5 senedir katlanılan hayat.

Gayet realist bir insan olarak olarak ifade edeyim ki şu anki yaşınızdan sonraki yaşlarda gebe kalıp anne olan salt kendi ailemde üç kadın, elde üç bebek/çocuk var, dördüncü yolda. Ailemdeki kadınlardan biri ve yanı sıra halen aynı ofiste çalıştığım bir iş arkadaşım bekârken siz yaşlarda yumurtalarını dondurmuşlardı, 40'tan sonra gebe kaldılar.

Sağlıklı, huzurlu, mutlu bir gelecek dilerim.
Ne kadar tatlısınız..birazdan derse gireceğim ve yüzümde sıcacık bi gülümseme olusturdunuz.
Kocaman sarılıyorum size 😘😋
 
Kadınlar kulübünün tek sevmediğim yanı insanların biraz sanki ben kötü biriymişim gibi konuşması. Annem ve babam var, bu gün yanlarına gitsem anlatsam yarın bana ev alır oturttururlar ama yine de bu suç benim ve onu hayatıma ben aldım annem babam sokmadı. Ve ben aileme 1 hafta gidip kaldığımda bile yük hissediyorum kendimi. Sanki ben ve oğlum ağırlıkmışız gibi. Evlenince annenin ve babanın evi senin evin olmuyor artık
Bu evlilikte devam etmeye çalışırsanız evet kötüsünüz. Çocuğunuz olmasa naparsanız yapın isterseniz mutsuz olduğunuz dayak yediğiniz evlilikte durun ister başkasına kaçın ister düzgünce ayrılın. . Hepsi kendinize yakıştırdığınız şeylerdir ama ortada bir çocuk varsa sizi sokağın ortasında polis gelecek kadar döven birisine aslında hep kötü değil iyi biri de diyemezsiniz. O adamın eli bir gün çocuğunuza da kalkacak. Kalkmazsa da o çocuk dayağı ayda yılda bir atılan normal birşey olarak görücek. Birde diyorsunuz ki ailem bana ev tutar. O adamla yaşamak süper aile ye yük olmak berbat . Nasıl bunun ayrımını yapamıyorsunuz.
 
Merhaba arkadaşlar. Benim 3 yaşında oğlumdan başka kimsem yok. Arkadaşım yok, kardeşim yok, bir annem bir de babam var ama onlara da bunları anlatamam. Bu tür konuları sizden başkasına anlatamam. Konu konu derdimi anlatacağım elimden geldiğince. Eşimle 5 yıllık evliyim, 3 yaşında benden ve babasından bile akıllı dünya güzeli bir oğlum var. Babası 2,5 sene öncesinde bana el kaldırmaya başladı. Seçim zamanı kılıçtaroğlu İzmir mitingi yaptığı zaman ilk büyük dayağımı yedim, hemde konağın göbeğinde. Birileri polisi aramıştı sanırım polis bile gelmişti. Evet dövdüm beni alın götürün falan demişti. Benim eşim beni lafta çok sever ama boşanma konusu geçse hemen beni def eder, bir keresinde davaya kadar girmiştik ben ağlamıştım boşanmak istemediğimi söylemiştim ç. O zaman oğlumuz daha 1,5 yaşında olduğu için hakim bizi boşamamıştı. 26 yaşıma geldim ve eski ben’e hesap veremez hale geldim. 1,5 sene önce işten ayrıldım oğluma bakabilmek için. Ne kendimi geliştirdim ne de boşandım. Sadece artık birini sevmeden de nasıl aynı evde yaşanır öğrendim. Sürekli benim küsüp mutsuz olduğunu söylüyor. Öyle değilim sadece değiştim ve mutlu olmam için hiçbir sebebim kalmadı. Ha sorsanız kötü biri mi değil elbet , eee 7/24 beni dövecek hali yokya. O kendini en iyisi bilir ve hep beni kötüler. Benim küslüklerim yüzünden psikolojisinin bozulduğunu söylüyor. Artık bardağı taşıran son damlam bayramda kayınvalidemde iken oldu. O banyodaydı oğlumun kakası gelmişti lazımlığa oturtturdum bekliyorum. Banyodan çıktı, ben de bir hışımla ona sinirlendim, çünkü kayınvalidemdeyken ben aşırı yoruluyorum, kayınvalidem ile aram iyi, ben bana o kadar şey yaptılar hiç sesimi çıkarmadım çıkarmam çünkü umrumda değil, eşim beni sevsin saysın yeter. Neyse yorgunluğumun siniri ile sesimi yükselttim ama bağırmadım, abilendim diyelim. Benim sınırım var artık yeter dedim. Bana bir bağırdı oğlumla ikimiz kalakaldık. Duvara falan vurdu sonra geldi kafama bir vurdu o hızla benim kafamda oğluma çarptı. Babasının sümüğü olan oğlum o gün ilk defa anne hadi gidelim burda durmayalım dedi çekti beni kolumdan. O gün tamam dedim. Bu adam benim senelerimi harcadı, ve artık benim bir umudum kalmadı diye.
Hem kendi senelerinizi hem de çocuğunuzun çocukluğunu harcayan sizsiniz, kusura bakmayın..
 
