• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

5 aylık bebeğimi kaybettim.

eminimoyledir

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
25 Aralık 2022
7
4
1
27
Merhaba herkese.
Yaşadığım durumun içinden her ne kadar uzaklaşmak istesem de çektiğim acı hiç geçmeyecekmiş gibi her geçen gün artıyor.
21 haftalıktı oğlum. 2 hafta önce sağlık sebeplerinden kaynaklı doğum yaptım, cennete gitti çocuğum..
Asimetrik gelişim geriliği ve hipospadias teşhisi konulmuştu.
Psikolojik olarak hayatımın en acı verici günlerini yaşıyorum. Yetemedim oğluma, defalarca sordum doktorlara ben mi yaptım, yediğim ya da yemediğim bir şey mi aldı oğlumu benden, neyi eksik neyi fazla yaptım da gelişmedi oğlum diye defalarca sordum, benimle alakalı ya da baba ile alakalı olmadığını söyledi doktorlar. 5 ayrı doktorla görüştük. Hepsi de çok başarılı perinatoloji uzmanları. Kalbimin ağrısı geçmiyor, gözümün önünden yaşadığım sevinç, üzüntü, bana yaşattığı hiç bir şey gitmiyor. Oğlumu özlüyorum, hareketlerini hissetmeyi özlüyorum. Tekrar hamile kalmaya korkuyorum bu durumu hiç aşamamaktan korkuyorum. Ortak acı paylaştığım birileri varsa buralarda, kalbimdeki ağrıyı hafifletmek istiyorum.
Yol arıyorum belki de, yardım diye çığlık atmak istesem de yalnız kalmak istiyorum. İşime, eşime sarılmak istesem de bi yanım boşver her şeyi diyor. Öyle bi muallaktayım işte, bomboşum.
 
Ben iki kere erken düşük yaptım böyle sizinki kadar buyutemedim bağlanamadim hareketlerine alışamadım oyuzden şüphesiz çok daha öte aciniz, tarifi yok. Ucuncu hamileligimde 26 haftalikken erken doğum yapıp kuveze gittiği gecenin sabahında yogunbakimda gözlerimi açtığımda karnımda hareketlerini hissetmedigimdeki o boşluğu hatırlattınız bana. Rabbim yar ve yardımcınız olsun. Bu dünyada yiyecek ekmeği yokmuş meleginizin o artık cennet kuşu annesinin babasının şefaatcisi sizi orada bekliyor hesap günü duaciniz kurtarıcınız. Kendinizi asla suçlamayın sınavınız olmuş bu dünyada böyle düşünün tevekkül edin Rabbıme sığının. Biraz zaman verin kendinize, sonra korkularinizdan arınıp yeniden başlayın Rabbım yüzünüzü güldürecek elinizden tutacak bir can nasip edecektir inşallah. Hayırlı sağlıklı uzun ömürlü evlatlarınız olsun size sabırlar diliyorum dualarimdasiniz
 
Ben iki kere erken düşük yaptım böyle sizinki kadar buyutemedim bağlanamadim hareketlerine alışamadım oyuzden şüphesiz çok daha öte aciniz, tarifi yok. Ucuncu hamileligimde 26 haftalikken erken doğum yapıp kuveze gittiği gecenin sabahında yogunbakimda gözlerimi açtığımda karnımda hareketlerini hissetmedigimdeki o boşluğu hatırlattınız bana. Rabbim yar ve yardımcınız olsun. Bu dünyada yiyecek ekmeği yokmuş meleginizin o artık cennet kuşu annesinin babasının şefaatcisi sizi orada bekliyor hesap günü duaciniz kurtarıcınız. Kendinizi asla suçlamayın sınavınız olmuş bu dünyada böyle düşünün tevekkül edin Rabbıme sığının. Biraz zaman verin kendinize, sonra korkularinizdan arınıp yeniden başlayın Rabbım yüzünüzü güldürecek elinizden tutacak bir yan nasip edecektir inşallah. Hayırlı sağlıklı uzun ömürlü evlatlarınız olsun size sabırlar

