Merhaba. Iki defa doğum sonrası kilo ile uğraştım. Cok değildi vermem gereken kilolar 6 8 kilo civarındaydı ama önce kilo vermeyi canımın istemesi gerekiyordu. Bu yaz tamam dedim, hazırım. Evimin yakınında yürüyüş yolu var gidiş dönüş 5 km yapıyor. Akşamları başladım yürüyüşe. 6'dan sonra yeme isini sonlandırdım, ekmek, pilav, patates gibi şeyleri (kahvaltıda bir dilim ekmek, pirinç pilavı yok, bulgur pilavı bir iki kaşık gibi) minimum seviyeye düşürdüm. İlk zamanlar bacaklarım çok agrirdi. Havalar soğuyunca yürüyüşü 4 akşama dusurdum(3 ayin sonunda) iki ayda hedeflediğim kiloya ulaştım. Fakat yürüyüşlerime devam edeceğim hem sağlık hem de kilo kontrolü için. Ayrıca açık hava yuruyuslerinin bana psikolojik olarak çok iyi geldiğini, kendimi çok mutlu hissettiğimi, bütün günün sorgulamasini yapabildiğimi, zihnimi bosaltabildigimi fark ettim. Simdi yürüyüş yolunda yarim tur daha fazla yürümeye başladım. İnanın artık ne yorgunluk ne bacak ağrısı, hiçbir sorun yaşamıyorum. Aksam 20-21.30 yürüyüş saatlerim oldu, eşim de sag olsun çocuklarla ilgileniyor o arada.Öncelikle güzel sabahlar lütfen şu yöntem zararlı, gençsin bu şekilde olmaz, sağlıklı beslen, diyetisyene git verirsin tarzında şeyler yazacaksanız hiç devamını okumayın bile küçük yaşlarımdan beri sağlıksız şeyler tükettim evde sıcak bir yemek olmazdı çünkü çalışmak zorundaydı annem bu yüzden yemekler hep dondurulmuş patates vb. tarzda olurdu ben yapardım çünkü bazen vakit oldukça yeşil fasulye de o tarz yerdik böyle böyle gittiği için farkında olmazdım kilomun ya da kilonun bu denli önemli olduğunun farkında değildim çok yol yürüdükten sonra bacaklarımın ağrımasını istemiyorum artık otururken bacaklarım nasıl görünüyor acaba yayılıyor mu diye düşünmek istemiyorum zayıf yaşıtlarıma bakıp ah çekmek istemiyorum kısacası hayatımı kurtarmak istiyorum ama yeterli değilim çünkü her şeyi denedim diyetisyene gittim 2. haftada bıraktım kendim aç kalmayı denedim (sadece çorba) 1 aydan sonra yapamadım kendimi kusturmayı da denedim (2 ay kadar) kilo veriyordum ama bir yazıya denk gelince dedim ki hayır, hayır çünkü hayatından önemli değil bundan ötürü bunu da bıraktım kısacası neredeyse hepsini denedim ama azim yok süreklilik yok çünkü iç güzelliğe inancım tam dış görünüş ya da kıyafet birkaç güzel anıdan önemli değil küçüklüğümden beri bu kafayla gitmişim herkese kendimi sevdirirdim bir şey yapmasam bile ama iki senedir takıntılı olmaya başladım kendime uzaklaştım dışarı çıkınca bile yere bakarak yürüyorum durumumum farkındayım ve düzeltmek istiyorum ha bir de chloe ting programını da denemiştim ama sporu da beceremiyorum 15 dkden fazla o gün o hareketleri yaptıysam ertesi gün sırt ağrısından bacak ağrısından duramıyorum kısaca özetlemeye çalışsam da ne kadar başarılı oldum ne aktardım inanın bilmiyorum tek isteğim gerçekten kilo verme sürecinden geçmiş ve tavsiye verecek insanlar şimdiden teşekkürler (sabah 09.00 akşam 18.00 iş saatleri - yaş 17)
