Haklı yanların var ama eve hapsetmiyoruz ki çocukları. Ben mesela yıllardır sinemada yetişkin filmine gitmedim. Ayda 3 kere hep çocuğun istediği filme gittik tiyatroya gittik iyi havalarda ne zaman istese dışarı çıkardım kışın kardan adam yaptık karlarda yuvarlandık arkadaşlarıyla. Kendi randevulaşır yaşıtlarıyla ona uyarım götürürüm nerede buluşacaklarsa. Ben 6 yaşındayken beraber oynadığım akrabamı araba ezdi öldü. 11 yaşlarındayken de arkadaşımın kardeşini annesi hep bize bırakırdı oynarken bakın diye. Kendi gezerdi ev işi yapardı. Ee ne oldu biz de çocuktuk bakamadık o kızı da kamyon ezdi apartmanın önünde. Yani olursa bir kere olur. Ben ortaokul 3 e kadar kendi haline bırakmam bu yüzden. Ondan sonra zaten kişiliği oturur kendine bakabilir her türlüEskiden de beterdi hersey. Ben doksanlarda çocuktum, Ümraniye sapığı vardı mesela. Ya da çingenelerin çocuk kaçırıp dilendirmesi vardı o zamanlar. Organ mafyası haberleri vardı TVde sık sık. Arabalar eskiden de mahalle aralarında cirit atardı, hatta bizim mahallede (sokak arası olmasına rağmen) bir çocuk ezilmişti.
Benim zamanımda da annem hem sokaklar tehlikeli diye, hem mahallemizin sosyoekonomik konumu düşük, sabaha sokağa salınıp gece eve alınan küfürbaz çocuklarla arkadaşlık etmeyelim diye sokağa salmazdi mesela. Kırk yılda bir Salinsak da sadece bizim pencerenin gördüğü yere kadar gitmemize izin vardı.
Aynı senelerde okul gezisine giderken kaza yapan bir minibüs vardı, o olay da annemin korkularını tetikledi, okul gezilerine asla göndermez oldu..
Sonuç?
Ev dışında tek animin bile olmadığı bomboş geçen bir çocukluk.
Bu şekilde - izole hayat yaşayıp da mutlu olacak bir çocuk olduğuna inanmıyorum ben sahsen
Sitede otursam ben de gönderirdim tek. Ama o evden çıkınca tonla arabanın tamımadığın insanların olduğu sokağa bırakılmaz 9 yaşındaki çocuk değil mi?Bu konuyu da önceki konunuzu da yorumlarıyla beraber okudum doğrusu benim bu duruma hiç bir fikrim yok. Ya siz cok ihmal etmişsiniz ki anladığım kadarıyla ihmal ediyor değilsiniz ya da cocuktan bilmediğimiz farklı birsey var. Birilerinden para istemesi vs normal Sartlarda o yasta bir cocugun kurgulayacagı birsey değil. Yani niye yaptı sebebi yok şöyle yapın diyemiyorum. İnsan cocugun tembihleyip yolluyor (benim de 9 yasında kızım var bensiz, ara Ars yolluyorum. Sitede oturuyoruz) hayır hwrseyi kısınca da ezik asosyal oluyorlar azıcık kendini idare etmesi ii birsey.
Buradaki tek basına ne işi var yorumuna katılmıyorum o yüzden(ben cok esirgerdim hep kontrol ederdim. İkinci cocugumda asosyal belirtiler gelişti. Daha serbest davranıyorum Suan) ama dediğim gibi online eğitimde yaptıkları bu son yaptığı düşünce yapısında farklılık oldugunu gösteriyor. Ya da zekası fazla da olabilir. İyi bir uzman yardımı alın ve sonucu bizle paylaşın lütfen.