Ben iki kere erken düşük yaptım böyle sizinki kadar buyutemedim bağlanamadim hareketlerine alışamadım oyuzden şüphesiz çok daha öte aciniz, tarifi yok. Ucuncu hamileligimde 26 haftalikken erken doğum yapıp kuveze gittiği gecenin sabahında yogunbakimda gözlerimi açtığımda karnımda hareketlerini hissetmedigimdeki o boşluğu hatırlattınız bana. Rabbim yar ve yardımcınız olsun. Bu dünyada yiyecek ekmeği yokmuş meleginizin o artık cennet kuşu annesinin babasının şefaatcisi sizi orada bekliyor hesap günü duaciniz kurtarıcınız. Kendinizi asla suçlamayın sınavınız olmuş bu dünyada böyle düşünün tevekkül edin Rabbıme sığının. Biraz zaman verin kendinize, sonra korkularinizdan arınıp yeniden başlayın Rabbım yüzünüzü güldürecek elinizden tutacak bir can nasip edecektir inşallah. Hayırlı sağlıklı uzun ömürlü evlatlarınız olsun size sabırlar diliyorum
 
Merhaba herkese.
Yaşadığım durumun içinden her ne kadar uzaklaşmak istesem de çektiğim acı hiç geçmeyecekmiş gibi her geçen gün artıyor.
21 haftalıktı oğlum. 2 hafta önce sağlık sebeplerinden kaynaklı doğum yaptım, cennete gitti çocuğum..
Asimetrik gelişim geriliği ve hipospadias teşhisi konulmuştu.
Psikolojik olarak hayatımın en acı verici günlerini yaşıyorum. Yetemedim oğluma, defalarca sordum doktorlara ben mi yaptım, yediğim ya da yemediğim bir şey mi aldı oğlumu benden, neyi eksik neyi fazla yaptım da gelişmedi oğlum diye defalarca sordum, benimle alakalı ya da baba ile alakalı olmadığını söyledi doktorlar. 5 ayrı doktorla görüştük. Hepsi de çok başarılı perinatoloji uzmanları. Kalbimin ağrısı geçmiyor, gözümün önünden yaşadığım sevinç, üzüntü, bana yaşattığı hiç bir şey gitmiyor. Oğlumu özlüyorum, hareketlerini hissetmeyi özlüyorum. Tekrar hamile kalmaya korkuyorum bu durumu hiç aşamamaktan korkuyorum. Ortak acı paylaştığım birileri varsa buralarda, kalbimdeki ağrıyı hafifletmek istiyorum.
Yol arıyorum belki de, yardım diye çığlık atmak istesem de yalnız kalmak istiyorum. İşime, eşime sarılmak istesem de bi yanım boşver her şeyi diyor. Öyle bi muallaktayım işte, bomboşum.
Rabbim diğer dünyada cennet kuşunuzu görmenizi nasip edecek 🙏🙏
ben de şöyle düşünup sakinleştirdim kendimi: demek ki gelmek istemedi. Onun kararına saygı ve sevgi duyuyorum. Rabbim hayirli Salih evlatlar nasip etsin tüm isteyenlere inşallah ❤️
 
18 haftalıkti benim kızım da su bitmesi sonucu kaybettim, çok zor günler geçirdim, 9 ay sonra oğluma hamile kaldım, çok korktum yine kaybedicem diye çok şükür sağlıkla kavuştum 1 yaşına giricek bi ay sonra.. Bende çok sorguladım neden diye ama Rabbım böyle istemiş.. Cennette kavuşcaz inşallah..
 
