Eee 2 ay uyduramazsınız 3 ay uyduramazsınız. Sonra alışırsınız dünyaya kocayla gelmediğinize göre. Çocuğunuzun yetişeceği ortamı belirlemek sizin göreviniz şu an.Yok hayır elbette, çocuğuma suç yüklemiyorum asla. Onun yüzünden de boşanmam demiyorum. Sadece evlenmeden önceki ben ile boşandıktan sonraki ben aynı değil. Bu biraz şey gibi. 5 sene uyutulup uyandıktan sonra dünyaya ayak uyduramama
Çok sever babasını. Benimle uyumak istemez babasıyla ister babası işe gitse ağlar ben gitsem ağlamazBabasının sümüğü ne demek ?
Bundan sonrasını değiştirmek size kalıyorÇocuğa zaten benim tercihlerim yüzünden ne olacaksa olacak. Oldu da
Bu insanın kendine verdiği değeri gösteriyor. Siz de böyle şeyler söyleyince değersiz olduğumu daha çok anlıyorum. Eskiden gittiğinde ağlardım bağırır kavga eder kendimi yerlere atardım. En son gidişinde kapıyı kilitledim arkasından ve ilk defa geri döndü. O zaman anladım ki ben ısrar ettikçe onun yanında yalvardıkça o beni küçük görecek7/24 beni dövecek hali yok ya cümlesinden sonrasını okumadım. Nasılsa arada dönüyormuş, yiyin dayağınızı oturun.
İyi dayak yiyip yiyip oturun o zaman. Bu konuyu niye açtınız, sinir olalım diye mi? Çocuğunuz da rol model olarak babasını alacak ileride. Neyse, korunun bari de başka bir kurban getirmeyin bu dünyaya.Bu durumu yaşadığında boşananlara ne oluyor çok merak ediyorum. Kaldı ki boşansam bile, ayağımdaki varisler, kireçlenmeler, çalışmadan geçen seneler, kırışıklıklarım, ve ilk bekarlığım geri gelmeyecek. Olay bu zaten benim için
Yahu siz iyi misiniz? Kadınların kendini düşürdüğü konuma ben çok sinirleniyorum. Size kötüsünüz diyemem sizi tanımıyorum. Fakat dayak yiyen buna rağmen kocam da kocam diyen çocuğunun önünde şiddet gören ama yine de kocasız kalmaktan vazgeçemeyen bir kadına saygı duyamam. Konuyu ne diye açtınız ne demeliydik? Kocasız sakın kalmayın dayak da yeseniz kocanız başınızda çok şanslısınız mı diyelim? Yarın sizi kapının önüne koyduğunda da gideceğiniz yer ailenizin yanı hanımefendi. En azından gururunuzla çekin gidin şimdi. Dediğim gibi küçücük çocuğun şahit olduğu şeylere çok üzüldüm sadece. Kocanızın evinde ailenizin yanından daha rahat ettiğinizi düşünmeniz de gülünç ağzınızı açıp sinirlenme hakkınız bile yok kafanıza darbe alıyorsunuz karşılığında. Yazık çok yazık.Kadınlar kulübünün tek sevmediğim yanı insanların biraz sanki ben kötü biriymişim gibi konuşması. Annem ve babam var, bu gün yanlarına gitsem anlatsam yarın bana ev alır oturttururlar ama yine de bu suç benim ve onu hayatıma ben aldım annem babam sokmadı. Ve ben aileme 1 hafta gidip kaldığımda bile yük hissediyorum kendimi. Sanki ben ve oğlum ağırlıkmışız gibi. Evlenince annenin ve babanın evi senin evin olmuyor artık
Eş ve baba olacağına inandınız ama yanıldınız.Çocuğa zaten benim tercihlerim yüzünden ne olacaksa olacak. Oldu da
Bu durumu yaşadığında boşananlara ne oluyor çok merak ediyorum. Kaldı ki boşansam bile, ayağımdaki varisler, kireçlenmeler, çalışmadan geçen seneler, kırışıklıklarım, ve ilk bekarlığım geri gelmeyecek. Olay bu zaten benim için
Bu konuyu da söyliyim. Biz bu kavgalardan sonra uzun uzun konuşuruz, o diyor bana bak ikimizde gidelim diye çünkü o da benim hareketlerimi normal görmüyor.Terapi alir mi bu ayı?