Bir de önceden niçin gitmiştiniz ve de ne yanıt almıştınız
Sayın ceycey0406 asırı korumacı olunca da cocuk kendini geliştiremiyor. Bu da yetişkinlik hayatında yetersiz olmasına sebep oluyor ya da ergenlikte sosyal fobi gelişiyor. Hep gözümüzün önünde hep korunaklı ama sosyal fobi nedeniyle okula gitmeyi reddeden ya da okulda Arkadaslık kuramayan mutsuz bir ergen olma riski de var.Tv de her gün bir haber çıkıyor yanında yetişkin olmadan sokağa salınan istediği yere gitmesine izin verilen çocukların 3 gün sonra ölüsü bulunuyor. Çoğu katilde tanıdık çıkıyor. Ömür boyu evlat acısıyla ve vicdan azabıyla yaşayacağımıza uzaktan gözleyerek güvenliğini sağlarım çocuğumun. Benim fikrim bu değişmez
Evet tabi Sartları yerinde olmalı. Saatlerce bırakılmasa da kenarda 15 dakika Arkadaslık kurabilmek ya da yol gecme yoksa büfeden dondurma alıp gelebilmesi. Ben sitede oturuyorum ama arada bakkala yolluyorum. Bazen arkasından gidiyorum bazen gitmiyorum ama kendine güven de böyle insa oluyor. Yani 7. Sınıfta belki tek basına dershaneye gidecek ben her anında yanında nasıl olabilirim. Hepsini gec o büyüyen kadar hayatta olacagımın garantisi yok.Sitede otursam ben de gönderirdim tek. Ama o evden çıkınca tonla arabanın tamımadığın insanların olduğu sokağa bırakılmaz 9 yaşındaki çocuk değil mi?
Freud'un bir sözü var ya , tavsiye isteyen bir anneye : "nasıl isterseniz yapın, nasıl olsa kötü olacak." Demiş :)Haklı yanların var ama eve hapsetmiyoruz ki çocukları. Ben mesela yıllardır sinemada yetişkin filmine gitmedim. Ayda 3 kere hep çocuğun istediği filme gittik tiyatroya gittik iyi havalarda ne zaman istese dışarı çıkardım kışın kardan adam yaptık karlarda yuvarlandık arkadaşlarıyla. Kendi randevulaşır yaşıtlarıyla ona uyarım götürürüm nerede buluşacaklarsa. Ben 6 yaşındayken beraber oynadığım akrabamı araba ezdi öldü. 11 yaşlarındayken de arkadaşımın kardeşini annesi hep bize bırakırdı oynarken bakın diye. Kendi gezerdi ev işi yapardı. Ee ne oldu biz de çocuktuk bakamadık o kızı da kamyon ezdi apartmanın önünde. Yani olursa bir kere olur. Ben ortaokul 3 e kadar kendi haline bırakmam bu yüzden. Ondan sonra zaten kişiliği oturur kendine bakabilir her türlü
Kızımın kuzeni rehberlik ve psikolojik danışmanlık hocası prof. Onun tavsiyeleriyle ve o çocuğunu nasıl yetiştiriyorsa örnek alarak yetiştiriyorum. Diğer çocuklardan ikisi de fazlaca övgüvenli ve daha başarılılar mutlular. Çünkü her türlü ilgi alaka görüyorlar ne ruhları aç ne bedenleri. Arkadaş ilişkileri de çok daha sağlıklı. Bunu tüm öğretmenleri söyleyip tebrik ettiler. Kafama göre karar vermedim yaniiiSayın ceycey0406 asırı korumacı olunca da cocuk kendini geliştiremiyor. Bu da yetişkinlik hayatında yetersiz olmasına sebep oluyor ya da ergenlikte sosyal fobi gelişiyor. Hep gözümüzün önünde hep korunaklı ama sosyal fobi nedeniyle okula gitmeyi reddeden ya da okulda Arkadaslık kuramayan mutsuz bir ergen olma riski de var.
Her zaman bir seyi garanti ederken birsey riske ediyoruz. Canını garantiledik ama ruhu eksik ister miyiz.
Çocuk eğitiminde yeni mottom biraz kısıp biraz gevsetmekten yana.
Burda yüzde yüz haklısın. Ona da bir şey yapamayız ki.Freud'un bir sözü var ya , tavsiye isteyen bir anneye : "nasıl isterseniz yapın, nasıl olsa kötü olacak." Demiş :)
Bence evlat yetistirmek de biraz böyle... İyi olsun diye bir şeyler yapiyorsun ama yirmi sene sonra yuzlesiyorsun ki o şey aslında onda travma oluşturmuş. Tam tersi bir anneye bakıyorsun, o da aynı şekilde,yaptığı tam tersi şeyler yirmi yıl sonra olumsuz durum olarak karşına cikiyor. Koruyup kolluyorsun,kötü oluyorsun. Saldım çayıra diyorsun,kötü oluyorsun, tolere edici oluyorsun,sorumsuz olup çıkıyor, cezalandırıcı oluyorsun,senden uzaklaşıyor...