Merhaba herkese.
Yaşadığım durumun içinden her ne kadar uzaklaşmak istesem de çektiğim acı hiç geçmeyecekmiş gibi her geçen gün artıyor.
21 haftalıktı oğlum. 2 hafta önce sağlık sebeplerinden kaynaklı doğum yaptım, cennete gitti çocuğum..
Asimetrik gelişim geriliği ve hipospadias teşhisi konulmuştu.
Psikolojik olarak hayatımın en acı verici günlerini yaşıyorum. Yetemedim oğluma, defalarca sordum doktorlara ben mi yaptım, yediğim ya da yemediğim bir şey mi aldı oğlumu benden, neyi eksik neyi fazla yaptım da gelişmedi oğlum diye defalarca sordum, benimle alakalı ya da baba ile alakalı olmadığını söyledi doktorlar. 5 ayrı doktorla görüştük. Hepsi de çok başarılı perinatoloji uzmanları. Kalbimin ağrısı geçmiyor, gözümün önünden yaşadığım sevinç, üzüntü, bana yaşattığı hiç bir şey gitmiyor. Oğlumu özlüyorum, hareketlerini hissetmeyi özlüyorum. Tekrar hamile kalmaya korkuyorum bu durumu hiç aşamamaktan korkuyorum. Ortak acı paylaştığım birileri varsa buralarda, kalbimdeki ağrıyı hafifletmek istiyorum.
Yol arıyorum belki de, yardım diye çığlık atmak istesem de yalnız kalmak istiyorum. İşime, eşime sarılmak istesem de bi yanım boşver her şeyi diyor. Öyle bi muallaktayım işte, bomboşum.
Allah yardımcın olsun kardeşim, daha kötüsünü düşünüp buna şükret. Biliyorum senin için çok zor ama sana bir şey anlatayım. Teyzemin ilk bebeği olacaktı herkes nasıl heyecanlı, erkekti. Son ana kadar her şey o kadar pürüzsüzdü ki, hastane odaları süslendi. Küçük büyük hepimiz ordayız, neyse teyzemi aldılar doğuma. Kapıda bekliyoruz, içerden çığlıklar geliyor, dinledik baktık bizim kızın çığlıkları. Meğer bebek kordona dolanmış, acil sezeryana alıp hazırlanana kadar nefesi kesilmiş. O süslü püslü odadan o kadar büyük acıyla çıktık ki. Hala silemedim telefonumdan teyzemle doğum öncesi selfisini, beterin beteri var balım. Allaha sığın
 
O kadar çok ki bu ilk çocuğu kaybetme durumu, sonumuz "Son umut" filmine dönecek diye korkuyorum..

Ben de 8. haftamda ilk bebeğimi kaybetmiştim.
İlk başlarda yeniden çocuk fikri çok korkutuyor ama sonrası sürekli kaygı ile geçse de sağlıklı 2.gebelik olursa bu yaşadığınız zor şeyleri biraz da olsa hafifleteceksiniz.
 
Bende doktordan kötü haber aldığımda odasından nasıl cıktım dolmuşa nasıl bindim tek başıma nasıl ayakta durdum bilmiyorum gözlerim tam anlamıyla kan çanağıydı. Kaç doktor gezdim yaşamla bağdaşmaz dendi acısı çok büyük kalbim hala sızlar hissettiklerinizi bastırmayın gel gitlerinizi yaşayın ama kafanızı birşeylerle dağıtın içinizi birilerine dökmekten çekinmeyin. Ben hemen 3 ay sonra tekrar hamile kaldım 1 yaşında şimdi sağlıkla kavuştum şükür darısı size olsun şimdi ikinciside yolda acabalar bitmiyor kavuşana kadar sürecek. Kendinizi toparlayın biraz gücünüz yerine gelsin dilerseniz yine bebek sahibi olursunuz. Herşey nasip canımı başka birşey bu kadar yakamaz diyordum ama her acının daha büyüğü var allah onlardan korusun. Sizinde canınızın yanması azda olsa dinecek zamana ihtiyacınız var.
 
Bende doktordan kötü haber aldığımda odasından nasıl cıktım dolmuşa nasıl bindim tek başıma nasıl ayakta durdum bilmiyorum gözlerim tam anlamıyla kan çanağıydı. Kaç doktor gezdim yaşamla bağdaşmaz dendi acısı çok büyük kalbim hala sızlar hissettiklerinizi bastırmayın gel gitlerinizi yaşayın ama kafanızı birşeylerle dağıtın içinizi birilerine dökmekten çekinmeyin. Ben hemen 3 ay sonra tekrar hamile kaldım 1 yaşında şimdi sağlıkla kavuştum şükür darısı size olsun şimdi ikinciside yolda acabalar bitmiyor kavuşana kadar sürecek. Kendinizi toparlayın biraz gücünüz yerine gelsin dilerseniz yine bebek sahibi olursunuz. Herşey nasip canımı başka birşey bu kadar yakamaz diyordum ama her acının daha büyüğü var allah onlardan korusun. Sizinde canınızın yanması azda olsa dinecek zamana ihtiyacınız var.
 
Her seferinde doktorlardan başka şeyler duymak tüketti beni, mutluluğum her seferinde yarım kaldı. Yoruldum, çaresiz kaldım. Ona çok inanmak istedim ama o direndi gelmek istememekte.
Umuyorum en kısa sürede acısı hafifleyecek. Evladıyla sınan herkese kötü günleri unutturacak güzel günler diliyorum..
 
