- 2 Ocak 2017
- 3.082
- 17.733
-
- Konu Sahibi new_yorker
- #41
Sorunun kaynağı bu bence. Babası böyle davrandıkça, çocuk sizi anne olarak görmüyor, saygı duymuyor. Bu davranış ve sözlerle sizin otoritenizi sarsıyor eşiniz. Ebeveynlerden birisi bir konuda çocuğa bir şey söylediğinde yanlış bile olsa çocuğun yanında müdahale edilmesini doğru bulmuyorum ben. (Şiddet, psikolojik şiddet vs hariç) Sonrasında konuşulur ama çocuğun yanında olmaz. Bence eşinizle bu durumu konuşun ve bu durumu destekleyen kitaplar vs okunmasını sağlayın.Evet esim sürekli beni eleştirir ve yanımızda kim olup olmadıgı onun icin onemli degildir. bundan apayrı bir zevk alıyor tam bacak burcu bitmedi gitti eleştirileri sanırım bitmeyecek de. yıllardır evliliğimizde birçok şey değişti ama esimin beni eleştirmesi bitmedi. cocuk konusunda da mesela her iki çocuğa da sunu giy diyeyim, çocuğu rahat bırak giymesin, sunu getir diyeyim, cocuk sana hizmet etmek zorunda degil, sunu söyle yapmayın diyeyim, istediğini yaparlar sen karışma vs vs der. ama kendisi cocuklara istediği gibi davranabilir onda problem yoktur, o mükemmeldir, kusursuzdur asla tartışma da çıkmaz. ben birsey soyleyince sen karışma der. ama kızımda (9 yas) problem yok bana karşı çok iyi, çok sever beni hatta destekler de. oglum babasını istiyor, beni istemiyor
Erkek çocuk babayı örnek alır eşiniz sizi sürekli eleştirdiği için oğlunuzda onun gibi davranıyor. Bir zahmet eşinize söyleyin biraz hareketlerine dikkat etsin yoksa annesinden nefret eden bir erkek yetiştireceksiniz ilerde kadınlardan da nefret edecek toksik ilişkiler kuracak.Çözüm eşinizin adam olmasından geçiyor.
Problem eşinizde konu sahibi 2 çocuğunuzda etkileniyor eşinizin değişmesi şart başka türlü olmaz yoksa kadın düşmanı bir erkek çocuğunuz, sinik, ikili ilişkilerde idare etmeyi görmüş bir kız çocuğunuz olacak.Oglum kizlari da hiç sevmez, kız arkadaşları ile geçinemez aslinda geçinemez demeyeyim hiç muhatap olmuyor kızlar ile. Bazen parkta, havuzda sinif arkadaşları geliyor yanına kızlar ile konusmuyor, oynamiyor. yüzlerine bakmıyor, oralı olmuyor, erkek arkadaslarina karşı öyle degil ama onları çok sever, oynar hemen. esime söylüyorum çok normal bir erkek çocuğu ben de öyle idim, ben de kizlarla konuşmazdım utanırdım diyor
Oglum kizlari da hiç sevmez, kız arkadaşları ile geçinemez aslinda geçinemez demeyeyim hiç muhatap olmuyor kızlar ile. Bazen parkta, havuzda sinif arkadaşları geliyor yanına kızlar ile konusmuyor, oynamiyor. yüzlerine bakmıyor, oralı olmuyor, erkek arkadaslarina karşı öyle degil ama onları çok sever, oynar hemen. esime söylüyorum çok normal bir erkek çocuğu ben de öyle idim, ben de kizlarla konuşmazdım utanırdım diyor
Yani ben yanlış mi anlattım acaba?Bunlar sizce normal mi, çocuk babasından gördüğü şekilde kadınlara berbat davranıyor. Aynen babası gibi, saygısız, kadın düşmanı, nefret dolu, berbat bir erkek olacak bu çocuk. Siz razı mısınız böyle bir insan yetiştirmeye?? Ciddi soruyorum şu davranışları nasıl normal bulabiliyorsunuz??? Siz bu adamla niye evlendiniz, eski konularınızı da hatırlıyorum adam gerçek bir ruh hastası bununla kalkıp bir de yurtdışına gitmişsiniz. Çocuğunuzun normal insan olarak yetişmesinin tek yolu var, siz ezilmeyi bırakıcaksınız, boşanıcaksınız , çocuk adamın normal olmadığını anlayacak, sonra da çocuğu rehabilite edip normal insna yapıcaksınız.