Ne yaparsan yap nasılsa kötü oluyor :) bkz ; kendi aile travmalarimiz
En yakın market büfe evime 2 km en az. Kaç tane trafiği olan yoldan geçecek. Herkesin evi ortamı müsait değilki çocuğu tek bırakmaya. Okulu da eve uzak gittiği tekvando kursu da. Nasıl gidecek ben götürmezsem?Sayın ceycey0406 asırı korumacı olunca da cocuk kendini geliştiremiyor. Bu da yetişkinlik hayatında yetersiz olmasına sebep oluyor ya da ergenlikte sosyal fobi gelişiyor. Hep gözümüzün önünde hep korunaklı ama sosyal fobi nedeniyle okula gitmeyi reddeden ya da okulda Arkadaslık kuramayan mutsuz bir ergen olma riski de var.
Her zaman bir seyi garanti ederken birsey riske ediyoruz. Canını garantiledik ama ruhu eksik ister miyiz.
Çocuk eğitiminde yeni mottom biraz kısıp biraz gevsetmekten yana.
Soylediginiz bana black mirror dizisinin bir bolumunu hatirlatti. Anne kizina cip takip her yaptigini takip ediyor ama sonu farkli yerlere gidiyor.
Babam hep der ki çocuk ilkokula başlayan kadar senindir. Daha sonrasında bir çocuğu kontrol etmek çok zor çünkü artık kendi hayati, arkadaşları, rolmodel aldığı başka insanlar oluyor.
9 yaşına bir çocuğu asla gözünün önünden ayiramadigini iddia eden anneler bence doğru yapmıyor. O çocuğun okulu yakınsa yürümesi lazım mesela. Tek başına markete kadar gidebilmesi lazım o yaşta, hatta yazın beş gün izci kampına gitmesi , birey olmayı öğrenmesi lazım...
Annesi tarafından 7/24 dikizlenen bir çocuk ozbenligine kavusmakta zorlanır bence. Benim çevremde çok var, kız artık işe başlamış, iş arkadaşının kinasi var. Ona bile annesini çağırıyor, tek gidemem - tek dönemem diye. Kız yurduna yerlesiyorlar kız sanki etini kesmişler gibi ağlıyor günlerce 'ben ne yapacagim' diye, ya da evleniyor elinden telefon düşmüyor 'anneeee' diye...
Hiç doğru bir yaklaşım değil.
Benim annem de bizi her sabah okula getirip her akşam almak isterdi. 2 sınıftaydım sanırım,isyan bayrağını çekip ablamla beraber gidip gelme konusunda diretmistik. Çünkü annemin gölge gibi peşimizde olmasından rahatsızdik.
Ya da annem bizi bir yere gönderirdi (mesela iki sokak ötedeki market) , peşimizden de çaktırmadan kendisi gelirdi. Ona göre dikkatli miyiz,ışıklardan karşıya sağa sola bakıp geçiyor muyuz vs vs, kendince içi rahat etsin diye yaptığı bir hareketti. Belki buradaki çoğu anne kendi çocuğu için bunu yapamayı düşünüyordur ama bu saçma davranış bende uzun süre izlenme paranoyası oluşturdu. Çünkü evden markete diye çıkıyordum ve markette annemi görüyordum. Şaka gibi... Uzun zaman boyunca yolda gidip gidip geriye bakar olmuştum, huzursuzdum. Gittiğim ortamlarda içten içe izlendiğimi düşünüyordum - ki bence tek sebebi bu söylediğim olay.
Aynı şekilde evde annemin eski bir makinası vardı. Evden çıkmak zorunda olduğu durumlarda mutfağa girip tehliklei şey yapmayalım,kapıyı kimseye açmayalım vs diye derdi ki 'ben gidiyorum ama buradan sizi izleyeceğim'
Kendince bir önlem... Çoğu annenin bugün çocuk evdeyken kamerayla izlemesi gibi, akıllı saatle çocuğu takip etmesi gibi...
