka bir şey söylemedim de yapmadım da, zaten o beni aramadıkça ben de onu aramam, çünkü onun hatasını o gün yüzüne vurmaktan başka bir kusurum olduğunu düşünmüyorum kendi adıma ama sabır taşı değil insan, bir yerde çatlıyor haliyle... :26:

nurummm .!.:

Bu yazdıkların bana hiç yabancı gelmedi. Benimde böyle vefasız bir abim var. Annem hastaneye kaldırıldı ama kadın bizi tanımıyor düşün durumunu abimi aradılar ve GELMEDİ. Doktorlar yapacak bişey yok dediler düşün ama o gelmedi
annesinin yanında. Şimdi çok şükür annem iyileşti sapasağlam oldu ama herkes ona bu olaydan dolayı çok kırgın. Bayram olur düğün olur doğum olur ne arar ne sorar. Ne yapmak istediğini anlayan yok. Neyse canı sağolsunda varsın
aramasın,gelmesin. Sende hiç canını sıkma. Çok geçmiş olsun cnm.

Genişletmek için tıkla...

Abim eskiden böyle duyarsız, 3 kuruşun hesabını yapan biri değildi ama ne oldu da böyle değişti bilmiyorum, artık onu tanıyamıyormuşum gibi hissediyorum işin gerçeği... Ya da hep böyleydi ama ben farkedemedim, bilmiyorum... Annene çok geçmiş olsun, abin de inşallah hatasını anlar da bundan sonra daha dikkatli olur bu konuda. Çok teşekkürler, Allah razı olsun.

EBRU 72 .!.:

Çok geçmiş olsun. Allah bir daha böyle kötü şeyler yaşatmasın size.
Yerden göğe haklısınız. Ben okurken çok üzüldüm, siz ne kadar incindiniz tahmin edemiyorum.
Biraz bekleyin bence. Hatasını anlayabilmesi için.
Benim kardeşim Allah yaşatmasın o durumda olsaydı, gitmem gereken saniyeye kadar kardeşimin yanında olurdum. Bir daha görmeme ihtimali bu kadar yüksek durumdayken bir de üstelik.
Umarım abiniz bir an önce hatasını anlar ve telafi eder. Zaten sizin yüreğiniz o kadar kocaman ki herşeye rağmen ona kırılmamışsınız.
Hayatın ne kadar değerli olduğunu bildiğinizden sanırım.
tekrar geçmiş olsun...

Genişletmek için tıkla...

Allah razı olsun, çok teşekkürler, hiç kimseye yaşatmasın inşallah. Çok samimi bir şey söyleyeyim hayatımda hiç bu kadar incindiğimi hatırlamıyorum gerçekten... İnşallah o bir şeyler yapar çünkü ben bu noktadan sonra herhangi bir adım atmayacağım... Çok teşekkürler güzel sözlerin ve iyi dileklerin için...

mmousee .!.:

çok geçmiş olsun canım ama kötü düşünme. yeni doğmuş çocupu varmış eşide zor durumda kalmıştır belki. haklısın öyle zamanlarda insan en yakınını arıyo ama bi arkadaşında dediği gibi senn o durumunu düşündükçe dayanamamış olabilir...

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkürler, Allah razı olsun. Şöyle ki yengemin doğumdan önce yanındaydı abim ve doğumdan sonra da yanındaydı yine 5 gün falan, hemen çağrılmadı yani. Yengem de zaten ailesinin yanında, hamileliğinde de ordaydı ve biz de gittik dediğim gibi ziyaretine doğumdan sonra, hiçbir sorun yoktu. Allah göstermesin yengemin ya da yeğenimin bir sağlık sorunu olsaydı anlayabilirdim ama 3-5 kuruşun hesabını yapıp ben tabiri caizse ecelle cebelleşirken gitmesine ne taraftan bakarsam bakayım anlam veremedim... Abim zaten birazcık "duyarsız" bir kişiliğe sahiptir, mesleğinden mi bilmem, her şeye "bir şey olmaz" der geçer böyle konularda ama bu "bir şey olur" konularındandı bana göre...

hulyabaskurt .!.:

gecmıs olsun saglıgınızın yerınde olmasına sevındım ama.... ama ama ... abınız tamam bır yönde haksız tavır takındıgı ıcın surat yaptıgı için ama oda baba olmus askermiş izinle kısa süreli gelebilmiş evlat var orda gönül ona gitmek istiyor tamam kardes baska ama evlat bambaskadır sanırım. abi demek baba demek benım için anlayabılıyorum sevgınızı ama hassasdınız galıba evde sezeryanlı eşi ve bebeği var öyle dıyorkı AYET: kardeşler aynı kandan aynı bagdan olmus ama keselerı de kaderleride ayrı olmus o yuzden fazla sıkıntıya sokmayın abınızı derim sevin elinizden geldiğince ama onuda anlayın... evladınız olunca daha cok hak vereceksınızdır emınım..

