• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

93/3 asker yolu bekleyenler

Şafak : 6 – ANKARA !!!

Ankara…
Nefretim misin desem iyikim misin desem, ne desem ki ben sana?
Hakkını yiyemem şükür ki sağ salim alıyorum Sevdiceğimi senden.
Adın da ürkütmüyordu işin doğrusu, duyan oo hadi iyisiniz diyordu.
Yine söylüyorum hakkını yiyemem senin, nerede ne olacağı belli olmaz ama tehlikeli de değildin işte.
Ama bu O’nu benden 10 ay çalmış olmanı değiştirmiyor öyle değil mi?
Benim O’nsuz geçirdiğim günleri geri vermiyor öyle değil mi?
Ya ayrı gayrı geçen özel günleri? Telefonda hıçkıra hıçkıra ağladığımız doğum günlerini, yılbaşını, yıl dönümünü…
Peki ya sesini duyamadım diye zehir olan saatleri, dakikaları, her anı…
Ne kadar tehlikesiz olsan da bunların hiç birini geri veremiyorsun bana. Ömrümden çaldığın bir senenin hakkını nasıl bir yer olursan ol ödeyemezsin.
Ustalığımızın sana çıktığı günü hatırlıyorum da… 27 Eylül…
Tam da o gün aynı devre olduğumuz bir arkadaşımın daha kokusuna doyamadığı eşini Hakkari’ye göndereceğinin haberini almıştım.
Üzerimdeki stresi tahmin edebiliyor musun Ankara? Belirsizlikten çok daha ötesi bu, canından endişe duymak ne demek sen biliyor musun?
Sevdiceğimin yanına Manisa’ya gideceğimin bir önceki günüydü o gün. Saat 21.30 u bulmuş Sevdiceğim hala beni arayamamıştı. Üzerimde bunun stresi var derken çaldı birden telefon, baktım Askerim arıyordu ankesörlüden.
Açtım ne yapıyorsun nasılsın faslından sonra direk yerler belli oldu dedi.
Zaten dolu olan gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı usul usul, sesim direk bozuldu zaten ama saniyelik bir güçle topladım kendimi. “ Sorucam ama yavaş yavaş söyle olur mu “ diyebildim.
Tedirginliğimi anlamış olmalı ki yeri söylemeden önce “ Çok uzak değil hayatım korkma “ dedi önce, sonra ben devam et dercesine sustum. “ Ankara, Ankara – Polatlı “ dedi.
Usul usul akan gözyaşlarım sele döndü birden bire, yağmur oldu yağdı “ Şükürler olsun " diye hıçkırığıma karışarak.

Seni duyduğuma çok sevinmiştim ben Ankara.
Bilemedim her mehtapta bize aksilik çıkaracağını, bilemedim yıl dönümü için istediğimiz iznin önüne taş koyacağını, bilemedim ustalık çok rahattır dedikleri halde plakaya bir ay kala telefonsuz kalacağımızı, bilemedim ankesörlüden arayabilmenin bile orası için bir lüks olacağını.
Acısıyla tatlısıyla geçtin bir şekilde.
Getirdin bugünlere önce 460 deyip sonra 365 e düşürdüğümüz şafağı.
Kolay mıydı dersen yok hiç kolay olmadı. Çok sabır sınadı. Çok yordu, çok üzdü…

Ama hepsine değen bir kelime var ki GEÇTİ Ankara GEÇTİ !
Haftaya bugün Sevdiğimi senden alıyor, bir daha da kimselere ama kimselere vermiyorum!

ahh Çağla inanir mısın yazının sonunu gözümden yaşlar akarak tamamladım. 1 yıl ne kadar da cok seyler calmis bizlerden hepsini bir yaşadık. Her satırında kendimi gördüm simdi geriye dönüp bakınca o 460 ile yola cikip 365 gunden geriye sadece 13 günü kalan ben miyim diyorum. Hayat cok acımasız gercekten...:5::5:
 
Günaydın herkese :16:

Çağla süper bi anlatım yani içindekilerin belkide ufak bi kısmını yazmşsn ama yazmşsın yani böle geçmişe döndüm yazını okurken :31:
 
ahh Çağla inanir mısın yazının sonunu gözümden yaşlar akarak tamamladım. 1 yıl ne kadar da cok seyler calmis bizlerden hepsini bir yaşadık. Her satırında kendimi gördüm simdi geriye dönüp bakınca o 460 ile yola cikip 365 gunden geriye sadece 13 günü kalan ben miyim diyorum. Hayat cok acımasız gercekten...:5::5:

İnanması güç geliyor demi sana da ? Ben de bazen soruyorum şu parmaklarla gösterilen şafak benim olabilir mi ki diye ? Ben inanamadım Aytaçımın boynuna bitti diye sarılmadan da inanmıcam ya :ssz::ssz:
 
Şafak : 6 – ANKARA !!!