Kadınlar kulübünün tek sevmediğim yanı insanların biraz sanki ben kötü biriymişim gibi konuşması. Annem ve babam var, bu gün yanlarına gitsem anlatsam yarın bana ev alır oturttururlar ama yine de bu suç benim ve onu hayatıma ben aldım annem babam sokmadı. Ve ben aileme 1 hafta gidip kaldığımda bile yük hissediyorum kendimi. Sanki ben ve oğlum ağırlıkmışız gibi. Evlenince annenin ve babanın evi senin evin olmuyor artık
Kaç tane hesabınız var burda, kaç kere yok bazı boşanmış ebeveynlerin çocukları iyi olmuyor yok evlenince anne babanın evi senin evin olmuyor Nuh nebiden kalma fikirleriniz buradaki insanlara uymuyor diye tatmin olamayıp gittiniz? İkisi de vefat etse kanunun mahkemenin size vereceği şey nasıl sizin olmuyor? Onu da kocaya sıvayacak potansiyel var sizde gerçi. Çaresizlik değil sizinki, adamı bırakamıyorsunuz. Ama ikinizin de sevmediği bir evliliğin içindesiniz. Yarın ya o aldatır ya siz. O kendisini çekecek başka kadın henüz bulamadığı için yanınızda, siz de başımda herif olsun varsın sinek kadar olsun diye yanındasınız. Gerçi boşanan kadınlar için de ebem karıdan miras fikirleriniz vardır onlar da tutuyodur.
 
Son düzenleme:
Eşiniz normal değil. Siz hiç hiç normal değilsiniz. Aşağılık komplekslerinizle, insanlardan beklediğiniz acıma duygusuyla, kendinize bakış açınızla gerçek bir duygu manipülatörüsünüz. Kireçlenmeymiş de, kırışıklıkmış da, oymuş, buymuş… Kendinizi bile ikna edemediğiniz uyduruk bahanelerle bizi ikna etmeye çalışıyorsunuz. Bu durumdan çıkmak istemiyorsunuz siz zaten. Çünkü sevgisizsiniz. İnsanların size duyduğu acımayı da ilgi, sevgi zannedip bununla tatmin oluyorsunuz. Eğer bu acıklı durumunuz biterse kimse size acımaz, sizinle ilgilenmez. Dram seviyorsunuz hanımefendi. Bu dramdan besleniyorsunuz. 72 yaşındaki annem bile bugün bir fiske yese babamdan, evi terk eder; 26 yaşınızda kendinize kimsenin inanmadığı saçma sapan bahaneler uyduruyorsunuz. Belli ki muhakeme yeteneğiniz de yok. Yapılan her yoruma saçma sapan bahaneler üretmişsiniz (kimseyi de inandıramıyorsunuz), gidip mutsuzluğunuzda debelenin o zaman. Umarım buraya kimse daha fazla etkileşim vermez de acıma duygusu üzerinden yaşadığınız duygusal tatminin bir parçası olmayız. Yazık çocuğunuza.
 