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkürler, Allah razı olsun. Ben abimi anlamamazlık yapmadım asla. Yukarda da yazdığım gibi yengemin ve yeğenimin sağlığı gayet yerindeydi ve doğumdan önce de ordaydı, sonra da 5 gün falan yine yengem ve yeğenimleydi. Ben bekarım, böyle bir duygu tatmadım bilemem belki ama annem ve babam bile çok kızdılar, kendileri dediler hem de bizim de çocuklarımız oldu, evlat sahibi olmanın ne demek olduğunu biliriz ama böyle bir günde bu yapılamazdı diye... Elimden geldiğince objektif düşünüyorum ve diyorum ki yengemin ve yeğenimin yanında olmak istemiştir, bu gayet doğal ama gerçekten ameliyat gününe kadar öyle surat asmalı mıydı? 3-5 kuruşun hesabını yapmalı mıydı? Gittikten sonra hiç aramaması nasıl oluyor? sorularına bir türlü cevap bulamıyorum kendi adıma... Ben o gece öledebilirdim, üstelik ölseydim annemler ulaşamayacaktı bile abime o gece gerçekten olduğu gibi. Tekrar söylüyorum ben bilemem evlat sahibi olmak nasıl bir duygudur ama annem bana bir gün şu cümleyi dedikten sonra abartmadığımı anladım. "Eğer sana bir şey olsaydı abine hiç haber vermeden seni toprağa verirdim." dedi. Bu cümleyi söyleyen annem ve abim de onun evladı, siz düşünün artık... Zaten o olaydan sonra ben hastanedeyken sanırım babam abimi telefonda aramış ve fırça basmış, o günden beri babam da soğuk davranıyor artık... Zavallı babam için de çok kötü bir şey tek oğluyla böyle olmuş olmak ve Allah biliyor ya bazen bunun için kendimi suçluyorum benim yüzümden araları bozudu diye...

KaLpsizin1ii .!.:

0ncelikle Cok Gecmis 0lsun Canim.
Senin 0 zamanlarda , sevgiye , ilgiye Ihtiyacin Vardi ,
Ve biraz hassas Oldugun bir donemdir diye dusunuyorum .
Abinin yaptiklarida hos degil ama ,
fazla abartmissin gibime geliyor...
boyle ufak , tefek seyleri takma ,
o aramadi , bu aramadi , su gelmedi...
calisma Konusuna gelinCe
Bence dedigin gibi Part Time Bir Iste calisabilirsin
Kendini Fazla yormadan ,
Kimin ne dedigine bakma..

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkürler, Allah razı olsun. Ben de abartığımı düşünebilirdim ama yukarda da yazdığım gibi annem ve babamın tepkilerinden sonra ben de pek abartmadığımı düşünmeye başladım. Diğer bir açıdan bakarsak abartmaya da hakkım var gibime geliyor, çünkü ben ölümle yaşam arasında gidip gelirken abim hiç orda olmadı... Okula gidiyorum zaten, hatta bundan sonra haftada 4 gün okulda olacağım. Doktor beynimin eskine halime tam olarak gelmesinin 1 yılda olacağını söyledi ve bu süreçte çalışmamı yasak etti, öyle ki ilk 3-4 ay dışarı tek çıkmam bile yasak nöbet geçirme riskinden ötürü... Bana kalsa yine çalışırdım ama bütün bu risklerden ötürü gözüm de korkmuyor değil, can sokakta bulunmuyor malum... :26:

ben çok iyi anlıyorum seni. aynısı bende de var. sana tavsiyem düşünmene bile gerek yok.
ilişkini olabildiğince azalt. ilişkiniz sürdüğü müddetçe üzülen sen olursun.
çünkü onda vicdan yok. ve çok bencil. ne üzülür ne hatasını anlar. sen derdine yanarsın.
sen kendi hayatına bak. o zaten kendi hayatına bakıyor olacak onu merak etme.
ve de çok çok çok geçmiş olsun.

Öncelikle geçmiş olsun,acil şifalar dilerim.

Kan bağı bazen yeterli olmuyor...

Abinizin gerçeğini görmüşsünüz,hakettiği ölçüde anlam yükleyin.

Kendinizi üzmeyin,değmez...

tweety_yteewt .!.:

canim COK GECMIS OLSUN...neyseki iyisin...ALLAH BIR DAHA YASATMASIN INSALLAH...AMIN
bu zamanda kimsenin kimseye faydasi yok canim bosuna kendini uzme

Genişletmek için tıkla...

Allah razı olsun, çok teşekkürler. O benim için kimse değil, abim ama işte... Bence de takılmamak en mantıklısı, ben canımı sıktığımla kalıyorum, o günden beri ne aradı ne de sordu çünkü...

rouges .!.:

ben çok iyi anlıyorum seni. aynısı bende de var. sana tavsiyem düşünmene bile gerek yok.
ilişkini olabildiğince azalt. ilişkiniz sürdüğü müddetçe üzülen sen olursun.
çünkü onda vicdan yok. ve çok bencil. ne üzülür ne hatasını anlar. sen derdine yanarsın.
sen kendi hayatına bak. o zaten kendi hayatına bakıyor olacak onu merak etme.
ve de çok çok çok geçmiş olsun.

Genişletmek için tıkla...

Allah senin de yardımcın olsun. O günden sonra hiç konuşmadık zaten bir daha ve ben de takılmamaya çalışıyorum, oralı olmuyorum pek, olsam da yapacak bir şey yok... O hayatına bakarken inşallah ona bu meseleyi hatırlatacak bir şey gelmez başına diyorum sadece... Allah razı olsun, çok teşekkürler...

Camenta .!.:

Öncelikle geçmiş olsun,acil şifalar dilerim.

Kan bağı bazen yeterli olmuyor...

Abinizin gerçeğini görmüşsünüz,hakettiği ölçüde anlam yükleyin.

Kendinizi üzmeyin,değmez...

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkürler, Allah razı olsun. Gerçekten de öyle sanırım, kan bağı her zaman yeterli olamayabiliyormuş... Ben de artık pek takılmamaya çalışıyorum zaten, takılsam da olan hiçbir şey değişmeyecek zaten...