Onu demeyin şunu demeyin dediğin tüm şeyler kilo vermek için gerekli şeyler ama.Öncelikle güzel sabahlar lütfen şu yöntem zararlı, gençsin bu şekilde olmaz, sağlıklı beslen, diyetisyene git verirsin tarzında şeyler yazacaksanız hiç devamını okumayın bile küçük yaşlarımdan beri sağlıksız şeyler tükettim evde sıcak bir yemek olmazdı çünkü çalışmak zorundaydı annem bu yüzden yemekler hep dondurulmuş patates vb. tarzda olurdu ben yapardım çünkü bazen vakit oldukça yeşil fasulye de o tarz yerdik böyle böyle gittiği için farkında olmazdım kilomun ya da kilonun bu denli önemli olduğunun farkında değildim çok yol yürüdükten sonra bacaklarımın ağrımasını istemiyorum artık otururken bacaklarım nasıl görünüyor acaba yayılıyor mu diye düşünmek istemiyorum zayıf yaşıtlarıma bakıp ah çekmek istemiyorum kısacası hayatımı kurtarmak istiyorum ama yeterli değilim çünkü her şeyi denedim diyetisyene gittim 2. haftada bıraktım kendim aç kalmayı denedim (sadece çorba) 1 aydan sonra yapamadım kendimi kusturmayı da denedim (2 ay kadar) kilo veriyordum ama bir yazıya denk gelince dedim ki hayır, hayır çünkü hayatından önemli değil bundan ötürü bunu da bıraktım kısacası neredeyse hepsini denedim ama azim yok süreklilik yok çünkü iç güzelliğe inancım tam dış görünüş ya da kıyafet birkaç güzel anıdan önemli değil küçüklüğümden beri bu kafayla gitmişim herkese kendimi sevdirirdim bir şey yapmasam bile ama iki senedir takıntılı olmaya başladım kendime uzaklaştım dışarı çıkınca bile yere bakarak yürüyorum durumumum farkındayım ve düzeltmek istiyorum ha bir de chloe ting programını da denemiştim ama sporu da beceremiyorum 15 dkden fazla o gün o hareketleri yaptıysam ertesi gün sırt ağrısından bacak ağrısından duramıyorum kısaca özetlemeye çalışsam da ne kadar başarılı oldum ne aktardım inanın bilmiyorum tek isteğim gerçekten kilo verme sürecinden geçmiş ve tavsiye verecek insanlar şimdiden teşekkürler (sabah 09.00 akşam 18.00 iş saatleri - yaş 17)
bende spora git ama bir hoca ile çalışÖncelikle güzel sabahlar lütfen şu yöntem zararlı, gençsin bu şekilde olmaz, sağlıklı beslen, diyetisyene git verirsin tarzında şeyler yazacaksanız hiç devamını okumayın bile küçük yaşlarımdan beri sağlıksız şeyler tükettim evde sıcak bir yemek olmazdı çünkü çalışmak zorundaydı annem bu yüzden yemekler hep dondurulmuş patates vb. tarzda olurdu ben yapardım çünkü bazen vakit oldukça yeşil fasulye de o tarz yerdik böyle böyle gittiği için farkında olmazdım kilomun ya da kilonun bu denli önemli olduğunun farkında değildim çok yol yürüdükten sonra bacaklarımın ağrımasını istemiyorum artık otururken bacaklarım nasıl görünüyor acaba yayılıyor mu diye düşünmek istemiyorum zayıf yaşıtlarıma bakıp ah çekmek istemiyorum kısacası hayatımı kurtarmak istiyorum ama yeterli değilim çünkü her şeyi denedim diyetisyene gittim 2. haftada bıraktım kendim aç kalmayı denedim (sadece çorba) 1 aydan sonra yapamadım kendimi kusturmayı da denedim (2 ay kadar) kilo veriyordum ama bir yazıya denk gelince dedim ki hayır, hayır çünkü hayatından önemli değil bundan ötürü bunu da bıraktım kısacası neredeyse hepsini denedim ama azim yok süreklilik yok çünkü iç güzelliğe inancım tam dış görünüş ya da kıyafet birkaç güzel anıdan önemli değil küçüklüğümden beri bu kafayla gitmişim herkese kendimi sevdirirdim bir şey yapmasam bile ama iki senedir