Sen dayak yeyip oturmayı tercih ettin diye bu çocukta bunu hakedecek yani. Ay allahım nolur herkes üremesin yaÇocuğa zaten benim tercihlerim yüzünden ne olacaksa olacak. Oldu da
Onca şiddete rağmen boşanmak için neyi bekliyorsun gerçekten? Senin için değil küçüçük çocuk için üzüldüm. Karı-koca bencil ve kötü insanlarsınız.Merhaba arkadaşlar. Benim 3 yaşında oğlumdan başka kimsem yok. Arkadaşım yok, kardeşim yok, bir annem bir de babam var ama onlara da bunları anlatamam. Bu tür konuları sizden başkasına anlatamam. Konu konu derdimi anlatacağım elimden geldiğince. Eşimle 5 yıllık evliyim, 3 yaşında benden ve babasından bile akıllı dünya güzeli bir oğlum var. Babası 2,5 sene öncesinde bana el kaldırmaya başladı. Seçim zamanı kılıçtaroğlu İzmir mitingi yaptığı zaman ilk büyük dayağımı yedim, hemde konağın göbeğinde. Birileri polisi aramıştı sanırım polis bile gelmişti. Evet dövdüm beni alın götürün falan demişti. Benim eşim beni lafta çok sever ama boşanma konusu geçse hemen beni def eder, bir keresinde davaya kadar girmiştik ben ağlamıştım boşanmak istemediğimi söylemiştim ç. O zaman oğlumuz daha 1,5 yaşında olduğu için hakim bizi boşamamıştı. 26 yaşıma geldim ve eski ben’e hesap veremez hale geldim. 1,5 sene önce işten ayrıldım oğluma bakabilmek için. Ne kendimi geliştirdim ne de boşandım. Sadece artık birini sevmeden de nasıl aynı evde yaşanır öğrendim. Sürekli benim küsüp mutsuz olduğunu söylüyor. Öyle değilim sadece değiştim ve mutlu olmam için hiçbir sebebim kalmadı. Ha sorsanız kötü biri mi değil elbet , eee 7/24 beni dövecek hali yokya. O kendini en iyisi bilir ve hep beni kötüler. Benim küslüklerim yüzünden psikolojisinin bozulduğunu söylüyor. Artık bardağı taşıran son damlam bayramda kayınvalidemde iken oldu. O banyodaydı oğlumun kakası gelmişti lazımlığa oturtturdum bekliyorum. Banyodan çıktı, ben de bir hışımla ona sinirlendim, çünkü kayınvalidemdeyken ben aşırı yoruluyorum, kayınvalidem ile aram iyi, ben bana o kadar şey yaptılar hiç sesimi çıkarmadım çıkarmam çünkü umrumda değil, eşim beni sevsin saysın yeter. Neyse yorgunluğumun siniri ile sesimi yükselttim ama bağırmadım, abilendim diyelim. Benim sınırım var artık yeter dedim. Bana bir bağırdı oğlumla ikimiz kalakaldık. Duvara falan vurdu sonra geldi kafama bir vurdu o hızla benim kafamda oğluma çarptı. Babasının sümüğü olan oğlum o gün ilk defa anne hadi gidelim burda durmayalım dedi çekti beni kolumdan. O gün tamam dedim. Bu adam benim senelerimi harcadı, ve artık benim bir umudum kalmadı diye.
E tamam Bi deneyinBu konuyu da söyliyim. Biz bu kavgalardan sonra uzun uzun konuşuruz, o diyor bana bak ikimizde gidelim diye çünkü o da benim hareketlerimi normal görmüyor.
Burası kocamın değil benim evim hem madden hem manen. Kendi düzenimden bahsediyorum. Yemek ve çay dışında kocam kocam demedim asla ben kocamla övünmeyi bırakalı çok oldu. Ne kötülerim ne de iyi derim.Yahu siz iyi misiniz? Kadınların kendini düşürdüğü konuma ben çok sinirleniyorum. Size kötüsünüz diyemem sizi tanımıyorum. Fakat dayak yiyen buna rağmen kocam da kocam diyen çocuğunun önünde şiddet gören ama yine de kocasız kalmaktan vazgeçemeyen bir kadına saygı duyamam. Konuyu ne diye açtınız ne demeliydik? Kocasız sakın kalmayın dayak da yeseniz kocanız başınızda çok şanslısınız mı diyelim? Yarın sizi kapının önüne koyduğunda da gideceğiniz yer ailenizin yanı hanımefendi. En azından gururunuzla çekin gidin şimdi. Dediğim gibi küçücük çocuğun şahit olduğu şeylere çok üzüldüm sadece. Kocanızın evinde ailenizin yanından daha rahat ettiğinizi düşünmeniz de gülünç ağzınızı açıp sinirlenme hakkınız bile yok kafanıza darbe alıyorsunuz karşılığında. Yazık çok yazık.
tamam siz kabullenmişsiniz bu hayatı zaten, biz ne diyelim diye açtınız tam olarak? Sinir etmek için mi? Çocuğa inanılmaz üzüldümBurası kocamın değil benim evim hem madden hem manen. Kendi düzenimden bahsediyorum. Yemek ve çay dışında kocam kocam demedim asla ben kocamla övünmeyi bırakalı çok oldu. Ne kötülerim ne de iyi derim.
İlk defa bir yorumdan sonra ağladım. Cidden bu haldeyim şu an. Evim emeklerim, bu seneler içerisinde onun sebep olduğu rahatsızlıklarım. Her bir olayın sonunda bitecek gibi değil de iyice çıkılmaz bir hal alıyor gibi hissediyorum.Eş ve baba olacağına inandınız ama yanıldınız.
Tecrübe edindiniz şimdi başka tercihler yaparak durumu degerlendirmeye ne dersiniz?
bu adamdan ayrılınca herşey güzel olacak
E biz de sana onu diyoruz işte yavrucuğum kötülesene adam dümdüz kötü biriBurası kocamın değil benim evim hem madden hem manen. Kendi düzenimden bahsediyorum. Yemek ve çay dışında kocam kocam demedim asla ben kocamla övünmeyi bırakalı çok oldu. Ne kötülerim ne de iyi derim.