Rabbim cennetinde kavuştursun sizi
Önce kendini suçluyor insan
Ben yapmış olabilirmiyim diye
Ama İnan ki onun ömrü o kadarmış rabbim o kadar ömür biçilmiş
Sizi tüm kalbimle sarılmak isterdim
Rabbim bundan sonra doğacak evlatlarınıza sağlıkla dünyaya gelmeyi nasip etsin
Aralık ayında kimyasal gebelik yaşadım
O kadar heyecanlanmıştık ki
Yatağını her şeyini aldık sonra gerçeği öğrenince dünyam yıkıldı
Ama rabbime dua ediyorum Allah herkesin evladını bağışlasın
 

Merhaba herkese.
Yaşadığım durumun içinden her ne kadar uzaklaşmak istesem de çektiğim acı hiç geçmeyecekmiş gibi her geçen gün artıyor.
21 haftalıktı oğlum. 2 hafta önce sağlık sebeplerinden kaynaklı doğum yaptım, cennete gitti çocuğum..
Asimetrik gelişim geriliği ve hipospadias teşhisi konulmuştu.
Psikolojik olarak hayatımın en acı verici günlerini yaşıyorum. Yetemedim oğluma, defalarca sordum doktorlara ben mi yaptım, yediğim ya da yemediğim bir şey mi aldı oğlumu benden, neyi eksik neyi fazla yaptım da gelişmedi oğlum diye defalarca sordum, benimle alakalı ya da baba ile alakalı olmadığını söyledi doktorlar. 5 ayrı doktorla görüştük. Hepsi de çok başarılı perinatoloji uzmanları. Kalbimin ağrısı geçmiyor, gözümün önünden yaşadığım sevinç, üzüntü, bana yaşattığı hiç bir şey gitmiyor. Oğlumu özlüyorum, hareketlerini hissetmeyi özlüyorum. Tekrar hamile kalmaya korkuyorum bu durumu hiç aşamamaktan korkuyorum. Ortak acı paylaştığım birileri varsa buralarda, kalbimdeki ağrıyı hafifletmek istiyorum.
Yol arıyorum belki de, yardım diye çığlık atmak istesem de yalnız kalmak istiyorum. İşime, eşime sarılmak istesem de bi yanım boşver her şeyi diyor. Öyle bi muallaktayım işte, bomboşum
merhaba, yazdıklarını duygu dolu yükle okudum çünkü bende 25 haftada bebeğimi kaybettim benimki sizinkiden farklıydı. 1 sene önceydi 22 haftalıkken detaylı ultrasona gittim herşey güzeldi. 25 haftada korona virüsüne yakalandım 1 hafta kadar hastanede kaldım 26 haftada bebeğimin hareketlerini hissetmediğimi eşime söyledim eşimle birlikte müşave odasında kalıyorduk ben koranaydım o değildi ama aynı odada beni yanlız bırakmadı. sonradan oda korana oldu benden bulaşmıştı. neyse koronayız diye zaten odamıza giden gelen doktor yoktu sadece hemşireler gelip gidiyor serum takım bişeyler bağlayıp antibiyotik serumlar verip gidiyordu. sanırım bebeğimin minik kalbi bunlara dayanamayıp durmuştu kontrollerden sonra suyum geldiğini nasıl sancım olmadığını hayretler içinde düşünüyorlardı. çünkü o kadar ağrı kesici serum bağlı ki suyum gelmiş açılmam olmuş haberimde yok yatak ıslanıyordu ama ben terlediğimden dolayı düşünüyordum. neyse korona biriminden bizi aldılar kapalı bir arabaya bindirdiler kadın doğum birimine götürdüler orada suni sancı verdiler. o kadar canım yanıyorduki anlatamam 10 saat boyunca kesintisiz ağrı hissettiğini düşünün o derece ilk doğumum ebelere eşim soruyor nasıl olacak diye o da tabi şaşkın bu duruma çünkü koronayız diye yanımıza 3 kat kıyafet giyip anca geliyorlardı. neyse ölü doğum yaptım yanımda eşim vardı ben bebeğime bakmadım eşim göstermedi düşük yaptığımda yanımızda hiç bir hemşire ebe yoktu 5 dakika boyunca bebeğimiz eşimin elinde kaldı bi yandan görmek istiyorum bi yandan eşim göstermiyor. zor bela hemşireler geldi kordonu kestiler ve beni kalan parçaları çıkarmak için kürtaja götürdüler o 3 aylık dönem benim için allahın zoruna gitmesin cehennem gibiydi elimi karnıma götürürdüm sürekli sanki bana cevap verecek tekme atacak gibi hissederdim karnıma kabullenemiyordum her gecen gun dahada kötüye gidiyordum. bi yandan koronayım bir yandan düşük yaptım ne olacak belli değil düşükten sonra farklı ilaç uygulanınca iyileştim çıktım hastaneden karnımın şişliğini hamile olduğumu bilenler ne oldu bebek nerede doğum mu yaptın ne zaman görmeye gelelim diyorlardı susuyordum evde beşik kurmuştum eşyalar almıştım küçük küçük elvivenler cicili kıyafetler allah kimseye evlat açısı vermesin. bu kadar kargaşanın içinde en çok destek veren eşim ve allahım olmuştu. eşim beni 1 ay sonra adet görünce hastaneye götürdü tekrardan gebe kalmak istediğimi anlattık kadın doğum doktoruna bir kaç tahlil yaptı kan pıhtılaşma ve adet bitiminden sonra gittiğim için yumurta testi de yaptı sonuçlar gelene kadar bekleyin dedi şükür sonuçlar gelmişti. temizdi 2 adet bitiminde gebe kalmamıştım ama 3 adet bitiminden sonra yaklaşık 57 gün sonra tekrardan hamile olduğumu öğrendim. çok şükür kötü günler geride kaldı allah yüzümüzü güldürdü şimdi ellerinizden öper bir kızım var 4 aylık.
sana burada verebileceğim en iyi destek eşinize sarılın kendinizi salmayın.. siz bu tip testleri yaptıktan sonra hazır hissederseniz tekrardan deneyin doktorlar 6 ay diyor evet hem psikolojik hem anatomik olarak vücut kendini hamileliğe hazırlaması gerekiyor çünkü. size tavsiyem sabredin ve dua edin.
 