takıntılı olmaya başladım kendime uzaklaştım dışarı çıkınca bile yere bakarak yürüyorum durumumum farkındayım ve düzeltmek istiyorum ha bir de chloe ting programını da denemiştim ama sporu da beceremiyorum 15 dkden fazla o gün o hareketleri yaptıysam ertesi gün sırt ağrısından bacak ağrısından duramıyorum kısaca özetlemeye çalışsam da ne kadar başarılı oldum ne aktardım inanın bilmiyorum tek isteğim gerçekten kilo verme sürecinden geçmiş ve tavsiye verecek insanlar şimdiden teşekkürler (sabah 09.00 akşam 18.00 iş saatleri - yaş 17)
3 sene önce 85 kiloydum hamile kaldım düşükte olunca insan yedikçe yiyesi geliyor şuan 57-60 arası her gün yürüyordum Yagmur çamur dinlemeden (hırs) tam 1 saat , un, şeker, tuz hepsini kestim paketli gıda tüketmedim acıkınca yeşilliğe saldırdım ama 1 sene sonunda değişim mükemmel oluyo spor salonuna falan da gitmedim,Öncelikle güzel sabahlar lütfen şu yöntem zararlı, gençsin bu şekilde olmaz, sağlıklı beslen, diyetisyene git verirsin tarzında şeyler yazacaksanız hiç devamını okumayın bile küçük yaşlarımdan beri sağlıksız şeyler tükettim evde sıcak bir yemek olmazdı çünkü çalışmak zorundaydı annem bu yüzden yemekler hep dondurulmuş patates vb. tarzda olurdu ben yapardım çünkü bazen vakit oldukça yeşil fasulye de o tarz yerdik böyle böyle gittiği için farkında olmazdım kilomun ya da kilonun bu denli önemli olduğunun farkında değildim çok yol yürüdükten sonra bacaklarımın ağrımasını istemiyorum artık otururken bacaklarım nasıl görünüyor acaba yayılıyor mu diye düşünmek istemiyorum zayıf yaşıtlarıma bakıp ah çekmek istemiyorum kısacası hayatımı kurtarmak istiyorum ama yeterli değilim çünkü her şeyi denedim diyetisyene gittim 2. haftada bıraktım kendim aç kalmayı denedim (sadece çorba) 1 aydan sonra yapamadım kendimi kusturmayı da denedim (2 ay kadar) kilo veriyordum ama bir yazıya denk gelince dedim ki hayır, hayır çünkü hayatından önemli değil bundan ötürü bunu da bıraktım kısacası neredeyse hepsini denedim ama azim yok süreklilik yok çünkü iç güzelliğe inancım tam dış görünüş ya da kıyafet birkaç güzel anıdan önemli değil küçüklüğümden beri bu kafayla gitmişim herkese kendimi sevdirirdim bir şey yapmasam bile ama iki senedir takıntılı olmaya başladım kendime uzaklaştım dışarı çıkınca bile yere bakarak yürüyorum durumumum farkındayım ve düzeltmek istiyorum ha bir de chloe ting programını da denemiştim ama sporu da beceremiyorum 15 dkden fazla o gün o hareketleri yaptıysam ertesi gün sırt ağrısından bacak ağrısından duramıyorum kısaca özetlemeye çalışsam da ne kadar başarılı oldum ne aktardım inanın bilmiyorum tek isteğim gerçekten kilo verme sürecinden geçmiş ve tavsiye verecek insanlar şimdiden teşekkürler (sabah 09.00 akşam 18.00 iş saatleri - yaş 17)
Ben yazacaktım, siz demişsiniz... öncelikle iç hastalıklarına gidip tahlillerini yaptırması gerek Endokrinoloji bildiğim kadarı ile kayıtlı hasta değilse sistemsel sevk ile gidilebilen bir bölüm.Canım benim, önce bir çocuk endokronoloji polikliniğine gidip kan ve vitamin değerlerini ölçtür, ardından da doğru spora!
Yaşın daha kaç ki kendine bunları dert ediyorsun, aşılmayacak şeyler değil, yaparsın!