onu kötüleştiğinde kötü olanın ben olacağımı biliyorum. İnsanlar bana kötü diyecek. Üniversite arkadaşlarım tanıdıklarım hep bak bu kız boşanmış diyip neler neler diyecekler. Annem babam ne olursa olsun bana kızacak bazen. Yaptığım hata ortaya çıkacak
Kimsenin de umrunda olmazsınız. Elalemin işi gücü yoktu sizin dedikodunuz 1000 yıl sürer artık aman ya rabbi yap yap doyamazlar. Herkes boşanıyor artık alıştık, arkadaşlarınız da alışmıştır. Anneniz babanızın bi şeyden de haberi yoktur normal sanıyorlardır her şeyi, ben sizin aman boşan derler diye kimseye bişey söylemediğinizi düşünüyorum, yazdıklarınızdan o çıkıyor. Bunlar sizin fikirleriniz bence. Siz bu kafayı değiştirmedikçe dünyaya böyle bakmaya dolayısıyla bu rezil hayatın içinde debelenmeye devam edeceksiniz.
 
Kadınlar kulübünün tek sevmediğim yanı insanların biraz sanki ben kötü biriymişim gibi konuşması. Annem ve babam var, bu gün yanlarına gitsem anlatsam yarın bana ev alır oturttururlar ama yine de bu suç benim ve onu hayatıma ben aldım annem babam sokmadı. Ve ben aileme 1 hafta gidip kaldığımda bile yük hissediyorum kendimi. Sanki ben ve oğlum ağırlıkmışız gibi. Evlenince annenin ve babanın evi senin evin olmuyor artık
Annemin evi annemin evidir evlenmem bunu neden değiştiriyor tam olarak? Tamam artık kendi evimiz var ama orası hala annemin evi dolayısıyla benim de
 
Ya şu konuyu gördükçe geliyorlar bana. Sen en iyisi tut çocuğu elinden git sosyal hizmetlere de ki benim ve eşimin kafası çalışmıyor biz normal değiliz, bu çocuğa bakmayı beceremiyoruz devlet büyütsün en azından sevgi dolu olmaz ama normal bir çocuk olur de. Sizde kurtulun çocukta kurtulsun
 
Üffff ne kadar eziksiniz ya içim bayıldı mıy mıy mıy. Babasının sümüğüymüş, bu ne kadar çirkin bir laf, iğrençsiniz.
Sizin bu sonsuz ezikliğinizden eşiniz size tüm saygısını kaybetmiş. Adamdan önce sizin terapiye ihtiyacınız var, bi kendinize gelin. İnsan yaşlanır sizin yanınızda. İlle de kocam da kocam diyeceksiniz o çok belli. En azından kendinizi düzeltin de kocanızın size olan saygısı biraz yerine gelsin. Böyle köpeğe davranır gibi davranmasın.
Olan çocuğa oluyor yazık üzüldüm yavruya.
 