Bunun mutlaka bir sebebi vardır. Bir çocuk durduk yere böyle davranmaz. Siz kendinizi mutlaka biliyorsunuzdur.Benimle bag kurmadı oglum
Annenin hiç söz hakkının olmadığını gördüğü bir yerde çocuk size saygı duyamaz. Şunu giyin dediğinizde bırak istediklerini giysinler demek, hem sizin çocuklara kötü bir şey söylüyormuşsunuz hissini yaratır hem de annenin bir gram bile sözünün geçmediğini kanıtlar. Evde hiç gibi davranılan kişiye de çocuk saygı duymaz. Gücün yanında yer alır. İpleri elinize almanın ya da boşanmanın vakti gelmiş eşiniz düzelmeyecekse. Çünkü oğlunuzu kaybedeceksiniz , kızınız için de iyi bir örnek değil bu atmosfer.
Yani ben yanlış mi anlattım acaba?
esim ruh hastası degil. cocuklara çok iyi davranır, bana da iyi davranır ama ezelden beri bitmeyen tek huyu eleştirmesi. bu konuda birçok kez de konustum. aslında bana kendimi de suclu hissettiriyor bu durum çünkü cocuk babasını istiyor, seviyor, beni istemiyor
Evet esim sürekli beni eleştirir ve yanımızda kim olup olmadıgı onun icin onemli degildir. bundan apayrı bir zevk alıyor tam bacak burcu bitmedi gitti eleştirileri sanırım bitmeyecek de. yıllardır evliliğimizde birçok şey değişti ama esimin beni eleştirmesi bitmedi. cocuk konusunda da mesela her iki çocuğa da sunu giy diyeyim, çocuğu rahat bırak giymesin, sunu getir diyeyim, cocuk sana hizmet etmek zorunda degil, sunu söyle yapmayın diyeyim, istediğini yaparlar sen karışma vs vs der. ama kendisi cocuklara istediği gibi davranabilir onda problem yoktur, o mükemmeldir, kusursuzdur asla tartışma da çıkmaz.
Sizin sevginizden çok emin olduğu için babanın peşinde koşuyor olabilir mi?Evet oğlumla defalarca konuşmaya calistim. Her defasında birey uyduruyor hiç anlamlı cevap almadim, kendi de bilmiyor çünkü, sadece beni istemiyor bunu biliyor. Mesela diyor ki sen çok opuyorsun. Tamam çok öpmeyeceğim diyorum, sevdiğim icin öpüyorum diyorum, ama tabi geçerli sebep degil. Ama gercekten beni istemiyor.
benim kızımda 2 yaşındayken fln en çok babamı sevriyorum derdi,şimdide dk bir babasını sorar eder ama benide çok seviyor,eskiden bende düşünürdüm ama büyüyünce geçiyor,olgunlaşıyorlar,anlamaya başlıyorlar,bu duruma gerilip mesafe fln koymayın sakın,çocuk o daha,kötü bir anı bırakmayın hatırasında,2 seneye kalmaz değişir,ben o zamanda ciddiye almazdım sen git diyince al babası seni istiyor diyip gülüp geçerdimMerhaba,
Lütfen konumu cocuk bölümüne tasimayin çünkü gercekten hem dertleşmek hem de kalici olacak çözümler bulmak istiyorum.
Oglum ile Bebek iken iyiydik, esimle de benle de iyiydi. Sonra cocuk asiri derecede babaya düşkün olmaya başladı. Sürekli babasını istiyor, babası ile uyuyor, babası ile konuşuyor, babasının dediğini yapıyor. Baslarda çok umursamadım ikimizi de sever zamanla dedim. artık iki yıldır kesinlikle beni istemiyor, ben Yanina gidince tekme atıyor, yumruk atıyor, gitttttt babam gelsin diyor.
Bu ara geceleri uyanmaya başladı, baba diye bagiriyor, ben de birkaç defa gittim yanina sen git baba gelsin diyor, hatta az önce o kadar bagirip tepindi ki uyku sersemi bi kafa vurdu, burnum kanadı, yatağı kan oldu. ben ne yaptın, canimi yaktın, burnumu kanattin dedim lavaboya koştum, geldim geri, buna rağmen hala bagiriyor gittttt istemiyorum babami istiyorum diye.