Canım seni en iyi ben anlarımÖncelikle güzel sabahlar lütfen şu yöntem zararlı, gençsin bu şekilde olmaz, sağlıklı beslen, diyetisyene git verirsin tarzında şeyler yazacaksanız hiç devamını okumayın bile küçük yaşlarımdan beri sağlıksız şeyler tükettim evde sıcak bir yemek olmazdı çünkü çalışmak zorundaydı annem bu yüzden yemekler hep dondurulmuş patates vb. tarzda olurdu ben yapardım çünkü bazen vakit oldukça yeşil fasulye de o tarz yerdik böyle böyle gittiği için farkında olmazdım kilomun ya da kilonun bu denli önemli olduğunun farkında değildim çok yol yürüdükten sonra bacaklarımın ağrımasını istemiyorum artık otururken bacaklarım nasıl görünüyor acaba yayılıyor mu diye düşünmek istemiyorum zayıf yaşıtlarıma bakıp ah çekmek istemiyorum kısacası hayatımı kurtarmak istiyorum ama yeterli değilim çünkü her şeyi denedim diyetisyene gittim 2. haftada bıraktım kendim aç kalmayı denedim (sadece çorba) 1 aydan sonra yapamadım kendimi kusturmayı da denedim (2 ay kadar) kilo veriyordum ama bir yazıya denk gelince dedim ki hayır, hayır çünkü hayatından önemli değil bundan ötürü bunu da bıraktım kısacası neredeyse hepsini denedim ama azim yok süreklilik yok çünkü iç güzelliğe inancım tam dış görünüş ya da kıyafet birkaç güzel anıdan önemli değil küçüklüğümden beri bu kafayla gitmişim herkese kendimi sevdirirdim bir şey yapmasam bile ama iki senedir takıntılı olmaya başladım kendime uzaklaştım dışarı çıkınca bile yere bakarak yürüyorum durumumum farkındayım ve düzeltmek istiyorum ha bir de chloe ting programını da denemiştim ama sporu da beceremiyorum 15 dkden fazla o gün o hareketleri yaptıysam ertesi gün sırt ağrısından bacak ağrısından duramıyorum kısaca özetlemeye çalışsam da ne kadar başarılı oldum ne aktardım inanın bilmiyorum tek isteğim gerçekten kilo verme sürecinden geçmiş ve tavsiye verecek insanlar şimdiden teşekkürler (sabah 09.00 akşam 18.00 iş saatleri - yaş 17)
Canım şimdi demişsinki kusma işe yarıyordu ama sağlıksız olduğu için bıraktım ? Burada sağlıksız olduğu için bıraktığını yazsanda kendini kandırma yöntemin bu. Bağımlılar kendini kandıracak yüzlerce neden bulur. Önce bunların bir bahane olduğuyla yüzleş. Gerçekten sağlığın için yap. Kimse içi güzel diye 250 kilo bir insanla yaşamak istemez mesela sağlıklı olmasını dileriz karşımızdakinin. Belki linçleneceğim ama kimse yatalak birine aşık olmaz durduk yere.Öncelikle güzel sabahlar lütfen şu yöntem zararlı, gençsin bu şekilde olmaz, sağlıklı beslen, diyetisyene git verirsin tarzında şeyler yazacaksanız hiç devamını okumayın bile küçük yaşlarımdan beri sağlıksız şeyler tükettim evde sıcak bir yemek olmazdı çünkü çalışmak zorundaydı annem bu yüzden yemekler hep dondurulmuş patates vb. tarzda olurdu ben yapardım çünkü bazen vakit oldukça yeşil fasulye de o tarz yerdik böyle böyle gittiği için farkında olmazdım kilomun ya da kilonun bu denli önemli olduğunun farkında değildim çok yol yürüdükten sonra bacaklarımın ağrımasını istemiyorum artık otururken bacaklarım nasıl görünüyor acaba yayılıyor mu diye düşünmek istemiyorum zayıf yaşıtlarıma bakıp ah çekmek istemiyorum kısacası hayatımı kurtarmak istiyorum ama yeterli değilim çünkü her şeyi denedim diyetisyene gittim 2. haftada bıraktım kendim aç kalmayı denedim (sadece çorba) 1 aydan sonra yapamadım kendimi kusturmayı da denedim (2 ay kadar) kilo veriyordum ama bir yazıya denk gelince dedim ki hayır, hayır çünkü