Merhaba arkadaşlar. Benim 3 yaşında oğlumdan başka kimsem yok. Arkadaşım yok, kardeşim yok, bir annem bir de babam var ama onlara da bunları anlatamam. Bu tür konuları sizden başkasına anlatamam. Konu konu derdimi anlatacağım elimden geldiğince. Eşimle 5 yıllık evliyim, 3 yaşında benden ve babasından bile akıllı dünya güzeli bir oğlum var. Babası 2,5 sene öncesinde bana el kaldırmaya başladı. Seçim zamanı kılıçtaroğlu İzmir mitingi yaptığı zaman ilk büyük dayağımı yedim, hemde konağın göbeğinde. Birileri polisi aramıştı sanırım polis bile gelmişti. Evet dövdüm beni alın götürün falan demişti. Benim eşim beni lafta çok sever ama boşanma konusu geçse hemen beni def eder, bir keresinde davaya kadar girmiştik ben ağlamıştım boşanmak istemediğimi söylemiştim ç. O zaman oğlumuz daha 1,5 yaşında olduğu için hakim bizi boşamamıştı. 26 yaşıma geldim ve eski ben’e hesap veremez hale geldim. 1,5 sene önce işten ayrıldım oğluma bakabilmek için. Ne kendimi geliştirdim ne de boşandım. Sadece artık birini sevmeden de nasıl aynı evde yaşanır öğrendim. Sürekli benim küsüp mutsuz olduğunu söylüyor. Öyle değilim sadece değiştim ve mutlu olmam için hiçbir sebebim kalmadı. Ha sorsanız kötü biri mi değil elbet , eee 7/24 beni dövecek hali yokya. O kendini en iyisi bilir ve hep beni kötüler. Benim küslüklerim yüzünden psikolojisinin bozulduğunu söylüyor. Artık bardağı taşıran son damlam bayramda kayınvalidemde iken oldu. O banyodaydı oğlumun kakası gelmişti lazımlığa oturtturdum bekliyorum. Banyodan çıktı, ben de bir hışımla ona sinirlendim, çünkü kayınvalidemdeyken ben aşırı yoruluyorum, kayınvalidem ile aram iyi, ben bana o kadar şey yaptılar hiç sesimi çıkarmadım çıkarmam çünkü umrumda değil, eşim beni sevsin saysın yeter. Neyse yorgunluğumun siniri ile sesimi yükselttim ama bağırmadım, abilendim diyelim. Benim sınırım var artık yeter dedim. Bana bir bağırdı oğlumla ikimiz kalakaldık. Duvara falan vurdu sonra geldi kafama bir vurdu o hızla benim kafamda oğluma çarptı. Babasının sümüğü olan oğlum o gün ilk defa anne hadi gidelim burda durmayalım dedi çekti beni kolumdan. O gün tamam dedim. Bu adam benim senelerimi harcadı, ve artık benim bir umudum kalmadı diye.

Roman gibi yazmışsınız ama çözüm olarak ne yaptınız?
Ayrıca 7/24 dövmedi diye kötü bir adam olmadığını yazıyorsunuz - bu nasıl bi düşünce ve kafa yapısı ?
Bir sefer dövmesi yetmiyormu kötü olması için?
Allah korusun geri dönülmez birşeymi olması gerek?
Bence böyle dramatize etmeyi bırakıp kendiniz ve evladınız için kendinize gelin🤦🏻‍♀️
 
E biz napabiliriz şimdi?
Kusura bakma ama sen kendine bunları layık görürken biz mi acıyalım? Demek ki hakediyosun ki dayak diyosun. Eşini daha az sinirlendir daha az dayak ye madem.
 
Acayip bozuk bir psikolojiniz var bosanmayin dayakci kocayla yasamaya devam edin zaten cumleleriniz bile normal degil sadece o cocuga yazik sizin yuzunuzden oda duzgun bir psikolojiyle buyuyemeyip ilerde karisini doven bir adam olucak belliki aman kocasiz kalmayin he
 
Hem beni öldüresiye dövdü diyorsunu hem 'ha sorsan kötü biri mi değil elbet' diye bilmiyorsunuz. Allah aşkına ne anlatıyorsunuz?

Ayrıca bu kadar ağır şiddet görüyorken ne diye işten ayrıldınız? Gerçekten hem hareketlerinizde hemde sözlerinizde mantık adına hiçbir şey yok. Konuyu okurken insana sinir basıyor
 
Benim annem 2000 li yıllarda 2 cocukla ev hanımı olarak babamı tek ceselde boşadı. Her zaman annemle cok ama cok gurur duyuyorum bizi sarhoş bir adamla aynı evde büyütmedi. Siz 2024 yılında ünv mezunu iş güç sahibi kadın kocanızdan dayak yiyp bunu da kendinizce romantize ederek sindiriyorsunuz. Eski resimlere bakıp aglamakla olmuyor. Lütfen silkelenin kendinize gelin. Siz annenize babanıza bu adam beni dövüyor deseniz bence hemen gel derler. Eş dost konussun kimin umrunda ya. Cocuk artık kres yasına gelmiş zaten. Eylülde başlar kreşe sizde işe girersiniz. Hayatınıza yolunuza bakın.
 