Ama bu da beni kötü etkiledi. Gerçekten de evde Teksem bile kapıyı kapatıyorum biriyle telefonda özel bir şey konuşacaksam. Yirmi yıl geçti, travmalarimin yaşamıma etkisi bitmedi...
Yani diyecegim o ki, analar...
Yapmayın,etmeyin.
Bu iyi bir şey değil ki. Kendi korkularinizi çocuğa yansıtmak sadece çocukta anksiyeteye neden olur.
Nasıl ki kocanız size 'akilli saatlerimizin gpslerini eşleştirelim,neredeyiz bilelim' derse bu rahatsız edici bir davranissa sizin bunu 9 yaşındaki çocuğa söylemeniz de gercekten çok rahatsız edici bir davranış. Bence bu apaçık "sen birey değilsin,benim uzvumsun" demek.
Ayrıca çocuğunuzu biktirirsaniz 9 yasin peşinde ergenlik var. Tutabildiginiz yere kadar tutarsınız ama sonrasında hayatından asla haberiniz olmaz. Arkadaşları,yaşadıkları,okulu asmalari,hoşlandığı çocuklar...her şeyi sizden gizleyen biri haline gelebilir - ki ben de böyle olmuştum mesela:)
Bu arada benim annem dövmez,etmez,çocuğuna kıymetli olduğunu söyler,takıldığı yerde psikolojik danışmaya gider, çocuklarla ilgili programları takip eder .. ona rağmen ben böyleyim, ablam bence benden beter :) ebeveynlik öyle ilginç ki sizin çok doğal yaptiginiz,hatta iyi bir şey yaptığınızı sandiginiz bir davranış çocuk için travma sebebi olabilir.
Benden söylemesi...
(Bazı yorumlar bana annemi hatırlattı da,uyarma ihtiyacı hissettim. Hiç bir çocuğun bu şekilde aşırı korunup kendini fanusta gibi hissetmesini istemem)
Benim kiz 3 yasinda cocugun görmediği kalmadi ekonomik kriz pandemi ne varsa yasadi cocuk. tek derdi tarlada solucan cikarmak olan çocuklardan agzinda maskesiz sokaga cikamayan cocuklara evrildi medeniyet. Onlara terapi gerekmesinde kime gereksin. Annem sabah ezaniyla evden firlar aksam ezaninda donermis eve ananem gormezmis bile. Bir de simdiye bak acaba cocugum sokakta tecavuze ugrarmi korkusu var. Normal bence.Günümüzün cogu çocugu benimki dahi psikiyatri yardımı alıyor anlamıyorum yeni nesil mi ilginç yoksa her cağın çocuğu buna ihtiyaç mi duydu da görülmedi...
Bende cogu seye evet diyen ebeveynlerdendim o da hataymış,insanın kafası allak bullak oluyor artık
Ne yap ne et ilaç eğitim vs ne gerekiyorsa düş peşine daha çok küçük
ergenliği var daha...
Okulda taciZci amca çıktı 2 yıl önce. O amca hergğn okulun önüne de gelip o çocuğu alıp diğer çocukları da izliyordu. Çocuk arkadaşına anlatmış arkadaşı ailesine onlarda okula bildirdi de öyle ortaya çıktı. Ee hadi öZgür çocuk yetiştirelim diye o eve oynamaya gönderseydik çocuğu ? Ya da samimi olsaydık hergün görüyoruz diye? Bu devir herkese güvenilecek devir değil:) sanirim cok dertli bi noktaya denk gelmisim. Yok yok gayet ozguveni yerinde merak etmeyin. Ben bir bireyim benim haklarim var sem bana karisamazsin diyor baska bisey demiyor. giydiği dona bile karisamiyorumdedim ya 3.5 yasinda oldugundan 9 yas nasil olur bilemiyorum. Ama her gecen gun okudugum haberler tavize tecavuze ugrayip hafi ispatla denen çocukların hali beni paranoyak yapiyor.