hayatından önemli değil bundan ötürü bunu da bıraktım kısacası neredeyse hepsini denedim ama azim yok süreklilik yok çünkü iç güzelliğe inancım tam dış görünüş ya da kıyafet birkaç güzel anıdan önemli değil küçüklüğümden beri bu kafayla gitmişim herkese kendimi sevdirirdim bir şey yapmasam bile ama iki senedir takıntılı olmaya başladım kendime uzaklaştım dışarı çıkınca bile yere bakarak yürüyorum durumumum farkındayım ve düzeltmek istiyorum ha bir de chloe ting programını da denemiştim ama sporu da beceremiyorum 15 dkden fazla o gün o hareketleri yaptıysam ertesi gün sırt ağrısından bacak ağrısından duramıyorum kısaca özetlemeye çalışsam da ne kadar başarılı oldum ne aktardım inanın bilmiyorum tek isteğim gerçekten kilo verme sürecinden geçmiş ve tavsiye verecek insanlar şimdiden teşekkürler (sabah 09.00 akşam 18.00 iş saatleri - yaş 17)
Bır kez zayıflıgı tadarsan emın ol vazgeçmek istemezsın. Dıs güzelliğinde ne kadar önemlı oldugunu anlarsın. fark edılmeyen sana aklına gelmeyecek adamlar bakmaya baslayınca anlarsın. Insanlar eskıden yanlıs anlama kanka ama ayı gıbıydın dıyınce anlarsın. 17 yasıma dönüp keske o yasta kılo vermıs olsaydım dıyorum suan. Duzgun bır dıyetısyene basla ve bozma kendın ıcın yap bunu. Begensınler dıye düşünme madem sağlıklı olcam dıye yap. Geç oldu dıye dusunme . Emin ol güzel görüntü o tatlıdan daha cok zevk verıyor sonradan . Cok zorbalık yemıs 90 küsürlerden 60lara düşmüş bir olarak söylüyorum. Lütfen başarÖncelikle güzel sabahlar lütfen şu yöntem zararlı, gençsin bu şekilde olmaz, sağlıklı beslen, diyetisyene git verirsin tarzında şeyler yazacaksanız hiç devamını okumayın bile küçük yaşlarımdan beri sağlıksız şeyler tükettim evde sıcak bir yemek olmazdı çünkü çalışmak zorundaydı annem bu yüzden yemekler hep dondurulmuş patates vb. tarzda olurdu ben yapardım çünkü bazen vakit oldukça yeşil fasulye de o tarz yerdik böyle böyle gittiği için farkında olmazdım kilomun ya da kilonun bu denli önemli olduğunun farkında değildim çok yol yürüdükten sonra bacaklarımın ağrımasını istemiyorum artık otururken bacaklarım nasıl görünüyor acaba yayılıyor mu diye düşünmek istemiyorum zayıf yaşıtlarıma bakıp ah çekmek istemiyorum kısacası hayatımı kurtarmak istiyorum ama yeterli değilim çünkü her şeyi denedim diyetisyene gittim 2. haftada bıraktım kendim aç kalmayı denedim (sadece çorba) 1 aydan sonra yapamadım kendimi kusturmayı da denedim (2 ay kadar) kilo veriyordum ama bir yazıya denk gelince dedim ki hayır, hayır çünkü hayatından önemli değil bundan ötürü bunu da bıraktım kısacası neredeyse hepsini denedim ama azim yok süreklilik yok çünkü iç güzelliğe inancım tam dış görünüş ya da kıyafet birkaç güzel anıdan önemli değil küçüklüğümden beri bu kafayla gitmişim herkese kendimi sevdirirdim bir şey yapmasam bile ama iki senedir takıntılı olmaya başladım kendime uzaklaştım dışarı çıkınca bile yere bakarak yürüyorum durumumum farkındayım ve düzeltmek istiyorum ha bir de chloe ting programını da denemiştim ama sporu da beceremiyorum 15 dkden fazla o gün o hareketleri yaptıysam ertesi gün sırt ağrısından bacak ağrısından duramıyorum kısaca özetlemeye çalışsam da ne kadar başarılı oldum ne aktardım inanın bilmiyorum tek isteğim gerçekten kilo verme sürecinden geçmiş ve tavsiye verecek insanlar şimdiden teşekkürler (sabah 09.00 akşam 18.00 iş saatleri - yaş 17)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?