Ankara…
Nefretim misin desem iyikim misin desem, ne desem ki ben sana?
Hakkını yiyemem şükür ki sağ salim alıyorum Sevdiceğimi senden.
Adın da ürkütmüyordu işin doğrusu, duyan oo hadi iyisiniz diyordu.
Yine söylüyorum hakkını yiyemem senin, nerede ne olacağı belli olmaz ama tehlikeli de değildin işte.
Ama bu O’nu benden 10 ay çalmış olmanı değiştirmiyor öyle değil mi?
Benim O’nsuz geçirdiğim günleri geri vermiyor öyle değil mi?
Ya ayrı gayrı geçen özel günleri? Telefonda hıçkıra hıçkıra ağladığımız doğum günlerini, yılbaşını, yıl dönümünü…
Peki ya sesini duyamadım diye zehir olan saatleri, dakikaları, her anı…
Ne kadar tehlikesiz olsan da bunların hiç birini geri veremiyorsun bana. Ömrümden çaldığın bir senenin hakkını nasıl bir yer olursan ol ödeyemezsin.
Ustalığımızın sana çıktığı günü hatırlıyorum da… 27 Eylül…
Tam da o gün aynı devre olduğumuz bir arkadaşımın daha kokusuna doyamadığı eşini Hakkari’ye göndereceğinin haberini almıştım.
Üzerimdeki stresi tahmin edebiliyor musun Ankara? Belirsizlikten çok daha ötesi bu, canından endişe duymak ne demek sen biliyor musun?
Sevdiceğimin yanına Manisa’ya gideceğimin bir önceki günüydü o gün. Saat 21.30 u bulmuş Sevdiceğim hala beni arayamamıştı. Üzerimde bunun stresi var derken çaldı birden telefon, baktım Askerim arıyordu ankesörlüden.
Açtım ne yapıyorsun nasılsın faslından sonra direk yerler belli oldu dedi.
Zaten dolu olan gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı usul usul, sesim direk bozuldu zaten ama saniyelik bir güçle topladım kendimi. “ Sorucam ama yavaş yavaş söyle olur mu “ diyebildim.
Tedirginliğimi anlamış olmalı ki yeri söylemeden önce “ Çok uzak değil hayatım korkma “ dedi önce, sonra ben devam et dercesine sustum. “ Ankara, Ankara – Polatlı “ dedi.
Usul usul akan gözyaşlarım sele döndü birden bire, yağmur oldu yağdı “ Şükürler olsun " diye hıçkırığıma karışarak.

Seni duyduğuma çok sevinmiştim ben Ankara.
Bilemedim her mehtapta bize aksilik çıkaracağını, bilemedim yıl dönümü için istediğimiz iznin önüne taş koyacağını, bilemedim ustalık çok rahattır dedikleri halde plakaya bir ay kala telefonsuz kalacağımızı, bilemedim ankesörlüden arayabilmenin bile orası için bir lüks olacağını.
Acısıyla tatlısıyla geçtin bir şekilde.
Getirdin bugünlere önce 460 deyip sonra 365 e düşürdüğümüz şafağı.
Kolay mıydı dersen yok hiç kolay olmadı. Çok sabır sınadı. Çok yordu, çok üzdü…

Ama hepsine değen bir kelime var ki GEÇTİ Ankara GEÇTİ !
Haftaya bugün Sevdiğimi senden alıyor, bir daha da kimselere ama kimselere vermiyorum!


Canım benimmmmm :29:
Son basamak artık bu.
Bir daha ayrılık olmayacak inşallah:31:
 
Bir klasik olarak yeni ay için paylaşımımı yapayım..

$7097_0a0d.gif
 
Ben de unuttuğum biri vardı diyorum :17::17:
Sana da selam olsun Mervecim, yerimi bir Ankara yareni olan sana devrettim sayıyorum artık.
Sıra sende ! Tez vakitte alırsın sevdiceğini inşallah sapa sağlim :72:

inşallah bende o günleri görürürm canım yaa ramazandan sonra herşey daha kolay olcak diyodum ama pek öyle gelmiyo şuan :18: bu mevsim bitsin herşey daha kolay olcak diyorum şuan :)
 
Haftaya bugün akşam 18.00 - 18.30 civarı falan İzmir'e inecek, nasıl beklicem ki ben o saate kadar diyorum şimdiden :52::52::52:

Bi o yana bi bu yana gezinip durrsun artık evin içinde :52:
3 saat önceden hazırlanmaya başlasan hatta daha erken :12: Bence geçer zaman hemen ama otogarda beklerken nasıl geçer bilemiyorm :9:
 
Back
X