Ya o konu cok kaygi uyandırıcı, eskişehirin gayet merkezi bilindik bir okulunda bir ogretmen bir ogrencisini taciz etmis bu yil. Cocuk ogretmenim benim cinsel organimi optu demis, bir hademe ogretmeni cocugu tuvalete gotururken görmüş ama sonuç cikmamis şikayetten. Aile muayene istememis adli tipta.ogretmende tuvalet kacirdi ondan göturdum demis. Avukatlari da cok zor ispat ederiz deyince pesini birakmislar çocuk daha fazla travma geçirmesin diye. Yani ogretmene bile guvenemeyeceksek ne olur bilmiyorum.Okulda taciZci amca çıktı 2 yıl önce. O amca hergğn okulun önüne de gelip o çocuğu alıp diğer çocukları da izliyordu. Çocuk arkadaşına anlatmış arkadaşı ailesine onlarda okula bildirdi de öyle ortaya çıktı. Ee hadi öZgür çocuk yetiştirelim diye o eve oynamaya gönderseydik çocuğu ? Ya da samimi olsaydık hergün görüyoruz diye? Bu devir herkese güvenilecek devir değil
Tabi tabi zaten Sartlara göre.En yakın market büfe evime 2 km en az. Kaç tane trafiği olan yoldan geçecek. Herkesin evi ortamı müsait değilki çocuğu tek bırakmaya. Okulu da eve uzak gittiği tekvando kursu da. Nasıl gidecek ben götürmezsem?
Biz daha bilinçliyiz de ondan.Günümüzün cogu çocugu benimki dahi psikiyatri yardımı alıyor anlamıyorum yeni nesil mi ilginç yoksa her cağın çocuğu buna ihtiyaç mi duydu da görülmedi...
Bende cogu seye evet diyen ebeveynlerdendim o da hataymış,insanın kafası allak bullak oluyor artık
Ne yap ne et ilaç eğitim vs ne gerekiyorsa düş peşine daha çok küçük
ergenliği var daha...
Evet avm de kendisi alır aynen. Fırının önünde dururum ekmeği alıp gelir. Allah hepimizin çocuklarına sağlık mutluluk başarı uzun bir ömür versin. İyi bayramlarTabi tabi zaten Sartlara göre.
Mesela ben Suan kendi evimde değilim şu dönem sadece cöp cıkarsın diyorum. Evimde daha farklı görevler veriyordum. Sizin de kendi imkanınız göre olur. Örbegin avmde yemegi cocugun uz alır vs
Size deEvet avm de kendisi alır aynen. Fırının önünde dururum ekmeği alıp gelir. Allah hepimizin çocuklarına sağlık mutluluk başarı uzun bir ömür versin. İyi bayramlar
Bu zamanda başıboş çocuk bırakılması beni okadar dehşete düşürüyorki10 yaşına girecek çocuğumun peşindeyim hem annesi hem de arkadaşıyım. Arkadaşlarıyla parkta oynarken ben de kamelyada oturur uzaktan gözlerim. Gerekirse tüm işimi bırakır zamanımı ona ayırır kutu oyunları oynarız dokuma yaparız beraber spor yaparız yürüyüşe gideriz köpek beslemeye barınağa gideriz. Mantıklı tüm ihtiyaçlarını gerekirse kendimden kısıp karşılarım. Hiç bir komşuda arkadaşında gözü kalmaz gözü tok olur. Sadece yakın akraba ve 3 komşumdan yiyecek kabul edebilir onlar teklif ederse. Dondurma aldırmak nedir yahuu? Alın çocuğa ara ara dondurma. İstenmemesini bağırmadan ısrarla anlatın.kendi başına dışarı gönderip ev işlerinize yoğunlaşmayın. Öncelik daima çocuk olsun. Beraber kek yapın beraber markete gidin sorumluluk alsın. Harçlık verin biriktirmeyi de öğrensin düzenli harcamayı da.
Tv de her gün bir haber çıkıyor yanında yetişkin olmadan sokağa salınan istediği yere gitmesine izin verilen çocukların 3 gün sonra ölüsü bulunuyor. Çoğu katilde tanıdık çıkıyor. Ömür boyu evlat acısıyla ve vicdan azabıyla yaşayacağımıza uzaktan gözleyerek güvenliğini sağlarım çocuğumun. Benim fikrim bu değişmez
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?