Esim iyi ve ilgili baba ama yeri gelince kızar da. Ben elimden geldigi kadar ilgiliyim, calismiyorum, beraber vakit geçiriyoruz, esim de çok yogun calismiyor hani öyle ozluyor durumları olmuyor. Simariklik, Özlem vs degil cocuk resmen beni istemiyor, çok net istemiyor. Esim yokken de bana çok yakin degil, ailede tek sevmediği benim hatta. Ilgisiz, sevgisiz, kızan, bağıran anne degilim asla. Benimle bag kurmadı oglum.
Bu konuda tecrübeniz var mi? Oğlumla bag kurmak istiyorum vakit çok da geç olmadan, beni de sevip istemesini istiyorum.
Evet esim sürekli beni eleştirir ve yanımızda kim olup olmadıgı onun icin onemli degildir. bundan apayrı bir zevk alıyor tam bacak burcu bitmedi gitti eleştirileri sanırım bitmeyecek de. yıllardır evliliğimizde birçok şey değişti ama esimin beni eleştirmesi bitmedi. cocuk konusunda da mesela her iki çocuğa da sunu giy diyeyim, çocuğu rahat bırak giymesin, sunu getir diyeyim, cocuk sana hizmet etmek zorunda degil, sunu söyle yapmayın diyeyim, istediğini yaparlar sen karışma vs vs der. ama kendisi cocuklara istediği gibi davranabilir onda problem yoktur, o mükemmeldir, kusursuzdur asla tartışma da çıkmaz. ben birsey soyleyince sen karışma der. ama kızımda (9 yas) problem yok bana karşı çok iyi, çok sever beni hatta destekler de. oglum babasını istiyor, beni istemiyor
eleştiri ile alakalı değil bence ,ayrıca burçla ne alaka,ben de başak burcuyum.Yani milyon kez soyledim, karakterine yapismis elestirmek, ozellikle beni elestirmek, bu huyundan vazgeçmiyor. cocuklarin yanında degil, herkesin yanında eleştirir, ona Gore mutlaka eleştirecek birey vardır, bitmez, düzelmez yani birçok huyu degisti, düzeldi ama eleştirisi bitmedi
3,5 yasindaki kızımda öyle babasına git seni istemiyorum der tekme atar ama bazende babacım seni cok seviyirum der babaanne seni sevmiyorum der dedesine vs artık kim denkngelirse ama bana kıyamaz ya bu geçici bi durum bence ben çok üstünde durmuyorum babası üzülüyor ama babasına onunla kaliteli vakit geçir diyorum yapınca daha sevecen öpüyor cocugumMerhaba,
Lütfen konumu cocuk bölümüne tasimayin çünkü gercekten hem dertleşmek hem de kalici olacak çözümler bulmak istiyorum.
Oglum ile Bebek iken iyiydik, esimle de benle de iyiydi. Sonra cocuk asiri derecede babaya düşkün olmaya başladı. Sürekli babasını istiyor, babası ile uyuyor, babası ile konuşuyor, babasının dediğini yapıyor. Baslarda çok umursamadım ikimizi de sever zamanla dedim. artık iki yıldır kesinlikle beni istemiyor, ben Yanina gidince tekme atıyor, yumruk atıyor, gitttttt babam gelsin diyor.
Bu ara geceleri uyanmaya başladı, baba diye bagiriyor, ben de birkaç defa gittim yanina sen git baba gelsin diyor, hatta az önce o kadar bagirip tepindi ki uyku sersemi bi kafa vurdu, burnum kanadı, yatağı kan oldu. ben ne yaptın, canimi yaktın, burnumu kanattin dedim lavaboya koştum, geldim geri, buna rağmen hala bagiriyor gittttt istemiyorum babami istiyorum diye.
Esim iyi ve ilgili baba ama yeri gelince kızar da. Ben elimden geldigi kadar ilgiliyim, calismiyorum, beraber vakit geçiriyoruz, esim de çok yogun calismiyor hani öyle ozluyor durumları olmuyor. Simariklik, Özlem vs degil cocuk resmen beni istemiyor, çok net istemiyor. Esim yokken de bana çok yakin degil, ailede tek sevmediği benim hatta. Ilgisiz, sevgisiz, kızan, bağıran anne degilim asla. Benimle bag kurmadı oglum.
Bu konuda tecrübeniz var mi? Oğlumla bag kurmak istiyorum vakit çok da geç olmadan, beni de sevip istemesini istiyorum.