Bu saygı işi de değil aslında. Saygı hemen bitti bile. Ben oğlumu çok seviyorum. Ona tek başıma yetememekten korktuğum için, annesi babası boşanan bazı çocuklar gibi olmasına tahammül edemem. İlerde beni boşandığım için suçlamasından korkuyorum. Boşanmadık bu arada dava kapandı. Aynı evdeyiz
Ben boşanmaya hazır değilim deyin güçsüz hissediyorum deyin ama tutup şu lafları etmeyin lütfen.
Annesi babası boşanan her çocuk kötü durumda değil.
Anne babası ayrılmayan her çocukta iyi durumda değil.
 
Ben neden konu açtığınızı anlamadım. Yazdıklarınız yüzeysel, her cevap yeni bir konu gibi. 'Bunlar oldu, ha evet ben bu durumun değişmesini istemiyorum.' Linç yemeye mi geldiniz? Birisi güzel 2 cümle yazmış, ona ağlamışsınız. Bunu mu yapalım, hep birlikte üzülelim mi size? Kurban rolüne çok bağlanmışsınız. Bizden de mi dayak yemek istiyorsunuz. Mazoşist misiniz? Ben anlamadım bizden ne istediğinizi.
Örnek vermeyeceğim size 26 yaşından sonra neler yapılır falan. herkes yazmış zaten. Ama inanılmazdı okuduklarım. Cehalet mi bu, yoksa muhakeme yeteneği azlığı mı? Şok oldum. Çocuk umrunuzda değil. Tüm hayatım o demişsiniz. Kadın döven bir oğul mu yetiştireceksiniz? Çocuk ne gördüyse onu yapar. Dünyanın en depresif kadınıyla büyüyecek, babası onu sevip annesini dövecek.
Asla derdi olan birine böyle yaklaşmam. Empati kurmaya çalışırım ama onlar nasıl cevaplar ya? Siz yapamadım demiyorsunuz. Her türlü ortam hazır ama siz ben böyle uygun gördüm diyorsunuz. Kendinizden nefret ediyor olabilirsiniz ama çocuğunuzu neden sizinle sürüklüyorsunuz? Bir sürü kadın var ailesi yardım etmiyor, yaşı iş bulmakta zorlanacağı bir yaşta, parası yok, çocuğunu alamaz, kocası peşini bırakmaz vs. Her türlü olanağınız var. Artık sevgi saygı yok diyorsunuz. Bir şey hissetmiyorsunuz. Ama ben bir hata yaptım. Boşanırsam bunu herkes görecek diye boşanmıyorsunuz. İnanılmaz gerçekten. Ne sanıyorsunuz, şu anda orta yaşlı olduğunuzu ve 30 ların sonunda yaşlı olacağınızı mı? İnanılmaz buluyorum sizi.
 
Yok hayır elbette, çocuğuma suç yüklemiyorum asla. Onun yüzünden de boşanmam demiyorum. Sadece evlenmeden önceki ben ile boşandıktan sonraki ben aynı değil. Bu biraz şey gibi. 5 sene uyutulup uyandıktan sonra dünyaya ayak uyduramama

Bugün aynı cümleyi kurdum bak.
9 senedir uykudaymışım da yeni uyanmışım gibi hissediyorum.
Böyle uzay boşluğundan dünyaya fırlatılmış gibi. Böyle geçmişi olmayan bir insan gibi.
Evet çok yorgunum, çok bocalıyorum, boşanmak (sanırım toplumsal kodlarla da alakalı) dünyanın en zorrrrrrrr işlerinden biri. Bak, çook zor gerçekten anlıyorum. Boşanabilen bütün kadınların alnının orta yerinden öpüyor, sırtlarını sıvazlıyor sımsıkı sarılıyorum.
Gerçekten tek söyleyebileceğim, hepsine değiyor.
O cesareti bi göstersen, bi silkelensen, bi ayağa kalksan dünya da evren de Allah da senle bir oluyor, güç geliyor sana. Hele ki sen bi annesin. Gerisi o kadar büyük dipsiz bi huzur ki.
Evet, ben hala baş etmeye çalışıyorum yeni hayatımla ama inan asla ama asla eski hayatıma 1 saniyeliğine bile dönmek istemem. Umarım kurtulursun.
 
X