Merhaba herkese.
Yaşadığım durumun içinden her ne kadar uzaklaşmak istesem de çektiğim acı hiç geçmeyecekmiş gibi her geçen gün artıyor.
21 haftalıktı oğlum. 2 hafta önce sağlık sebeplerinden kaynaklı doğum yaptım, cennete gitti çocuğum..
Asimetrik gelişim geriliği ve hipospadias teşhisi konulmuştu.
Psikolojik olarak hayatımın en acı verici günlerini yaşıyorum. Yetemedim oğluma, defalarca sordum doktorlara ben mi yaptım, yediğim ya da yemediğim bir şey mi aldı oğlumu benden, neyi eksik neyi fazla yaptım da gelişmedi oğlum diye defalarca sordum, benimle alakalı ya da baba ile alakalı olmadığını söyledi doktorlar. 5 ayrı doktorla görüştük. Hepsi de çok başarılı perinatoloji uzmanları. Kalbimin ağrısı geçmiyor, gözümün önünden yaşadığım sevinç, üzüntü, bana yaşattığı hiç bir şey gitmiyor. Oğlumu özlüyorum, hareketlerini hissetmeyi özlüyorum. Tekrar hamile kalmaya korkuyorum bu durumu hiç aşamamaktan korkuyorum. Ortak acı paylaştığım birileri varsa buralarda, kalbimdeki ağrıyı hafifletmek istiyorum.
Yol arıyorum belki de, yardım diye çığlık atmak istesem de yalnız kalmak istiyorum. İşime, eşime sarılmak istesem de bi yanım boşver her şeyi diyor. Öyle bi muallaktayım işte, bomboşum.
Kaybınız için çok üzüldüm. 6 sene önce ben de 20 haftalık ikiz bebeklerimi kaybettim. Rahim ağzı yetmezliği olabilirmiş. Şimdi çocuk istiyorum ama hâlâ korkuyorum bir yandan yine aynı şeyleri yaşarsam diye. Bir yanım da çok istiyor ama Rabbim hâlâ nasip etmedi. Belki korktuğum için, içten içe hazır değilimdir. Bilmiyorum. 6 sene geçti hâlâ acısı geçmedi. Rabbim kimsenin kucağını boş bırakmasın. Zamanı geldiğinde yeniden olacak inşallah. Siz de ben de, alacağız bebeklerimizi kucağımıza sağlıkla.. 🤲🏻
 
Back